فرزانه بهوندی

	زندگینامه

فرزانه بهوندی

زندگینامه

مادرش چه زیبا از او سخن می گوید:«وقتی به سراغش می روم نمی دانم به شرح کدامین ماجرایش بپردازم، از سخنان زیبایش بگویم یا زجرهایش در هجوم توطئه ها، از نماز شب و عرفانش زمزمه کنم. یا از رقص مرگش در میدان عشق و لحظه عروجش در زیر باران معرفت، براستی چگونه فرزندم را تفسیر کنم. 
فرزانه در خانواده ای متدین و متعهد در روز ششم آبان ماه سال 1342 در لرستان به دنیا آمد. به علت اینکه در دوران حاملگی ام دچار رماتیسم بودم فرزانه نیز به این مرض مبتلا شد. و بعد از تولدش از آن بسیار رنج می برد.
 شبی متوسل شدم به حضرت رقیه خاتون(س) و شفایش را از او خواستم. بانو رقیه(س) شب به خواب فرزانه آمده بود و یک چادر و روسری و جانماز به او هدیه کرده بود. پس از مدتی ما دیدیم فرزانه رشد عجیبی کرد و اثری از بیماری در او پیدا نبود، با اینکه سن و سال کمی داشت به اصرار خودش چادر پوشید. 
نسبت به مسائل سیاسی و مذهبی حساسیت عجیبی داشت. مواقع راهپیمایی که می شد غسل شهادت می کرد و در روز راهپیمایی روزه می گرفت. فرزانه در این وادی خراب،اشک می ریخت تا چراغ راهش روشن باشد. آموختن را در سن 7 سالگی آغاز کرد و مشغول به تحصیل علم بود. ارادت خاصی به آقا علی بن موسی الرضا(ع) داشت. 
شبی خواب می بیند به مشهد رفته و آقا امام رضا(ع) به او می گوید:«به آرزویت می رسی کمی صبر داشته باش» همین شد که در راه مشهد هنگامی که کوردلان شب پرست قطار مسافربری را بمب گذاری کرده بودند در نفیر صدای انفجار در شهر خرمشهر چون طایری قدسی ز بام فلک گذشت و در عرش پهناور الهی به پرواز درآمد.
روز یازدهم مهرماه سال 1358 روز عروج این بانوی 16 ساله بود. مزارش در بهشت شهدای بروجرد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از