آبسهٔ مقعد یا آبسه آنورکتال(به انگلیسی: Anorectal abscess) عبارت است از بروز آبسه و تجمع چرک ناشی از عفونت در ناحیه اطراف مقعد و راست روده. این بیماری در مردان و در کسانی که مبتلا به بعضی بیماری‌های گوارشی هستند بیشتر دیده می‌شود. این آبسه ممکن است درست در ناحیه سوراخ مقعدی یا به طورعمقی‌تر در جدار راست روده تشکیل شود. تورم (در آبسه‌های سطحی)، درد به هنگام لمس راست روده، درد ضربان‌دار، تب و دیگر علایم جدی‌تر در مورد آبسه‌های عمقی‌تر و درد به هنگام اجابت مزاج از نشان‌های این بیماری هستند.

دلایل

باکتری‌های شایع مثل استافیلوکوک و اشرشیاکولی شایع‌ترین علل هستند. گاهی عفونت‌های قارچی باعث بروز این آبسه می‌شوند.

عوامل تشدیدکننده بیماری

1. افراد مبتلا به بیماری گوارشی
2. تزریق برای درمان بواسیر داخلی
3. آسیب ناشی از نوک وسیله تنقیه
4. زخم ناسب ار دفع پوسته تخم‌مرغ یا استخوان ماهی
5. جسم خارجی
6. بواسیر بیرون‌زده

داروها

برای عفونت‌های این نوع آبسه از آنتی‌بیوتیک یا داروی ضدقارچ استفاده می‌شود. برای جلوگبری از یبوست، مسهل‌های نرم‌کننده مدفوع تجویز می‌گردد.

آبسه مغز
آبسه مغزی در یک بیمار دارای شانت مغزی[۱]
دادگان بیماری‌ها	۶۸۸۰
مدلاین پلاس	000783
سمپ	D۰۰۱۹۲۲

اطلاعات اولیه

آبسه مغزی تجمع چرک ناشی از یک عفونت باکتریال در مغز یا خارجی‌ترین لایه از سه لایه غشایی است، که مغز و نخاع را می‌پوشانند.

علایم شایع

علایم زیر به تدریج و در عرض چند ساعت ظاهر می‌شوند. این علایم شبیه علایم تومور یا سکته مغزی هستند:

• درد در قسمت پشتی و ناحیهٔ کمر، در صورتی که عفونت، در غشای پوشاننده نخاع باشد.
• سردرد.
• حالت تهوع و استفراغ.
• ضعف، بی‌حسی و یا فلج یک طرف بدن.
• راه رفتن نامنظم.
• تشنج.
• تب
• منگی، گیجی، یا دارا بودن حالت هذیانی.
• مشکل در صحبت کردن.

علل

منشأ اولیه عفونت باکتریایی، که موجب بروز آبسه مغزی (اپی‌دورال) می‌شود را اغلب نمی‌توان یافت؛ ولی سه علت زیر، از شایع‌ترین آنها هستند:

• عفونتی که از جمجمه، به درون آن گسترش می‌یابد، مثلاً استئومیلیت(عفونت استخوان و مغز استخوان)، ماستوئیدیت(عفونت زایده ماستوئید در پشت گوش)، یا سینوزیت(عفونت سینوس‌ها).
• عفونتی که به دنبال شکستگی جمجمه آغاز می‌شود و گسترش می‌یابد.
• عفونتی که از سایر بخش‌های بدن که دچار عفونت شدند (مثلاً ریه‌ها، پوست، یا دریچه‌های قلب) و از راه خون گسترش می‌یابد.

عوامل افزایش دهنده خطر

• صدمه به سر
• وجود یک بیماری، که مقاومت بدن را کاهش داده باشد (به خصوص دیابت)
• بروز یک عفونت، به خصوص در اطراف بینی، چشم‌ها و صورت
• عاملی که دستگاه ایمنی بدن، را (به علت بیماری (مثلاً ایدز) یا داروها) سرکوب کرده باشد.
• تزریق وریدی مواد مخدر

پیشگیری

در صورت بروز هر گونه عفونت در بدن به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر عفونت در اطراف بینی یا صورت باشد (مثلاً عفونت گوش یا آبسه دندان). با مراجعه زود هنگام می‌توان از گسترش عفونت جلوگیری کرد. در هر گونه فعالیتی که خطر صدمه رسیدن به سر وجود دارد، از کلاه ایمنی و سایر وسایل حفاظتی استفاده نمایید.

عواقب مورد انتظار

با تشخیص و درمان زودهنگام معمولاً خوب می‌شود.

عوارض احتمالی

• بروز حملات تشنج، اغماء و مرگ، در صورتی که درمان انجام نشود.
• آسیب دایمی به مغز

درمان

اصول کلی

• آزمایش‌های تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

آزمایش خون، آزمایش مایع نخاع، نوار مغز، سی‌تی‌اسکن، عکس‌برداری از جمجمه

• نیاز به مراقبت ویژه وجود دارد.
• درمان طبی یا جراحی بستگی به محل آبسه دارد. معمولاً احتیاج به دادن آنتی‌بیوتیک و نیز جراحی برای تخلیه آبسه‌است. سایر درمان‌هایی که ممکن است لازم شوند عبارت‌اند از مایعات داخل وریدی و تهویه مکانیکی

داروها

• آنتی‌بیوتیک برای ۶-۴ هفته جهت مبارزه با عفونت
• داروهای ضد تشنج برای پیشگیری از بروز حملات تشنجی
• کورتیکواستروییدها برای کاهش تورم مغزی پس از عمل جراحی

فعالیت

هنگامی که در بیمارستان هستید نیاز به استراحت در تخت دارید. پس از طی دوران نقاهت ۳-۲ هفته‌ای، به هر اندازه که قدرت بدنی و احساس خوب بودن به شما اجازه می‌دهد، فعالیت داشته باشید.

رژیم غذایی

به هنگام بستری در بیمارستان، امکان دارد تزریق مایعات داخل وریدی ضروری باشد. پس از درمان، یک رژیم عادی و متعادل داشته باشید.

در این شرایط به پزشک مراجعه نمایید

• اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان یکی از علایم آبسه مغزی یا اپی‌دورال را دارید.
• اگر تب به اندازه ۳/۳۸ درجه سانتیگراد یا بیشتر افزایش یابد.
• اگر دچارعلایم جدید و غیرقابل کنترل شده‌اید و استفاده از داروهای مورد استفاده در درمان، ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند

آبسه ششی
سی‌تی‌اسکن محدوده سینه (بیمار مرد و ۳۷ ساله)که پنومونی دوطرفه همراه با آبسه و حفره را نشان می‌دهد.
آی‌سی‌دی-۱۰	J85
آی‌سی‌دی-۹	513.0
دادگان بیماری‌ها	7607
ای‌مدیسین	med/1332
سمپ	D008169

آبسه ریه (به انگلیسی: Lung abscess) در پزشکی به نکروز و مرگ بافت پارانشیم ریه و ایجاد شدن سوراخ در آن و پر شدن آن از چرک و عفونت میکروبی گفته می‌شود.

این بیماری بیشتر در افراد با نقص واکنش ایمنی دیده می‌شود که در آن یک روند چرکی درون پارانشیم شش‌ها تبدیل به یک آبسه بسته پر شده از چرک٬ می‌گردد. گاهی این آبسه باز شده و چرک بدرون برونش راه می‌یابد و دراین حالت بیمار دارای سرفه خلط‌دار بوده و احتمال عفونی شدن ریه سمت مخالف آن نیز وجود دارد. در پاره‌ای موارد اگر دلیل ابتلا به آبسه ریوی خود پارانشیم نبوده و حاصل از بیماری‌های دیگر مانند آمبولی و آبسه‌های برون ششی باشد آبسه ثانویه نام دارد.

محتویات

سبب شناسی

هموار کننده شرایط

• آسپیره و تنفس ترشحات حلق و گلو و یا ذرات غذای مری بدرون شش‌ها
• آمبولی سپتیک
• پنومونی نکروز دهنده
• واسکولیت
• برونشکتازی
• تومورهای نکروز دهنده: بیش‌تر کارسینوما در سلول‌های اپیتلیال سطحی درون ریه

ارگانیک درونی

• باکتری‌های بی‌هوازی
• استرپتوکوک
• قارچ‌ها مانند کاندیدا
• انگل انتاموبا هیستولیتیکا

علائم و نشانه‌ها

بیش‌تر نشانه‌ها و سمپتوم‌ها به صورت تدریجی نمود می‌یابند اما در انواعی از آبسه ریوی ناشی از باکتری‌های گرم‌منفی٬ بیمار دارای سمپتوم‌هایی چون سرفه و تب همراه با تعریق شبانه است. سرفه بیمار در ۷۰ درصد موارد همراه خروج چرک از نای و در باقی ۳۰ درصد با خروج خون(هموپتیز) همراه است. در یک سوم بیماران مبتلا به آبسه ریوی پدیده انگشت چماقی دیده می‌شود.

تشخیص

تصویرنگاری

رادیوگرافی سینه و سی‌تی‌اسکن می‌تواند شیوه‌ای در تشخیص آبسه ریوی باشد. آبسه ششی بیشتر یکی از ریه‌ها را درگیر کرده و محدوده عمده درگیری شامل لوب بالایی شش در قسمت پسین(پسترال) و در لوب‌های پایین(سفلی) در قسمت سقف لوب خود را بصورت حفره خالی در عکس رادیوگرافی نشان می‌دهد.

آزمایش خون

مارکرهای التهابی مانند ای‌اس‌آر و سی‌آرپی از روشهای تشخیصی مناسب به‌شمار می‌روند.

درمان

۱. بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌های خون، کشت چرک به‌دست آمده از آبسه جهت تعیین نوع آنتی‌بیوتیک تجویزی و عکس ساده ریه و اسکن ریه باشد. برونکوسکوپی (استفاده از یک وسیله بصری با چراغی در نوک آن که از نای عبور داده شده و وارد برونش‌ها می‌گردد) در موارد مشکوک به ورود جسم خارجی به ریه. ۲. ترک استعمال دخانیات ۳. در حد امکان به تمرین‌های ورزشی با تنفس عمیق بپردازید. ۴. نحوه تخلیه وضعیتی ریه را بیاموزید تا به خروج ترشحات نایژه‌ای کمک کنید. از ناحیه شکم به‌طوری بر روی تخت قرار گیرید که سر و سینه شما از لبه تخت آویزان باشد. خود را وادار به سرفه کنید. این کار را تا هنگامی که دیگر قادر به دفع خلط نباشید، ادامه دهید. این عمل را دوبار در روز به مدت 10-5 دقیقه انجام دهید. ۵. در صورت عدم بهبود آبسه، گاهی جراحی جهت تخلیه چرک آبسه یا برداشت آبسه و قسمت درگیر ریه لازم می‌شود.

داروها: آنتی‌بیوتیکها به مدت طولانی برای مقابله با عفونت و جلوگیری از عود آن.

آبسه دندان
A پوسیدگی دندان and broken down tooth, which has undergone pulpal necrosis (death of the tooth pulp). A periapical abscess (i.e. around the apex of the tooth root) has then formed and pus is draining into the mouth via an intra-oral sinus (colloquially termed a gumboil).
آی‌سی‌دی-۱۰	K04.6, K04.7
آی‌سی‌دی-۹	522.5, 522.7
سمپ	D010482 D005491, D010482

آبسه دندان چرک‌هایی است که در ریشه دندان جمع شده و باعث عفونی شدن آن می‌شود و ممکن است در صورت درمان نشدن به موقع می‌تواند به تدریج به فضاهای عمقی مانند فضاهای اطراف حلق، مجاری تنفسی و حتی اطراف مغز راه پیدا کند و موجب انسداد راه‌های تنفسی، درگیری مغز و مننژیت (التهاب پرده مغز) و درگیری خون و حتی مرگ شوند.^[۱]

درد شدید دندان در هنگام آبسه را می‌توان چنین توضیح داد: ورود میکروب‌ها به مغز دندان (پالپ دندان) باعث ایجاد التهاب در پالپ شده و این التهاب باعث افزایش حجم پالپ می‌شود. با توجه به اینکه پالپ دندان در یک محفظه بسته واقع شده، باعث افزایش شدید فشار داخلی آن می‌شود. این افزایش فشار، منجر به فشار آمدن به پایانه‌های عصب دندان شده و درد دندان شروع می‌شود.^[۲]

جستارهای وابسته

• دندان

پیوندهای بیرونی

• مراحل پُر کردن دندان(با تصاویر)

دمل
دمل
آی‌سی‌دی-۱۰	L02
آی‌سی‌دی-۹	682.9, 324.1
مدلاین پلاس	001353
سمپ	D000038

دُمَل^[۱] (به انگلیسی: Abscess) به جمع شدن چرک در جایی از بافت گفته می‌شود.^[۲] علائم و نشانه‌های دمل شامل مواردی همچون قرمزی، درد، گرمی و ورم می‌شود. این ورم را هرگاه فشار دهیم، به نظر می‌رسد که درون آن از مایعی پر شده است.^[۲] منطقهٔ قرمز شده اغلب فراتر از ورم نیز می‌رود.^[۳] کفگیرک‌ها یا کورک‌ها انواعی از دمل هستند که اغلب دارای فولیکول مو می‌باشند و این مورد در نوع دمل بزرگ اندازهٔ بزرگ‌تری دارد.^[۴]

دمل‌ها معمولاً به دلیل عفونت باکتریایی به وجود می‌آیند.^[۵] اغلب باکتری‌های مختلفی در یک عفونت درگیر هستند.^[۳] در ایالات متحده و بسیاری از نقاط دنیا، معمول‌ترین باکتری استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین است.^[۲] در مواردی به ندرت پیش می‌آید که انگل نیز باعث دمل می‌شود و این امر بیشتر در کشورهای در حال توسعه معمول است.^[۶] دمل پوستی معمولاً با شکل ظاهر آن تشخیص داده می‌شود و بعد با برش و باز کردن آن تأیید می‌شود.^[۲] در مواردی که تشخیص چندان واضح نیست، می‌توان از تصویربرداری فراصوت استفاده کرد.^[۲] در دمل‌های به وجود آمده اطراف مقعد، لازم است سی‌تی اسکن صورت گیرد تا میزان عمق عفونت شناسایی شود.^[۶] درمان استاندارد بسیاری از دمل‌های بافت نرم یا پوستی با برش آن برای باز کردن و خشک شدن انجام می‌شود.^[۷] استفاده از آنتی‌بیوتیک برای این نوع دمل در افرادی که سالم هستند و به غیر از دمل مشکل دیگری ندارند، به نظر تأثیری ندارد.^[۲] شواهد اندکی وجود دارد که می‌گویند حفرهٔ ایجاد شده بعد از خشک شدن دمل را نباید با گاز پانسمان بست.^[۲] درست بعد از خشک شدن دمل، اگر به جای این که آن را باز بگذاریم، آن را ببندیم احتمال بهبودی افزایش می‌یابد، بدون این که خطر بازگشت دمل وجود داشته باشد.^[۸] اغلب استفاده از سوزن سرنگ برای کشیدن چرک به بیرون کافی نیست.^[۲]

دمل‌های پوستی مشکلی رایج هستند و در سال‌های اخیر رایج‌تر نیز شده‌اند.^[۲] عوامل خطر شامل استفاده از تزریق دارو به صورت درون‌وریدی می‌شود که نرخ افراد گزارش شده در این مورد تا ۶۵ درصد بوده است.^[۹] در سال ۲۰۰۵، در ایالات متحده، ۳٫۲ میلیون نفر برای مشکل دمل به بخش اورژانس بیمارستان‌ها مراجعه کردند.^[۱۰] در استرالیا حدود ۱۳ هزار نفر به خاطر این بیماری در سال ۲۰۰۸ در بیمارستان بستری شدند.^[۱۱]

واژه‌شناسی

دمل با تلفظ به معنی قرحه که برآید و میان آن چرک کند و گاه سر باز کند و گاه محتاج نشتر شود،^[۱۲] دمل از جنس خراج است و سبب آن بد گواریدن (هضم) طعام (خوراک) باشد و حرکت‌ها و ریاضت‌ها که بر امتلا کنند.^[۱۳]

امثال :ز دمل دولت یافتن، گویند هرکه را دمل شود دولت به او روی آورد: ضرری نیست که سودی ز پی‌اش گل نکند دمل غنچه ز دنبال زر گل دارد.

دمل زخمی که روی پوست بدن پدید شود و از آن خونابه و چرک آید، آبسه^[۱۴]

مترجمان پزشکی دمل را به واژه‌های مختلفی اطلاق کرده‌اند از جمله واژهٔ کورک یا (Boil) که به معنی یک برآمدگی بزرگ، حساس و سرخ رنگ است و زمانی بوجود می‌آید که پیازچهٔ مو دچار عفونت ناشی از باکتری استافیلوکوک شود.

همچنین به کورک و جوش چرکی نیز دمل گفته شده‌است.

جستارهای وابسته

• دمل مغزی
• دمل دندان

. [خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) ]

2. آب مروارید
   بزرگنمایی یک چشم دچار آب مروارید در یک اسلیت لمپ با نوردهی منتشر
   دادگان بیماری‌ها	۲۱۷۹
   مدلاین پلاس	001001

   آب مروارید یا cataract نوعی بیماری چشم با دلایل گوناگون است که با تار شدن عدسی چشم آغاز شده و با افزایش تیرگی و کدر شدن عدسی، بینایی چشم مختل می‌شود. خوشبختانه بیماری چشمی آب مروارید در بیشتر موارد در زمانی که به آن " زمان رسیدن " می‌گویند با جراحی ساده‌ای برطرف می‌شود.

   محتویات

   • ۱ ریشه‌های بیماری
   • ۲ عقاید اشتباه درباره آب مروارید
   • ۳ علائم
   • ۴ روش‌های درمان
   • ۵ سرچشمه‌ها
   • ۶ پیوند به بیرون

   ریشه‌های بیماری

   این بیماری به دلایل زیر بروز می‌کند:

   1. کهولت سن (شایع‌ترین علت)
   2. ضربه به سر که موجب اخلال در تغذیه عدسی می‌شود
   3. اشعه‌های یونیزه (اشعه x)، اشعه گامای ناشی از تلویزیون‌های قدیمی
   4. تماس طولانی با نور آفتاب (پرتو فرابنفش)
   5. دیابت
   6. ضربه به چشم و عدسی
   7. نقصان‌های مادرزادی
   8. سوءتغذیه
   9. مصرف طولانی مدت بعضی از داروها مثل کورتون‌ها

عقاید اشتباه درباره آب مروارید

عقاید غلطی درباره آب مروارید رایج است، اما باید گفت که آب مروارید:

1. پرده‌ای روی چشم نیست؛
2. براثر استفاده بیش از حد از چشم به وجود نمی‌آید؛
3. سرطان نیست؛
4. از یک چشم به چشم دیگر سرایت نمی‌کند؛
5. سبب کوری غیرقابل برگشت نمی‌شود.

علائم

از علامت‌های آب مروارید می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• دو بینی اشیاء
• تار دیدن که معمولاً در نور روشن بیشتر این اتفاق می‌افتد. معمولاً این حالت برای اولین بار شب‌ها هنگام دیدن نور ماشین‌ها به صورت هاله اتفاق می‌افتد.
• کدر شدن و به رنگ سفید شیری در آمدن مردمک ها^[۱]
• به نظر محققان استفاده از عینک های آفتابی غیراستاندارد بیشتر از عینک نزدن، به چشم آسیب وارد می کند و یکی دلایل بروز آب مروارید است. بر این اساس عینک های تیره آفتابی سبب باز شدن مردمک چشم می شود و در صورتی که شیشه عینک قادر به جذب اشعه UV نباشد، این اشعه بیش از مواقعی که فرد عینک نمی زند، سبب آسیب به چشم می شود.^[۲]

روش‌های درمان

در گذشته جراح چشم عدسی را وقتی کاملاً کدر شده بود از چشم خارج می‌کرد و دید را با عینک اصلاح می‌نمود. اما امروزه متخصصان می‌گویند بهتر است قبل از اینکه عدسی کاملاً سفت شود عمل جراحی انجام گیرد.^[۳]


 
تصویری از چشم دچار آب مروارید

در روشی جدیدتر موسوم به اکسترنال از لنزی که از جنس کریستال و گونه‌ای پلاستیک است استفاده می‌شود و هنوز نیز کاربرد دارد. در این روش لنز مصنوعی جایگزین عدسی چشم می‌شود.

تازه‌ترین روش درمان آب مروارید عمل فیکو است. این روش هم برمبنای جایگزینی لنز به جای عدسی است، اما لنز مورد نیاز از جنس پلاستیک شفاف و قابل انعطاف یا به اصطلاح تاشو (foldable) است که آن را توسط ابزار ویژه‌ای لوله کرده و از سوراخی در قرنیه به اندازه ۳ میلیمتر وارد کپسول عدسی قبلی که اکنون از چشم خارج شده‌است می‌کنند و لنز درون کپسول باز می‌شود و به حالت مطلوب درمی‌آید.

سرچشمه‌ها

1.  
3. http://www.webmd.com/eye-health/cataracts/health-cataracts-eyes ترجمه شده در http://familydoctor.ir/fa/page/98
4.  

آب سیاه
گلوکوم حاد زاویه بسته در چشم راست. به‌ تفاوت اندازه متوسط مردمک دو چشم و قرمزی ملتحمه غیر یکنواخت در چشم راست نگاه کنید.
آی‌سی‌دی-۱۰	H40-H42
آی‌سی‌دی-۹	365
دادگان بیماری‌ها	5226
ای‌مدیسین	oph/578
سمپ	D005901

آب‌سیاه یا گلوکوما (به انگلیسی: glaucoma) اصطلاحی برای توصیف گروهی از اختلالات چشمی با علت‌های متفاوت ولی اثری بالینی و مشترک بر روی چشم و بینایی٬ وابسته به فشار نوروپاتی‌است.^[۱]

این مشکل می‌تواند به بینایی چشم مبتلا بصورت ماندگار آسیب برساند و درصورت عدم درمان حتی منجر به کوری شود. بزبانی ساده‌ علت آن افزایش شدید فشار زجاجیه یا همان مایع درون چشم است.^[۲] به‌طور کلی اشکال در خروج این مایع از منافذ بسیار کوچکی در پیرامون عنبیه (دایره رنگی چشم) است. در برخی موارد بطور مادرزادی منافذ تنگ هستند. در موارد دیگر جلو آمدن عنبیه یا مسدود شدن این منافذ با رنگدانه‌های عنبیه یا یاخته‌های خون پس از خونریزی داخل چشم مسیر تخلیه مایع داخل چشم تقریباً مسدود می‌شود.

گلوکوم را دزد بینایی نیز نامیده‌اند و دلیلش اینست که تمامی اثرات و سمپتوم‌های آن بسیار آرام و در طول سالیان بروز کرده بطوریکه درک و تشخیص آن توسط فرد مشکل است و گلوکوم جنرال پس از آب‌مروارید دومین دلیل کاهش بینایی در جهان است.^[۳][۴]

محتویات

انواع

این بیماری دارای انواع زیر است:

• گلوکوما زاویه باز: حدود ۹۰درصد موارد گلوکوم در ایالات متحده است. نشانه و علائم ناگهانی و حاد ندارد و بدون درد است. تنها علائم به تدریج پیشرونده در آن٬ کاهش میدان بینایی و تغییرات عصب بینایی است.

• گلوکوما زاویه بسته: کمتر از ۱۰درصد موارد گلوکوم در ایالات متحده، اما بیش از نیمی از موارد گلوکوم در کشورهای دیگر به ویژه کشورهای آسیایی است. حدود ده درصد از بیماران زاویه بسته با حملات و بحران حاد ازجمله درد ناگهانی چشم، دیدن هاله در اطراف چراغ‌ها، قرمزی چشم، فشار داخل چشم بسیار بالا (بیش‌از ۳۰ میلیمتر جیوه)، تهوع و استفراغ، کاهش ناگهانی دید و مردمک گشاد شده همراه است. همچنین در برخی موارد مردمک بیضی شکل دیده می‌شود. گلوکوما زاویه بسته٬ یک موقعیت اورژانس است.

علایم شایع

 

 

وقتی علایم زیر در فردی وجود داشته باشند احتمال وجود بیماری آب سیاه مزمن چشم وجود خواهد داشت. علائمی چون تغییر مداوم نمره عدسی عینک، سردرد خفیف یا اختلالات مبهم بینایی یا عدم توانایی در تطبیق بینایی از روشنایی به تاریکی.

مراحل اولیه:

• از دست رفتن دید محیطی در نواحی کوچک از میدان دید
• تاری دیدی در یک طرف در سمت بینی میدان دید

مراحل پیشرفته:

• بزرگ‌تر شدن نواحی از دست رفتن دید، معمولاً در هر دو چشم
• سفت شدن کره چشم
• وجود نقاط کور در میدان دید
• نامناسب بودن دید در شب

علل

علایم در اثر تجمع مایع و افزایش فشار درون چشم و در نتیجه آسیب رسیدن به رشته‌های عصب چشمی به وجود می‌آیند اما در برخی از گروه‌های جمعیتی، تنها ۵۰ درصد از افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه دارای فشار چشم بالا هستند.^[۵]

• تغذیه و رژیم‌های غذایی
• نژاد و جنس
• عوامل ژنتیک و سابقه خانوادگی آب سیاه حاد یا مزمن چشم
• سن بالای ۶۰ سال
• دیابت
• بسیاری از داروها نیز فشار داخل چشم را بالا می‌برند و موجب بدتر شدن بیماری می‌شوند مانند قرص‌های سرماخوردگی و آلرژی، آنتی هیستامینها، آرام‌بخشها، داروهای کورتیکواستروئیدی و برخی داروهای معده و روده.

پیشگیری

تمامی افراد باید از چشم پزشک خود بخواهند تا در هر بار معاینه چشم، فشار چشم را نیز اندازه بگیرد و پس از ۴۰ سالگی باید حداقل سالی یک بار معاینه چشم انجام شود. در صورت بروز هرگونه تغییر در بینایی باید به چشم‌پزشک مراجعه شود.

معاینات چشم از جمله آزمون میدان دید٬ تونومتری یا فشارسنجی (اندازه‌گیری فشار درون کره چشم) و افتالموسکوپی (مشاهدهٔ پشت چشم).

یوگا به عنوان ورزشی که گفته می شود بدن را با ذهن و تنفس هماهنگ می کند، طرفدارانی دارد اما نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که برخی حرکات آن موجب افزایش فشار چشم می شود و برای مبتلایان به گلوکوم ( آب سیاه) خطرناک است.^[۶]

عواقب مورد انتظار

درمان آب سیاه چشم تا آخر عمر باید ادامه یابد. اگر آب سیاه به موقع تحت درمان قرار گیرد، اشکال دایمی در بینایی به وجود نمی‌آید. توجه داشته باشید که در این بیماری دید مرکزی تا مرحله آخر بیماری وجود خواهد داشت و هیچگونه اختلالی در دید مرکزی ایجاد نخواهد شد.

درمان

این بیماری را نمی‌توان درمان قطعی کرد، اما علایم آن را می‌توان کنترل نمود. در اکثر اوقات می‌توان فشار چشم را با دارو تا حدی پایین آورد که از آسیب به عصب چشمی و از دست دادن احتمالی بینایی در آینده جلوگیری شود. مهارکننده‌های آنزیم کربنیک آنهیدراز مانند دورزولامید به تنهایی یا به‌همراه داروهای مسدد گیرنده بتاآدرنرژیک برای کاهش فشار داخل چشم به کار می‌روند.

داروهای ادرارآور (دیورتیک) برای کاهش تولید و در نتیجه کاهش تجمع مایع در چشم استفاده می‌شوند. در صورتی که با قطره‌های چشمی نتوان بیماری را کنترل نمود، می‌تواند از جراحی با لیزر کمک گرفت.

منابع

یوهمبین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
17α-hydroxy-yohimban-16α- carboxylic acid methyl ester
داده‌های بالینی
نام تجاری	Yocon
رده بارداری	?
تجویز	Oral
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	۱۴۶–۴۸–۵
کد ATC	G04BE04 QV03AB93
پاب‌کم	CID ۸۹۶۹
IUPHAR ligand	102
بانک‌دارو	DB01392
کم‌اسپایدر	۸۶۲۲
UNII	2Y49VWD90Q
ChEBI	CHEBI:۱۰۰۹۳
ChEMBL	CHEMBL۱۵۲۴۵
داده‌های شیمی
فرمول	C21H26N2O۳
وزن مولکولی	354.44 g/mol (base) 390.90 g/mol (hydrochloride)
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

یوهمبین (به انگلیسی: Yohimbine)

رده درمانی: درمان ناتوانی جنسی.

اشکال دارویی: قرص

محتویات

موارد مصرف

یوهمبین هیدروکلراید در درمان ناتوانی جنسی مردان (اختلال نعوظ) مصرف می‌شود. در مورد اثرش بر میل جنسی (به انگلیسی: libido) اختلاف نظر وجود دارد.

مکانیسم اثر

این دارو آنتاگونیست گیرنده‌های α۲ عروق است و همچنین مونوامین اکسیداز را مهار می‌کند. اثر گشادکنندگی عروق این دارو موجب افزایش جریان خون در بافت‌های اسفنجی و غاری آلت تناسلی و در نتیجه ایجاد نعوظ می‌شود.

تاریخچه

داروی گیاهی پوست درخت یوهمبه (به انگلیسی: Yohimbe) از سال‌ها قبل در غرب آفریقا استفاده می‌شده‌است. یوهمبین آلکالوئید اصلی حاصله از عصاره آن است.

عوارض جانبی

اضطراب، تندی ضربان قلب، افزایش فشار خون، بی‌خوابی می‌باشند. در موارد نادر حملات وحشت، توهم، سردرد، سرگیجه، گُرگرفتگی پوست و عوارض جدی نارسایی کلیوی و تشنج می‌باشند.

جستارهای وابسته

ناکارآمدی جنسی

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی

یدیکسانول

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
5-{N-[3-(N-{3,5-bis[(2,3-dihydroxypropyl)carbamoyl]-2,4،6-triiodophenyl}acetamido)-2-hydroxypropyl]acetamido}-1-N,3-N-bis(2,3-dihydroxypropyl)-2,4،6-triiodobenzene-1,3-dicarboxamide
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	Multum Consumer Information
رده بارداری	?
داده‌های فارماکوکینتیکی
پیوند پروتئینی	Negligible
متابولیسم	Excreted unchanged
نیمه‌عمر	2.1 hours
دفع	گرده (کالبدشناسی)
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	92339-11-2
کد ATC	V08AB09
پاب‌کم	CID 3724
بانک‌دارو	DB01249
کم‌اسپایدر	3593
UNII	HW8W27HTXX
KEGG	D01474
ChEBI	CHEBI:31705
ChEMBL	CHEMBL1200507
مترادفها	5-[acetyl-[3-[acetyl-[3,5-bis(2,3-dihydroxypropylcarbamoyl)-2,4،6-triiodo-phenyl]amino]-2-hydroxy-propyl]amino]-N,N'-bis(2,3-dihydroxypropyl)-2,4،6-triiodo-benzene-1,3-dicarboxamide
داده‌های شیمی
فرمول	C35H44I6N6O15
وزن مولکولی	1550.191
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

یدیکسانول (به انگلیسی: Iodixanol)

رده درمانی: ماده حاجب رادیوگرافی .

اشکال دارویی: آمپول

مکانیسم اثر: ماده حاجب در رادیوگرافی موارد مصرف: آنژیوگرافی و یوروگرافی وریدی (IVP)

یدیکسانول یک ماده حاجب ایزواسمولار (Iso-osmolar) از دسته مواد حاجب یددار می باشد. نام تجاری این ماده ویزیپک می‌باشد.

جستارهای وابسته

ریفلاکس ادراری

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی

یدوکینول
نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] 57-diiodoquinolin-8-ol
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	83-73-8
پاب‌کم	3728
KEGG	D00581
MeSH	Iodoquinol
ChEMBL	CHEMBL86754
کد اِی‌تی‌سی	G01AC01
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES [نمایش]
خصوصیات
فرمول مولکولی	C9H5I2NO
جرم مولی	396.951
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
(بررسی) (چیست: /؟)
Infobox references

یدوکینول (به انگلیسی: Iodoquinol)

رده درمانی: ضد آمیب .

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف: آمیبیاز روده ای

نحوه مصرف: در بالغین ۶۵۰ میلی گرم، روزانه سه بار به مدت ۲۰ روز.

در اطفال ۴۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن در سه دوز منقسم به مدت ۲۰ روز

جستارهای وابسته

آمیب

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی