شمس الله شیدایی کماسایی

شمس الله شیدایی کماسایی

زندگینامه

شیدایی در روز سیزدهم تیر ماه سال 1321 در روستای رستم آباد از توابع شمیران دیده به جهان گشود. بعلت فقر مالی تحصیلات ابتدایی را نیمه کاره رها کرد و باتفاق برادرش در یک کارگاه نجاری به کار پرداخت. سپس در کارخانه تریکوبافی به کار مشغول گشت و چندی بعد محل کار خود را تغییر داده و به گل فروشی پرداخت. بیست ساله بود که به سربازی اعزام گردید و پس از پایان خدمت سربازی در شرکت نفت استخدام گردید و در همین زمان نیز ازدواج کرد. 
نیازهای شدید خانواده او را مجبور کرد که علاوه بر شرکت نفت بعد از ظهرها نیز به کار بپردازد و شبی نبود که با تنی خسته و خواب آلود به منزل بازنگردد. اما کار سخت باعث نشد که او را از انجام فرایض مذهبی و فعالیت های گسترده اسلامی باز ماند و در همین دوران علاوه بر شرکت در دعای ندبه و کمیل در جلسات منظم مذهبی نیز شرکت می کرد. 
شروع انقلاب اسلامی، او را که مسلمانی مشتاق و آماده اجرای فرامین حضرت امام بود را بخود کشید و شهید شیدایی با تمام وجود به نهضت مقدس اسلامی پیوست. 
اعلامیه های حضرت امام را تهیه و تکثیر و پخش می نمود و در مبارزه علیه عمال طاغوت تا مرز شهادت پیش می رفت و در تسخیر مراکز رژیم وابسته نقش فعالی داشت. 
پس از پیروزی انقلاب در کمیته محل به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت و سپس به شرکت نفت بازگشت و نقش موثری در تشکیل انجمن اسلامی را داشت و شب ها در کمیته به فعالیت ادامه می داد. 
با شروع جنگ تحمیلی از طریق شرکت نفت در بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منطقه 1 ثبت نام کرده و پس از طی کردن دوره آموزشی عازم جبهه در منطقه سوسنگرد و هویزه گردید. در جبهه های ایثار و شهادت، با شجاعت علیه مزدوران بعثی جنگید و پس از اتمام دوره ماموریت به تهران بازگشت. روح پرشور او دوری از جبهه را نتوانست تحمل کند و پس از 15 روز مجدداً عازم جبهه گردید و این بار در جبهه آبادان به مبارزه پرداخت و پس از چندین ماه به تهران بازگشت. 
پس از بازگشت برادرش از جبهه مجدداً درخواست عزیمت به دیار عاشقان نمود و این بار به جبهه مریوان عزیمت کرد و در نبرد با کفار بعثی مجروح شد. بمحض پایان یافتن درمان می خواست به خط مقدم عزیمت کند که مجبور شد علیرغم میل باطنی اش به تهران مراجعت کند. در تهران اوقات بی کاریش را در کمک به برادرش در کمیته امداد امام و مهاجرین جنگی می پرداخت و در شورای مرکزی انجمن اسلامی کارکنان صنعت نفت منشاء خدمات شایسته و فراوانی گردید. 
صبح روز هفدهم اسفند 1360 شیدایی پس از آن که برادرش را در محل کمیته امداد پیاده می کند عازم محل کار می گردد. در بین راه یکی از واحدهای تروریستی منافقین که در آن ساعت بدنبال قربانی می گشت، اتومبیل حامل او و مهندس عظیمی را در خیابان سهروردی هدف گلوله قرار می دهند. 
شیدایی با پیکری مجروح خود را از اتومبیل خارج می کند. مردم حاضر در صحنه او را به بیمارستان می رسانند، لیکن معالجات موثر واقع نشده و برادر شیدایی در سن 39 سالگی جان بر سر عقیده و ایمان می نهد و شهید می گردد. 
مزارش در بهشت زهرا(س) قرار دارد. 
از او 3 فرزند به یادگار ماند. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

کامران شیخ

کامران شیخ

زندگینامه

کامران در سال 1340 در یکی از روستاهای اطراف قزوین به نام شکرناب متولد شد. 4 ساله بود که به همراه خانواده اش به تهران مهاجرت کرد. 7 ساله بود که به مدرسه رفت و تحصیلاتش را تا اخذ مدرک دیپلم ادامه داد.
با اوج گیری انقلاب به صفوف امت حزب الله پیوست و ضمن تشکیل جلساتی با شرکت برخی از دوستانش کوشید تا سهم مؤثری در تحقق اهداف انقلاب داشته باشد. در روزهای 21 و 22 بهمن در تصرف مراکز انتظامی فعالانه حضور داشت.
پس از پیروزی انقلاب، به منظور حراست از دستاوردهای این نهضت الهی به کمیته انقلاب اسلامی پیوست و تا اواخر سال 1358 در این نهاد انقلابی فعالیت نمود. در اواخر سال 1359 به جهادسازندگی آبیک پیوست و با شور و شوقی وصف ناپذیر به روستاهای اطراف قزوین و کرج عزیمت نمود.
در روستاها علاوه بر فعالیت های چشمگیر فرهنگی در امور کشت و برداشت نیز روستاییان را یاری رساند و یک صندوق خیریه به راه انداخت و به اتفاق دوستانش در جهادسازندگی به این امر مهم پرداخت. با آغاز جنگ تحمیلی، عاشقانه عازم جبهه شد و از طریق ستاد جنگ های نامنظم شهید چمران به جبهه رفت اما با اوج گیری اغتشاشات توسط منافقین به تهران بازگشت و به عضویت کمیته های انقلاب اسلامی درآمد. سرانجام در صبح روز 18 اردیبهشت ماه سال 1361 در سن 21 سالگی در خیابان شمشیری به همراه چهار نفر دیگر از همرزمان روبه روی پارک به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدشمس الدین شیخ احمدی

سیدشمس الدین شیخ احمدی

زندگینامه

سید شمس الدین شیخ احمدی فرزند سید علی از نوادگان مرحوم شیخ سید احمد باینجوب در سال 1315 در روستای «مه زره» از توابع دهستان حسین آباد سنندج چشم به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی را در زادگاهش سپری نمود 15 ساله بود که به همراه خانواده اش به شهر سنندج نقل مکان کرد مدتی در این شهر به کارگری مشغول بود در 18 سالگی به خدمت نظام وظیفه فراخوانده شد. دو سال سربازی را در مشهد مقدس به پایان رسانید بعد از اتمام سربازی به فرش فروشی پرداخت. با پیروزی انقلاب اسلامی جزو اولین کسانی بود که به عنوان جوانمرد سلاح به دوش گرفت و در تامین امنیت منطقه و پاسداری از دستاوردهای انقلاب اهتمام ورزید. شهریور ماه 1360 در شهرداری به فعالیت خود ادامه داد و پس از قریب به دو سال خدمت در شهرداری پنجم خرداد ماه 1362 در حین انجام وظیفه در شهر سنندج در یک اقدام تروریستی در سن 47 سالگی به شهادت رسید و مظلومانه و بی دفاع دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 سیدکریم شهیدحسینی

سیدکریم شهیدحسینی

زندگینامه

سیدکریم در سال 1342 در روستای دودانگه شهرستان گرگان دیده به جهان گشود. 6 سال گذشت و سید در شهر گرگان آموختن را تجربه نمود . چندی بعد در سال 1357 در مدرسه ی امام صادق (ع) به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. درجریان قیام امام امت با حضور در راهپیمایی و تظاهرات این نهضت اسلامی را یاری رساند. وی با آغاز جنگ راهی میدان نبرد گردید و در آبادان به علت اصابت ترکش مجروح گشت. 
سید به ناچار به حوزه بازگشت و در آنجا مبارزاتش را برای دفاع از انقلاب و جلولیری از کینه ی منافقین ادامه داد. 
حسینی سرانجام در تاریخ 28/6/1360 درحالی که به همراه حجت الاسلام طاهری از نماز عشا بازمی گشت از پشت مورد حمله ی مناففقین قرار گرفت و در سن 18 سالگی به شهادت رسید. حجت الاسلام طاهری نیز در این حادثه به شدت مجروح شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 ایرج شهسواری

ایرج شهسواری

زندگینامه

ایرج در سال 1325 در شهرستان بیجار متولد شد؛ کودکی را در زادگاهش سپری کرد و تحصیلاتش را تا پایان سال اول دبیرستان در این شهر به پایان رساند. سپس به منظور ادامه تحصیل به سنندج مهاجرت نمود. در سال 1343 تدریس در یکی از روستاهای بیجار را آغاز کرد و ضمن آن به صورت متفرقه در امتحانات پایانی سال های آخر دبیرستان شرکت کرد و موفق به اخذ مدرک دیپلم گردید. در تابستان نیز با حضور در مساجد به فراگیری علوم دینی می پرداخت. در بهمن ماه سال 1345 به خدمت نظام وظیفه اعزام شد و بعد از چهار ماه دوره ی مقدماتی در پادگان همدان به عنوان سپاه دانش در روستاهای خراسان تدریس را ادامه داد. در سال 1347 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در روستاهای اطراف زادگاهش مشغول به کار شد. سال 1348 به شهریار (اطراف تهران) انتقال یافت و ضمن تدریس در قسمت شبانه ی مدرسه ی عالی ادبیات در رشته ی زبان و ادبیات فارسی به تحصیل پرداخت. چندی بعد به تهران منتقل شد و باز هم در قسمت شبانه ی دانشکده ی ادبیات دانشگاه تهران در رشته ی ادبیات عرب تحصیل نمود. در سال 53-1352 تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی را آغاز کرد. بعد از اتمام تحصیل آموزش قرآن به جوانان را سرلوحه ی زندگی خویش قرار داد و در همین رابطه چند مرتبه اتاقش توسط ساواک مورد بازرسی قرارگرفت. در جریان انقلاب نیز به همراه سید جواد شرافت دانش آموزان جنوب تهران را ارشاد نمود. شهریور ماه سال 1358 با سمت معاون آموزشی ناحیه ی 12 تهران 4 ماه خدمت کرد و سپس ریاست ناحیه ی 13 آموزش و پرورش را تا تاریخ 8/8/1359پذیرفت. آنگاه با صلاح دید آقای "محمدعلی رجایی" به عنوان معاون اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش معرفی گردید. سرانجام در تاریخ هفتم تیرماه سال 1360 در حادثه ی بمب گذاری حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین کوردل در سن 35 سالگی به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

کاظم علی شهرابی فراهانی

کاظم علی شهرابی فراهانی

زندگینامه

در روز نوزدهم شهریور ماه سال 1339 در دهستان شهراب از توابع تفرش در خانواده ای مذهبی و روستایی دیده به جهان گشود. 
تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش همراه با کار کشاورزی گذراند. لیکن از آنجایی که امکان ادامه تحصیل با توجه به امکانات محدود روستا وجود نداشت نتوانست به تحصیلاتش ادامه دهد و لذا پس از پایان تحصیلات ابتدایی در کنار پدر به کشاورزی مشغول شد و در محیط پاک روستایی همراه با کار و تلاش رشد کرد و با ایمانی مستحکم به مبانی اسلام پرورش یافت. چند سال بعد زادگاهش را ترک و عازم تهران گردید و در بازار به کار مشغول شد. 
با اولین جوشش های انقلاب اسلامی با تمام نیرو به آن پیوست و با شرکت در راهپیمایی ها و تظاهرات ها فعالانه در جهت پیروزی انقلاب کوشید و از بذل جان دریغ نداشت. 
پیروزی انقلاب افق های جدیدی را در زندگیش گشود و با تشکیل کمیته های انقلاب اسلامی به عضو کمیته مسجد ملک بازار درآمد و در راه پاسداری از میراث پرشکوه شهیدان به فعالیت پرداخت. 
مسلمانی باتقوا، متین و محجوب بود و زندگیش را وقف اسلام کرده بود و می دانست راهی را که برگزیده است عاقبت به بهای جانش تمام خواهد شد، لیکن عشق به الله و اشتیاق وصال دوست، همه سختی ها را برایش آسان می ساخت و قدم هایش را در رسیدن به شهادتی خونبار مستحکم و استوار می کرد. 
در روز چهاردهم آذر 1360 کاظم در مغازه قماش فروشی اش در حالی که پسرخاله و همرزمش شهید هادی شهرابی به دیدارش آمده بود مورد حمله تروریست های منافق قرار گرفت. تروریست ها پس از ورود به مغازه هر دو را آماج گلوله قرار داده و در کمال شقاوت این عزیزان را به "جرم" هواداری از اسلام و پاسداری از انقلاب اسلامی به شهادت می رسانند و سپس برای آن که بدست امت حزب الله گرفتار نشوند با وحشت از صحنه جنایت می گریزند. 
کاظم علی در 21 سالگی آسمانی گشت و در بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

هادی شهرابی فراهانی

هادی شهرابی فراهانی

زندگینامه

هادی شهرابی فراهانی در دوم اردیبهشت ماه سال 1342 در تهران به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا سطح متوسطه ادامه داد و شغل پاسداری را برای خود برگزید، وی متاهل و در تهران سکونت داشت و سرانجام در چهاردهم آذرماه سال 1360 در خیابان پیروزی تهران همراه پسر دایی خود مورد هدف ترور اعضای تروریستی گروهک مجاهدین خلق(منافقین) قرار گرفت و در سن 18 سالگی به شهادت رسید. 
مزار پاک و مطهرش در بهشت زهرا(س) قطعه24-ردیف114-شماره17 قرار دارد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 عبدالکریم شهریکندی

عبدالکریم شهریکندی

زندگینامه

عبدالکریم در سال 1305 در روستای «سیوه دین» از توابع شهرستان بوکان متولد شد. کودکی اش را در آغوش پر مهر مادر سپری کرد و چندی بعد به آموختن معارف اسلامی روی آورد. سالهاگذشت و عبدالکریم در سال 1331 به امام جماعت روستای «خلیغلیان» منصوب گردید. زمانیکه انقلاب به اوج خود رسید صادقانه تلاش کرد پایه های انقلاب استوار گردد و محرومیت از منطقه کردنشین زادگاهش رخت بربندد. 
سرانجام عبدالکریم در ساعت 13:20 بعدازظهر روز دوشنبه مورخ 1361/1/2 پس از اقامه ی نماز جماعت ظهر و خروج از مسجد مولوی در سن 56 سالگی به دیدار حق شتافت و لکه ی ننگ دیگری در پرونده ی منافقین ثبت کرد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 میربهزاد شهریاری

میربهزاد شهریاری

زندگینامه

میربهزاد در سال 1333 دیده به جهان گشود. کودکی او در خانواده ای روحانی و متدین سپری گشت. پدرش از روحانیون مبارز علیه بی حجابی و ظلم رضاخان بود. لذا به ناچار به زادگاهش مهاجرت کرد و آنجا علاوه بر انجام کار کشاورزی علوم دینی و اسلامی را فرا گرفت. میربهزاد در سایه ی چنین پدری بزرگ شد و در سن 6 سالگی از ایشان قرآن را آموخت. آنگاه به تشویق پدر به مدرسه رفت. دوره ی ابتدایی را در رودباران سپری کرد و مدرک دیپلم ادبی را با نمره ی ممتاز در نوشهر دریافت نمود. شهریاری هیچ گاه از آموختن علوم حوزوی غافل نشد و با آغاز انقلاب مبارزات آشکار و پنهان خود را شروع کرد. سال 1355 در رشته ی الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مشهد فارغ التحصیل شد و در حوزه ی علمیه ی این شهر نیز در محضر آیت الله سید علی خامنه ای به کسب علم پرداخت. در دوران خدمت نظام وظیفه افشاگری علیه ظلم پهلوی را سرلوحه ی زندگی خویش قرار داد. پخش اعلامیه ی امام (ره)در پادگان از جمله اقدامات او بود. چندی بعد به فرمان امام(ره) از آنجا گریخت و به قم رفت. اما با مشورت دوستان به زادگاهش برگشت و اولین راهپیمائی با شکوه را در آنجا سازمان داد. پس از پیروزی انقلاب به استخدام آموزش و پرورش درآمد. در آنجا نیز با قاطعیت در مقابل اندیشه های گروهکهای وابسته به شرق و غرب مبارزه نمود. 26 ساله بود که به عنوان نماینده ی شهرستان رودباران به مجلس شورای اسلامی راه یافت و عضو کمیسیون کشاورزی عمران روستائی مجلس گشت. اما روز هفتم تیرماه سال 1360 روز پرواز او به آسمان بود. شهریاری در جریان بمب گذاری ساختمان حزب جمهوری اسلامی در سن 27 سالگی به شهادت رسید. از او دو فرزند به یادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 داریوش شهرزادی

داریوش شهرزادی

زندگینامه

داریوش در روز شانزدهم آذرماه سال 1328 در تهران دیده به جهان گشود. کودکی را در خانواده ای زرتشی گذراند و تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم ادامه داد. سپس به دانشگاه علم و صنعت راه یافت و تا اخذ مدرک کارشناسی در رشته الکترونیک درس خواند. شهرزادی در این زمان به استخدام واحد فنی صدا و سیما درآمد. در زمان مبارزات ملت غیور ایران به منظور حمایت از نهضت عظیم امام خمینی (ره) در تظاهرات حاضر شد. او سرانجام در روز ششم آذرماه سال 1360 در سن 32 سالگی در بمب گذاری منافقین در خیابان طالقانی تهران به لقاء الله پیوست و از او یک فرزند پسر به یادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از