رده درمانی: داروهای گیاهی

اشکال دارویی: قطره

موارد مصرف

دیل سان برای برطرف نمودن سوءهاضمه، نفخ و درد ناشی از آن مصرف می گردد استفاده می شود.

مکانیسم اثر

قطره افشرده دیل سان از اسانس شوید به میزان %۲ تهیه گردیده است.روغنهای فرار دیل سان با داشتن اثرات ضد اسپاسم و کاهش تونوس اسفنکتر تحتانی مری موجب تسهیل خروج گازها از معده می گردد.

عوارض جانبی

مصرف دوزهای بالا سبب تحریک دستگاه گوارش، تهوع، استفراغ و اسهال میشود.

جستارهای وابسته

شوید

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی

دیگوکسین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
4-[(3S,5R,8R,9S,10S,12R,13S,14S)-3-[(2S,4S,5R,6R)-5-[(2S,4S,5R,6R)-5-[(2S,4S,5R,6R)-4,5-dihydroxy-6-methyl-oxan-2-yl]oxy-4-hydroxy-6-methyl-oxan-2-yl]oxy-4-hydroxy-6-methyl-oxan-2-yl]oxy-12,14-dihydroxy-10,13-dimethyl-1,2,3,4,5,6,7,8,9,11,12,15,16,17-tetradecahydrocyclopenta[a]phenanthren-17-yl]-5H-furan-2-one
داده‌های بالینی
نام تجاری	Lanoxin
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682301
رده بارداری	A (Au), C (U.S.)
تجویز	Oral, Intravenous
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	60 to 80% (Oral)
پیوند پروتئینی	25%
متابولیسم	Hepatic (16%)
نیمه‌عمر	36 to 48 hours (patients with normal renal function) 3.5 to 5 days (patients with impaired renal function)
دفع	گرده (کالبدشناسی)
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	20830-75-5
کد ATC	C01AA05
پاب‌کم	CID 2724385
بانک‌دارو	DB00390
کم‌اسپایدر	2006532
UNII	73K4184T59
KEGG	D00298
ChEBI	CHEBI:4551
ChEMBL	CHEMBL1751
داده‌های شیمی
فرمول	C41H64O14
وزن مولکولی	780.938 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
Physical data
دمای ذوب	249.3 °C (481 °F)
محلول در آب	0.0648 mg/mL (20 °C)
(what is this?)  (verify)

دیگوکسین (به انگلیسی: Digoxin)

رده درمانی: گلیکوزید قلبی.

اشکال دارویی: قرص، الگزیر، قطره، آمپول

محتویات

موارد مصرف

دیگوکسین از قدیمی‌ترین داروهای ضدآریتمی به‌شمارمی‌رود و در درمان نارسایی قلبی و آریتمی فوق بطنی (به‌ویژه فیبریلاسیون دهلیزی) مصرف می‌شود و اثر کلی آن، تقویت قدرت عضلانی افراد مبتلا به نارسایی قلبی می‌باشد.

مکانیسم اثر

دیگوکسین نیروی انقباضی قلب را افزایش و هدایت الکتریکی آن را کاهش می‌دهد. احتمالاً افزایش نیروی انقباضی عضله قلب، ناشی‌از مهار پمپ مبادله یون‌های سدیم و پتاسیم در غشای سلولی عضله قلب می‌باشد. بر اثر بلوک این پمپ سطح سدیم داخل سلولی افزایش می‌یابد و منجر به افزایش فعالیت پمپ سدیم/کلسیم در غشای سلول‌های میوکارد می‌شود. حاصل نهایی این فرایند افزایش سطح یون‌های‌کلسیم در داخل سلول‌های میوکارد است که بر فعالیت انقباضی فیبرهای میوکارد افزوده می‌شود. این دارو سرعت هدایت قلبی را کاهش و دوره تحریک‌ناپذیری گره دهلیزی ـ بطنی را افزایش می‌دهد.

فارماکوکینتیک

فراهمی زیستی قرص دیگوکسین ۸۰ـ۶۰٪، الگزیر و محلول تزریقی آن ۸۵ـ۷۰٪ است. پیوند دیگوکسین به پروتئین کم می‌باشد(۲۰٪). متابولیسم این دارو به‌میزان کم در کبد صورت‌می‌گیرد. نیمه عمر دارو ۴۸ ـ ۳۶ ساعت است که در صورت‌ابتلا به بی‌ادراری، ۶ ـ ۴ روز خواهدبود.اثر دارو از راه خوراکی پس از ۲ ـ ۰/۵ساعت و از راه تزریقی پس از ۳۰ ـ ۵ دقیقه‌شروع می‌شود. زمان لازم برای رسیدن به‌اوج اثر از راه تزریقی ۴ ـ ۱ ساعت و از راه‌خوراکی ۶ ـ ۲ ساعت است. طول اثر دارو ۲ تا ۶ روز است. دفع‌دیگوکسین کلیوی است.

عوارض جانبی

بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، درد شکم اغلب با مصرف مقادیر زیاد دارو مشاهده می‌شود. اختلالات بینایی، سردرد، خواب‌آلودگی، اغتشاش فکر، توهم، آریتمی و بلوک قلبی با مصرف این دارو گزارش شده‌است.

جستارهای وابسته

نارسایی قلب

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی

دیکلوفناک

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
2-(2-(2,6-دی کلورو فنیل آمینو (فنیل) استیک
داده‌های بالینی
نام تجاری	کاتافلام, ولتارن، آلفن ایکس
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a689002
رده بارداری	C (1st. and 2nd. trimenon), D (third trimenon)
تجویز	oral, rectal, im, iv (renal- and gallstones), topical
داده‌های فارماکوکینتیکی
پیوند پروتئینی	more than 99%
متابولیسم	hepatic, no active metabolites exist
نیمه‌عمر	1.2-2 hr (35% of the drug enters enterohepatic recirculation)
دفع	biliary, only 1% in urine
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	۱۵۳۰۷-۸۶-۵
کد ATC	D11AX18 M01AB05, M02AA15, S01BC03
پاب‌کم	CID ۳۰۳۳
IUPHAR ligand	۲۷۱۴
بانک‌دارو	DB00586
کم‌اسپایدر	۲۹۲۵
UNII	144O8QL0L1
KEGG	D07816
ChEBI	CHEBI:۴۷۳۸۱
ChEMBL	CHEMBL۱۳۹
داده‌های شیمی
فرمول	C۱۴H۱۱Cl۲N۱O۲
وزن مولکولی	296.148 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دیکلوفناک (به انگلیسی: Diclofenac)

رده درمانی: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

اشکال دارویی: قرص، آمپول، ژل و شیاف

محتویات

موارد مصرف

دیکلوفناک به عنوان کاهنده درد، تحریک، تورم و خشکی مفصل در آرتریت، نقرس و سایر بیماری‌های روماتیسمی و نیز برای درمان دیگر موارد درد مثل سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، درد پس از جراحی و زایمان نیز استفاده می‌شود.^[۱]

مکانیسم اثر

دیکلوفناک از مهارکننده‌های قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است. آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینها می‌شود. حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox-1 و Cox-2. این دارو با مهار سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین‌ها و ترومبوکسان را کاهش می‌دهد و به این روش اثر ضد درد و التهاب خود را نشان می‌دهد.

جذب ودفع دارو

دیکلوفناک از راه‌های‌خوراکی، تزریقی یا شیاف استفاده می‌شود.

موارد منع مصرف

• در بیماران حساس به آسپیرین یا دیگر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی،
• در بیماران‌ دچار پورفیری کبدی نباید مصرف شود.
• آلرژی به شیر
• حول و حوش جراحی عروق کرونر
• در بیماران دچار اختلالات کلیوی، کبدی یا قلبی با احتیاط و با حداقل میزان ممکن به‌کار رود. در ضمن وضعیت عملکرد کلیه مرتباً کنترل گردد.
• در بیماران دچار زخم معده فعال از مصرف آن خودداری شود. همچنین‌ بیماران با سابقه زخم بهتر است از مصرف این دارو پرهیز نموده و در صورت بروز صدمات معدی - روده‌ای مصرف آن قطع‌گردد.
• این دارو در افراد پیر و همچنین افرادی‌ که سابقه حمله آسم و حساسیتی دارند بااحتیاط مصرف شود.
• طی ۲ سال گذشته گزارشات متعددی از فلج ناشی از تزریق دیکلوفناک در کودکان‌ زیر ۱۳ سال به مرکز ثبت و بررسی‌ عوارض جانبی داروها ارسال شده است.

عوارض جانبی احتمالی

عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال و خونریزی یا زخم معده ممکن است بروز نماید. واکنش‌های‌آلرژیک بویژه آنژیوادم، برونکواسپاسم و بثورات جلدی و نیز عوارضی نظیر سرگیجه، سردرد، اختلالات شنوایی مانند وزوز گوش و دفع خون از ادرار ممکن‌است ایجاد گردد.

تداخل‌های دارویی

در مصرف هم‌زمان بامهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده‌آنژیوتانسین (ACE)، سبب مهار اثر ضدفشار خون این داروها گردیده، و احتمالاخطر نارسایی کلیوی و بالا رفتن پتاسیم خون راافزایش می‌دهد. مصرف داروهای ضدمیکروبی از دسته کینولون‌ها مثل سیپروفلوکساسین همراه‌دیکلوفناک خطر بروز تشنج را افزایش‌می‌دهند. خطر سمیت کلیوی در صورت‌مصرف هم‌زمان سیکلوسپورین ودیکلوفناک افزایش می‌یابد. دفع لیتیوم و نیز احتمالاً متوترکسات به‌وسیله این‌دارو کاهش یافته، سمیت آنها افزایش می‌یابد. عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال، و نیز گاهگاهی خونریزی یا زخم ممکن است بروز نماید.

خطر حملات قلبی و سکتهٔ مغزی

یک نهاد ناظر بر مقررات بریتانیا توصیه کرده است کسانی دارای مشکلات قلبی هستند مصرف این دارو را متوقف کنند. به گفتهٔ این نهاد این دارو می‌تواند احتمال خطر حملات قلبی و سکتهٔ مغزی برخی از بیماران را افزایش دهد. این توصیه پس از بررسی خطرات ناشی از این دارو در اروپا ارائه شده است. آن‌ها از این دارو به عنوان دارویی مسکن برای سر درد، دردهای کمر و آرتروز استفاده می‌کردند. این ناظر همچنین به افراد سیگاری، کسانی که دارای فشار خون بالا هستند، افراد دیابتی و هم چنین کسانی که کلسترول خونشان بالاست توصیه کرده است قبل از مصرف دیکلوفناک با پزشک خود مشورت کنند. هم چنین اضافه کرده است که استفاده از این دارو به جزء افرادی که در معرض خطرند می‌تواند به عنوان مسکنی قوی و مطمئن برای سایر افراد استفاده شود.^[۲]

• در برخی از موارد تزریق عضلانی آمپول دیکلوفناک تولید داخل در ایران (بخصوص در افراد زیر ۱۸ سال) موجب بروز عوارض جانبی موضعی در محل تزریق مانند آبسه و اختلال عملکر عصب اندام تحتانی گردیده است لذا محدودیتهایی از سوی وزارت بهداشت در این خصوص وضع شده است.

جستارهای وابسته

• آسپرین
• ایبوپروفن
• استامینوفن
• متادون
• حب جدوار
• ترامادول
• پیروکسیکام

دیفنوکسیلات

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
ethyl 1-(3-cyano-3,3-diphenylpropyl)-4-phenylpiperidine-4-carboxylate
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	monograph
رده بارداری	?
تجویز	Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
پیوند پروتئینی	74-95%
نیمه‌عمر	12–14 hours
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	915-30-0
کد ATC	A07DA01
پاب‌کم	CID 13505
بانک‌دارو	DB01081
کم‌اسپایدر	12919
UNII	73312P173G
KEGG	D07861
ChEBI	CHEBI:4639
ChEMBL	CHEMBL1201294
داده‌های شیمی
فرمول	C30H32N2O2
وزن مولکولی	452.587 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دیفنوکسیلات‌ (به انگلیسی: Diphenoxylate)

رده درمانی: ضد اسهال .

اشکال دارویی: قرص

محتویات

موارد مصرف

دیفنوکسیلات به‌صورت کمکی در درمان علامتی اسهال‌های مزمن و حاد (به خصوص اسهالهای ویروسی) و همچنین کولیت اولسرز خفیف و مزمن مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

دیفنوکسیلات که نوعی ترکیب اپیوئیدی است احتمالاً به‌صورت موضعی و مرکزی باعث مهار حرکات دودی روده می‌شود. آتروپین که عمدتاً به‌دلیل جلوگیری از سوءاستفاده داروئی به‌این فرآورده اضافه می‌گردد(لوموتیل) دارای خاصیت ضد موسکارینی می‌باشد.

فارماکوکینتیک

متابولیسم دیفنوکسیلات کبدی است و متابولیت اصلی دارو نیز اثری مشابه خود دارو دارد. نیمه‌عمر دیفنوکسیلات ۲٫۵ ساعت و نیمه‌عمر متابولیت آن در حدود ۱۲ ساعت است. زمان لازم برای شروع اثر یک ساعت و مدت اثر آن ۴۳ ساعت می‌باشد. دفع دارو از طریق مدفوع و کلیه است.

عوارض جانبی

عوارض آن معمولاً کم و شامل تاری دید، مشکل در دفع ادرار، خشکی پوست و دهان یا تب می‌باشد .در کولیت اولسراتیو منع مصرف دارد.

 • دیفنوکسیلات نباید در کودکان کوچک تر از ۲ سال مصرف شود. به علاوه مصرف آن در کودکان بزرگ تر نیز فقط با دستور پزشک مجاز است.
 • در صورت بارداری یا شیردهی، حتماً با پزشک در خصوص مزایا و مضرات استفاده از این دارو مشورت شود.

جستارهای وابسته

• اسهال

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

دیفن هیدرامین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
2-(diphenylmethoxy)-N,N-dimethylethanamine
داده‌های بالینی
نام تجاری	Benadryl, Unisom, Sominex
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682539
رده بارداری	B(US)
تجویز	Oral, parenteral (IM), parenteral (IV), topical, suppository
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	40-60%[۱]
پیوند پروتئینی	98-99%
متابولیسم	Various cytochrome P450 liver enzymes: CYP2D6 (80%), 3A4 (10%)[۲]
نیمه‌عمر	8 hours (children)[۳] 9 to 12 hours (adults)[۳] 17 hours (elderly)[۳]
دفع	94% through the urine, 6% through feces [۴]
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	58-73-1
کد ATC	D04AA32 D04AA33, R06AA02
پاب‌کم	CID 3100
IUPHAR ligand	1224
بانک‌دارو	DB01075
کم‌اسپایدر	2989
UNII	8GTS82S83M
KEGG	D00669
ChEBI	CHEBI:4636
ChEMBL	CHEMBL657
داده‌های شیمی
فرمول	C17H21NO
وزن مولکولی	255.355 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دیفن هیدرامین (به انگلیسی: Diphenhydramine)

رده درمانی: آنتی هیستامین .

اشکال دارویی: قرص، شربت، آمپول

محتویات

موارد مصرف

دیفن هیدرامین در درمان‌علامتی رینیت آلرژیک، رینیت وازوموتور، کهیر، سرفه، تهوع و استفراغ ناشی از مسافرت یا حرکت، به عنوان یک خواب‌آور ملایم و درمان علامتی پارکینسون و واکنش‌های اکستراپیرامیدال به کار می‌رود.

مکانیسم اثر

اثر ضد آلرژی این دارو به علت رقابت با هیستامین برای اتصال به گیرنده‌های H۱ است. اثر ضداستفراغ و ضد سرگیجه آن را می‌توان به اثر ضد موسکارینی آن ارتباط داد. اثر ضدسرفه دیفن هیدرامین به علت اثر مستقیم بر مرکز سرفه در بصل‌النخاع است. این داروبر گیرنده‌های H۱ مغز اثر گذاشته موجب اثرات خواب‌آور می‌گردد.

فارماکوکینتیک

این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می‌شود. زمان شروع اثر آن ۶۰ - ۱۵ دقیقه است. دفع آن کلیوی است و اغلب به صورت متابولیت طی ۲۴ ساعت دفع می‌گردد.

سوء مصرف

از این دارو همراه با دیگر مخدرها به عنوان یک داروی تفریحی و برای افزایش اثر مواد دیگر استفاده می‌شود. ^[۵]

عوارض جانبی

عوارض شایع این دارو عبارتند از گیجی، سردرد، عوارض پسیکوموتور، عوارض ضد موسکارینی مانند خشکی دهان، تاری دید، دوربینی وعوارض دستگاه گوارشی.

در پورفیریا نباید استفاده گردد.

جستارهای وابسته

آنتی هیستامین

پانویس

دیزوپرامید

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(RS)-4-(diisopropylamino)-2-phenyl-2-(pyridin-2-yl)butanamide
داده‌های بالینی
نام تجاری	Norpace
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682408
رده بارداری	C(US)
تجویز	Oral, intravenous
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	High
پیوند پروتئینی	50% to 65% (concentration-dependent)
متابولیسم	Hepatic (CYP3A4-mediated)
نیمه‌عمر	6.7 hours (range 4 to 10 hours)
دفع	Renal (80%)
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	3737-09-5
کد ATC	C01BA03
پاب‌کم	CID 3114
بانک‌دارو	DB00280
کم‌اسپایدر	3002
UNII	GFO928U8MQ
KEGG	D00303
ChEBI	CHEBI:4657
ChEMBL	CHEMBL517
داده‌های شیمی
فرمول	C21H29N3O
وزن مولکولی	339.475 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دیزوپرامید (به انگلیسی: Disopyramide)

رده درمانی: داروهای ضد آریتمی (دستۀ IA)

اشکال دارویی: کپسول

محتویات

موارد مصرف

دیزوپرامید برای درمان انقباضات زودرس بطنی، تاکیکاردی بطنی؛ فلوتر دهلیزی و تاکیکاردی پاروکسیسمال دهلیزی (PSVT) استفاده می شود.

از دیزوپرامید همچنین برای درمان کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک (در حالت Resting Obstruction آن) استفاده میشود.^[۱][۲]

مکانیسم اثر

دیزوپرامید باعث افزایش مدت پتانسیل عمل و دورۀ تحریک‌ناپذیری مؤثر می‌شود؛ باعث کاهش اختلاف دورۀ تحریک‌ناپذیری بین میوکارد طبیعی و ناحیه انفارکته می گردد.

عوارض جانبی

یبوست، کاهش فشار خون، سردرد، بی نظمی قلبی، درد قفسه سینه، بی اشتهایی، اسهال، هیپوگلیسمی، افسردگی.

همانند سایر داروهای خانواده IA، دیزوپرامید میتواند باعث طولانی شدن زمان QT و بروز سندرم «تورساد دو پوانت» (Torsades de Ponintes) متعاقب آن گردد.^[۳]

جستارهای وابسته

آریتمی

پانویس

دیدروژسترون

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(9β,10α)-pregna-4,6-diene-3,20-dione
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
رده بارداری	?
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	28%
متابولیسم	complete, 20-dihydrodydrogesterone (DHD) metabolite
نیمه‌عمر	dydrogesterone (5-7 hours) & DHD (14-17 hours)
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	152-62-5
کد ATC	G03DB01
پاب‌کم	CID 9051
بانک‌دارو	DB00378
کم‌اسپایدر	8699
داده‌های شیمی
فرمول	C21H28O2
وزن مولکولی	312.446 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]

دیدروژسترون (به انگلیسی: dydrogesterone)

رده درمانی: پروژسترون سنتتیک

اشکال دارویی: قرص

محتویات

موارد مصرف

اختلالات قاعدگی، قاعدگی های نامنظم و دردناک یا مجموعه نشانه های قبل از قاعدگی. دیدروژسترون همراه با یک استروژن به عنوان جایگزین هورمونی بعد از دوران یائسگی نیز تجویز میشود. گاهی اوقات آن در درمان آندومتریوز و جلوگیری از سقط جنین در زنانی با سقطهای مکرر مصرف می شود.

مکانیسم اثر

همانند پروژسترون می باشد.

تاریخچه

دیدروژسترون از سال ۱۹۶۱ وارد بازار شده است و اکنون در بیش از صد کشور توسط بیست و هشت میلیون بیمار مصرف میشود.

عوارض جانبی

قاعدگی های نامنظم و خونریزی، ورم پا و اختلالات کبدی .

جستارهای وابسته

پروژسترون

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

Dithranol

نام آیوپاک	1,8-dihydroxy-9,10-dihydroanthracen-9-one
شمارهٔ CAS	1143-38-0
فرمول شیمیایی	C14H10O3
گروه دارویی	داروهای پوستی و ضد آفتاب‌ها
جرم مولی (گرم بر مول)	۲۲۶٫۲۲۷
متابولیسم	از راه پوست جذب و اکسید می‌شود.
دفع	احتمالاً به شکل متابولیت (عمدتاً دانترون) از کلیه‌ها دفع می‌گردد.

دیترانول (به انگلیسی: Dithranol) یا آنترالین (به انگلیسی: Anthralin) دارویی است که برای افرادی که مشکلات پوستی چون پسوریازیس خاموش یا مزمن دارند تجویز می‌شود. این دارو به صورت کرم و پماد موجود است.

محتویات

مکانیسم اثر

دیترانول در میتوکندری‌ها تجمع‌یافته با کاهش فعالیت میتونیک سلول‌های اپیدرم هایپرپلازی شده باعث برگردان سرعت تکثیر و کراتینیزه شدن این سلول‌ها به حد طبیعی می‌شود. به علاوه، دیترانول ساخت DNA را مهار می‌کند و آزاد شدن رادیکال‌های آزاد را افزایش می‌دهد. دیترانول همچنین پروفاز میتوز سلول‌های کراتینی و لوکوسیت‌ها را طولانی می‌کند.

ملاحظات بالینی

دیترانول در مقایسه با استروئیدهای گلوکوکورتیکوئیدی شروع کندی در بهبودی پسوریازیس دارد ولی امکان برگشت بیماری پس از پایان استفاده از دارو کمتر است. دیترانول را نمی‌توان برای پوست صورت و سطوح تناسلی استفاده کرد.

عوارض جانبی

از عوارض جانبی دارو بثورات جلدی موقت ناشی از حساسیت، قرمزی و یا سایر تحریکات پوستی و رنگی شدن پوست و مو و لکه‌های دائمی بر روی البسه، می‌باشند.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Dithranol»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۱).
• «دیترانول». بازبینی‌شده در ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۱. ‎

دیپی وفرین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
[2-(2,2-dimethylpropanoyloxy)-4- (1-hydroxy-2-methylamino-ethyl)- phenyl] 2,2-dimethylpropanoate
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
مدلاین پلاس	a686005
رده بارداری	B(US)
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	52365-63-6
کد ATC	S01EA02
پاب‌کم	CID 3105
بانک‌دارو	DB00449
کم‌اسپایدر	2994
UNII	8Q1PVL543G
KEGG	D02349
ChEBI	CHEBI:4646
ChEMBL	CHEMBL1201262
داده‌های شیمی
فرمول	C19H29NO5
وزن مولکولی	351.437 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دیپی وفرین (به انگلیسی: Dipivefrine)

رده درمانی: سمپاتو میمیتیک

اشکال دارویی: قطره چشمی

محتویات

موارد مصرف

دیپی وفرین برای درمان آب سیاه چشم (گلوکوم زاویه باز) استفاده می شود.

مکانیسم اثر

دیپی وفرین باعث کاهش ترشح زلالیه، انقباض عروقی و کاهش فشار اتاق قدامی چشم می گردد.دیپی وفرین یک پیش دارو است و در قرنیه به اپی نفرین تبدیل میشود.

عوارض جانبی

سوزش چشم، تاری دید، سرگیجه، پرخونی چشم.

جستارهای وابسته

گلوکوم

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

دیازپام

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
7-chloro-1,3-dihydro- 1-methyl-5-phenyl- 1,4-benzodiazepin-2(3H)-one
داده‌های بالینی
نام تجاری	Diastat, Valium
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682047
رده بارداری	D(US)
تجویز	Oral, IM, IV, suppository
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	(۹۳-۱۰۰٪)
متابولیسم	Hepatic - CYP2C19
نیمه‌عمر	20–100 hours (36-200 hours for main active metabolite desmethyldiazepam)
دفع	Renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	۴۳۹-۱۴-۵
کد ATC	N05BA01 N05BA17
پاب‌کم	CID ۳۰۱۶
IUPHAR ligand	۳۳۶۴
بانک‌دارو	DB00829
کم‌اسپایدر	۲۹۰۸
UNII	Q3JTX2Q7TU
KEGG	D00293
ChEBI	CHEBI:۴۹۵۷۵
ChEMBL	CHEMBL۱۲
داده‌های شیمی
فرمول	C16H13ClN2O۱
وزن مولکولی	284.7 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دیازپام (به انگلیسی: Diazepam)

رده درمانی: بنزودیازپین

اشکال دارویی: قرص، آمپول و شیاف

محتویات

موارد مصرف

دیازپام دارویی مسکن و خواب‌آور است که در رده درمانی بنزودیازپین های طولانی اثر قرار می‌گیرد و متابولیتهای کبدی آن نیز فعال هستند. دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می‌شود. این دارو همچنین به‌عنوان ضد تشنج و شل‌کننده ماهیچه اسکلتی، درمان انقباض عضلانی و تشنج (تب و تشنج در کودکان یا حمله صرع) نیز استفاده می‌شود.

مکانیسم اثر

مانند سایر بنزودیازپین‌ها آگونیست گیرنده‌های بنزودیازپینی بوده که با اثر بر روی گیرنده‌های گابا و در نهایت ورود یون کلر به نورونها اثرات خود را اعمال می‌کند.

چگونگی مصرف

دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می‌شود. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل‌های مایع دیازپام را می‌توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده‌است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. نام تجاری معروف دیازپام والیوم است.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: افت قوای ذهنی؛ خواب‌آلودگی شدید؛ تکلم نامفهوم؛ ضربان قلب کند؛ تنگی‌نفس؛ عدم تعادل؛ بثورات جلدی؛ گلودرد؛ تب؛ لرز؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی؛ زخم‌های دهانی؛ زردی پوست یا چشمان؛ از دست رفتن حافظه؛ بی‌خوابی؛ اضطراب؛ یا تحریک‌پذیری. دیازپام می‌تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد؛ علایم ترک دارو عبارتند از: گیجی، افت قوای ذهنی، دردهای شکمی، افزایش تعریق، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن‌سوزن شدن یا گزگز. اگر می‌خواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد. علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند نیاز به گزارش دارند: سرگیجه، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، سردرد، تهوع، یبوست، اسهال، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش.

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به دیازپام، بنزودیازپین‌های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی، رنگ‌های خوراکی، یا نگه‌دارنده‌ها. بارداری یا شیردهی. مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخش‌ها، داروهای ضدافسردگی، یا داروهای ضدتشنج. سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، میاستنی‌گراویس، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم یا ابتلا به این موارد.

هنگام مصرف دیازپام توصیه می‌شود

به پزشکتان به‌طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و افت سطح هوشیاری می‌شوند. در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید. اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید. یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می‌کنید. دیازپام را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد می‌شود)

هنگام مصرف دیازپام نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید یا الکل بنوشید. دیازپام را به‌عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت ممکن است تا بی‌اثر شدن دارو خواب‌آلوده باشید و فراموشکار شوید

اعتیادآوری

عوامل متعددی در شکل گیری اعتیاد به دیازپام و سایر قرص‌های آرام بخش دخیل هستند. افرادی که به طور دائمی از این داروها استفاده می‌کنند به تدریج به آن وابسته شده و برای دستیابی به همان میزان آرامش قبلی، مجبور به مصرف میزان بیشتری از آن هستند. با مصرف دوزهای بالاتر، فرد دچار تلورانس و مقاومت بدن شده و نه تنها به مصرف آرام بخش‌ها وابسته می‌شود، بلکه میزان مصرف خود را نیز دائما افزایش می‌دهد. عامل دیگری که باعث وابستگی افراد می‌شود، بعد روانی نیاز به مصرف است. برای مثال افرادی که برای درمان عصبانیت تحت تجویز قرص‌های آرامبخش قرار می‌گیرند، از نظر روحی نیز به آن وابسته شده و عادت می‌کند تا برای پیشگیری از بروز عصبانیت، همواره به قرص‌های آرام بخش پناه ببرند. این افراد به احساس آرامش و نئشگی ناشی از مصرف مواد وابسته شده و به سرعت باعث رشد و توسعه بیماری اعتیاد می‌شوند. معتادان به آرام بخش‌ها استفاده از این قرص‌ها را به عنوان یک راه حل موقت برای تسکین دردهای جسمی و روحی خود انتخاب کرده و خواه ناخواه مرز بین مصرف درمانی، و سوء استفاده از مواد را گم می‌کنند. همین امر سبب می‌شود که به راحتی در دام چرخه اعتیاد گرفتار شده و باعث گسترش هرچه بیشتر این وابستگی شوند. ."

جستارهای وابسته

بنزودیازپین‌ها