فردین احمدی فر

فردین احمدی فر

زندگینامه

فردین در سال 1367 به دنیا آمد. 
شهر سنندج میزبان روزهای کودکی اش شد و خانواده برای تربیت اسلامی او تلاش وافری انجام داد و او آنگونه که شایسته یک مسلمان و پیرو رسول اکرم (ص) است بزرگ شد. سپس به خدمت مقدس سربازی رفت و به دفاع از نهضت اسلامی پرداخت سرانجام منافقین او را به همین علت در کردستان به شهادت رساندند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی اصغر احمدی

علی اصغر احمدی

زندگینامه

علی اصغر در روز دهم دی ماه سال 1364 به دنیا آمد. 
شهر قروه میزبان روزهای کودکی اش شد و خانواده برای تربیت اسلامی او تلاش وافری انجام داد و او آنگونه که شایسته یک مسلمان و پیرو رسول اکرم (ص) است بزرگ شد. سالها بعد با پیروزی انقلاب به استخدام سپاه پاسداران درآمد و از نهضت پر شور مردم ایران حمایت کرد تا آنجا که منافقین او را به همین علت در تاریخ یکم فروردین ماه سال 1388 در حالی که 24 سال بیشتر نداشت در کردستان به شهادت رساندند. آرامگاه ابدی او در گلزار شهدای روستای قلعه واقع در کردستان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 لزگین احمدی ممکان

لزگین احمدی ممکان

زندگینامه

لزگین در سال 1358 به دنیا آمد. 
خانواده برای تربیت اسلامی او تلاش وافری انجام داد و او آنگونه که شایسته یک مسلمان و پیرو رسول اکرم (ص) است بزرگ شد. سالها بعد با پیروزی انقلاب از نهضت پر شور مردم ایران حمایت کرد تا آنجا که منافقین او را به همین علت در تاریخ 11 اسفند ماه سال 1383 در حالی که 25 سال بیشتر نداشت به شهادت رساندند. آرامگاه ابدی او در گلزار شهدای نوشین واقع در ارومیه قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمدتقی احمدلو

محمدتقی احمدلو

زندگینامه

محمدتقی در روز 12 اسفند ماه سال 1353 به دنیا آمد. 
خانواده برای تربیت اسلامی او تلاش وافری انجام داد و او آنگونه که شایسته یک مسلمان و پیرو رسول اکرم (ص) است بزرگ شد. سالها بعد با پیروزی انقلاب از نهضت پر شور مردم ایران حمایت کرد تا آنجا که منافقین او را به همین علت در تاریخ 17 مهر ماه سال 1387 در حالی که 34 سال داشت به شهادت رساندند. آرامگاه ابدی او در گلزار شهدای پایین واقع در زنجان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 علی اکبر امیری

علی اکبر امیری

زندگینامه

در سال 1316 در شهرستان محلات دیده به جهان هستی گشود. هنوز شیرخواره بود که مادرش را از دست داد و از آن پس تحت نظارت و سرپرستی پدر و مراقبت دایه ی خویش قرار گرفت. 12 ساله بود که تحت فشار فقر و تنگ دستی مجبور به ترک زادگاه و عزیمت به تهران گشت و از آن زمان در سنین نوجوانی طعم تلخ محرومیت را چشید و به شاگردی در دکان نانوایی و کارگری در مشاغل مختلف مشغول شد و به مقابله با سختی های زندگی خو گرفت. بالاخره پس از سال ها تلاش و زحمت توانست در سنّ 30 سالگی با اندوخته ی ناچیزش مغازه ی خواروبار فروشی کوچکی دایر نماید و تشکیل خانواده نیز بدهد. چند سال بعد مغاره را به دیگری واگذار و خود به رانندگی تاکسی پرداخت و از این طریق زندگی خود را تأمین نمود. 
هم زمان با اوج گیری انقلاب، به صف تظاهرکنندگان پیوست و با پیروزی این نهضت عظیم به حراست از دستاوردهای آن پرداخت. او حتی یک لحظه نیز در بیعتی که با رهبر عظیم الشأن انقلاب داشت، تردید به خود راه نداد. 
سرانجام در سحرگاه روز هفدهم فروردین ماه سال 1361 در جلوی درب خانه در خیابان چهارده متری لشکر مورد سوء قصد منافقین قرار گرفت. همسرش با شنیدن صدای گلوله به خارج از منزل می دود و شجاعان به تعقیب منافقین می پردازد اما متأسفانه او نیز بر اثر اصابت گلوله مجروح شده و بر خاک می افتد. پیکر مجروح امیری را به بیمارستان رویال انتقال دادند اما سه روز بعد در روز بیست و یکم فروردین به علت اصابت گلوله به شکم در سنّ 45 سالگی به شهادت رسید. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

هادی امت رضا

هادی امت رضا

زندگینامه

هادی امت رضا در بیست و نهم مرداد ماه سال ۱۳۳۸ در یک خانواده ی مذهبی در مشهد به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات ابتدایی در خرداد ماه ۱۳۵۷ موفق به دریافت دیپلم شد. 
پایان دوران متوسطه او مصادف شده بود با آغاز نهضت اسلامی ایران و او فعالانه در تظاهرات ضدرژیم پهلوی شرکت می نمود و تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران به فعالیت های مذهبی ادامه داد. 
پس از پیروزی انقلاب برای دیدار با امام خمینی (ره) با گروهی از همفکران خود به تهران رفت. او همیشه از این دیدار و خاطرات آن به وجد می آمد. 
امت رضا در سال ۱۳۵۸ برای انجام خدمت مقدس سربازی عازم لشگر ۹۲ زرهی اهواز گردید. زمان سربازی او مصادف شده بود با درگیری های منافقین و خرابکاری های بعثی ها در اهواز و ناامن نمودن کشور از جمله خوزستان، لذا در مورخه 12 مهر 1358 هنگام جابجایی سربازان لشگر ۹۲ زرهی اهواز به خرمشهر بر اثر انفجار بمبی که در یکی از واگن های قطار جاسازی کرده بودند، همراه ۶ نفر دیگر از سربازان در سن 20 سالگی به شهادت رسید. 
پیکر شهید توسط لشگر ۹۲ زرهی اهواز به مشهد منتقل شد و در قطعه شهدای انقلاب اسلامی بهشت رضا(ع) به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمد امتی

محمد امتی

زندگینامه

محمد در روز بیست و یکم اسفند ماه سال 1329 در اهواز متولد شد. وی از همان دوران کودکی به لحاظ جسمی بسیار توانا و پرتحرک بود و به ورزش های مختلف از جمله دومیدانی، فوتبال و والیبال علاقه خاصی داشت. در دوران تحصیل در دبیرستان جذب تیم تاج (استقلال) شد و به دلیل استعداد ذاتی که داشت به عضویت دائم تیم تاج اهواز درآمد و در مسابقات زیادی در داخل کشور و حتی خارج از کشور شرکت کرد. یک بار برای مسابقات به عربستان رفت و دولت عربستان آنان را به شهر مکه و زیارت بیت الله الحرام برد. 
سال 1346 پدرش را از دست داد و به ناچار مجبور شد فعالیت اقتصادی خود را که از کودکی به آن مشغول بود بیشتر کند. با اوج گیری انقلاب به خیل خروشان یاران امام(ره) پیوست. در اوایل پیروزی انقلاب به استخدام شرکت فولاد درآمد. وی یکی از چهره های بسیار فعال شرکت فولاد خوزستان بود. عضو انجمن اسلامی و هم چنین مسئول شورای سرپرستی تعمیرگاه فولاد خوزستان در آغاز جنگ نیز محسوب می شد. 
سال 1358 ازدواج کرد و صاحب 3 فرزند شد. در جریان جنگ تحمیلی چند مرتبه به جبهه اعزام شد و در عملیات بیت المقدس حماسه آفرید. 
امتی سرانجام روز دوشنبه مورخ 10 تیر ماه سال 1364 هنگامی که خانه را به قصد محل کار ترک گفت در مقابل منزلش در اهواز توسط دو تن از منافقین بر اثر اصابت 9 گلوله در سن 35 سالگی به شهادت رسید و در گلزار شهدای اهواز به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمدحسین الله داد

محمدحسین الله داد

زندگینامه

در پنجم خرداد 1340، مقارن با قیام خونبار 15 خرداد در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. امام امت در همان دوران به ماموران خود فروخته شاه فرموده بودند " یاران من امروز در گهواره ها خوابیده اند " و مقدر بود تا همین نوزادان سال ها بعد در قیامی شکوهمند و تاریخ ساز به رهبری امام خمینی بساط جور و ستم را در هم ریزند و پرچم اسلام را بر قله رفیع پیروزی باهتزار درآورند.
شهید محمدحسین الله داد در زمره همین یاران امام بود. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تا سال چهارم دبیرستان با موفقیت پشت سر نهاد و در همین دوران ضمن آشنایی با مسائل مذهبی، تعهدی راسخ نسبت به اسلام پیدا نمود. نوجوانی خوش رو و خوش اخلاق بود و کمتر کسی از او رنجیدگی به دل می گرفت. با وجود کمی سن و سال برای فقرا دل می سوزاند و با تهیه لیستی از مستمندان محل در مواقع مناسب به آنها کمک می نمود و جهت عیادت از بیماران به بیمارستان ها می رفت. با شور و شوق در جلسات مذهبی و نمازهای جماعت و دعای کمیل شرکت می کرد و روح پاکش در این مراسم صیقل می یافت. 
پس از پیروزی انقلاب در لبیک به فرمان امام به بسیج مستضعفین پیوست و با شروع جنگ تحمیلی با اصرار فراوان خواهان آن بود که به جبهه اعزام شود. همیشه از برادرش می خواست تا او را نیز به جبهه ببرد و بالاخره در اثر اصرار زیاد چند روزی به جبهه های جنوب رفت و در آن دیار عشق و شهادت تبرک یافت و با عزمی راسخ به تهران بازگشت تا خود را مهیای اتمام تحصیلات متوسطه و عزیمت دائم به جبهه های نبرد نور علیه ظلمت نمود. 
رضا آن سال قرار بود دبیرستان را به پایان رساند از آنجاییکه خانواده اش به او قول داده بودند که پس از پایان تحصیلات متوسطه خواهد توانست به جبهه برود، با شور و شوق انتظار باز شدن مدارس را می کشید و در عین حال آنی از فعالیت در تداوم بخشیدن به انقلاب باز نمی ماند. به مناسبت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری او و دو تن از همسنگرانش به نام های شهید علی اکبر حسین بیگی و شهید عباس علی اکبری در تبلیغات انتخابات شرکت کرده و جهت نصب پوستر در اطراف محل زندگیشان فعالیت می نمودند. 
در روز سوم مهر 1360، سه تن از تروریست های منافق این عزیزان را در حال نصب پوستر مشاهده می کنند و بهمین علت آنان را وحشیانه به رگبار می بندند و این سه یار وفادار در کنار یکدیگر در بستری که خون مشترکشان گلگون شده بود میارامند و روح پرفتوحشان عروجی پرشکوه را آغاز می کند. 
او در سن 20 سالگی در امامزاده کابل حسین-کن تهران به خاک سپرده شد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدمصطفی الحسینی

سیدمصطفی الحسینی

زندگینامه

سیدمصطفی در دامان پدری پاک و مادری مومن در روز پنجم بهار سال 1333 در همدان متولد شد و تحت تربیت پدربزرگی قرار گرفت که بزرگ اهل محل بود. در دوران تحصیل، دانش آموزی پر تلاش بود در 16 سالگی به کمک مردم محل پایه های ساخت مسجد اعظم همدان را بنیان نهاد. 
او سه مرتبه در دوران دبیرستان خودش را به خرمشهر رساند، با سختی خود را به شهر نجف (عراق) رساند امام(ره) را ملاقات کرد و با اعلامیه، نوارها و رساله امام (ره) برگشت. 
سید در مقابل ظلم سر خم نکرد لذا به مقابله با ساواک و عمال جناتکار شاه پرداخت. مقابله با کانون هایی که در همدان تاسیس شده بود و تشکیل تجمعات از دیگر کارهای این نوجوان 17 ساله است. مدتی بعد به مدرسه حقانی در قم رفت. 
فشارهای ساواک باعث شد به زندگی مخفی روی آورد و در بیشتر شهرهای ایران زندگی کرد. در این زمان نام عبدالله کلامی را برای خود برگزید. ساواک برای او حکم اعدام صادر کرد. لذا به ناچار ایران را ترک نمود. اولین بار به کویت رفت. بعد راهی الجزایر شد. بعد لیبی، مصر که در آنجا فنون نظامی را فرا گرفت. در لبنان با دکتر چمران و امام موسی صدر آشنا گشت. چندی بعد به عنوان مربی رزمندگان لبنانی و فلسطینی با صهیونستها مبارزه نمود. در کوبا انجمن اسلامی راه انداخت. بعد در پاکستان هند جلسات قرآن راه انداخت. در افغانستان همراه مجاهدان با دشمن جهاد کرد سپس به سریلانکا رفت. در این مدت چهار زبان زنده دنیا را فراگرفت با پیروزی انقلاب به ایران برگشت. شورای انقلاب او و چند تن از دوستانش را مسئول تشکیل سپاه همدان کرد. بعد از آن به پرسنل سپاه تهران فنون نظامی را آموزش داد. در ماههای اول انقلاب چند عنوان کتاب برای کودکان و نوجوان تألیف کرد. پنج ماه بعد دوباره راهی خارج از ایران شد. در باز گشت به همدان شبانه تصمیم گرفت به قم و تهران سفر کند تا اسناد مهمی را به مسئولان برساند. 12 دی ماه سال 1358 گروهی از منافقین در یک سانحه تصادف ساختگی در 25 سالگی او را به شهادت رساندند. 
پیکر پاکش را در باغ بهشت همدان به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 محمدعلی اکبری

محمدعلی اکبری

زندگینامه

در روز چهارم فروردين ماه سال 1328 در يکي از روستاهاي نزديک قم در خانواده‌اي متعهد و متدين به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش با موفقيت به اتمام رساند. در نوجواني روستا را ترک و به تهران عزيمت کرد و در اين شهر به مشاغل مختلف پرداخت. 
در 19 سالگي به خدمت وظيفه اعزام شد و پس از خاتمه سربازي تشکيل خانواده داد. در روز بيست و پنجم شهريور 1361 طبق معمول اکبري در مغازه فرش‌ فروشي مشغول کار بود، دو نفر از منافقين تروريست که از قبل مغازه او را شناسايي کرده و به قصد ترور وي و برادرش وارد شده و به جرم هواداري از امام خميني(ره) آن‌ها را آماج گلوله‌هاي خود قرار مي‌دهند و او را در سن 33 سالگي به شهادت مي‌رساندند. 
پيکر پاکش را در روستاي وشتگان به خاک سپردند. 
از او 3 فرزند به يادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از