نوعی داروی گیاهی است که برای درمان درد و التهاب ناشی از آرتروز به شکل قرص مصرف می‌شود.

موارد مصرف

پیاسکلیدین اصولاً جهت درمان آرتروز مصرف می‌شود. این دارو برای رفع درد و التهاب مفاصل، بازسازی بافت مفصلی، جلوگیری از تخریب غضروف‌ها، افزایش قابلیت تحرک بیماران، بکار می‌رود. مصرف این دارو در طی دوره درمانی، میزان نیاز بیماران به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDS) را کاهش می‌دهد. پیاسکلیدین دارای خواص درمانی طولانی مدت بوده و ماندگاری اثرات محافظتی آن حتی ۸ ماه پس از قطع درمان روی بافت مفصلی نیز مشاهده شده‌است.

مکانیسم اثر

داروی پیاسکلیدین با مهار آنزیم‌های التهاب زا از جمله سیکلواکسیژناز 2 (COX2) و نیتریک اکسید سنتتاز در بافت مفصلی و جلوگیری از تولید پروستاگلاندین E2 و نیتریک اکسید (NO)، میزان التهاب در مفاصل را کاهش می‌دهد. این دارو سبب مهار تولید واسطه‌های ایمنی نظیر اینترلوکین‌های بتا-1 (β (IL-1، اینترلوکین- 6 (IL-6) و اینترلوکین- 8 (IL-8) شده و از حمله سیستم ایمنی بدن به بافت غضروف جلوگیری می‌نماید. همچنین با تحریک تولید Aggrecan و کلاژن نوع ۲ توسط سلول‌های غضروفی سبب ایجاد خواص آنابولیک و بازسازی مجدد ساختار غضروف‌های آسیب دیده می‌شود. ترکیبات گیاهی موجود در این دارو با مهار آنزیم‌های ماتریکس متالوپروتئیناز ۱و ۲ و 3 (MMP1،2،3) از تجزیه کلاژن و پروتئین‌های زمینه‌ای بافت غضروف جلوگیری کرده و مانع از تخریب آنها می‌شود (خواص آنتی کاتابولیک). پژوهش‌های بالینی صورت گرفته نشانگر توانایی این دارو در کاهش میزان درد (VAS Score) و بهبود قابلیت تحرکی مفاصل در افراد مبتلا به آرتروز بوده‌اند (اندازه گیری شده توسط Lequesne Index).

اجزای فراورده

دارویی است که از ترکیب دو قسمت سویا و یک قسمت آووکادو ساخته شده و بنابراین یک داروی کاملاً گیاهی است.

عوارض جانبی

عدم تحمل معده ای و موارد نادر کولیت لمفوسیتیک گزارش شده است.^[۱]

جستارهای وابسته

استئوآرتریت

منابع

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
pyrazine-2-carboxamide
داده‌های بالینی
نام تجاری	Rifater
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682402
رده بارداری	C
تجویز	Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	>90%
متابولیسم	Hepatic
نیمه‌عمر	9 to 10 hours
دفع	Renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	98-96-4
کد ATC	J04AK01
پاب‌کم	CID 1046
بانک‌دارو	DB00339
کم‌اسپایدر	1017
UNII	2KNI5N06TI
KEGG	D00144
ChEBI	CHEBI:45285
ChEMBL	CHEMBL614
NIAID ChemDB	AIDSNO:007697
داده‌های شیمی
فرمول	C5H5N3O
وزن مولکولی	123.113 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

پیرازینامید (به انگلیسی: Pyrazinamide)

رده درمانی: آنتی‌بیوتیک‌ها

اشکال دارویی: قرص

محتویات

موارد مصرف

پیرازینامید برای درمان سل مصرف می‌شود. این دارو بیشتر باکتریواستاتیک است (هرچند در مواردی باکتریوسید عمل میکند) لذا به تنهایی مصرف نمی‌شود بلکه همراه با سایر داروهای ضد سل بکار میرود.

مکانیسم اثر

پیرازینامید آنالوگ آمین پیرازینوئیک،آنالوگ نیکوتوریمید بوده با تداخل با سنتز لیپید و اسید نوکلئیک باکتری‌ها، آنها را از بین می‌رود. پیرازینامید یک پیش دارو است و در مایکوباکتریومها بر اثر آنزیم پیرازینامیداز به پیرازینوئیک اسید تبدیل میشود. آنزیم سازنده اسیدچرب (FAS) را مهار میسازد. اسیدهای چرب برای سنتز غشای سلولی مایکوباکتریومها ضروریند.

عوارض جانبی

پوستی:حساسیت به نور،کهیر ، دستگاه عصبی مرکزی:سردرد ، گوارشی:مسمومیت کبدی،غیرطبیعی بودن تست های عملکرد کبدی،زخم پپتیک ، ادراری تناسلی:مشکل ادراری،افزایش اسیداوریک ، خونی:آنمی همولیتیک

جستارهای وابسته

سل

منابع

رده درمانی: درمان ناراحتیهای پروستات

اشکال دارویی: کپسول

موارد مصرف

پیجیوم آفریکانوم برای درمان التهاب حاد و مزمن پروستات (هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات)، سوزش و تکرار ادرار مصرف می‌شود.

اجزاء فراورده

هر کپسول نرم حاوی عصاره خالص پوست درخت Pygeum Africanum -African Plum از تیره روزه آسه می‌باشد که در واقع مخلوطی ازترکیبات اسیدهای چرب پیوند یافته با مشتقات الکل بوده و مهمترین اجزای تشکیل دهنده آن بتاسیتوسترول ؛ اسید اورسولیک و n-docosyl-ferulate می‌باشند

مکانیسم اثر

۱. مهار پرولیفراسیون فیبروبلاستی ناشی از فاکتورهای رشد که به نظر میاید در پاتوژنز آدنومای پروستات دخالت دارند

۲. کاهش التهاب پروستات و مجرای آن از طریق مهار آنزیم لیپواکسیژناز

۳. اصلاح قدرت انفباضی و بهبود الاستیسیته مثانه در اختلال‌های ناشی از افزایش سن یا اثر بر روی عضله دترسور مثانه

۴. اصلاح فعالیت ترشحی جزء اپیتلیال بدون تداخل با فعالیت هورمونی

عوارض جانبی

احتمال بروز اختلالات گوارشی (مانند دل درد، تهوع و اسهال) و آلرژی وجود دارد.

جستارهای وابسته

• پروستات
• هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات

منابع

نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] piperazine
دیگر نام‌ها[نهفتن] Hexahydropyrazine; Piperazidine; Diethylenediamine
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	110-85-0
پاب‌کم	4837
کم‌اسپایدر	13835459
UNII	1RTM4PAL0V
دراگ‌بانک	DB00592
KEGG	D00807
ChEBI	CHEBI:28568
ChEMBL	CHEMBL1412
کد اِی‌تی‌سی	P02CB01
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES [نمایش]
InChI [نمایش]
خصوصیات
فرمول مولکولی	C4H10N2
جرم مولی	۸۶٫۱۴ g mol−1
شکل ظاهری	White crystalline solid
دمای ذوب	۱۰۶ درجه سلسیوس (۲۲۳ درجه فارنهایت; ۳۷۹ کلوین) [۲]
دمای جوش	‎146 °C, 419 K, 295 °F [۲]
انحلال‌پذیری in water	Freely soluble[۲]
اسیدی (pKa)	4.19[۲]
خطرات
لوزی آتش	2 2 0
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
(بررسی) (چیست: /؟)
Infobox references

پیپرازین (به انگلیسی: Piperazine)

رده درمانی: داروهای ضدانگل

اشکال دارویی: شربت

محتویات

موارد مصرف

پیپرازین سیترات برای درمان آلودگی به کرم سنجاقی (کرمک) مورد استفاده قرار می‌گیرد ونیز آلودگی با کرم گرد و یا آسکاریازیس

مکانیسم اثر

پیپرازین با اثر آگونیستی روی گیرنده های GABA موجب فلج عضلات کرم و دفع آن از بدن می شود.

ساختار شیمیایی

پیپرازین یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم 4837 است. که جرم مولی آن 86.136 g/mol می‌باشد. شکل ظاهری این ترکیب، جامد بلوری سفید است.

عوارض جانبی

تهوع و استفراغ، دل درد، اسهال، واکنشهای آلرژیک ( شامل کهیر، اسپاسم برونش و موارد نادری از سندرم استیونس، جانسون، و آنژیوادم) تاری دید، حساسیت به نور

جستارهای وابسته

• مبندازول

منابع

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
2-Pyrrolidinone, ۱-ethenyl-, homopolymer, compd. with iodine.
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
رده بارداری	?
تجویز	topical
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	۲۵۶۵۵-۴۱-۸
کد ATC	D08AG02 D09AA09 (dressing) D11AC06 G01AX11 R02AA15 S01AX18 QG51AD01
پاب‌کم	CID ۴۱۰۰۸۷
UNII	۸۵H0HZU99M
ChEMBL	CHEMBL۱۲۰۱۷۲۴
داده‌های شیمی
فرمول	(C۶H۹NO)n·xI
وزن مولکولی	variable
(what is this?)  (verify)

پوویدون آیوداین (POVIDONE IODINE) یا همان بتادین (BETADINE) یک یدوفور است که اثرات تحریک‌کنندگی ید در آن کاهش یافته‌است.

محتویات

موارد مصرف

بتادین یکی از مواد ضدعفونی‌کننده قوی می‌باشد که به طور گسترده‌ای برای ضدعفونی و پانسمان زخمها به کار می‌رود. بتادین سبز ۱۰٪: محلول آنتی سپتیک و از بین برنده باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی، قارچ‌ها، ویروس‌ها و اسپورها باید توجه نمود که در سوختگی‌ها به هیچ عنوان از بتادین استفاده نشود. (به خاطر وجود ترکیبات یده) برای ضدعفونی نمودن زخم‌ها ۵ الی ۶ دقیقه این ترکیب روی پوست قرار گرفته و بلافاصله با محلول نرمال سالین از محل پاک می‌شود. بتادین قهوه‌ای یا اسکراب ۷٫۵٪: برای اسکراب نمودن پوست بیمار در عمل‌های جراحی به کار می‌رود و حاوی دترژن نیز می‌باشند که تولید حباب و لغزندگی می‌کند.

مکانیسم اثر

یدوفور (IODOPHOR) ماده‌ای است متشکل از ید و یک عامل حل کننده نظیر پوویدون و یا سورفکتانت که وقتی بصورت محلول است ید آزاد می‌کند. بتادین نسبت به ید گزینه بهتری برای ضدعفونی سطح پوست و زخمها است، چراکه بر روی روند التیام اثر منفی بر جای نگذاشته و با در اختیار داشتن ید فعال کافی اثری پایدارتری دارد. مزیت آنتی سپتیک‌های حاوی ید، طیف گسترده فعالیت ضد میکروبی (کشتن اغلب عوامل بیماریزا حتی اسپورها) می‌باشد.

عوارض جانبی

بتادین در صورت تماس با بافتهای زنده داخل زخم (مانند عضلات و...) با تخریب آنها موجب تاخیر در التیام زخم و ایجاد بافت جوشگاهی می‌شود و حساسیت‌های موضعی نیز ایجاد می‌کند.(به خاطر وجود ترکیبات یده)

منابع

رده درمانی: داروهای موضعی

اشکال دارویی: محلول، پماد

موارد مصرف

پودوفیلین برای درمان زگیل (ناحیه تناسلی) مورد استفاده قرار می‌گیرد ونیز موسکولوم کانتوژیوزم.

مکانیسم اثر

پودوفیلین یک ماده آنتی میتوتیک (ضد میتوز و تکثیر سلولی) بوده و با ایجاد نکروز موضعی بافت، فعالیت ویروس HPV که عامل اصلی ایجاد کننده زگیل تناسلی است را مختل می‌کند. این دارو با متصل شدن به پروتئین توبولین در دوک های میتوزی عمل تکثیر سلولی را مختل میسازد.

ترکیبات

به شکل پودر زرد تا قهوه­ ای روشن و سبز مایل قهوه­ ای وجود دارد. اولین بار از ریزوم گیاه Mayapple امریکایی که به طور بومی در شمال شرق آمریکا رشد می­کند استخراج گردیده است. ماده مؤثره آن پودوفیلوتوکسین خوانده می­شود که در الکل، اتر، کلروفرم و آب جوش محلول است.

عوارض جانبی

سوزش در محل، درد و التهاب از عوارض جانبی شایع این دارو است.عوارض گوارشی ، خونی و عصبی نیز دارد.

جستارهای وابسته

زگیل

منابع

رده درمانی: آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام

اشکال دارویی: کپسول، شربت، آمپول

موارد مصرف

پنی‌سیلین‌ها گروهی از داروهای آنتی‌بیوتیک هستند که در برابر ارگانیسم‌های آسیب‌پذیر به خصوص باکتری‌های گرم مثبت به کار می‌روند. پنی‌سیلین‌ها اولین گروه از دسته آنتی‌بیوتیکهای بتالاکتام هستند.

مکانیزم اثر

عملکرد بتالاکتامها به طور خلاصه به این صورت است:

1. اتصال به پروتئین‌هایی در دیواره سلولی باکتری به نام پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP).
2. مهار ترانس پپتیدازها می‌شوند در نتیجه ترانس‌پپتیداسیون که به معنی ایجاد اتصال متقاطع در ساخت پپتیدو گلیکانهای دیواره سلولی باکتری است مختل می‌شود.
3. در نهایت آنزیم‌های اتولیتیک که هیدرولازهای مورین نام دارند، (مورین مترداف پپتیدو گلیکان می‌باشد) و در باکتری‌هایی که در معرض پنی سیلین قرار گرفته‌اند فعّال شده و موجب تخریب پپتیدو گلیکان می‌شوند.

نتیجه این فرایند تخریب دیواره باکتری و از بین رفتن سلول باکتری است.

مقاومت به پنی‌سیلین

1. بتالاکتاماز: بعضی از باکتریها توانایی تولید این آنزیم که باعث تخریب حلقه بتالاکتام است را دارند یا به دست آورده‌اند. شامل گونه‌های استافیلوکوک اورئوس، گونوکوک، هموفیلوسها و کولیفرمها
2. فقدان پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین یا نفوذناپذیری دیواره سلولی، که در انواع مقاوم پنوموکوک، استافهای مقاوم به متی‌سیلین و انتروکک دیده می‌شود.
3. نقص در عملکرد آنزیمهای اتولیتیک که عامل مقاومت در گونه‌هایی از استافیلوکوک و استرپتوکوک گروه B است.

انواع پنی سیلین G

فرم اصلی و اولیه پنی‌سیلین، بنزیل پنی سیلین (پنی سیلین G) است که شامل هستهٔ ۶- آمینو پنی سیلانیک اسید که در تمام پنی سیلین‌ها مشترک است به اضافهٔ یک زنجیرهٔ فرعی بنزیل.

 

• پنی سیلین G محلول در آب که بسرعت متابولیزه می‌شود.
• پنی سیلین G پروکائین که در آن پنی سیلین G به پروکائین متّصل شده‌است. این شکل دارو آهسته تر متابولیزه شده، هنگامی که به صورت داخل عضلانی تزریق می‌شود، درد کمتری ایجاد می‌کند زیرا پروکائین بصورت یک عامل بیحس کننده عمل می‌نماید. در غلظت‌های ۸۰۰۰۰۰ واحدی و ۴۰۰۰۰۰ واحدی با فاصله تزریق ۲۴ ساعتی معروف هستند. برای درمان عفونت‌های شدید به مدت ۱۰-۵ روز به فاصله ۲۴ ساعت تزریق عضلانی می‌شوند.
• پنی سیلین G بنزاتین که در آن پنی سیلین G به بنزاتین متّصل شده‌است. این شکل دارو بسیار آهسته متابولیزه می‌شود و غالباً به عنوان یک فراوردهٔ ذخیره‌ای شناخته می‌شود (به عنوان نمونه آمپول ۱۲۰۰۰۰۰). اثر پنی سیلین بنزاتین به آرامی (۲۴ ساعت) شروع شده و به مدت طولانی تری (۴-۳ هنته) می‌ماند. این نوع پنی سیلین‌ها بعد از تزریق عمیق عضلانی با مقدار آب مقطری که کارخانه سازنده توصیه می‌کند به شکل یک توده چسبنده داخل عضله می‌ماند و به آرامی از کناره‌ها توسط مایعات بین بافتی تجزیه شده و پنی سیلین G را وارد جریان خون می‌کند. این نوع پنی سیلین باید با فاصله ماهیانه تزریق شود. مورد مصرف اصلی آن در گلو درد استرپتوکوکی یا همان آنژین چرکی گلو می‌باشد.
• پنی سیلین ۶:۳:۳ که به پنی سیلین آهسته رهش معروف است و از ۶۰۰۰۰۰ واحد پنی سیلین G بنزاتین + ۳۰۰۰۰۰ واحد پنی سیلین G پروکائین + ۳۰۰۰۰۰ واحد پنی سیلین G تشکیل شده است. بعد از تزریق عضلانی ابتدا پنی سیلین G فورا جذب و وارد جریان خون می‌شود (که حدود ۴ ساعت دوام دارد) سپس پنی سیلین G پروکائین نسبتا سریع جذب می‌شود که حدود ۲۴ ساعت دوام دارد بالاخره پنی سیلین G بنزاتین به آرامی و در مدت ۳-۴ هفته وارد خون شده و میزان پنی سیلین G را در آن مدت در جریان خون در حد درمانی نگه می‌دارد. در عفونت‌های شدید و حاد یک ویال از راه عضلانی تزریق می‌شود و در عفونت‌های مزمن دارای عواقب هر ۴-۵ روز یک ویال از راه عضلانی تزریق می‌شود.

طیف اثر و کاربردهای بالینی

طیف اثر پنی‌سیلین محدود بوده و هنوز در کاربرد بالین به کار می‌رود. شامل عفونتهای ایجاد شده توسط:

1. استرپتوکوک، شامل پنوموککهای حساس (۳۰-۳۵٪)
2. مننگوکوک
3. باسیلهای گرم مثبت حساس (کلوستریدیا، اکتینومایسس)
4. اسپیروکت شامل عامل ایجاد سیفلیس
5. انواع استافیلوککی که بتالاکتاماز تولید نمی‌کنند.
6. بی‌هوازیها به جز انواع تولیدکننده بتالاکتاماز همچون باکترویید فراژیلیس

توسعه پنی‌سیلین

طیف اثر محدود پنی‌سیلین و همچنین عدم جذب خوراکی آن منجر به تغییراتی در ساختار شیمیایی پنی‌سیلین گردید و داروهای مؤثرتر دیگری تولید شدند. تأثیر پنی سیلین‌ها در برابر باسیل‌های گرم منفی را می‌توان با یک رشته دگرگونی‌های شیمیایی در زنجیره پهلویی پنی سیلین‌ها افزایش داد. آمینوپنی‌سیلین‌ها شامل آمپی سیلین و آموکسی سیلین در برابر باسیل‌های گرم منفی فعال هستند که پنی سیلین‌ها در برابر آنها غیر فعال بوده‌اند. با این حال داروهای مزبور در برابر برخی ارگانیسمها به خصوصپسودوموناس آئروژینوزا و کلبسیلا پنومونیه مؤثر نمی‌باشد. یکی از اشکالات مهم پنی سیلین آبکافت شدن آن توسط اسید معده‌است که با تغییر زنجیره پهلویی برطرف می‌شود. محلی که اسید معده مایه آبکافت دارو می‌شود در پیوند آمیدی میان زنجیره پهلویی و هسته پنی سیلانیک اسید می‌باشد. اصلاح جزئی در این محل در زنجیره پهلویی، همانند افزودن اکسیژن که به سنتز پنی سیلین V می‌انجامد یا افزودن گروه آمین (که به سنتز آمپی سیلین می‌انجامد) از آبکافت دارو جلوگیری کرده و در این روی توانا خواهیم بود که دارو را به گونه خوراکی مصرف نماییم. در برابر عملکرد بتالاکتاماز باکتریها تغییرات دیگری به وجود آمد، دست یابی آنزیم به حلقهٔ بتا لاکتام را می‌توان با اصلاح زنجیرهٔ پهلویی سد نمود. این عمل با افزودن حلقه‌های بزرگ آروماتیک صورت می‌پذیرد که در بر گیرنده گروه‌های اتیل و متیل فراوان هستند (متی سیلین، اکساسیلین، نفی سیلین و دیگر). دفاع دیگری که در برابر بتا- لاکتامازها هست مهار کننده‌هایی مانند اسید کلاوونیک و سالباکتام می‌باشند. این مواد آنالوگ‌های ساختمانی پنی سیلین بوده که فعالیت ضد میکروبی کمی دارند ولی با قدرت بسیار به بتا- لاکتامازها اتصال یافته و مایه محافظت از پنی سیلین می‌شوند. ترکیباتی همانند آموکسی سیلین - اسید کلاوولانیک (آگمنتین یا کوآموکسی کلاو) از این خاصیت بهره گرفته‌اند.

عوارض دارو

عموماً گفته می‌شود، پنی سیلین‌ها در سطحی که اثر بالینی شان خودنمایی می‌یابد غیر سمی هستند. اشکال اصلی این ترکیبات افزایش حساسیتی (Hypersensivity) است که به گونه تقریبی در ۱ تا ۱۰ درصد بیماران روی می‌دهد. واکنش‌های افزایش حساسیت دربرگیرنده شوک آنافیلاکسی، بثورات پوستی، کم خونی همولیتیک، نفریت و تب دارویی می‌باشد. آنافیلاکسی جدی‌ترین عارضهٔ دارو است که در ۰٫۵ درصد بیماران روی می‌دهد. مرگ برآمده از آنافیلاکسی در ۰٫۰۰۲ درصد بیماران (یک در پنجاه هزار) به چشم می‌خورد. در هر صورت عمل تست دارو برای کسانی که اولین بار پنیسیلین مصرف می‌کنند الزامی است.

تست پنی‌سیلین

برای اجتناب از بروز واکنش آنافیلاکسی هنگام تزریق پنی‌سیلین که می‌تواند کشنده باشد توصیه می‌شود عدم حساسیت سریع بیمار به دارو تست شود.

موارد تست

تست اغلب برای بیمارانی که سن زیر ۱۲ سال دارند به دلیل احتمال کم ایجاد حساسیت قبلی انجام نمی‌شود. همچنین برای بیمارانی که تزریق اخیر (کمتر از یک سال) داشته‌اند انجام نمی‌شود.

جستارهای وابسته

تست پنی‌سیلین

منابع

• مرور فارماکولوژی کاتزونگ و ترور ۲۰۰۸.
• لوینسون، وارون. ترجمه مالک نژاد، پرویز. «خلاصه و آزمونهای میکروب‌شناسی پزشکی». ویرایش نهم

رده درمانی: گشاد کننده عروق

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

پنتوکسی فیلین اصولاً جهت درمان بیماری عروق محیطی مصرف می‌شود.این دارو سبب افزایش جریان خون به بافتهای ایسکمیک میشود و اکسیژن رسانی به بافتها را در بیماران مبتلا به بیماری عروق محیطی بهبود میدهد.درلنگیدن متناوب ناشی از انسداد عروق پا ، آنمی سیکل سل و ناباروری مردان تجویز میشود .این دارو همچنین فشار اکسیژن را در کورتکس مغز و مایع مغزی نخاعی افزایش میدهد لذا در اختلالات عروقی مغز بکار میرود

مکانیسم اثر

پنتوکسی فیلین یک مشتق گزانتین است. این دارو یک گشاد کننده عروق است ولی فعالیت عمده آن کاهش ویسکوزیته خون، احتمالاً از طریق اثر بر قابلیت تغییر شکل دادن گویچه های قرمز و میزان تجمع و چسبیدن پلاکتها میباشد. در درمان ناباروری پنتوکسی فیلین به عنوان مهار کننده آنزیم فسفودی استراز عمل کرده و افزایش سطح cAMP سلولی را بدنبال خواهد داشت ، این افزایش متعاقباً باعث ازدیاد گلیکولیز تپش قلب، آریتمی قلبی و واکنشهای حساسیت مفرط با مصرف این دارو گزارش شده است.

جستارهای وابسته

تئوفیلین

منابع

پنی سیلامین (به انگلیسی: penicillamine)

رده درمانی: شلات‌کننده‌ها

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

پنی‌سیلامین‌دردرمان‌بیماران‌دارای‌نشانه‌هایبیماری‌ویلسون وپیشگیری‌ازایجادآسیب‌بافتی‌مصرف می‌شود.این‌داروهمچنین‌دردرمان‌بیماران‌مبتلابه آرتریت روماتوئید شدیدوفعال‌که‌به‌سایردرمانهاپاسخ‌نداده‌اند،بیمارانی‌که‌مبتلابه‌تشکیل‌سنگهای‌سیستئینی‌عودکننده‌ومسمومیت‌بافلزات‌سنگین (بویژه‌مس‌وسرب) هستند،استفاده‌می‌گردد.

مکانیسم اثر

این‌داروباجیوه،سرب،مس،آهن‌واحتمالاسایرفلزات‌سنگین‌کمپلکس‌محلول‌درآب‌ایجادمی‌کند. به‌عنوان‌ضدروماتیسم‌به‌نظرمی‌رسدفاکتورهای‌روماتوئیدو کمپلکس‌های ایمنی‌راکاهش‌می‌دهد.

عوارض جانبی

اسهال،سرگیجه،تهوع‌یااستفراغ،دردخفیف‌معده،کاهش یاازبین‌رفتن‌حس‌چشایی،تب،دردمفاصل،بثورات جلدی

فارماکوکینتیک

این‌دارودرکبدمتابولیزه‌می‌شود. زمان‌لازم‌برای‌شروع‌اثردربیماری‌ویلسون 3 ـ 1 ماه‌ودربیماری‌آرتریت‌روماتوئید 3 ـ 2 ماه‌می‌باشد. این‌داروازراه‌کلیه‌هاومدفوع‌دفع‌می‌شود.

جستارهای وابسته

کیلات

منابع

پنتامیدین ایزوتیونات
نام آیوپاک	۴٬۴'-[pentane- ۱٬۵-diylbis(oxy)]dibenzenecarboximidamide
شمارهٔ CAS	۱۰۰-۳۳-۴
فرمول شیمیایی	C19H24N4O۲
گروه دارویی	داروهای ضد پروتوزوآها
طبقه بندی درمانی شیمیایی تشریحی	P01CX01 QP51AF۰۲
PubChem	۴۷۳۵
جرم مولی (گرم بر مول)	۳۴۰٫۴۲
فارماکوکینتیک	متعاقب تجویز داخل وریدی این دارو به سرعت در کل بافت های بدن توزیع می گردد و سپس در فاز حذف طولانی مدت قرار می گیرد.
نیمه عمر	عمر حذف آن متعاقب انفوزیون داخل وریدی ۶ ساعت و متعاقب تزریق داخل عضلانی ۹ ساعت می باشد اما نیمه عمرهایی بین چندین روز تا چند هفته نیز گزارش شده اند.
پیوند پروتئینی	۶۹٪
عوارض جانبی	اختلالات کلیوی شایع می باشند که معمولاً به صورت افزایش برگشت پذیر نیتروژن اوره خون و کراتینین سرم بروز می کند اما نارسایی حاد کلیه هم می تواند ایجاد شود. افزایش آنزیم های کبدی و اختلالات خونی مثل لوکوپنی، آنمی و گاهی ترومبوسیتوپنی ممکن است رخ دهند.

پنتامیدین یک مشتق دی آمیدین آروماتیک و یک داروی ضد انگل است که در درمان مراحل اولیه تریپانوزومیازیس آفریقایی و به ویژه عفونت با Trypanosuma brucei gambiense و بعضی از فرم‌های لیشمانیا کاربرد دارد. هم چنین در درمان و پروفیلاکسی پنومونی Pneumocystis carinii کاربرد دارد. این دارو با مکانیسم‌های مختلف عمل می‌کند از جمله تداخل با DNA انگل و تغییر فولات و یا با مهار سنتز RNA و پروتئین. این دارو به صورت نمک ایزتیونات یا مسیلات تجویز می گردد اما هم اکنون در اکثر کشورها فرم ایزتیونات تنها فرم در دسترس می باشد. در مورد تجویز دوز این دارو نظریه واحدی وجود ندارد. ۴ میلی گرم بر کیلوگرم فرم ایزتیونات تقریباً معادل با ۳/۲ میلی گرم بر کیلو گرم پنتامیدین پایه می‌باشد و ۶/۳ میلی گرم بر کیلو فرم مسیلات تقریباً معادل با ۳/۲میلی گرم بر کیلوگرم پنتامیدین پایه می باشد. فرم ایزتیونات دارو به طریق تزریق عمیق داخل عضلانی و یا انفوزیون داخل وریدی آهسته طی حداقل ۶۰ دقیقه تجویز می گردد. از تزریق مستقیم داخل وریدی باید پرهیز نمود.

عوارض جانبی

موارد نادری از پانکراتیت حاد دیده شده است. تزریق سریع داخل وریدی آن باعث افت فشار خون به صورت ناگهانی و بروز سرگیجه و سردرد و استفراغ و کوری و تاکی کاردی و غش کردن می شود. افت فشار خون ممکن است در تجویز داخل عضلانی یا انفوزیون آهسته داخل وریدی نیز رخ دهد. ممکن است تزریق داخل عضلانی باعث ایجاد درد و تورم و ایجاد آبسه و نکروز بافت در محل تزریق گردد. آسیب‌های مشابه ناشی از بیرون زدن دارو از عروق طی تجویز داخل وریدی رخ می دهد. پیشگیری: پنتامیدین باید تحت نظارت دقیق مصرف شود و در صورت تجویز آن برای بیمارانی که در اثر عوارض جانبی دارو وضعیت بدتری پیدا می کنند مراقبت زیادی لازم است. مایع مغزی نخاعی باید از نظر علائم درگیری سیستم عصبی مرکزی قبل از تجویز دارو چک شود چرا که در صورت وجود Trypanosomiasis این دارو مؤثر نمی‌باشد. طی مصرف دارو بیمار باید در حالت به پشت خوابیده بماند و فشار خون او مانیتور گردد. در طی دوره‌های درمانی با پنتامیدین بیمار را باید به صورت منظم از نظر عملکرد کلیه و کبد، گلوکز خون، شمارش پلاکتی و گلبولهای خون و دیگر پارامترهای معرف مسمومیت مثل غلظت کلسیم سرم و ECG ارزیابی نمود. متعاقب تجویزهای مکرر، تجمع دارو رخ می دهد به ویژه در کبد و کلیه‌ها و تنها غلظت‌های کمی از دارو در ادرار یافت می شوند. توزیع دارو در ریه‌ها متعاقب تزریق، پایین است.

منابع

• سایت دارویاب
• ویکی‌پدیای انگلیسی

این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.