دکستران
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	9004-54-0
KEGG	C00372
کد اِی‌تی‌سی	B05AA05
خصوصیات
فرمول مولکولی	H(C6H10O5)xOH
جرم مولی	Variable
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
(بررسی) (چیست: /؟)
Infobox references

دکستران (به انگلیسی: Dextran)

رده درمانی: جانشین شونده پلاسمای خون، پلی ساکارید.

اشکال دارویی: سرم

محتویات

موارد مصرف

دکستران در موارد اورژانس در درمان شوک (مانند خونریزی و سوختگی) و افت شدید فشارخون، برای افزایش حجم داخل عروقی مصرف‌می‌شود.دکستران همچنین آنتی ترومبوتیک است.

مکانیسم اثر

دکستران پلی ساکارید (متشکل از مولکولهای متعدد گلوکز)افزاینده سریع الاثر حجم پلاسما است . محلول ۱۰% دکستران چهل دارای فشار اسمزی دوبرابر فشار اسمزی پلاسمای هم حجم میباشد. دکستران اثر اسموتیک دارد که مایعات را از فضای بینابینی به داخل عروق کشیده و باعث افزایش حجم خون می‌شود. "دکستران ۴۰" چسبندگی اریتروسیتها را کم کرده و باعث کاهش چگالی خون می‌شود لذا از خطر انعقاد نابجای خون میکاهد و موجب تسهیل گردش خون در عروق کوچک و کاهش مقاومت عروقی میشود.

عوارض جانبی

سردرد، تهوع، استفراغ، کاهش غلظت خون، خونریزی، کهیر، خارش.

جستارهای وابسته

شوک

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

دکسپانتنول
نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] (2R)-24-dihydroxy-N-(3-hydroxypropyl)-33-dimethylbutanamide
دیگر نام‌ها[نهفتن] Dexpanthenol Bepanthen
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	81-13-0
پاب‌کم	4678
کم‌اسپایدر	4516
UNII	1O6C93RI7Z
KEGG	D03726
ChEMBL	CHEMBL1200979
کد اِی‌تی‌سی	A11HA30,D03AX03 S01XA12
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES [نمایش]
InChI [نمایش]
خصوصیات
فرمول مولکولی	C9H19NO4
جرم مولی	205.251g/mol
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
(بررسی) (چیست: /؟)
Infobox references

دکسپانتنول (به انگلیسی: Dexpanthenol)

ویتامین ب5

رده درمانی: آنالوگ ویتامین ب .

اشکال دارویی: کرم موضعی

محتویات

موارد مصرف

دکسپانتنول برای تسکین خارش و کمک به ترمیم پوست در اگزما، درماتوزهای خفیف، زخمهای‌سطحی، گزیدگی و نیش حشرات، پیچک‌سمی، بلوط سمی و زخم قنداق نوزادان مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

این دارو یک آنالوگ ویتامین ب کمپلکس است و با تحریک‌اپی‌تلیزاسیون و گرانولاسیون در اگزماهاو درماتوزهای خفیف باعث تسریع بهبودزخم و تسکین خارش می‌شود.

فارماکوکینتیک

در صورت جذب‌سیستمیک به‌سرعت به اسید پانتوتنیک متابولیزه می‌شود و اغلب به‌شکل کوآنزیمA انتشار می‌یابد. متابولیت‌های دارو عمدتاً از طریق ادرار و بخشی نیز از راه مدفوع‌دفع می‌شوند.

عوارض جانبی

خارش، لکه‌های قرمز، درماتیت و احساس سوزش پوست ممکن‌است بروز نمایند.

جستارهای وابسته

ویتامین‌های گروه ب

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

دفریپرون

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
3-hydroxy-1,2-dimethylpyridin-4(1H)-one
داده‌های بالینی
نام تجاری	Ferriprox
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
Licence data	EMA:Link, US FDA:link
رده بارداری	D(US)
تجویز	Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
متابولیسم	Glucuronidation
نیمه‌عمر	2 to 3 hours
دفع	Renal (75 to 90% in 24 hours)
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	30652-11-0
کد ATC	V03AC02
پاب‌کم	CID 2972
کم‌اسپایدر	2866
UNII	2BTY8KH53L
KEGG	D07416
ChEMBL	CHEMBL70927
داده‌های شیمی
فرمول	C7H9NO2
وزن مولکولی	139.152 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دفریپرون (به انگلیسی: Deferiprone)

رده درمانی: شلات‌کننده‌ها .

اشکال دارویی: قرص

محتویات

موارد مصرف

دفریپرون در درمان تجمع آهن ناشی از تزریق خونهای مکرر در مبتلایان به تالاسمی استفاده می شود. مصرف دفریپرون برای بیمارانی تجویز میگردد که دفراکسامین در انها منع مصرف دارد و یا درمان با دفراکسامین به تنهایی نا کافی میباشد.

مکانیسم اثر

دفریپرون داروی خوراکی شلات کننده اهن میباشد. دفریپرون دارای دو عامل شلات کننده میباشد و لذا یک اتم اهن، که دارای ۶ اوربیتال خالی میباشد، با ۳ ملکول دفریپرون کمپلکس تشکیل میدهد. کمپلکس قرمز رنگی که بین سه ملکول دفری پرون و یک اتم اهن تشکیل میگردد از طریق کلیه ها در ادارار بیمار دفع میشود.

عوارض جانبی

کاهش گلبولهای سفید خون ( آگرانولوسیتوز )، عوارض گوارشی ( شکم درد، تهوع، استفراغ، افزایش اشتها و اسهال )، درد شکم و مفاصل، بالا رفتن سطح خونی آنزیم‌های کبدی و تغییر رنگ ادرار.

جستارهای وابسته

تالاسمی

کیلات

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

دفروکسامین مسیلات
نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] N'-{5-[Acetyl(hydroxy)amino]pentyl}-N-[5-({4-[(5-aminopentyl)(hydroxy)amino]-4-oxobutanoyl}amino)pentyl]-N-hydroxysuccinamide[نیازمند منبع]
دیگر نام‌ها[نهفتن] N'-[5-(Acetyl-hydroxy-amino)pentyl]-N-[5-[3-(5-aminopentyl-hydroxy-carbamoyl) propanoylamino]pentyl]-N-hydroxy-butane diamide[نیازمند منبع]
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	70-51-9
پاب‌کم	2973
کم‌اسپایدر	2867
UNII	J06Y7MXW4D
دراگ‌بانک	DB00746
KEGG	D03670
ChEBI	CHEBI:4356
ChEMBL	CHEMBL556
کد اِی‌تی‌سی	V03AC01
مرجع بیلشتین	2514118
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1 Image 2
SMILES [نمایش]
InChI [نمایش]
خصوصیات
فرمول مولکولی	C25H48N6O8
جرم مولی	۵۶۰٫۶۸ g mol−1
log P	−0.614
اسیدی (pKa)	9.079
خاصیت بازی (pKb)	4.918
داروشناسی
Routes of administration	Intramuscular Intraperitoneal Intravenous Oral Subcutaneous
Elimination half-life	6 hours
ترکیبات مرتبط
مرتبط با alkanamides	استیرامیدوپروپیل دی‌متیل‌آمین
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Infobox references

دفروکسامین (به انگلیسی: Deferoxamine)

رده درمانی: جذب کننده فلزات .

اشکال دارویی: آمپول

محتویات

موارد مصرف

دفروکسامین یک عامل‌شلاته کننده فعال است که به‌عنوان داروی‌کمکی در درمان مسمومیت با آهن به‌کاربرده می‌شود. همچنین برای‌تسریع دفع آهن (به دنبال تزریق مکرر خون مثلا در بیماران تالاسمی )مصرف می‌شود. دفروکسامین از راه تزریق وریدی، عضلانی و یا داخل صفاقی برای کنترل‌تجمع آلومینیوم در استخوان، در مبتلایان ‌به نارسایی کلیه و در درمان‌مسمومیت‌های عصبی و یا ناهنجاری‌های‌استخوانی در بیماران تحت دیالیز به‌کاربرده می‌شود.

مکانیسم اثر

دفروکسامین با آهن سه‌ظرفیتی اتصال پیدا کرده و از شرکت آن درواکنش‌های شیمیایی جلوگیری می‌کند. این‌دارو می‌تواند با آهن آزاد سرم، آهن فریتین و هموسیدرین اتصال پیدا کند ولی‌از هموگلوبین و میوگلوبین نمی‌تواند آهن‌برداشت کند. دفروکسامین همچنین‌می‌تواند از بافت‌های مختلف آلومینیوم رابرداشت کرده و یک کمپلکس پایدار محلول‌در آب ایجاد کند.

• در بیماران مبتلا به تالاسمی که مرتب خون دریافت می‌کنند، به تدریج آهن در بدن انباشته می‌شود که چنانچه دفع نشود عارضه هموسیدروز رخ می‌دهد. لذا دکسفروکسامین یا همان دسفرال توسط پمپ ویژه‌ای تزریق می‌شود. با ترکیب این دارو با آهن ماده‌ای حاصل می‌شود که از کلیه‌ها قابل دفع است.

فارماکوکینتیک

کمتر از ۱۵٪ دارو از طریق‌دستگاه گوارش جذب می‌شود.دفروکسامین بوسیله آنزیم‌های پلاسمایی‌متابولیزه و از طریق ادرار دفع می‌شود.مقداری از دارو نیز از طریق صفرا و مدفوع‌دفع می‌گردد و نیمه عمر آن ۶/۱ ساعت‌می‌باشد. آهن شلات شده رنگ ادرار را به قرمزمتمایل می‌کند.

موارد منع مصرف

این دارو در بیماری‌های‌شدید کلیوی یا در هموکروماتوز اولیه نباید مصرف شود.

عوارض جانبی

در محل تزریق گاهی‌خارش، درد و سفتی ایجاد می‌گردد. دردرمان درازمدت ممکن است واکنش‌های‌آلرژیک، بثورات جلدی و آب مروارید رخ دهد.

تداخل‌های دارویی

تجویز همزمان با ویتامین C باعث افزایش توانایی این دارودر دفع بیشتر آهن می‌گردد اگرچه احتمال‌سمیت آهن نیز افزایش می‌یابد.

جستارهای وابسته

چرخه تجزیه هم

کیلات

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

Desipramine Hydrochloride

دسیپرامین
نام آیوپاک	3-(10,11-dihydro-5H-dibenzo[b,f]azepin-5-yl)-N-methylpropan-1-amine
شمارهٔ CAS	50-47-5
فرمول شیمیایی	C18H22N2
گروه دارویی	داروهای ضد افسردگی
PubChem	2995
جرم مولی (گرم بر مول)	266.381
نیمه عمر	21-23 ساعت
متابولیسم	کبدی
دفع	کلیوی
زیست فراهمی	73-92%
اشکال دارویی	قرص روکش‌دار 25 میلی‌گرمی

دسیپرامین یا دزیپرامین از داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای است که از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی‌نفرین و سروتونین توسط غشاء پایانه سلول عصبی پیش‌سیناپسی، غلظت آنها را در سیستم عصبی مرکزی افزایش می‌دهد

محتویات

فارماکوکینتیک

این دارو پس از تجویز خوراکی به سرعت و به طور کامل جذب می‌شود. دارای متابولیسم گذر اول کبدی است. دارو فاقد متابولیت فعال است. 96% آن به پروتئینهای پلاسما متصل می‌شود. دفع دارو از طریق کلیه است. نیمه عمر دارو 27-12 ساعت زمان شروع اثر دارو 3-2 هفته می‌باشد.

هشدارها

1. از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز، کاهش مقدار مصرف باید تدریجی و در طول یک دوره حداقل 4 هفته‌ای انجام شود
2. در هفته‌های اول درمان به دلیل افزایش تمایل خودکشی بیمار باید تحت نظر باشد.
3. بیش از یک داروی ضد افسردگی در یک زمان نباید تجویز شود.
4. برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل 6-1 هفته وقت لازم است.
5. به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویز یکباره مقادیرآن در موقع خواب، کفایت می کند.
6. باید به بیمار یاد آوری شود که در صورت بروز علائم آنتی موسکارینی به درمان ادامه دهد، چون به این اثرات تا حدی تحمل حاصل می‌شود.
7. در صورت مصرف مهار کننده آنزیم MAO توسط بیمار باید دو هفته بعد از قطع آنها، مصرف این دارو را آغاز کند.
8. در صورت ضرورت مصرف داروی مهارکننده MAO باید حداقل یک هفته میان قطع این دارو و شروع داروی جدید فاصله زمانی ایجاد شود.
9. دوره درمان با این دارو باید کامل شود. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.
10. در موارد زیر مصرف این داو باید با احتیاط فراوان صورت گیرد-->الکسیم حاد، آسم، اختلالات دو قطبی، اختلالات خونی و گوارشی، گلوکوم با زاویه باریک، افزایش فشار کره چشم، پرکاری تیروئید، هیپرتروفی پروستات، عیب‌کار کلیه، اسکیزوفرنی، حملات تشنجی، حساسیت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و احتباس ادرار
11. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی به صورت چند نوبت در روز باشد، به محض به یادآوردن آن نوبت باید مصرف شود، مگر اینکه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت، مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر گردد. اگر رژیم درمانی بصورت مصرف در هنگام خواب باشد، نباید هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در این موارد با پزشک مشورت گردد.
12. به دلیل احتمال بروز منگی و سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
13. با مصرف این دارو، خشکی دهان ممکن است بروز نماید. در صورت تداوم این عارضه به مدت بیش از 2 هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.
14. احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد. لذا ضروری است از پوشش ضد آفتاب استفاده شود.
15. بیمار باید 7-3 روز پس از قطع مصرف تحت نظر باشد.
16. در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، پزشک باید از مصرف دارو مطلع شود.

عوارض جانبی

خشکی‌دهان، تاری دید( اختلال در تطابق، افزایش داخل چشم)، یبوست تهوع، اشکال در ادرار کردن، عوارض قلبی-عروقی، تداخل در فعالیت جنسی، تغییرات قند خون، افزایش اشتها و وزن از عوارض جانبی این دارو است.

تداخل دارویی

مصرف همزمان با داروهای ضد آریتمی را افزایش می‌دهد. مصرف همزمان این دارو با مهارکننده‌های آنزیم MAO باعث تحریک CNS و بالا رفتن فشار خون می‌گردد. . این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضد صرع مقابله می‌کند.بعضی از داروهای ضد صرع با کاهش غلظت پلاسمایی این دارو، اثر ضد افسردگی آن را کاهش می‌دهند. این دارو اثر پائین‌آورنده فشار خون کلونیدین و گوانتیدین را کاهش می دهد و در صورت قطع ناگهانی این دو دارو خطر افزایش فشار خون زیاد می‌شود. مصرف همزمان این دارو با فنوتیازین‌ها موجب افزایش عوارض جانبی آنتی موسکارینی می‌شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالاً بروز آریتمی تاکی‌کاردی یا افزایش فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید، ممکن است خطر بروز اگرانولوسیتوز را افزایش دهد. مصرف همزمان فراورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود.

مقدار مصرف

بزرگسالان

mg/day200-100 میلی‌گرم در مقادیر منقسم یا یکجا هنگام خواب مصرف می‌شود در صورت لزوم مقدار مصرف بر حسب نیاز و تحمل بیمار افزایش می‌یابد.

کودکان

در کودکان 12-6 سال mg/day30-10 یا mg/kg/day5-1در مقادیر منقسم و در نوجوانان mg/day50-25 مصرف می‌شود.

منابع

• سایت دارویاب

دسموپرسین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(2S)-N-[(2R)-1-[(2-amino-2-oxoethyl)amino]-5- (diaminomethylideneamino)-1-oxopentan-2-yl]-1- [(4R,7S,10S,13S,16S)-7-(2-amino-2-oxoethyl)-10- (3-amino-3-oxopropyl)-16-[(4-hydroxyphenyl)methyl]- 6,9,12,15,18-pentaoxo-13-(phenylmethyl)1,2-dithia- 5,8,11,14,17-pentazacycloicosane-4-carbonyl] pyrrolidine-2-carboxamide
داده‌های بالینی
نام تجاری	Ddavp, Stimate
AHFS/Drugs.com	monograph
رده بارداری	B(US)
تجویز	IV, IM, SC, intranasal, oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	Variable; 0.08–0.16% (oral)
پیوند پروتئینی	50%
نیمه‌عمر	1.5–2.5 hours
دفع	Renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	16679-58-6
کد ATC	H01BA02
پاب‌کم	CID 5311065
بانک‌دارو	DB00035
کم‌اسپایدر	10481973
UNII	ENR1LLB0FP
KEGG	D00291
ChEMBL	CHEMBL376685
داده‌های شیمی
فرمول	C46H64N14O12S2
وزن مولکولی	1069.22 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دسموپرسین (به انگلیسی: Desmopressin)

رده درمانی: داروهای هورمونی .

اشکال دارویی: افشانه بینی

محتویات

موارد مصرف

دسموپرسین نوع ساختگی هورمون وازوپرسین طبیعی بدن است و در درمان دیابت بی‌مزه مصرف می شود. دسموپرسین در درمان شب ادراری اولیه (در کودکان) و در شب ادراری‌همراه با اسکلروز مولتیپل نیز استفاده می شود. تزریق دسموپرسین، فاکتورهای انعقادی را در بیماری هموفیلی خفیف نوع A تقویت می نماید و بالاخره در پرنوشی موقت و پرادراری همراه با تروما یاجراحی در ناحیه هیپوفیز، بیماری فون‌ویل براند نوع I، سردرد Post-lumbar puncture، تشخیص‌دیابت بی‌مزه نوروژنیک، تست ارزیابی‌عملکرد کلیوی و نیز تست پاسخ‌فیبرینولیتیک به‌کار می‌رود.

مکانیسم اثر

دسموپرسین آنالوگ وازوپرسین یا آنتی دیورتیک هورمون (ADH)میباشد. بنابراین با افزایش نفوذپذیری سلولی در مجاری جمعکنندهادرار موجب افزایش بازجذب آب در کلیه ونتیجتاً افزایش اسمولالیته ادرار و کاهش‌همزمان برون ده ادراری می‌شود.دسموپرسین اثرات آنتی هموراژیک خودرا از طریق افزایش سطوح پلاسمایی‌فاکتور انعقادی ۸ (فاکتور آنتی هموفیلیک)و افزایش فعالیت فاکتور فون‌ویل براند واحتمالا اثر مستقیم بر جدار عروق خونی‌اعمال می‌نماید.

عوارض جانبی

این دارو معمولاً عوارض ناخواسته چندانی ایجاد نمی‌کند. ممکن است خواب آلودگی، تهوع، افزایش وزن و افزایش خفیف فشار خون در برخی بیماران دیده می‌شود.

جستارهای وابسته

وازوپرسین

دیابت بی‌مزه

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

دزوکسی کورتیکوسترون

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(1S,2R,10S,11S,14S,15S)-14-(2-hydroxyacetyl)-2,15-dimethyltetracyclo[8.7.0.02,7.011,15]heptadec-6-en-5-one
داده‌های بالینی
رده بارداری	?
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	64-85-7  56-47-3 (acetate ester)
کد ATC	H02AA03
پاب‌کم	CID 6166
کم‌اسپایدر	5932
UNII	40GP35YQ49
ChEBI	CHEBI:16973
ChEMBL	CHEMBL1498
داده‌های شیمی
فرمول	C21H30O3
وزن مولکولی	330.461 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

دزوکسی کورتیکوسترون (به انگلیسی: Desoxycorticosterone)

رده درمانی: داروهای مینرالوکورتیکوئید

اشکال دارویی: آمپول

محتویات

موارد مصرف

دزوکسی کورتیکوسترون از داروهایی است که در درمان نارسایی غده فوق کلیه استفاده می‌شود.

مکانیسم اثر

دزوکسی کورتیکوسترون یک داروی مینرالوکورتیکوئید است و در متابولیسم آب و الکترولیت‌ها دخالت دارد (احتباس آب و سدیم) ولی بر خلاف گلوکوکورتیکوئیدها در سوخت و ساز کربوهیدرات‌ها دخالتی ندارد. این دارو با عبوراز غشاء سلولی با گیرنده‌های اختصاصی‌کمپلکس تشکیل داده و با تحریک‌رونویسی mRNA باعث ساخت پروتئین‌هایی می‌شوند که مسئول بروزاثرات فیزیولوژیک آنها است.

عوارض جانبی

سرگیجه، سردرد، افزایش فشار خون، تورم اندامها .

نگارخانه

جستارهای وابسته

آلدوسترون

کورتیکواستروئید

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی،

رده درمانی: داروهای گیاهی

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

درمان زخم معده و زخم اثنی عشر، گاستریت و نفخ معده

مکانیسم اثر

ترکیبات موجود در اسانس نعناع فلفلی مانند منتول، سینئول، اوسمین، کاریوفیلن، پیپرتون، ایزومنتول، فیتول، توکرفولها، بتائین، تانن و کارون از دیرباز به عنوان درمان کننده مشکلات گوارشی مصرف میشده است..

عوارض جانبی

در حاملگی، پرفشاری خون و دیابت منع مصرف دارد.

جستارهای وابسته

نعناع فلفلی

رگلیس

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ،

دروپردیول

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
1-{1-[4-(4-fluorophenyl)-4-oxobutyl]-1,2،5,6-tetrahydropyridin-4-yl]-1,3-dihydro-2H-benzimidazol-2-one
داده‌های بالینی
رده بارداری	C (US)
تجویز	سرم درمانی, تزریق ماهیچه‌ای
داده‌های فارماکوکینتیکی
متابولیسم	کبد
نیمه‌عمر	2.3 hours
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	548-73-2
کد ATC	N01AX01 N05AD08
پاب‌کم	CID 3168
بانک‌دارو	DB00450
UNII	O9U0F09D5X
KEGG	D00308
ChEMBL	CHEMBL1108
داده‌های شیمی
فرمول	C22H22FN3O2
وزن مولکولی	379.428 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem

دروپردیول (به انگلیسی: Droperidol)

رده درمانی: مشتق بوتیروفنون، آنتی دوپامینرژیک

اشکال دارویی: آمپول

محتویات

موارد مصرف

دروپردیول از داروهایی است که به‌عنوان داروی پیش‌بیهوشی در جراحی، القاء و نگهداری بیهوشی عمومی به‌کار میرود هم‌چنین جهت درمان تهوع، استفراغ به خصوص استفراغ بعد از عمل جراحی، سایکوز و همراه با فنتانیل درمورد درد عصب سه‌قلو استفاده می‌شود.

مکانیسم اثر

دروپردیول با اثر آنتی دوپامینرژیک (آنتاگونیست گیرنده D۲) برنواحی زیرقشری دستگاه عصبی مرکزی، ایجاد آرامش و اثرات ضد تهوع و آْنتی سایکوتیک می‌کند.

عوارض جانبی

تنفسی: اسپاسم حنجره، اسپاسم برونش.

دستگاه عصبی مرکزی: دیستونی، آکاتازیا، خم‌شدن بازو، ترمور ظریف، سرگیجه، اضطراب، خواب آلودگی، بیقراری، توهم، افسردگی.

قلبی عروقی: تاکیکاردی، افت فشارخون.

چشم، گوش، حلق و بینی: چرخش رو به بالای چشم، کریزهای مربوط به حرکات چشمی.

پوستی: لرز، تعریق صورت، تکانه.

جستارهای وابسته

بوتیروفنون

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی،

Polydimethylsiloxane
نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] poly(dimethylsiloxane)
دیگر نام‌ها[نهفتن] PDMS dimethicone E900
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	63148-62-9
UNII	92RU3N3Y1O
کد اِی‌تی‌سی	P03AX05
خصوصیات
فرمول مولکولی	(C2H6OSi)n
چگالی	965 kg m−3
دمای ذوب	N/A (دمای انتقال شیشه)
دمای جوش	‎N/A (دمای انتقال شیشه)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
(بررسی) (چیست: /؟)
Infobox references

پلی(دی متیل سیلوکسان) (PDMS) معمولترین پلی‌سیلوکسان بکار گرفته شده به عنوان بایندر است. در ساختار آن دو گروه متیل بر روی اتم سیلسیم قرار گرفته است.

کاربرد در پزشکی

نوع فعال شده پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان بعنوان داروی ضد نفخ با نام دایمتیکون و همچنین سایمتیکون شناخته شده‌است. دایمتیکون به صورت قرص یا قطره مصرف میشود. همچنین این ماده در ترکیب با سایر داروها نیز تولید میشود مانند قرص و شربت آلومینیوم ام جی اس که حاوی هیدروکسید آلومینیم، هیدروکسید منیزیوم و سایمتیکون است.

• این پلیمر دارای دانسیته ۰.۹۷۱ است و در آب غیر قابل حل می‌باشد .

موارد مصرف: این دارو در کنترل علائم‌ناشی از احتباس گاز در دستگاه گوارش‌مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: دایمتیکون احتمالاً باعثکاهش کشش سطحی حباب‌های گازمی‌شود.
فارماکوکینتیک: این دارو بدون تغییر ازطریق مدفوع دفع می‌شود.
مقدار مصرف: مقدار 40 میلی‌گرم از قطره یا2ـ1 قرص در روز بعد از غذا و هنگام خواب‌مصرف می‌شود.
اشکال دارویی:
Drop: 40 mg/ml
Chewable Tablet: 40mg

نکات قابل توصیه:
1 ـ رعایت رژیم‌غذائی وانجام ورزش مناسب برای جلوگیری ازایجاد گاز و مشکلات ناشی از آن اهمیت‌ دارد.
2 ـ این دارو بهتر است بعد از غذا و هنگام‌ خواب مصرف شود.
3 ـ قرص‌های دایمتیکون باید کاملاً جویده‌شوند.
4 ـ مصرف این دارو در درمان قولنج‌نوزادان توصیه نمی‌شود.

جستارهای وابسته

• پلیمر معدنی