ایران ایدی پور

	زندگینامه

ایران ایدی پور

زندگینامه

در سال 1360 به دنیا آمد؛ به عشق ایران نام او را "ایران" نهادند. زادگاهش ایوان بود، منطقه ای که چشم های کوچک و معصومش را در آن جا برای نخسین بار گشود. کودکی بیش نبود؛ کودکی پاک با همه ی سادگی های دورانِ پرجنب و جوشش. 
اما به شکوفایی نرسید؛ چون نوگل نشکفته ای بود که هجدهم خرداد 1364 پرپر شد آن هم بر اثر بمباران هوایی توسط رژیم بعثی عراق و در همان ایوان، منطقه ای که نخستین بار در آن چشم هایش را گشود و برای آخرین بار در چهار سالگی چشم هایش را بست و به شهادت سلام کرد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیده خدیجه بیگم آیت

	زندگینامه

سیده خدیجه بیگم آیت

زندگینامه

بیست و نهم فروردین ماه سال 1328 در نجف آباد در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. و مراحل کودکی را با نظارت خانواده سپری کرد. و وارد مدرسه شد و از همان نوجوانی انس ویژه ای با قرآن داشت و در کنارش خانه داری را فراگرفت. و پس از ازدواجش به آموزش خیاطی به هنرجویان پرداخت. و در برخورد با اطرافیان نهایت ادب را رعایت می کرد و به عنوان فردی امین و متعهد نقش به سزایی داشت. و در روز نهم مردادماه سال 1366 در مکه مکرمه در مراسم برائت از مشرکین با ضربه باتوم به سرش در سن 38 سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش را در جنت الشهدا به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

آیات أخرس

	زندگینامه
	شهادت

آیات أخرس

زندگینامه

فقط 18 سال داشت و چند ماه بيشتر به ازدواجش باقي نمانده بود روزي که در حجله‌ي خون نشست و عروس فلسطين لقب گرفت. آيات أخرس سومين قهرمان شهادت‌طلب فلسطيني در روز 29 مارس 2002 ميلادي مصادف با نهم فروردين 1381 شمسي با انجام عمليات استشهادي در بازاري در قدس دو صهيونيست را به هلاکت رساند و نامزدش «شادي» را در غم ابدي از دست رفتن خود غوطه‌ور نمود. او پيام‌آور وحشت براي دشمنان شد تا بدانند حتي نوعروسان فلسطين نيز در حجله‌گاه خود فکر انتقام را در سر مي‌پرورانند و ترسي از شهادت ندارند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

تاج ماه اورک

	زندگینامه

تاج ماه اورک

زندگینامه

تاج ماه در روز دهم مرداد ماه سال 1294 در کوهرنگ به دنیا آمد. سال ها بعد ازدواج نمود. 
بعد از فوت همسر با حقوق مستمری که از شرکت نفت می گرفت مخارج زندگی و تحصیل فرزندانش را فراهم می کرد. با آن که بی سواد بود ولی افکار روشنی داشت و برای تربیت فرزندانش زحمت بسیار می کشید. همسرش فرد مذهبی بود به او ملا می گفتند علوم دینی را در حد توان از همسرش آموخته بود. 
فرزندش می گوید در سن 2 سالگی پدرم را از دست دادم و یتیم شدم و تا سن 322 سالگی در سایه مهر مادرم زندگی کردم یادم هست یک روز که تازه کارنامه قبولی کلاس سوم ابتدایی ام را با معدل 20 گرفته بودم با خوشحالی به خانه آمدم و با غرور کارنامه ام را به مادرم نشان دادم؛ مادرم گفت: بعدازظهر می رویم سر مزار پدرت. بعد از آن جا به بازار می رویم تا هر چه دوست داری برایت بخرم آن روز قشنگترین روز زندگی ام بود. 
شش برادر و یک خواهر بودیم، در اثر تلاش و کوششی که مادرم برای آینده ی ما داشت هر کدام از ما شش برادر به جایی رسیدیم هرکدام مسئولیتی را در اداره ای به عهده گرفتیم. 
خواهرم نیز یکی از فرزندانش را در زمان جنگ تقدیم اسلام و خاک وطنش کرد. 
مادرم یک زن ایثارگر بود و همیشه در حد توانش انفاق می کرد او همیشه به فرزندانش می گفت: وقتی به کسی کمک می کنید، مواظب باشید درآن ریا نباشد. سعی کنید کمکتان مخفیانه و با رضای خد ا صورت گیرد. 
به نماز اهمیت زیادی می داد. و در ایام محرم و صفر همیشه سیاه برتن داشت. 
او 34 ساله بود که پدرم فوت کرد. با مرگ پدرم مسئولیت زندگی و تربیت هفت فرزند بر دوشش افتاد، ولی او باهر سختی که بود با مشکلات زندگی دست و پنجه نرم کرد و بچه هایش را بزرگ کرد. 
در روز سوم مهرماه سال 1359 همه دور هم سر میز غذا نشسته بودند که ناگهان وضعیت قرمز شد و بلافاصله منزل بمباران گشت. مادرم همین طور که سر میز نشسته و یکی از نوه هایش را در بغل گرفته بود در 65 سالگی به شهادت رسید. 
موقع خاک سپاریشان در اهواز، عراق سه مرتبه بمباران کرد، شهر را با خاک یکسان کرد طوری که زمین زیرو رو می شد شهدا از داخل قبر به بیرون پرت می شدند. مجبور بودیم دوباره آنها را دفن کنیم. از خاک سپاری که برگشتیم به هیچ عنوان نتوانستیم برایشان مراسم بگیریم. ما در طول جنگ مجموعاً در خانواده و فامیلمان 21 شهید تقدیم اسلام کردیم.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

رامینا اودشیوکوسی

	زندگینامه

رامینا اودشیوکوسی

زندگینامه

در یکی از روزهای سرد زمستان سال 1351 شهر تهران شاهد تولد نوزادی زیبا در خانواده ای آشوری مذهب بود. در آغاز کودکی رامینا به اندیمشک رفت و سپس در سال 1356 مجددا به تهران مراجعت کرد. او در سال های تحصیلش دختری آرام، موقر و اهل مطالعه بود. علاقه ی زیادی به آموختن علم داشت. سال 1366 در پایه ی اول مقطع دبیرستان مشغول تحصیل بود. بیست و یکم اسفندماه همان سال در پی حمله ی موشکی به مناطق مسکونی تهران در حالی که تنها پانزده سال داشت به همراه پدر و مادر مهربانش جان به جان آفرین تسلیم کرد و در یادها جاودانه شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

منیژه اهری زاده

	زندگینامه

منیژه اهری زاده

زندگینامه

منیژه اهری زاده در روز بیست و یکم فروردین ماه سال 1333 در خانواده ای مذهبی و پرجمعیت در شهرگرگان چشم به جهان گشود . پدر وی عبدالمطلب نام داشت و مردی مومن و از عاشقان اباعبدالله حسین (ع) بود. 
منیژه در هفت سالگی پا به مدرسه نهاد و مشغول به تحصیل شد اما به علت فقر مالی از کلاس ششم به بعد ترک تحصیل کرد و هجده ساله بود که به عنوان کارگر در کارخانه پوشاک مشغول به کار شد. 
احساس مسئولیت بالا و تلاش منیژه باعث شد تا در کار خود فردی موفق باشد. او در منزل با جان و دل در خدمت پدر و مادر پیرو ناتوان خود بود و از خواهر و برادران کوچکتر از خود مراقبت می کرد. منیژه با خلوص نیت، تمام حقوق خود را در اختیار پدر پیرش که از کارافتاده شده بود می گذاشت و از وی حلالیت می طلبید. 
با شروع انقلاب بزرگ اسلامی وی نیز همدوش افراد خانواده و انقلابیون به خیابانها آمد تا اعتراض خود را به رژیم منحوط پهلوی اعلام کند. شرکت در تظاهراتها باعث شد تا موقعیت شغلی منیژه به خطر بیفتد اما وی به دلیل ایمان راسخ به امام خمینی و آرمانهای انقلاب اسلامی که ایشان مطرح می کردند، عقب نشینی نکرد. 
وی علاقه وافری به امام خمینی داشت و در هنگام ورود تاریخی امام به میهن در 12 بهمن ماه سال 1357 از مردم با شیرینی و شکلات پذیرایی می کرد. 
یک سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی یعنی سال 1358 جنگ داخلی گنبد که عاملان آن گروهک های ضد انقلاب بودند شروع شد و امنیت شهر به خطر افتاد. منیژه از جمله کسانی بود که در این شرایط همکاران خود را به کار و تلاش فرا می خواند و همواره می گفت :"برای شکست ضد انقلاب نباید بگذاریم کارخانه تعطیل شود مبادا به انقلاب اسلامی ضربه ای وارد شود." 
در جنگ گنبد ضد انقلاب خانه به خانه یورش می برد و در یکی از روزها ضد انقلاب که از شدت عشق و علاقه منیژه به اسلام با خبر بود با نقشه شوم در اذان ظهر روز 8 فروردین ماه سال 1358 زمانیکه وی در حال وضو گرفتن بود به منزل او یورش برده و ایشان را به شهادت رساندند. 
به دلیل محاصره خیابانهای محدوده منزل شهید توسط ضد انقلاب پیکر پاک این شهید بعد از شش روزیعنی روز 14 فروردین ماه سال 1358 که سپاهیان غیور اسلام آنها را سرکوب کردند در سن 25 سالگی به خاک سپرده شد.منیژه اهری زاده به عنوان اولین شهیده زن گنبد می باشد. 
مزارش در امامزاده یحیی بن زید قراردارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سارا اناری

	زندگینامه

سارا اناری

زندگینامه

سارا غنچه زيباي گلستان خانواده اناري تنها 2 سال داشت وقتي که در بيست و سوم آذر 1362 حمله‌ي موشکي دشمن بعثي زمين و آسمان شهر انديمشک را در هم پيچيد و آنگاه که غبار برخاسته از خشم و کينه دشمن فرو نشست پيکر غرق در خون کودک بي‌گناه بر روي دستان مردم شهر تشييع شد و او که در سال 1360 ديده به جهان گشوده بود در قطعه جديد گلزار شهداي انديمشک به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فاطمه انارمشک

	زندگینامه

فاطمه انارمشک

زندگینامه

فاطمه در روز بیستم آبان ماه سال 1336 به دنیا آمد و در روستای باولگ بزرگ شد. به دلایلی از تحصیل علم محروم ماند. سال 1346 ازدواج نمود و صاحب 6 فرزند شد. هفدهم خرداد ماه سال 1364 در بمباران هوایی روستای دلگشای بر اثر اصابت ترکش به سر در سن 28 سالگی به شهادت رسید. 
مزار او در امامزاده پیرمحمد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فردوس امینی گلپایگانی

	زندگینامه

فردوس امینی گلپایگانی

زندگینامه

در سال 1317 فردوس در شهرستان گلپایگان از توابع استان اصفهان متولد شد. ایام طفولیت را با بهره گیری از تربیت اسلامی سپری نمود. مادر او را با تلاش بسیار ارزش های اسلامی آشنا کرد تا در آینده بتواند فرزندان خوبی را تربیت کند. فردوس چون دیگر همسالان خویش راهی مدرسه گشت و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند.
مدتی بعد کانون گرم خانواده ای را اداره نمود و پرورش چهار فرزند را عهده دار شد. 
او با تمام وجود به اسلام عشق می ورزید و برای دفاع از آن از هیچ کوششی فروگذاری نمی کرد. در انجام امور خانه کوشا بود و به هنر گلدوزی نیز علاقه داشت. سرانجام زمانی که برای اهداء خون به مقابل بیمارستان رفته بود هدف گلوله قرار گرفت و در روز 19/6/1357 در میدان شهدا بر اثر اصابت گلوله به سر خونش را نثار انقلاب نمود.
 دخترش نسرین نیز مجروح شد. آن ها را به بیمارستان امام خمینی (ره) رساندند اما در تاریخ نوزدهم شهریور شهیده فردوس امینی گلپایگانی در سن 40 سالگی به شهادت رسید و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

نسرین امین

	زندگینامه

نسرین امین

زندگینامه

نسرین در سال 1341 در تهران دیده به جهان گشود. ایام کودکی را با بازی و نشاط سپری نمود و چون دیگر همسالانش تحصیل را آغاز کرد. او که از تربیت اسلامی بهره مند بود پس از شروع نهضت انقلاب آن را در پرتو ارزشهای الهی دانست و با شرکت در تظاهرات و اعتصابها به یاری امام خمینی (ره) برخاست. او اوقات فراغت خود را به مطالعه و خواندن شعر گذراند و تحصیلاتش را تا پایان سال دوم دبیرستان ادامه داد.
او که تنها 166 سال از عمرش سپری شده بود با رعایت حجاب و انجام فرائض دین اسلام مشتی محکم بر دهان طاغوتیان زد تا اینکه درروز 5/10/1357 در سن 16 سالگی در مقابل دانشگاه تهران هنگام خرید کتاب هدف اصابت گلوله قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد. پیکر مطهر وی را در بهشت زهرای تهران به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از