فریدون قاسم زاده حسینی شاکلوهی

فریدون قاسم زاده حسینی شاکلوهی

زندگینامه

فریدون قاسم زاده حسینی شالکوهی در بیست و هفتم مرداد ماه سال 1344 در تهران به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی داشت. فریدون مجرد و در تهران ساکن بود. وی سرانجام در هشتم دی ماه سال 1360 در شهر خود تهران توسط عناصر تروریستی سازمان مجاهدین خلق مورد سوء قصد واقع شد و در سن 16 سالگی به شهادت رسید. 
مزار پاک و مطهرش در بهشت زهرا(س) واقع می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

مجید قاسم نژادجامعی

مجید قاسم نژادجامعی

زندگینامه

مجید قاسم‌نژاد در سال 1337 پا به عرصه‌ی هستی نهاد و در آغوش گرم خانواده پرورش یافت و پس از گذراندن دوران خوش کودکی هم‌چون هم سن و سالانش وارد مدرسه گشت. مقاطع تحصیلی را به خوبی پشت‌سر نهاد تا این‌که موفق به اخذ مدرک دیپلم گشت و با شرکت در دانشگاه، ‌در رشته‌ی مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد. 
دوران جوانی او هم‌زمان با روزهای پرشور انقلابی و فعالیت‌های گسترده‌ی مردمی بر علیه رژیم شاهنشاهی بود و مجید نیز حال و هوایی انقلابی پیدا کرده بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دست نشانده‌های بیگانگان هم‌چنان در فعالیت‌های ایران دخالت می‌کردند و با ترورها و بمب گذاری‌ها سعی در ایجاد آشوب و تفرقه در میان مردم انقلابی داشتند. 
مجید از جمله افرادی بود که قربانی یکی از ترورهای منافقین گشت و در تاریخ 5/4/1364 در تهران در سنّ 25 سالگی به فیض شهادت نایل گشت و در بهشت زهرا قطعه‌ی 24، ردیف 11 شماره‌ی 31 تا ابد آرام گرفت. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

عبدالوهاب قاسمی(حجت الاسلام)

عبدالوهاب قاسمی(حجت الاسلام)

زندگینامه

عبدالوهاب در سال 1312 در روستای لیورک شهرستان سوادکوه (استان مازندران) پا به عرصه ی هستی گذارد. خاندانش همه روحانی و اهل دین بودند، او نیز در این جمع با احکام دین اسلام آشنا شد، کم کم قرائت قرآن را فرا گرفت. دوره ی ابتدایی را در زادگاهش طی نمود و 3 سال در شهر بابل مقدمات علوم دینی را آموخت. بعد از سفر به تهران در مدرسه ی حاج ابوالحسن معمار باشی و خازن الملک آموختن را تجربه کرد. قاسمی سال 1334 به حوزه ی علمیه ی مشهد رفت و در شمار شاگردان ممتاز حوزه ی درس آیت الله حاج شیخ هاشم قزوینی و آیت الله حاج سید هادی میلانی تا مرز اجتهاد پیش رفت. حجت الاسلام قاسمی در جریان مبارزات امام امت در مشهد مقدس، به فعالیت سیاسی روی آورد. او یک بار نیز بعد از واقعه ی 15 خرداد به زندان افتاد. چندی بعد او را به عنوان سرباز در سن 30 سالگی به پادگان بردند. اما افسر پزشک به خاطر عارضه چشم او را معاف نمود و از او خواست تا از خط مبارزه به منظور حفظ جانش کناره گیری کند، اما حجت الاسلام قاسمی ساکت ننشست و به روشنگری و آگاه ساختن مردم پرداخت. سال 1344 به دعوت مردم و تاکید علمای وقت به شهر ساری رفت. او در این راه پر خطر بارها در کمیته ی شهربانی تهران زندانی و شکنجه شد.
بعد از پیروزی نهضت پرشور انقلاب با رأی مردم ساری به مجلس شورای اسلامی راه یافت.و در روز هفتم تیرماه سال 1360 در سن 48 سالگی در کنار 72 یار باوفای امام امت برات حضور در بارگاه حق را دریافت نمود و با پیکری خونین به دیدار حق شتافت؛ فاجعه ی انفجار ساختمان حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین برای همیشه در اذهان ملت ایران باقی ماند. پیکر پاکش را به قبرستان شیخان قم انتقال داده و به خاک سپردند. از او 8 فرزند به یادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

کورش فیروزی

کورش فیروزی

زندگینامه

کورش فیروزی در دهم فروردین ماه سال 1348 در روستای گتک در استان کرمان متولد شد. پدرش قبل از انقلاب شکارچی بود؛ اما با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به کشاورزی روی آورد و مادرش خانه دار بود. کوروش پسر سوم خانواده بود و تحت تربیت پدرش که فردی مذهبی و مقید به اصول اسلام بود رشد کرد. او هر روز صبح با صدای تلاوت قرآن پدرش از خواب بیدار می شد. همین امر سبب شد قرآن در جانش بنشیند و سرلوحه زندگیش شود. 
او مقطع دبستان را در استان کرمان گذراند و برای تحصیل در مقطع راهنمایی همراه برادرش که در دانشگاه شیراز مشغول تحصیل بود به آن شهر رفت. با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، برادر کورش به جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت به همین علت او برای گذراندن دوران دبیرستان نزد برادر ارشدش در تهران رفت. 
کورش در دو رشته شیمی و تربیت معلم قبول شد؛ اما پس از مدتی تحصیل، از دانشگاه انصراف داد و مجدداً در کنکور سراسری شرکت کرد. این بار در رشته علوم آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان پذیرفته شد. او که به رشته تحصیلیش عشق می ورزید در کنار تحصیل در دانشگاه فعالیت در امور فرهنگی را نیز آغاز کرد و پس از چندی کانون قرآن و عترت آن دانشگاه را راه اندازی کرد. 
او در سال 1378 با یکی از هم دانشگاهی هایش ازدواج کرد و ساکن تهران شد. مدتی بعد خداوند به او فرزند عطا کرد. کورش تاکید داشت فرزندانش در مراسم های مذهبی شرکت کنند و حتما در مساجد حاضر شوند. 
او در مرکز انتقال خون کار می کرد و به خاطر شغلش اکثر اوقات در ماموریت بود. چند سال به همین منوال گذشت تا این که برای ادامه زندگی به همراه خانواده اش عازم زاهدان شد. وی که دوران دانشجویی خود را در این شهر گذرانده بود ادامه فعالیت های فرهنگیش در دانشگاه زاهدان را از سر گرفت. 
کورش با تمام مشغله کاریش بسیار اهل مطالعه بود. اقامه دو رکعت نماز و یک ساعت مطالعه قبل از خواب برنامه همیشگیش بود. معتقد بود سعادت و خوشبختی در خدمت به مردم و عمل به قرآن است و از آن جا که خود را خادم مردم مستضعف می دید به همسرش گفته بود:«اگر روزی نیاز باشد در محروم ترین نقطه باشم حتماً به آن جا می روم.» او هر روز صبح زندگیش را با یک حدیث شروع کرده و در طول روز آن را در اعمالش وارد می کرد. 
در ایام ارتحال عالم ربانی آیت الله بهجت، او و تعدادی از دوستانش برنامه ای در دانشگاه علوم پزشکی تدارک دیدند. شب آخر مراسم، کورش به همراه سخنران برنامه برای اقامه نماز به مسجد علی بن ابی طالب رفتند تا پس از آن عازم دانشگاه شوند؛ اما هنوز مدتی از شروع نماز نگذشته بود که انفجار مهیبی در مسجد رخ داد و تعداد زیادی از نمازگزاران بی گناه را به شهادت رساند. کورش نیز در همان انفجار در سن 40 سالگی جان سپرد و برای همیشه خاموش شد. 
مسئولیت این عملیات انتحاری را که در تاریخ 7 خرداد ماه سال 1388 به وقوع پیوست گروهک تروریستی جندالله به عهده گرفت. 
مزار او در زادگاهش واقع است و برادر او ایرج نیز به شهادت رسیده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

مهدی فیروزی

مهدی فیروزی

زندگینامه

سال 1335 شهر شیراز میزبان گام های کوچک مهدی بود. پدر او اعتقاد خاصی به فرامین دین نبی اکرم (ص) داشت و از همان آغاز طفولیت سعی کرد مهدی انسانی مقیّد به دین اسلام تربیت شود. آموختن علم را از مدرسه صدرا آغاز کرد. بعد از طی دوره ی راهنمایی به دبیرستان مهدیه رفت. اما بعد از 3 سال به جهت علاقه ی به کارهای فنی وارد هنرستان شد و در رشته ی برق ادامه تحصیل داد. کم کم به مسایل سیاسی علاقمند شد و در جلسات مسجد شیشه گرها شرکت نمود. فیروزی چندی بعد به کشور لبنان سفر کرد و از آنجا به فرانسه و انگلستان رفت و در شهرهای پاریس و لندن فعالیت سیاسی خود را به انجام رساند.
در زمان ورود امام به ایران مهدی به کشور بازگشت و در شیراز به فعالیت پرداخت و حزب جمهوری اسلامی این شهر را به راه انداخت. این پاسدار دلاور اسلام مسئولیت اطلاعات و تحقیقات سپاه را بر عهده گرفت و در ادامه به عضویت شورای فرماندهی درآمد. و سرانجام در روز بیست و هشتم مهرماه سال 1360 در سن 25 سالگی در حالی که عازم محل کار خود بود، توسط منافقین به شهادت رسید و نامش در جرگه شاهدان روز حشر قرار گرفت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمدعلی فیاض بخش

محمدعلی فیاض بخش

زندگینامه

سال 1316 در محله بازار آهنگرهای تهران کودکی مهربان و عاشق چشم به جهان گشود. پدر پس از قرائت اذان و اقامه، نامش را به یاد خاندان رسالت محمد علی نهاد. تحصیلاتش را تا مقطع دبیرستان با موفقیت به پایان رساند و در همان زمان دروس قدیمی، جامع المقدمات و ادبیات عربی را نزد،یکی از طلاب تهران فرا گرفت. وی پس از اخذ تخصص در رشته جراحی مدت چهار سال به طور رایگان در بیمارستان وابسته به دانشگاه، به جراحی و طبابت بیماران نیازمند مشغول بود. زمانی که، به عنوان اولین دوره سپاه بهداشت به یکی از روستاهای استان اراک (حشه) رفت، تمام سعی خود را مصروف ترقی و پیشرفت آموزشی و درمانی روستا نمود. محمد علی در سال 1344 با دوشیزه ای مومن و متعهد ازدواج کرد ودر سال 1345 به همراه دکتر لواسانی،کلینیک "سلمان فارسی" را احداث نمود. او قبل از آن دو سال در روستاهای سبزوار و سقز به معالجه بیماران نیازمند کشور پرداخت. مدتی بعد در بیمارستان سینا استخدام شد و مطبی را در محله شهباز جنوبی تأسیس نمود. دکتر فیاض بخش مجروحان فراری را که از دست مأموران ساواک فرار می کردند، در خانه خود یا دوستانش و گاهی اوقات در کلینیک سلمان معالجه می کرد. در همان زمان در مسجد قبا، حسینیه محلاتی ها و منزلش کار آموزش کمک های اولیه به مردم را با دوستان پزشک خود آغاز نمود. پس از پیروزی انقلاب به عنوان مدیر کل توان بخشی از طرف شورای انقلاب انتخاب شد1، بعد از مدتی لایحه جدایی سازمان بهزیستی را از وزارت بهداری به تأیید شورای انقلاب رساند و خود به عنوان وزیر، مشاور و سرپرست سازمان بهزیستی مسئوولیت این بخش را بر عهده گرفت. فیاض بخش یکی از سه نفر معتمدین پزشکی گروه رابط با ستاد 7 نفری منتخب امام (ره) در انقلاب فرهنگی بود و در شاخه پزشکان حزب جمهوری اسلامی ایران فعالیت داشت. سرانجام دکتر همان گونه که آرزو داشت اولین شهید هیئت دولت باشد، در44 سالگی در روز هفتم تیر ماه سال 1360بر اثر بمب گذاری درساختمان حزب جمهوری ،به همراه هفتاد و یک پرنده خونین بال به اوج پر کشید و ملت ایران را به سوگ خود نشاند. مزار این عزیز دربهشت زهرا (س)،قطعه ی 72 تن میباشد. 1:وبا راه اندازی کمیته ی آسایشگاه معلولین انقلاب "دروس" برگی از باقیات وصالحات را برای خود به جا گذاشت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی اکبر فلاح شورشانی

علی اکبر فلاح شورشانی

زندگینامه

علی اکبر فلاح شورشانی در سال 1319 در شهرستان قزوین پا به عرصه ی گیتی نهاد. او کودکی را در میان کودکان هم سال خود سپری کرد و آموختن علم را در سن 7 سالگی آغاز نمود. تحصیلات خود را تا اخذ مدرک فوق دیپلم در رشته ی تأسیسات ادامه داد و ضمن آن از فراگیری علوم مذهبی و مطالعه ی این کتب غافل نشد.
15 خرداد سال 1342 علی اکبر مبارزات انقلابی خود را علیه حکومت پهلوی آغاز کرد. در طول سال های حکومت ظلم و استکبار رژیم پهلوی هیچ گاه دست از مبارزه نکشید و تا آخرین روزهای حیات حکومت وقت در میان مردم فریاد مرگ بر شاه سر داد. در سال 1354 ازدواج کرد و سه سال بعد با پیروزی انقلاب تمام تلاش خود را مصروف حمایت از دستاوردهای این نهضت مردمی نمود. او در اواخر زمستان به منظور دفاع از حریم ایران اسلامی پا به میدان جهاد با کفر گذارد.
دبیر آموزش و پرورش دبیرستان کامران سرانجام در تاریخ 7/4/1360 در سن 41 سالگی بر اثر انفجار بمب کار گذاشته شده توسط منافقین در ساختمان حزب جمهوری اسلامی به لقاء حق پیوست.
از او دو فرزند به یادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدابراهیم فقیهی

سیدابراهیم فقیهی

زندگینامه

سید ابراهیم فقیهی در سال 1326 در شهرستان نیریز استان فارس دیده به جهان گشود. او فرزندی از سلاله ی طه بود، که در فضای معنوی و آکنده از معنویت پرورش یافت. در سنین خردسالی قرائت کلام الله مجید را فراگرفت و در سن 7 سالگی به مدرسه رفت و تحصیلاتش را تا پایان مقطع دبیرستان در رشته ی علوم تجربی ادامه داد . سپس جهت طی خدمت نظام وظیفه به شهرستان ساوه اعزام شد. اما در آن جا به فعالیت های سیاسی روی آورد و بارها مورد تعقیب و شکنجه ی رژیم قرار گرفت. سید با اتمام خدمت به دانشگاه علوم پزشکی شیراز راه یافت و هم زمان با تأسیس انجمن اسلامی دانشگاه فعالیت های انقلابی را گسترش داد. تا آن جا که جزو ارکان اساسی جهاد دانشگاهی محسوب می شد. او هم چنین در راه اندازی و تشکیل شورای برنامه ریزی و نظارت بر امور بهداشت و درمان استان فارس تلاشی پیگیر داشت.
در سال 1348 بعد از انفجار در خوابگاه دانشجویان و شهادت سه تن از دانشجویان به جرم رهبری تظاهرات دانشجویی، دستگیر و مورد شکنجه قرار گرفت. یک بار نیز به علت مبارزه با رژیم شش ماه از دانشگاه اخراج شد. فقیهی اغلب با آیت الله دستغیب و آیت الله محلاتی در تماس بود. با شروع جنگ نخستین گروه امداد پزشکی در خوزستان را تشکیل داد و خود نیز به همراه دیگر هم رزمانش به اهواز عزیمت کرد. تشکیل کمیته ی کمک به عشایر، تشکیل جامعه ی اسلامی تقوا، راه اندازی انجمن اسلامی پزشکان، راه اندازی و تشکیل صندوق قرض الحسنه ی « اندوخته های خاتم (ص)» ،تأسیس شرکت تعاونی در شهرستان نی ریز و چاپ نشریه ای در ساوه از اقدامات دیگر فقیهی بود. 
دکتر سید ابراهیم فقیهی سرانجام در روز هفدهم مهرماه سال 1360 در دانشگاه شیراز توسط منافقین مورد سوء قصد قرار گرفت و در 34 سالگی به عرش اعلی پر گشود.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

احمد فقیهی(حجت الاسلام)

احمد فقیهی(حجت الاسلام)

زندگینامه

سیداحمد در سال 1310 در یک خانواده روحانی در شهرستان اصطهبانات ( استان فارس) پا به عرصه هستی نهاد. سال های پر نشاط کودکی را در آغوش گرم مادر سپری کرد و بعد از اتمام تحصیلات اولیه به مدت 5 سال به شهر نجف مهاجرت نمود و در محضر اساتید گران قدری چون آیت الله ربانی شیرازی و آیت الله شهید مدنی به کسب علوم دینی پرداخت .با بازگشت به زادگاهش به ارشاد جوانان روی آورد و با تمام توان سعی کرد آنان را با اسلام حقیقی آشنا سازد. او ابتدا با با جلسات دعای ندبه فعالیت خود را آغاز کرد. احداث کتابخانه ولیعصر (عج)، صندوق قرض الحسنه، بازسازی مسجد جامع و مهدیه از جمله اقدامات این مرد مبارز بود. در طول سال های مبارزه امام خمینی (ره) علیه حکومت پهلوی او نیز به خیل مشتاقان حکومت اسلامی پیوست و بارها مورد تعقیب ماموران ساواک قرار گرفت.
بعد از پیروزی این نهضت عظیم مردمی به تأسیس کمیته انقلاب اسلامی همت گماشت و خود سرپرستی کمیته را بر عهده گرفت و در دی ماه سال 1358 به فرمان امام (ره) از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به سمت قاضی شرع چهار شهرستان اصطهبانات، فسا، داراب و نیریز منصوب شد. تلاش وافر او برای اجرای عدل الهی باعث شد منافقین کوردل حضورش را در ایران اسلامی تاب نیاورند و در صبحگاه هفدهم مردادماه سال 1360 به همراه دو پاسدارش، عباسعلی ذحلی نژاد و میرزا احمد میرزایی، به شهادت برساندند.حجت الاسلام فقیهی در سن 50 سالگی در حالی که با یک اتومبیل پیکان عازم دادگاه بود، توسط دو موتورسوار مسلح با اسلحه یوزی مورد حمله قرار گرفت و بر اثر اصابت دو گلوله به ناحیه سر و پنج گلوله به ناحیه سینه و دست هایش به دیدار حق شتافت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدمحمدابراهیم فقیهی

سیدمحمدابراهیم فقیهی

زندگینامه

سیدمحمدابراهیم فقیهی در 3 دی ماه سال 1326 در شهرستان نی ریز استان فارس در خانواده ای مذهبی متولد شد. پدرش سیدعلی اکبر نسبش به امام محمدباقر می رسید و کشاورز بود. از آنجا که سیدمحمدابراهیم فرزند ارشد خانواده بود. از همان دوران نوجوانی همراه پدرش مشغول کار شد؛ البته همزمان با کار به تحصیل نیز مشغول بود. 
وی پس از پایان مقطع دیپلم به خدمت سربازی در شهر ساوه فرا خوانده شد. بعد از پایان دوران سربازی در کنکور سراسری شرکت کرد و وارد دانشگاه شیراز شد. پس از گذراندن 2 ترم تغییر رشته داد و در رشته پزشکی عمومی به ادامه تحصیل پرداخت. دکتر فقیهی که همیشه از ظلم شاه به مردم ناراحت بود بعد از آغاز نهضت رهایی بخش امام خمینی(ره) به این قیام مردمی پیوست. او به علت فعالیت علیه رژیم پهلوی بارها توسط نیروهای ساواک دستگیر و شکنجه شد؛ اما دست از مبارزه نکشید. سرانجام به خاطر فعالیت هایش به مدت شش ماه از دانشگاه اخراجش کردند. 
سیدمحمدابراهیم در سال 1352 ازدواج کرد. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 در دوره دستیاری ارتوپدی و جراحی استخوان ادامه تحصیل داد. ایشان که روحیه ای فعال و جهادی داشت با شروع جنگ تحمیلی نخستین گروه امداد پزشکی خوزستان را تشکیل داد و مدتی در جبهه ها مشغول خدمت به رزمندگان و مجروحین جنگ شد. زمانی که منافقین اعلام کردند اگر پزشکی برای مداوای بیماران در بیمارستان شیراز حاضر شود او را می کشند دکتر فقیهی بدون هیچ ترسی، برای مداوای بیماران که تعداد زیادی از آن ها در شرایط حاد جسمی به سر می بردند و هر لحظه احتمال داشت بمیرد، در بیمارستان حاضر شد و مدت سه شبانه روز به طور مستمر به درمان آن ها پرداخت. 
ایشان علاوه بر فعالیت های اجتماعی توجه ویژه ای به خودسازی و تزکیه نفس داشت. سعی می کرد خودش را آن طور که خدا رضایت دارد بسازد و بیشترین تحول روحیش در سال 1358 در سفر حج رخ داد. 
دکتر فقیهی که در تمام دوران زندگیش فعالیتی جز خدمت به مردم و دستگیری از مستضعفین نداشت سرانجام در 17 مهر ماه سال 1360 در مقابل منزل و جلوی چشم پسر 7 ساله اش توسط گروهک تروریستی منافقین در سن 34 سالگی با ضرب گلوله به شهادت رسید. 
مزارش در گلزارشهدای زادگاهش قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از