خسرو قدیانی

خسرو قدیانی

زندگینامه

خسرو قدياني در بيست ‌و هفتم خرداد 1341 در يکي از روستاهاي قزوين ديده به جهان گشود و تا هفت سالگي در زادگاهش به سر برد. در سال 1347 به اتفاق پدر و مادر به تهران عزيمت کرد و تحصيلات ابتدايي را در اين شهر طي کرد و سپس وارد مدرسه راهنمايي و دبيرستان گرديد. از کودکي به خاندان عصمت و طهارت علاقه‌اي شديد داشت و به خصوص به سالار شهيدان اسلام حضرت امام حسين(ع) عشق مي‌ورزيد و عضو يکي از هيئت‌هاي عزاداران حسيني بود و اوقات فراواني را نيز در مسجد به عبادت و شرکت در مجالس وعظ و سخنراني مي‌گذراند. 
با آغاز انقلاب اسلامي به درياي خروشان امت حزب‌الله پيوست و به پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام پرداخت و در روزهاي پرشکوه پيروزي خون بر شمشير در صفوف مقدم نهضت گام برمي‌داشت و با الهام از فرامين رهبر انقلاب در راه پيروزي اسلام مي‌کوشيد. 
پس از پيروزي انقلاب جهت دفاع از دستاوردهاي آن و پاسداري از ثمرات خون شهيدان سلاح به دست گرفت و به بسيج مستضعفين پيوست و تمام زندگيش را وقف ايمانش نمود. به محض شروع جنگ تحميلي داوطلبانه عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گرديد و در صفوف بسيج مسجد امام به سرپل ذهاب عزيمت نمود. در مدتي کوتاه توانست آرپي‌جي‌زني ماهر و از خود گذشته شود و عرصه را به سهم خود بر دشمنان متجاوز اسلام تنگ گرداند. در مبارزه عليه ارتش مزدور صدام توسط ترکش خمپاره زخمي شد و جهت مداوا به تهران اعزام گرديد. 45 روز در بيمارستان ماند و سپس در حاليکه هنوز زخمش کاملاً مداوا نشده بود در بسيج مسجد محل به فعاليت مجدد پرداخت و براي بار دوم به جبهه عزيمت کرد و اين بار در جبهه جنوب و در خط مقدم به نبرد با کفار بعثي پرداخت و نمونه‌هايي به ياد ماندني از شجاعت و از خود گذشتگي در خاطر همرزمانش به جا گذاشت. پس از اتمام مأموريت به تهران بازگشت و به خدمات شايسته‌اش در بسيج ادامه داد. خسرو، جواني مهربان و انسان‌دوست بود و در اجراي "امر به معروف و نهي از منکر" همواره پيشقدم بود و اين امر را با چنان رفتار شايسته‌اي انجام مي‌داد که علاقه همگان را بر مي‌انگيخت. 
خسرو پس از بازگشت از جبهه خواستار آن بود که مجدداً عازم ديار عاشقان گردد ليکن بالاگيري دسائس ضدانقلاب داخلي و به خصوص تروريست‌هاي منافق باعث شد که خدمت در اين جبهه را برگزيند و در اين سنگر به پاسداري از اسلام ادامه دهد. در روز هيجدهم شهريور 1360 منافقين کوردل دست به بلوا و اغتشاش مسلحانه در ميدان وليعصر زدند تا شايد با کشتار امت حزب‌الله و ايجاد آشوب راه را براي بازگشت سلطه آمريکا هموار کنند. خسرو در اين روز در کنار ساير برادران بسيجي‌اش به مقابله با اين توطئه شوم برخاست و در يک رويارويي نابرابر در برابر خيل تروريست‌ها تا به دندان مسلح هدف گلوله اين خودفروختگان به غرب و شرق قرار گرفت و با قلبي مالامال از عشق به اسلام و امام در 19 سالگي دعوت حق را لبيک گفت و در عروجي خونين به حجله موعود شتافت. 
پيکر پاکش را در بهشت زهرا(س) قطعه 24 رديف 94 شماره 1 به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 رضا قدیرزارع

رضا قدیرزارع

زندگینامه

رضا قدیرزارع بیستم دی ماه سال 1333 به دنیا آمد. تا مقطع ابتدایی تحصیل کرد. 
او تلفنچی بود و از این راه امرار معاش می کرد. او متاهل و پدر سه فرزند بود و با خانواده اش در تهران زندگی می کرد. رضا در روز بیست و هفتم آبان ماه سال 1360 در پل سیدخندان شهر تهران مورد شناسایی و سوء قصد نیروهای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) قرار گرفته و در سن 27 سالگی به شهادت رسید.
مزار پاک و مطهرش در بهشت زهرا(س) قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی قدوسی(آیت الله)

علی قدوسی(آیت الله)

زندگینامه

در دوازدهم مرداد ماه سال 1306 در شهر نهاوند و در خانواده ای روحانی فرزندی چشم به جهان گشود که او را علی نامیدند. درسال 1321 برای تحصیل علوم دینی وارد حوزه علمیه قم شد. فشار حکومت پهلوی بر طلاب به قدری زیاد بود که بسیاری از آنان دست از درس کشیده بودند اما شور و عشقی وصف ناپذیر علی را به ادامه راه وا می داشت. تمام تلاش او بر این بود که هم به درس و بحث بپردازد هم به مسائل اجتماعی و هم به اخلاق و تهذیب نفس. آیت الله بروجردی توجه ویژه ای به ایشان داشت. او با پشتکار فراوان در کمترین زمان به درجه اجتهاد نائل آمدند. ایشان در محضر اساتیدی چون امام خمینی، علامه طباطبایی و شهید صدوقی درس می آموختند. درسال 1344 با فرزند علامه طباطبایی ازدواج کرد و این در حالی بود که فعالیت های سیاسی ایشان آغاز شد و تا خرداد ماه 42 ادامه داشت. بعداز کودتای 28 مرداد و فوت آیت الله بروجردی با عده ای از شاگردان امام تصمیم گرفتند که به تحصیل علوم روز بپردازند تا فاصله بین خود و جامعه را کاهش دهند و این ارتباط نزدیک تر سبب نشر هر چه بیشتر پیام حوزه در میان مردم گشت. ایشان در راستای رسیدن به یک مدیریت و نظم حوزه، جامعه مدرسین را در سال 1338 تأسیس کردند. 8 سال پس از تبعید امام به ترکیه تشکیلاتی مخفی را جهت بررسی مسائل روز و تحلیل رخدادها در کنار جامعه مدرسین تشکیل دادند. شهید قدوسی مسئول جمع آوری اطلاعات از سراسر کشور بودند. در سال 45 این تشکیلات توسط ساواک شناسایی و در پی آن شهید قدوسی دستگیر شد. اما ایشان چنان وانمود کرد که این گروه صرفاً به دلیل سامان دادن به وضعیت علمی طلاب تشکیل شد. پس از آزادی به کمک شهید بهشتی مدرسه حقانی را در قم جهت تربیت نیروی انسانی انقلاب تأسیس کردند. از دیگر فعالیت های شهید قدوسی تأسیس «مکتب توحید» جهت تحصیل خواهران و تربیت مبلغانی از میان ایشان که می توان گفت این کار در زمان خودش منحصر به فرد بود. مبارزات شهید قدوسی هم چنان به صورت مخفی یا علنی ادامه داشت تا این که انقلاب اسلامی ایران در سال 57 به پیروزی رسید. پس ازانقلاب ایشان مدتی مسئولیت دادگاه های انقلاب و سپس مسئولیت ستاد انقلاب اسلامی شهر قم را عهده دار بود. آخرین مسئولیت ایشان دادستانی کل انقلاب و عضویت در شورای عالی قضایی به همراه شهید بهشتی بود. انهدام گروهک فرقان از جمله کارهای ارزنده ایشان می باشد. شهادت فرزند بزرگشان در دی ماه 59 و فاجعه 7 تیر و 8 شهریور چنان تأثیری در او گذاشت که او را برای رفتن بی تاب تر از پیش نمود. شهید علی قدوسی در 14 شهریور ماه 1360 در اثر انفجار بمبی که توسط منافقین در دادستانی انقلاب اسلامی تعبیه شده بود، به شهادت رسید و دربهشت مأوا گزید.
روحش شاد وراهش پررهرو باد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 سیدمحمدعلی قدسی مآب

سیدمحمدعلی قدسی مآب

زندگینامه

سيدمحمدعلي در سال 1334 ديده به جهان گشود. سال‌ها گذشت و او جواني برومند شد و شغل تعميرکاري را برگزيد و به کسب معاش حلال پرداخت. در جريان انقلاب همراه دلدادگان آرمان‌هاي امام خميني(ره) شد و همين دلدادگي آتش کينه را در دل منافقين کوردل روشن ساخت و سيدمحمدعلي در بيست و يکم شهريور 1363 با 29 سال سن در اهواز ابراهيم‌وار از دل اين آتش به آستان قدس الهي بال گشود و پيکر پاک شهيد سعيد را در گلزار شهداي اهواز به خاک سپردند تا مأمني براي همسر و خانواده‌ي او باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حسین قبادوز

حسین قبادوز

زندگینامه

حسین در یک خانواده ی مذهبی دراصفهان دیده به جهان گشود.
دوران ابتدایی وراهنمایی و دبیرستان را همانند دیگر همردیفانش طی کرد. قبل از پیروزی انقلاب اقدام به تشکیل کلاس قرآن در منزل کرد.
بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به عضویت کمیته انقلاب اسلامی در آمد و در جهت ارشاد دیگران گام های موثری برداشت از جمله موفق شد چند نفری که از هواداران منافقین بودند را در مسیر اسلام قرار دهد. به طوری که بعد از شهادت حسین یکی ازآنان رهسپارجبهه های حق علیه باطل شد.
سرانجام حسین قبادوز در تاریخ 5/7/1360 توسط منافقین کوردل به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حسین اصغر قانع گلیان

حسین اصغر قانع گلیان

زندگینامه

حسين اصغر قانع گليان در بیست و نهم اسفند ماه سال 1338 در خانواده اي مذهبي در روستاي گليان از توابع شهرستان شيروان پا به عرصه وجود گذاشت. تحصيلاتش را در حالي كه از نعمت پدر محروم شده بود با موفقيت كامل دنبال كرد و استعداد فوق العاده او سبب شد تا پايه هاي تحصيلي دوم و سوم را در يك سال بگذراند.
در همان زمان كتابخانه اي در روستاي زادگاهش تأسيس نمود و كتاب هاي مورد نياز را از شهر به روستا آورد. جهت ادامه تحصيل به شيروان نقل مكان كرد. در كنار تحصيل، فعاليت هاي اجتماعي هم داشت كه اين امر باعث شد از طرف مسئولين مدرسه مورد توبيخ و ضرب و شتم قرار بگيرد و براي ادامه تحصيل راهي مشهد شود. تشكيل جلسات مخفي، انجام مأموريت هاي حساس، حاصل مدت زمان اقامت او در مشهد بود كه در نهايت باعث دستگيري وي در سال 1354 گرديد. 
قانع با پيروزي انقلاب ابتدا در كميته مشغول شده و سپس به سپاه پيوست. حسين در سال 1360 ازدواج نمود و با وجود فعاليت هاي مبارزاتي خود در سال 1362 در رشته تاريخ دانشكده فردوسي مشهد نيز پذيرفته شد و هم زمان در سمت داديار ناظر زندان دادسراي انقلاب اسلامي ارتش نيز انجام وظيفه مي نمود و رسيدگي به امور زندانيان را به عنوان بخشي از اوقات پربركت خود قرار داده بود. 
پرداختن به انقلاب، دانشجو بودن و كار كردن برايش چيزي جز ايفاي مسئوليت اسلامي و تعهد اجتماعي نبود و در يك كلام در حد يك جوان معمولي بعد از انقلاب مانند يك بسيجي ساده در خدمت انقلاب بود و در اندك مدتی رابطه بسيار صميمي با زندانيان برقرار كرده بود. 
قانع پنج سال پاياني عمر خود را به صورت شبانه روزي در خدمت زندان گروهكي صرف نمود و چند ماه پاياني عمرش را از سوي اداره كل زندان ها و اقدامات تأميني و تربيتي خراسان، رياست زندان مركزي مشهد و سپس مسئوليت اجراي احكام دادسرا را عهده دار بود تا اين كه سرانجام پس از سال ها فعاليت و انجام وظيفه در سمت هاي مختلف، در روز دوازدهم دي ماه سال 1365 با تير نفاق منافقین كوردل در مشهد در سن 27 سالگی به شهادت رسيد. 
مزار پاکش در گلزار شهدای روستای گلیان واقع می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی قانع عبادی استاد

علی قانع عبادی استاد

زندگینامه

علی در اولین روز از تیر ماه سال ۱۳۱۸ در شهرستان مشهد به دنیا آمد. ۸ ساله بود که پدرش را از دست داد و سرپرستی اش را برادرش بر عهده گرفت. او از همان زمان کودکی مجبور شد در کنار درس کار کند. تحصیلاتش را به خاطر مشکلات و محدودیت هایش فقط تا کلاس نهم دبیرستان ادامه داد. پس از پایان دوران سربازی به استخدام گروه صنعتی بهشهر درآمد و در سال ۱۳۴۴ تشکیل خانواده داد و صاحب 4 فرزند گردید.
اگر چه از عزیمت به جبهه محروم ماند لیکن در پشت جبهه تلاش چشم گیر داشت و به خانواده رزمندگان رسیدگی می کرد.
صبح روز دهم آبان سال 1361 دو نفر از تروریست ها با شناسایی قبلی به مغازه خرازی وی واقع در تهران حمله می کنند و او را به جرم حزب اللهی بودن با شلیک گلوله در سن 43 سالگی به شهادت می رسانند.
مزار پاک و مطهرش در بهشت زهرا(س) قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی(آیت الله)

سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی(آیت الله)

زندگینامه

سید محمد علی فرزند حاج میرزا باقر قاضی طباطبایی، ششم جمادی الاول سال 1331ه.ق( 1292ه.ش) در شهر تبریز متولد شد و در دامان پر مهر مادری که از تربیت یافتگان مکتب اسلام بود، پرورش یافت. او تحصیلات مقدماتی را تحت نظر میرزا محمدحسین و میرزا اسدالله قاضی طباطبایی گذراند و در شانزده سالگی به همراه پدرش ابتدا به تهران و سپس به مشهد تبعید شد. در سال 1359 ه.ق(1319ه.ش) برای تکمیل مبانی علمی و مسلح شدن به سلاح علم و ایمان برای مبارزه با طاغوتیان راهی شهر مقدس قم شد و در سال 1369 ه.ق (ده سال بعد) در ادامه تلاش های علمی اش به نجف اشرف عزیمت کرد. او که در قم با امام خمینی (ره) آشنا و شیفته شخصیت برجسته ایشان شده بود، با شروع دوره جدید مبارزات به رهبری آن حضرت به عنوان یکی از ارکان مبارزه، رهبری مردم غیور آذربایجان را عهده دار شد. و سرانجام در سال 1348 به زنجان تبعید گشت. پس از چهار ماه به تبریز بازگشت و آن جا را به سنگری مستحکم برای دفاع از حریم اسلام تبدیل کرد. منزل آیت الله قاضی طباطبایی همواره پناهگاهی امن برای مبارزات، جوانان و مجروحان بود. قیام قهرمانانه مردم تبریز در 29 بهمن ماه 1356 نیز با هدایت های این شخصیت عظیم صورت گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در مرداد ماه 1358 طی حکمی از سوی امام خمینی (ره) به عنوان نماینده تام الاختیار و امام جمعه تبریز منصوب گردید. نماز عید قربان سال 1358 به امامت آیت الله قاضی طباطبایی اقامه شد و شب هنگام منافقین سیه دل، این عاشق خدا و مجاهدنستوه را قربانی کردند و ملتی را به داغ نشاندند.
روحش شاد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدعباس قاضی نقیبی

سیدعباس قاضی نقیبی

زندگینامه

سال 1337 بود که کودکی زیبا و مهربان دیده به جهان هستی گشود، پدر نامش را سیدعباس گذارد و از خدا خواست فرزندش سالم و صالح بماند. سال ها گذشت و سید آن چنان تربیت یافت که هیچ گاه در مقابل ظلم سر تعظیم فرود نیاورد. 
فقر حاکم بر جمع خانواده باعث شد شب و روز کار کند تا بتواند خرج خانواده خود را تهیه کند. با اوج گیری انقلاب کار را رها کرد و به پخش اعلامیه های امام و نوشتن شعار بر روی دیوار می پرداخت. 
با پیروزی انقلاب در روز 22 بهمن وارد کمیته انقلاب اسلامی شد و به مادر سفارش کرد:« مادر من در این راه که قدم گذاشتم اگر شهید شدم برایم گریه نکنید و لباس سیاه نپوشید. مادر باید افتخار کنی که چنین فرزندی را در دامن خود پرورش دادی که حاضر است در راه اسلام و خدا از همه چیز خود بگذرد. مادر مگر خون من با ارزش تر از خون جد بزرگوارم حسین است». 
سیدعباس قاضی نقیبی سرانجام در تاریخ 12/1/1359 به هنگام تحویل گرفتن پست خود در آبیک قزوین در سن 22 سالگی با خون سرخش شجره طیبه انقلاب را بارورتر نمود و توسط منافقین به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 رحیم علی قاسم پور

رحیم علی قاسم پور

زندگینامه

رحيم‌علي در روز دوازدهم آبان ماه 1323 در شهرستان سراب متولد شد. پس از اين که هفت ساله شد تحصيلات خود را در مقطع ابتدايي آغاز نمود. در آن زمان به همراه خانواده‌اش به تهران آمد و در کنار تحصيل به شغل کارگري مشغول شد. 
در آغاز سن جواني، به همراه شريکش بنگاهي را داير کرد و در سن 25 سالگي به دختر يکي از آشنايان وصلت کرد. وي به دليل انجام کار به يکي از شهرهاي شمالي کشور عزيمت کرد. اما در اواخر سال 1356 بار ديگر به تهران بازگشت در اين زمان پدرش را از دست داد و مسئوليت خانواده پدري نيز به دوش وي افتاد. 
با اوج‌گيري تظاهرات مردمي به زخمي‌ها و مصدومين کمک مي‌کرد تا اين‌که انقلاب به پيروزي رسيد. 
او که براي خدمت به انقلاب و مردم به سپاه پاسداران پيوسته بود جهت انجام مأموريت به شهرهاي مختلف سفر مي‌کرد. سرانجام در روز 7 دي ماه 1365 در حالي که 42 سال داشت در پادگان شهيد بهشتي تهران بر اثر انفجار موشک توسط منافقين و برخورد موج انفجار به مقام رفيع شهادت رسيد. 
مزارش در شماره 16 رديف 57 قطعه 53 بهشت زهرا(س) قرار دارد. 
از او 5 فرزند به يادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از