سیدمحمدباقر حسینی لواسانی

سیدمحمدباقر حسینی لواسانی

زندگینامه

در روز بیست و دوم بهمن ماه سال 1322 در محله سنگلج، از محلات قدیمی تهران، در کوچه" شهید فضل الله نوری" کودکی به دنیا آمد که پدر نامش را محمد باقر گذارد و مادر او را حسین نامید. آموختن علم را در سن 7 سالگی آغاز کرد و موفق به اخذ مدرک دیپلم از دبیرستان دارالفنون گشت. حسینی ضمن آموختن علوم جدید از تحصیل علوم دینی نیز غافل نشد. او 10 سال در رشته های فقه، اصول، زبان عربی، فلسفه اسلامی در مدرسه محمدیه واقع در بازار تهران تحصیل نمود. در سال 1341 پس از اخذ دیپلم تجربی به دانشکده پزشکی تهران راه یافت. در همان سال در کلاس های یک ساله دوره تربیت معلم شرکت کرد و در سال 1342 معلم مدرسه علوی رستم آباد شد. وی در این روستا کلاس تفسیر قرآن و در دانشکده پزشکی ،انجمن اسلامی و کتابخانه تأسیس نمود. سال 1348 با وجودیکه هنوز درسش به پایان نرسیده بود در سالن ابن سینای دانشگاه تهران در موضوع سیر تحول فلسفه از ارسطو تا ملاصدرا سخنرانی کرد به طوریکه بعد از اتمام سخنرانی وی دکتر شریعتی گفت: «بعد از سخنرانی بسیار جامع و جالب دکتر لواسانی من مطلب مهمی برای گفتن ندارم.» جلسات سخنرانی مذهبی لواسانی در دانشگاه با مخالفت دستگاه حاکم لغو شد. با اتمام دوره پزشکی عمومی به روستای آستانه اراک رفت و به درمان روستائیان پرداخت. در سال 1350 دوره تخصصی جراحی گوش، حلق و بینی را شروع کرد که 3 سال بعد متخصص این رشته شد. در سال 1353 پس از انحلال مدارس جامعه تعلیمات اسلامی، به بهداری آموزشگاه های شمیران منتقل شد و چون به تبلیغ مسائل اسلامی روی آورد پس از چند ماه توسط مسئول این بهداری که از وابستگان رژیم بود از کار برکنار شد و توسط دادگاه تا زمان انقلاب از کار معلق گردید. ساواک بارها به منزلش یورش آورد و مقالات و نوشته هایش را ضبط نمود اما با عنایت حق دلیلی برای دستگیری او پیدا نکرد. روز جمعه سیاه (17 شهریور) در منزل مرحوم "دکتر واعظی" به درمان مجروحین همت گماشت. روز بیست و یکم بهمن به منظور تسخیر کلانتری قلهک حاضر شد و همان شب تا نزدیکی صبح در پی درخواست بیمارستان رسالت به پزشک جراح به درمان مجروحین پرداخت. در فروردین ماه سال 1358 دکتر لواسانی به ریاست مدرسه عالی بهداشت برگزیده شد. پس از پیروزی انقلاب به اتفاق چند تن از پزشکان متعهد پایه واحد پزشکی حزب جمهوری اسلامی را بنیان نهاد و در جلسات مستمر هتفگی آن شرکت کرد. در آبان ماه سال 1358 مسئولیت وزارت بهداری توسط شورای انقلاب به پزشکان حزب جمهوری اسلامی واگذار شد و ایشان معاونت بهزیستی وزارت بهداری را پذیرفت. چندی بعد طرح سازمان بهزیستی کشور را با همکاری" شهید فیاض بخش" به شورای انقلاب ارائه کرد. دکتر در اواخر سال 1358 بنا به درخواست حزب جمهوری اسلامی کاندید نمایندگی مجلس شورای اسلامی از تهران شد و از طرف مردم انتخاب گردید. او همیشه می گفت: «من از نظر جسمی توانایی و استعداد اسلحه به دست گرفتن و در خط مقدم جبهه جنگیدن و از سنگری به سنگر دیگر رفتن را ندارم ولی شهادت را از خدا می طلبم». و سرانجام در روز یکشنبه هفتم تیرماه سال 1360 دقایقی قبل از ساعت 9 شب در دفتر حزب جمهوری اسلامی در سن 38 سالگی توسط منافقین به شهادت رسید. تنها فرزندش در زمان شهادت او چهار ماه بیشتر نداشت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از