محمدحسن بختیاری

محمدحسن بختیاری

زندگینامه

محمدحسن در روز 7 خرداد ماه سال 1343 در همدان به دنیا آمد و با قدوم مبارکش چشم و چراغ خانه شد. 
علاقه پدر و مادرش به وی بر آن شد تا الفبای کودکی را با محبت به ائمه اطهار (ع) آموخته و درس مردانگی را پیشه راه خویش سازد. با شروع حرکت‌هاي انقلابي مردم غيور ايران به جرگه یاران امام خمینی (ره) پیوست و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشت. 
پس از مدتی جنگ از سوی عراق به کشور عزیزمان تحمیل شد؛ او نیز به منظور پاسداری از کیان ایران اسلامی به عنوان سرباز از مرزهای کشور عزیزمان دفاع کرد. 
در این میان گروهک‌های تروریستی منافقین که طی اعمال جنایتکارانه خود هیچ برگی از تقویم انقلاب اسلامی را از کشتار خالی نگذاشته بودند در تاریخ 1 آذر ماه سال 1364 در منطقه سقز طی عملیات مسلحانه وی را در سن 21 سالگی به شهادت رساندند. 
پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه در گلزار شهدای روستای دره میانه علیا واقع در همدان به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی بختیاری

علی بختیاری

زندگینامه

علی بختیاری در بیست و پنجم اردیبهشت ماه سال 1340 به دنیا آمد. وی دارای تحصیلات ابتدایی و پاسدار بود. علی مجرد، و در تهران سکونت داشت. وی سرانجام در ششم مرداد ماه 1360 در خیابان دامپزشکی-تقاطع نواب تهران توسط عناصر تروریستی سازمان مجاهدین خلق مورد سوء قصد واقع شد و در سن 20 سالگی به شهادت رسید. 
مزار پاکش در بهشت زهرا(س) واقع می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی بخت شکوهی

علی بخت شکوهی

زندگینامه

علی بخت شکوهی در سال 1326 چشم بر جهان هستی گشود. کودکی او در سایه پر مهر خانواده سپری گشت وتعلیمات دین مبین اسلام را از آنان فرا گرفت. علی خیلی زود درس ایثار و جوانمردی را از مکتب سرخ سیدالشهداء آموخت و دل بسته سیره ی اهل بیت (ع) گشت. وی با آغاز جنگ تحمیلی در جرگه ی سربازان لشگر اسلام به مصاف با بعثیان پرداخت. و سرانجام در سال 1357 در ارومیه به دست منافقان ترور شد و از شربت طهور بهشتی نوشید و در سن 31 سالگی شهید راه حق شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمدجواد باهنر

محمدجواد باهنر

زندگینامه

محمد جواد باهنر در سال 1312 درشهر کرمان دیده به جهان گشود. از 5 سالگی به مکتب خانه سپرده شد و با قدم گذاردن در دهمین بهار زندگی آغاز به آموختن علوم دینی در مدرسه معصومیه کرمان نمود. در اوائل سال 1332 برای تکمیل آموخته های خود راهی شهر مقدس قم شد. از همان ابتدا در کنار دروس حوزوی به فراگیری علوم کلاسیک همت گمارد. پنج سال بعد موفق به اخذ کارشناسی در رشته الهیات شد و پس از آن تحصیلات دانشگاهی خود را تا دوره دکتری ادامه داد. در همین ایام اقدام به نشر مجلات مکتب تشیع کرد. با فرا رسیدن سالگرد شهدای حادثه فیضیه درسال 1343 پس از یک سخنرانی پرشور دستگیر و راهی زندان شد. از آن پس ساواک که نام او را به عنوان یک مهره مهم مبارزاتی در لیست سپاه خود درج کرده بود هرگز راحتش نگذاشت و بارها طعم حبس و شکنجه را چشید. در سال 1357 به فرمان حضرت امام خمینی (ره) به عضویت شورای انقلاب درآمد. درسال 1359 به عنوان نماینده کرمان به مجلس خبرگان در مجلس شورای انقلاب در آمد. در سال 1359 به عنوان نماینده کرمان به مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی قدم نهاد و در دوره رجائی که رئیس جمهور منتخب ایران بود به نخست وزیری انتخاب شد. هشتم شهریورماه همان سال در حادثه بمب گذاری دفتر ریاست جمهوری بال گشود و به عرش سفر کرد. با شهادت او به دست منافقان دفتر زرین و پربار یک عمر تلاش و مجاهدت او برای همیشه در دل تاریخ جاودانه شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمود بالاگر

محمود بالاگر

زندگینامه

محمود بالاگر در سال 1338 در شهر اراک از توابع استان مرکزی دیده به جهان گشود و پس از چندی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. تحصیلات خود را تا مقطع متوسطه ادامه داد و در سالهای آخر دبیرستان در مدرسه مروی با اندیشه های امام (ره) آشنا شد و به صفوف مبارزین پیوست. وی علاوه بر شرکت در تظاهرات و پخش اعلامیه های حضرت امام حضوری فعال در تسخیر پادگانها داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی بنا به فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر اینکه پادگانها می بایست از جوانان مسلمان و متعهد پر شوند با اینکه امکان استفاده از معافیت را داشت داوطلبانه راهی خدمت نظام وظیفه شد. در ابتدا به شهر سومار در غرب کشور منتقل شد و پس از چندی به قطور اعزام شد و در بازپس گیری این منطقه از اشرار و ضدانقلاب نقش بسزایی داشت. دوران خدمت به سر رسید و او به آرزوی خود که همانا عروج به ملکوت اعلی بود دست نیافت و در صدد انتخاب شغل برآمد چندی بعد به حزب جمهوری اسلامی پیوست و مسئولیت واحد صوتی را پذیرفت وی علاوه بر خدمت در حزب جمهوری اسلامی برای خدمت به شهدا پیشقدم بود عشق به شهادت لحظه ای او را آرام نمی گذاشت، به طوریکه هرگاه شهدای جنگ را به تهران می آوردند به غسالخانه ها می رفت و ضمن کمک در شست و شوی آنها بر سر و رویشان بوسه میزد، به این امید که روزی این افتخار نصیب او هم شود. چندی بعد همسر مؤمنه اختیار کرد اما پیش از فرا رسیدن جشن ازدواج در هفتم تیرماه سال 1360 توسط منافقین کوردل به همراه 72 تن از یاران امام به شهادت رسید و در بیست و دومین سال زندگی زمینی خود آسمانی شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

احسان باقری

احسان باقری

زندگینامه

روز دهم اردیبهشت ماه سال 1339 بخش آران از توابع شهرستان کاشان میزبان فرزند خانواده باقری بود.پدر نامش را احسان گذارد و از خداوند سلامت و سعادت او را خواستار شد. شوق عجیب او را برای آموختن علم باعث شد با تلاش بسیار دروس مدرسه را فرا بگیرد. بعد از اخذ مدرک دیپلم تجربی برای انجام خدمت سربازی به مشهد رفت. در پایان دوران خدمت در جریان مبارزات مردم قرار گرفت و همگام با روحانیت متعهد و مردم انقلابی در تظاهراتها شرکت نمود بعد از پیروزی انقلاب در جهاد مخابرات شهر سنندج به فعالیت پرداخت و به منظور پیشبرد اهداف اسلامی به سقز و ارومیه مهاجرت نمود. چندی بعد او را به سمت سرپرست مخابرات دیواندره به کردستان فرستادند. اما به علت نیاز منطقه به بخشدار با سمت بخشدار و شهردار دیواندره به جمهوری اسلامی خدمات ارزنده ای ارائه داد. احسان علاقه خاصی به خانواده معزز شهدا داشت. او بعد از شهادت برادرش «اسماعیل باقری» با تمام توان در مقابل دشمنان اسلام ایستاد. عصر جمعه مورخ 9/9/1363 احسان به منظور حضور در محل کار خود از منزل خارج شد اما دشمنان اسلام و قرآن در آن عصر خونین قلبش را نشانه گرفته و قامت رشید او را در سن 24 سالگی بر خاک انداختند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

احمد باقری

احمد باقری

زندگینامه

احمد باقری در بهمن ماه سال 1336 در شهر اصفهان چشم به جهان گشود و از همان کودکی فقر را با تمام وجود احساس کرد. او در سال دوم دبیرستان به علت بیماری سخت پدر از ادامه تحصیل انصراف داد و مشغول به کار شد. احمد در سال 1355 به خدمت سربازی رفت و در قسمت گارد شاهنشاهی پذیرفته شد.
همزمان با اوج گیری انقلاب اسلامی در صف سربازان روح الله (ره) قرار گرفت و به پخش اعلامیه و عکس های امام (ره) مشغول گشت. در هرج و مرج آن ایام وی به مدت سه ماه در مسجد محل، اجناس مورد نیاز مردم را بین آنها توزیع می کرد. پس از پیروزی انقلاب در مردادماه سال 1358 به فرمان امام (ره) برای شکستن محاصره پاوه به کردستان رفت و در اواخر همان ماه به زاهدان اعزام شد و به عنوان راننده سپاه ایرانشهر کارش را آغاز نمود. چند ماه بعد معاونت واحد موتوری را به او سپردند تا اینکه در سال 1359 مسئولیت تدارکات سپاه ایرانشهر را بر عهده گرفت و در مبارزه با اشرار به سختی مجروح شد.
وی در سال 1360 با دوشیزه ای مومنه ازدواج کرد و دو ماه بعد به جبهه های حق علیه باطل رفت و در عملیاتهای بسیاری شرکت نمود. باقری با سمت فرمانده عملیات سپاه ایرانشهر و فرماندهی سپاه ایرانشهر به مبارزه با اشرار و قاچاقچیان پرداخت و در سال 1361 به زیارت بیت الله الحرام مشرف گشت و در پایان سال 1362 فرماندهی منطقه نیک شهر را پذیرفت.
او در طول دوران خدمتش اقدامات گسترده ای انجام داد که این اقدامات عبارتند از: برقراری امنیت جاده ها، گسترش بسیج عشایر و شرکت آنان در مانورها و عملیاتها، مبارزه با اشرار، پخش اسلحه میان روستاییان متعهد و تعیین حقوق برای روستاییان. چندی بعد مسئولین، فرماندهی سپاه چابهار را به حاج احمد سپردند و او با ایجاد چند قرارگاه مهم در ناحیه، ناامنی جاده ایرانشهر- چابهار را کاهش داد. با تاسیس پایگاه دریایی چابهار در سال 1366 مسئولیت این پایگاه نیز به او سپرده شد و او توانست یکی از دستگاه های چاپ اسکناس را در 100 کیلومتری مرز پاکستان منهدم سازد و با استفاده از قایق های تندرو امنیت دریایی ایجاد نماید.
سرانجام فرمانده دلاور سپاه چابهار هنگام بازگشت از جلسه فرماندهان استان در جاده ایرانشهر- چابهار در سن 31 سالگی توسط منافقان مورد اصابت گلوله قرار گرفت. روز هشتم فروردین ماه سال 1367 برای همیشه در خاطر مردم استان سیستان و بلوچستان ثبت شد و خمینی کبیر بار دیگر خدمتگزاری لایق و نیرویی مخلص را از دست داد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی اکبر باغبان

علی اکبر باغبان

زندگینامه

علی اکبر باغبان در اولین روز از بهمن ماه سال ۱۳۴۰ در یک خانواده مذهبی در مشهد متولد شد. بعد از تحصیلات ابتدایی و راهنمایی وارد دبیرستان شد و دوران دبیرستان وی مقارن بود با اوج گیری انقلاب اسلامی. وی از همان ابتدا در راهپیمایی ها شرکت فعالانه ای داشت تا این که انقلاب عظیم ملتمان به رهبری امام خمینی به پیروزی رسید و او پس از باز شدن مدارس برای حفظ دست آوردهای انقلاب، بسیج و انجمن اسلامی مدرسه را تشکیل داد. از خصوصیات بارز وی تواضع و احساس مسئولیت و دلسوزی در انجام وظیفه را می توان نام برد. از همان اوائل زندگی روحی سرشار از عاطفه و گذشت داشت. لذت های زودگذر دنیا هیچگاه در او اثری نگذاشت. رفتارش در خانه الگویی برای سایرین بود. اوقات فراغت خود را به مطالعه کتب مذهبی می گذراند. از این که وارد ستاد گشت شده بود خوشحالی زایدالوصفی داشت. او همیشه شهادت را می طلبید و بالاخره در روز 20 مهر 1360 در مشهد به دست منافقین کوردل در سن 20 سالگی به درجه رفیع شهادت رسید. 
پیکر پاک و مطهرش را در گلزار شهدای خواجه ربیع به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فرشته باخویش

فرشته باخویش

زندگینامه

روز چهارم خردادماه سال 1329 در یکی از روستاهای شهرستان مریوان به نام(خشکین) در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. آموختن علم را در 7 سالگی آغاز کرد و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند.
پدرش حاج محمد و مادرش آفتاب نام داشت. دوران کودکی و نوجوانی را با پدر و مادری عارف و دانا به پایان می رساند تا به سن ازدواج می رسد. با یک روحانی با تقوا ازدواج می کند ثمره این ازدواج 2 دختر و 3 پسر می باشد. آنان زندگی مشتر ک خود را با متواضعیت زیاد در مریوان ادامه می دهند. 
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی با پیشنهاد سپاه و اطلاعات همراه با خانواده به عراق مهاجرت می کنند و فعالیت های سیاسی خود را در حدود چهار سال در عراق ادامه میدهند. همسرش اخبار و اطلاعات را توسط یک درجه دار عراقی که اهل تشیع و از طرفداران حضرت امام خمینی(ره) بود، جمع آوری می کرد. به ایشان می رساند که موقعیت شما در خطر است و اگر به ایران باز نگردید، حتما توسط رژیم بعثی دستگیر می شوید و بعد از شنیدن این موضوع در سال 1363 به ایران برمی گردند. و در شهرستان مریوان اقامت می کنند. بعد از اینکه شهرستان مریوان توسط هواپیماهای رژیم بعثی بمباران می شود به یکی از روستاها در نزدیکی سه راه حزب الله آواره می شوند. 
همسرشان در آنجا مغازه الکتریکی باز می کند و توسط مردم به عنوان امام جمعه ی آن محل انتخاب می شود. فرشته نیز در کنار شغل مقدس مادری و همسرداری به مردم محروم و آواره که در اثر بمباران دشمن مصدوم شده اند، کمک های اولیه را انجام می دهد و خودش به بیمارستان می برد. و با وجود آوارگی دست از فعالیت های سیاسی خود برنداشته و به انقلاب کمک می کرد. 
اغلب برادران رزمنده گروهای ضربت را به خانه دعوت و همسرش نیز در خطبه های نماز جمعه مردم را با نظام جمهوری اسلامی و ویژگی هایش آشنا می کرد و آنان را از پیوستن به گروهک های فاسد و کمونیست برحذر می دارد. 
رفتار این زن و شوهر باعث کینه و برافروختن آتش خشم منافقین کوردل می شود. فعالیت های او را به گروهک ملحد کومله گزارش می کنند. تا اینکه یک شب مورخه 31مردادماه سال 1366 ساعت 11/5 شب شخصی در خانه شان را به صدا در می آورد و از آنان درخواست کمک می کند و خانواده فکر می کنند که از اهالی روستا است که از آنان کمک می خواهد. فرشته در را می گشاید و با دو نفر مرد مسلح مواجه می شود و به ایشان می گویند: منزل ملا احمد مردوخی این جاست؟ که وی جواب می دهد بله! چه کارش دارید؟ می گویند: شوهرت را صدا کن کارش داریم. و ایشان همسرش را بیدار می کند و گروهک ها شروع به فحش دادن و ناسزا گفتن به فرشته می کنند و می گویند که شماها سینه تان را برای جمهوری اسلامی سپر بلا کرده اید و مانند دو کوه بزرگ سد راه ما شده اید و بعد از آن فرشته و همسرش را از منزل خارج کرده و فرزندانش را تهدید به مرگ پدر و مادرشان می کنند، و آنها را می برند.
خادم مسجد هم فردای آن شب پیکر پاک فرشته را نزدیک منزلش پیدا می کند که قلب پاکش را هدف گلوله قرار داده بود و حکم اعدام ایشان را به پیراهنش سنجاق کرده بودند. و همسرش نیز چندماهی در اسارت ضد انقلاب بود.
با پرداخت جریمه نقدی 500000 ریال آزاد کردند. و فرشته در سن 37 سالگی آسمانی شد و هم اکنون پیکر پاکش را در روستای(مرگ) در نزدیکی سه راه حزب الله در خاک آرمیده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حسین بابایی

حسین بابایی

زندگینامه

در خانواده ای مسلمان و متدین از اهالی شهر خون و قیام (قم) در روز بیستم شهریور ماه سال 1332 فرزند ذکوری پا به عرصه زندگی گذاشت که او را حسین نامیدند. وی سالهای اول دبستان را در مدارس اسلامی گذراند و در سیزده سالگی با استعداد و علاقه فراوان به انجام فعالیت های ورزشی روی آورد و تمرینات ورزشی خود را در رشته والیبال آغاز نمود. 
بابایی در سال 1355 تحصیلات خود را در کلاس ششم متوسطه نیمه کاره گذاشت و به سربازی رفت. وی دوره آموزشی سربازی را در کرمان طی نمود و پس از آن بقیه دوران خدمت را در تهران پشت سر گذاشت. 
پایان ایام خدمت سربازی وی همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی بود و او هم مانند سایر فرزندان میهن اسلامی در اثر تحول عظیمی که در اقشار مختلف جامعه ایجاد شده بود پای به عرصه فعالیت های علنی علیه رژیم خودکامه و حکومت وابسته شاه گذارد و هنگامی که غنچه های به خون نشسته انقلاب به گل نشستند و یوم الله 22 بهمن فرا رسید دوشادوش جوانان دیگر سلاح به کف در کوچه و خیابان به پاسداری از حریم امن هموطنان خویش پرداخت. 
بابایی در سال 1358، یک سال باقیمانده از تحصیلات دوره متوسطه خود را امتحان داد و موفق به دریافت دیپلم در رشته ریاضی گردید و به دنبال آن در یکی از فروشگاه های لوازم اتومبیل واقع در خیابان چراغ برق (امیرکبیر) مشغول کار شد و در کنار آن به طور منظم به انجام تمرینات ورزشی خود در رشته والیبال ادامه داد. او ورزش را به عنوان وسیله ای برای تقویت روحیه و اراده خویش دنبال می کرد و خود نمونه یک ورزشکار صمیمی، شجاع و متعهد به انقلاب اسلامی بود. 
با شروع جنگ تحمیلی وی آمادگی خود را جهت اعزام به جبهه نبرد با دشمن متجاوز اعلام نمود ولی تا پایان عمر نتوانست به این خواست قلبی خود دست یابد. 
سرانجام روز جمعه مورخ 23 مرداد ماه سال 1360 وقتی برادر بابایی از سالن ورزشی دانشگاه تهران پس از ساعت ها تمرین به منزل بازمی گشت ناگهان در حوالی خانه هدف گلوله های منافقین کوردل که وحشیانه به قصد ترور فرد دیگری اقدام به تیراندازی کرده بودند، قرار گرفت و به شهادت رسید. 
جریان از آنجا آغاز شد که سه تن از منافقین تروریست در حالی که سوار بر اتومبیل از کوی نصر می گذشتند با مشاهده یکی از اعضای انجمن اسلامی مدرسه خودشان که با موتور سیکلت در حال عبور بود اقدام به ترور می نمایند که در نتیجه تیراندازی وحشیانه اشان گلوله ای هم از پشت به بابایی که از محل حادثه عبور می کرد، اصابت می کند و او در سن 28 سالگی به شهادت می رسد. 
مزارش در بهشت زهرا(س) قرار دارد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از