جان بی بی رادمنش

جان بی بی رادمنش

زندگینامه

دهم فروردین سال 1314 در کوچه ای که طراوت بوستان داشت نوزادی متولد می شود که بر او نام بی بی می نهند و قدوم مبارکش را بر عرصه هستی گرامی می دارند. وی روزها و سال های نشاط انگیز کودکی را در خانواده ای مسلمان و متدین و با صدق و صفای پدر و مادری نیک سرشت و پاک روش می گذراند و خیلی زود دل خداجویش به ذکر و ثنای پروردگار انس و الفت می گیرد.
بی بی جان که موفق نمی شود با گام نهادن در مدرسه به تحصیل علم و دانش بپردازد و چشمان امیدوارش را به سیمای نشاط انگیز دفتر و کتاب بگشاید در خانه و در جوار مادر به آگاهی هایی دست پیدا می کند و به آینده ای نیک انجام دل می بندد.
او در یازده سالگی با یکی از بستگانش پیمان ازدواج منعقد می کند و زندگی نو و تازه ای را در جوار همسر خود آغاز می کند و در راه تحکیم و استواری هر چه بیشتر کانون گرم خانوادگی قدرت و قوت روحی و جسمی اش را به کار می گیرد. 
به علت درآمد ناچیز همسرش که به شغل دست فروشی اشتغال داشت برای ادامه زندگی همراه با عزت نفس بی بی جان خود با اراده و عزمی استوار وارد عرصه ی کار و تلاش می شود و به ریسندگی رو می آورد و با بافتن فرش نقش مهمی در اداره ی خانواده برعهده می گیرد.
بی بی جان نه تنها در اداره ی امور خانه و یاری رساندن به همسرش در تامین هزینه ی زندگی خود را مقید می دانست بلکه در کمک و مساعدت به مردم نیز اعتقادی ژرف داشت و اگر در همسایگی اش بانویی زندگی می کرد و مثلا نوزادی بدنیا می آورد بی درنگ به یاری اش می شتافت و در امر بهداشت و تمیزی خانه و البسه خالصانه به تلاش می پرداخت. 
محبت و مهربانی او زمانی به اوج می رسد که خداوند بخشنده فرزندانی صالح و صادق به وی عطا می کند و بی بی جان باصفا و صداقت کام جانشان را به رافت و عطوفت سرشار می کند و گلشن سرشت و فطرت پاک آنها را به چشمه سار دین و دیانت، نشاط و شادابی می بخشد و با وقار و متانت و صبر و حوصله ی فراوان هشت فرزند دختر وپسر را در آغوش گرم و پر محبت خود پرورش می دهد و برای ثمردهی درخت آرزوهاشان عاشقانه تلاش می کند. 
همچنین در سال هایی که مردم رشید و شجاع ایران انقلاب شکوهمند خود را آغاز کردند و استبداد رژیم شاه را فریاد زدند بی بی جان نیز چون دیگر زنان سرافراز میهن خود در راهپیمایی ها شرکت می کرد و شعار استقلال آزادی سر می داد و در شهریور ماه سال 1360 قصد زیارت می کند، و چون گذشته برای برگ و توشه ی سفر و تغذیه ی فرزندانش که در خانه می مانند مقدمات تهیه ی نان را فراهم می کند اما از آنجایی که همسایه اش نیز از وی خواسته بود تا وسیله های نان پزی را در اختیارش قرار دهد بی بی برای اینکه همسایه نیز در روز مقرر موفق به پخت نان شود در سپیده دمان از بستر خواب بر می خیزد و پس از گزاردن نماز در درگاه حق تعالی مشغول به کار می شود. مخالفان و معاندان انقلاب اسلامی در مغازه ای که در پشت منزل جان بی بی در شیراز قرار داشت بمب جای می نهند. 
بی بی جان تلاشی خالصانه را آغاز می کند و از صفای صبح و سپیده جام طراوت بر می گیرد و از شور و شوق زیارت به وجد می آید، زمانی که بمب جاسازی شده منفجر می شود منزل بی بی جان در خاک و خون می نشیند و او در تاریخ 9 شهریور سال 1360 در سن 46 سالگی به شهادت می رسد و در سفری روحانی به دیدار دوست نائل می شود.
مزارش در دارالرحمه شیراز قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 احمد ذوالفقاری

احمد ذوالفقاری

زندگینامه

احمد ذوالفقاری در یکم فروردین ماه سال 1321 در استان آذربایجان غربی متولد شد. وی دارای تحصیلات حوزوی بود و به عنوان روحانی خدمت می نمود. احمد متاهل و دارای یک فرزند بود و در ارومیه سکونت داشت. وی سرانجام در یکم دی ماه سال 1360 در شهرستان بوکان جلوی منزلش توسط عناصر تروریستی منافقین(سازمان مجاهدین خلق) هدف سوء قصد قرار گرفت و در سن 39 سالگی به شهادت رسید. 
مزار پاک و مطهرش در بوکان واقع می باشد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

غلام ذاکری ننگی

غلام ذاکری ننگی

زندگینامه

غلام در روز اول اردیبهشت ماه سال 1328 در شهر بندرعباس متولد شد؛ کودکی او در جمع خانواده سپری گشت. در سن 7 سالگی به مدرسه رفت و بعد از اتمام دوره ی ابتدایی به خاطر مشکلات اقتصادی از ادامه تحصیل انصراف داد و به ناچار در شرکتی مشغول به کار گشت. تا اینکه تصمیم گرفت به منظور آموزش فنون نظامی به شیراز سفر کند. وی چندی بعد در اداره ی راهنمایی و رانندگی به استخدام نیروی پلیس درآمد. در سال 1353 ازدواج کرد و صاحب 3 فرزند شد. بعد از 4 سال فعالیت خالصانه به بندرلنگه رفت. با ورود امام خمینی(ره) از پاریس به ایران و فرمان ارزشمند ایشان در محل خدمت خود حاضر نشد تا فرمانبرداری خود را از دستورات رهبرش به اثبات برساند. در سال 1358 به بندرعباس بازگشت. سپس مأمور بانک صادرات «سورو» شد. ذاکری در روز چهارم خرداد ماه سال 1360 توسط دو تن از منافقین در سن 32 سالگی به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمد ذاکری

محمد ذاکری

زندگینامه

محمد در هفدهمین روز از آبان ماه سال 1338 در روستای«پنجاه تومانی» از شهرستان میناب پا به عرصه گیتی نهاد. پدرش از لحاظ مالی وضعیت مناسبی نداشت، اما با تمام توان سعی کرد فرزندانش را آن گونه که شایسته است تربیت نماید. محمد 5 ساله بود که به مکتب رفت و در مدت یک سال قرائت قرآن را فرا گرفت.
وی در 7 سالگی به مدرسه رفت. فاصله دبستان تا خانه زیاد بود و محمد به ناچار این مسیر را با پای پیاده طی کرد. همیشه آرزو داشت تحصیلاتش را به اتمام برساند و فرد مفیدی برای اجتماع خود باشد. اما فقر مالی باعث شد او از آموختن بازماند لذا با دستان کوچکش به شغل کارگری مشغول شد.
محمد شب ها که از کار برمی گشت به بچه های روستا قرائت کلام الله مجید و احکام اسلامی را یاد می داد. در سن 18 سالگی به خدمت نظام وظیفه رفت و با شنیدن فرمان امام (ره) مبنی بر فرار سربازان از پادگان گریخت. در بازگشت به شهر میناب در جمع یاوران امام (ره) قرار گرفت.
بعد از پیروزی انقلاب دوره ی خدمت خود را به پایان رساند. آن گاه در روستا کلاس قرآن را به راه انداخت. در سال 1359 به عضویت سپاه پاسداران بندرعباس درآمد و در واحد بسیج سپاه خدمتش را آغاز کرد، اما در نهمین روز از ماه اردیبهشت سال 1360 در سن 22 سالگی توسط گروهک منافقین به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

عزیزالله دیلم

عزیزالله دیلم

زندگینامه

عزیزالله دیلم فرزند مرحوم سلطان علی دیلم در دومین روز از شهریور ماه سال 1328 و در شهرستان علی آباد کتول دیده به جهان گشود. وی در خانواده ای متدین و معتقد رشد نمود؛ تحصیلاتش را تا اول راهنمایی ادامه داد و بعد از مدتی به استخدام رسمی به عنوان کارگر در کارخانه پنبه خاوردشت در علی آباد و در قسمت روغن کشی، درآمد و مدت ۱۹ سال مشغول به کار در این کارخانه مشغول بود. 
عزیزالله، محرم هر سال بخاطر ارادت خاصی که به امام رضا(ع) داشت به مشهد سفر می کرد و سرانجام در تاریخ  ۳۰ خرداد ماه ۱۳۷۳ در فاجعه تروریستی بمب‌گذاری حرم مطهر رضوی در سن 45سالگی به شهادت رسید.
مزار پاک و مطهرش در الازمن گلستان واقع می باشد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیداحمد دیباجی اصفهانی(حجت الاسلام)

سیداحمد دیباجی اصفهانی(حجت الاسلام)

زندگینامه

سیداحمد دیباجی در 3 مهر 1311 در شهرستان خمینی شهر در خانواده ای روحانی و متدین به دنیا آمد. پدرش از سلاله سادات و تربیت یافته آیین محمد (ص)، مادرش فردی مؤمنه و زحمت کش و شیفته مکتب امام حسین (ع) بود. او در دامن چنین والدینی پرورش یافت. از کودکی علاقه خاصی به اهل بیت داشت و همراه پدر بزرگوارش مرحوم حجت الاسلام سیدنصرالله دیباجی در مجالس مذهبی شرکت می کرد. نزد پدرش با علوم اسلامی، وعظ و خطابه آشنا شد. به علت علاقه به علوم دینی در زمان مرحوم آیت الله بروجردی به شهر قم مهاجرت کرد و نزد اساتید بزرگواری مشغول به تحصیل شد. 
در سال 1336 عازم نجف اشرف گردید. درس فقه را در محضر آیت الله سیدمحسن حکیم و آقای سیدمحمود شاهرودی آموخت و در کلاس های علم اصول آیت الله خویینی شرکت می نمود. همچنین راجع به علوم مختلف نزد مرحوم حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی تحصیل نمود. 
مجموعه این تلاش ها و تعالیم سبب تعالی روح او شد و احساس به حضور خدا تا عمق جانش نفوذ کرد به طوری که تبلور این تعالیم در گفتار، رفتار، منش او مشهود بود. او پس از دوران تحصیل در سال 1340 با نوه آقا بزرگ تهرانی ازدواج کرد و حاصل آن 5 فرزند مؤمن و متدین بود که دو نفر از پسرانش با ایشان به شهادت رسیدند. 
فعالیت های قبل از انقلاب
پس از گذشت 5 سال از ازدواج طی سفری به ایران و بررسی اوضاع اجتماعی به اصرار دوستان و احساس نیاز جامعه تصمیم به بازگشت به وطن گرفت و در مسجد مهدیه رستم آباد شمیران مشغول خدمت گردید. بیش از 14 سال فعالیت های ایشان در این منطقه بسیار مؤثر و مفید بود. در دوران انقلاب در زمینه های آگاه سازی و اطلاع رسانی به مردم منطقه فعال بود و همگام با ملت انقلابی در مراسم مختلف شرکت می کرد. 
با پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 و فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر تشکیل کمیته برای حفاظت از انقلاب اسلامی و تأمین امنیت در کشور ایشان به عضویت کمیته درآمد. ایشان یکی از نیروهای فعال در کادر فرماندهی کمیته نیروی هوایی بود. همزمان با فعالیت در مسجد مهدیه رستم آباد به فعالیت در مسجد محسنی (جردن سابق) بلوار آفریقای فعلی پرداخت. 
چگونگی شهادت
فعالیت ها و تلاش های بی وقفه شهید در راه ترویج و تبلیغ اسلام و دفاع از آرمان های انقلاب اسلامی باعث خشم دشمنان و منافقین کوردل گردید و چند مرتبه ایشان را تهدید به ترور کردند. غافل از اینکه انسان های متقی در راه هدف خویش از مرگ هراسی ندارند و نهایت آرزوی آنان شهادت برای رسیدن به معبود و معشوقشان است. 
با انجام رفراندوم در 12 فروردین 1358 و رأی قاطع ملت ایران به نظام جمهوری اسلامی، استکبار جهانی و مزدوران داخلی آنان برای سرنگونی این نظام نو پا شروع به توطئه، بمب گذاری و ترور افراد نمودند. سازمان منافقین (مجاهدین خلق) که آلت دست دشمنان انقلاب اسلامی بود، اقدام به یک سری بمب گذاری و ترورهای ناجوانمردانه در کشور نمود. 
طبق گزارش های موجود از آن تاریخ، پاسداران ستاد مرکزی کمیته نیروی هوایی روز جمعه 18 فروردین 1358 موفق به کشف یک بمب در نزدیکی مسجد محسنی که افرادی در آن مشغول آموزش قرآن بودند می شوند و بمب را برای خنثی سازی به کمیته مرکزی ستاد نیروی هوایی واقع در ساختمان لاکمید منتقل می کنند ولی بمب در ساختمان مذکور منفجر و منجر به شهادت 5 نفر می گردد. افرادی که در این انفجار به شهادت می رسند شامل حاج آقا سیداحمد دیباجی 47 ساله، آقای موسویان مسئول کمیته نیروی هوایی، محمد دیباجی فرزند شهید احمد، علی دیباجی فرزند شهید احمد و محرم علی شیری کارمند نیروی هوایی می باشند و تعدادی دیگر در این حادثه مجروح می گردند. 
اجساد شهیدان سیداحمد دیباجی و دو فرزندش پس از انتقال به شهر قم از محل مسجد امام حسن عسگری(ع) با حضور علما، مدرسین حوزه علمیه قم، طلاب و مردم شهیدپرور تشییع و پس از طواف در حرم حضرت معصومه (س) در دارالسلام قم به خاک سپرده شدند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدعبدالحمید دیالمه

سیدعبدالحمید دیالمه

زندگینامه

عبدالحمید در اردیبهشت ماه سال 1333 درشهر تهران متولد شد. آغوش امن مادر و دستان نوازشگر پدر روزهای شیرینی برای کودکی او رقم زد. در سن 6 سالگی همراه دیگر کودکان زادگاهش به مدرسه رفت و دبیرستان را در مدرسه هدف شماره 2 به پایان رساند. در همین زمان سه سال در حوزه علمیه قم نزد استاد مطهری تحصیل نمود. او بعد از اخذ مدرک دیپلم تحصیلاتش را در رشته پزشکی دانشگاه مشهد ادامه داد. وی ابتکارات چشمگیری در زمینه های هنری و ادبی از خود بروز داد و نمایشنامه فیلم های جذابی را در زمان حکومت پهلوی اجرا کرد.
در سال اول تحصیل در خوابگاه دانشگاه مشهد کتابخانه اسلامی تأسیس نمود تا از این طریق افراد را جذب نماید. برای اولین بار نیز در سطح ایران دعای کمیل را پایه گذاری کرد. دیالمه جلسات سخنرانی خود را تحت عنوان صراط مستقیم شروع کرد و بدینوسیله افکار اعزامی و التقاطی را که سمی برای اسلام بود خنثی نمود. او در این ماه بارها به زندان افتاد و پس از اخذ دکترا از دانشگاه مشهد به تهران رفت و مجمع احیاء تفکرات شیعی را تأسیس کرد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف مردم مشهد به مجلس شورای اسلامی راه یافت و همراه با اولین افراد مخالف با بنی صدر در روزنامه ی انقلاب اسلامی در شهر تهران تحصن نمود. در مجمع نیز مبارزات خود را با منافقین آغاز کرد. دیالمه به زبان های عربی، انگلیسی و فرانسوی تسلط کامل داشت و در مجلس عضو کمیسیون امور شوراها بود. او با وجودیکه سیر طبیعی تحصیلات حوزوی را طی نکرده بود ولی با افرادی که سطح خارج را تمام کرده بودند مباحثه می کرد. سید سرانجام در روز هفتم تیرماه سال 1360 در جریان بمب گذاری حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین در سن 27 سالگی به شهادت رسید. او هیچ گاه محافظی همراه خود نداشت. از این شهید بزرگوار 400 ساعت نوار مباحثه به جا مانده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی اکبر دهقان

علی اکبر دهقان

زندگینامه

علی اکبر دهقان در سال 1327 در شهر تربت جام از توابع استان خراسان پا به عرصه هستی نهاد در سال 1346 موفق به اخذ دیپلم از دبیرستان ابن سینای زادگاهش گردید و به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در یکی از روستاهای مجاور این شهر به عنوان مدیر و آموزگار مشغول به خدمت گردید و پس از مدتی موفق به اخذ فوق دیپلم در رشته علوم تجربی و ریاضی گردید.او در زمان رژیم پهلوی به تدریس درس دینی و تشکیل جلسات و انجمن های مذهبی پرداخت و در میان دوستان و همشهریانش به عنوان یک چهره مذهبی و پایبند به مکتب به اشاعه شریعت اسلام می پرداخت. در حدود سالهای 45 در جلساتی که تحت عنوان مبارزه با بهائیت تشکیل می شد شرکت کرد و خود یکی از پایه گذاران این انجمن در شهرستان تربت جام بود و همزمان در کنار این فعالیتها دست به تشکیل صندوق قرض الحسنه و صندوق خیریه المهدی (عج)زد و از مؤسسین اصلی کتابخانه المهدی این شهر بو د،در سال 1355 به دلیل فعالیت های دینی و اسلامی اش مورد تعقیب نیروهای ساواک قرار گرفت و با اوج گیری مبارزات انقلابی منزل او مرکز فعالیت های اسلامی، دینی و ... شد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و با شروع انتخابات برای تشکیل مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده تربت جام در 17/3/1359 به مجلس راه یافت و کمیته انقلاب را در شهر خود پایه ریزی کرد.
سرانجام پس از رشادتها و تلاشهای فراوان در به ثمر رسیدن نهال نوپای انقلاب در سن 32 سالگی در تاریخ 7/4/1360 در کنار مردان بزرگی چون شهید مظلوم بهشتی به فیض شهادت نائل گردید. از این بزرگوار دو یادگار مانده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی رضا دهقان منشادی

علی رضا دهقان منشادی

زندگینامه

علي‌رضا در بیست و هشتم اسفند ماه ۱۳۴۲ در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. دبستان را با موفقیت به اتمام رساند و وارد مدرسه راهنمایی گردید، لیکن از آنجا که به کارهای فنی و به خصوص تراشکاری علاقه‌ای فراوان داشت، کلاس اول راهنمایی را نیمه تمام گذاشته و به کار در یک تراشکاری رو آورد . 
 همزمان با اوج‌گیری نهضت اسلامی فعالانه در مبارزات مردم شرکت جست و همراه با خانواده‌اش در راهپیمایی‌ها و تظاهرات حضور داشت و در روزهای حماسه آفرین و تاریخ‌ساز ۲۱ و ۲۲ بهمن در فتح مراکز انتظامی و پادگان های رژیم وابسته پهلوی شرکت کرد و در فتح یکی از پادگان‌ها تا مرز شهادت نیز پیش رفت . 
 پس از پیروزی انقلاب اسلامی ضمن فعالیت گسترده در مسجد محل به عضویت بسیج مستضعفین درآمد و شب‌ها از انقلاب پاسداری می‌کرد و روزها را در تراشکاری می‌گذراند. به دنبال آغاز جنگ تحمیلی، نخست به ستاد جنگ‌های نامنظم به فرماندهی شهید چمران پیوست و دو ماه در جبهه‌های نبرد بر علیه متجاوزین بعثی مبارزه کرد. پس از یک وقفه کوتاه مجدداً به جبهه بازگشت و در عملیات ظفرمند و پرشکوه تپه الله اکبر از خود رشادت و شجاعتی شایسته نشان داد و به سهم خود در این پیروزی بزرگ سهیم گشت . 
 با اتمام دوره مأموریتش مجدداً به تهران بازگشت و در مسجد به فعالیت‌های گذشته‌اش ادامه داد. از آنجایی که شیفته نهادهای انقلابی بود در امتحانات گزینش کمیته‌های انقلاب اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شرکت جست و توانست در هر دو آن‌ها با موفقیت قبول شود و از آنجایی که کمیته انقلاب اسلامی زودتر پذیرش او را اعلام کرده بود به این نهاد برخاسته از بطن انقلاب پیوست و یک هفته قبل از شهادت به عضویت آن درآمد. 
در روز یازدهم خرداد ۱۳۶۱۱ علی‌رضا به اتفاق یکی دیگر از برادران عضو کمیته انقلاب اسلامی عازم مأموریتی شدند. حدود ساعت هفت و نیم صبح، در تقاطع خیابان سلسبیل (رودکي) و شکوفه، موتورسیکلت حامل آن‌ها مورد شناسایی چهار نفر از تروریست‌هاي منافق که در حال ربودن اتومبیلی بودند، قرار گرفت و تروریست‌ها این دو برادر را به رگبار بسته و پس از به شهادت رساندن آن‌ها از منطقه گريختند. 
 در این جنابت برادر علی‌رضا دهقان منشادی و برادر رضا جدیدی اعضای کمیته انقلاب اسلامی، در کنار یکدیگر بر خاک افتادند و به کاروان شکوهمند شهدا پيوستند. اصابت گلوله به سينه و دست علي‌رضا او را به لقاء حق رساند. 
پيکر دلاور 19 ساله را در بهشت زهرا(س) قطعه 26 رديف 10 شماره 21 به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

زهرا دهقانی نوش آبادی

زهرا دهقانی نوش آبادی

زندگینامه

زهرا در روز اول بهار سال 1349 به دنیا آمد. اهل شهرستان کاشان بود. مثل همه کودکان به مدرسه رفت تا توشه ای از علم روز بردارد.
سال 13655 به همراه خانواده برای زیارت حضرت معصومه(ع) به قم سفر کرد. روز بیست وپنجم مرداد ماه بود، مصادف با عید سعید قربان، جمع خانواده شاد بودند که ناگهان صدای انفجاری مهیب از داخل بازار نزدیک حرم زمین را لرزاند. 
زهرا و برادرش حسن در سن 16 سالگی به شهادت رسیدند و 5 نفر از خانواده شان به سختی مجروح شدند. مزارش در گلزار شهدای کاشان قرار دارد. 
او را اکرم نیز می نامیدند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از