به نام خداوند بخشنده مهربان

بگو: پناه مى‏برم به پروردگار سپيده صبح، (1)

از شر تمام آنچه آفريده است؛ (2)

و از شر هر موجود شرور هنگامى كه شبانه وارد مى‏شود؛ (3)

و از شر آنها كه با افسون در گره‏ها مى‏دمند (و هر تصميمى را سست مى‏كنند)؛ (4)

و از شر هر حسودى هنگامى كه حسد مى‏ورزد! (5)

به نام خداوند بخشنده مهربان

بگو: خداوند، يكتا و يگانه است؛ (1)

خداوندى است كه همه نيازمندان قصد او مى‏كنند؛ (2)

(هرگز) نزاد، و زاده نشد، (3)

و براى او هيچگاه شبيه و مانندى نبوده است! (4)

به نام خداوند بخشنده مهربان

بريده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد)! (1)

هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورد به حالش سودى نبخشيد! (2)

و بزودى وارد آتشى شعله‏ور و پرلهيب مى‏شود؛ (3)

و (نيز) همسرش، در حالى كه هيزم‏كش (دوزخ) است، (4)

و در گردنش طنابى است از ليف خرما! (5)

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

هنگامى كه يارى خدا و پيروزى فرارسد، (1)

و ببينى مردم گروه گروه وارد دين خدا مى‏شوند، (2)

پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او آمرزش بخواه كه او بسيار توبه‏پذير است! (3)

به نام خداوند بخشنده مهربان

بگو: اى كافران! (1)

آنچه را شما مى‏پرستيد من نمى‏پرستم! (2)

و نه شما آنچه را من مى‏پرستم مى‏پرستيد، (3)

و نه من هرگز آنچه را شما پرستش كرده‏ايد مى‏پرستم، (4)

و نه شما آنچه را كه من مى‏پرستم پرستش مى‏كنيد؛ (5)

(حال كه چنين است) آيين شما براى خودتان، و آيين من براى خودم! (6)

به نام خداوند بخشنده مهربان

ما به تو كوثر ( خير و بركت فراوان) عطا كرديم! (1)

پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن! (2)

(و بدان) دشمن تو قطعا بريده‏نسل و بى‏عقب است! (3)

به نام خداوند بخشنده مهربان

آيا كسى كه روز جزا را پيوسته انكار مى‏كند ديدى؟ (1)

او همان كسى است كه يتيم را با خشونت مى‏راند، (2)

و (ديگران را) به اطعام مسكين تشويق نمى‏كند! (3)

پس واى بر نمازگزارانى كه... (4)

در نماز خود سهل‏انگارى مى‏كنند، (5)

همان كسانى كه ريا مى‏كنند، (6)

و ديگران را از وسايل ضرورى زندگى منع مى‏نمايند! (7)

به نام خداوند بخشنده مهربان

(كيفر لشكر فيل‏سواران) بخاطر اين بود كه قريش (به اين سرزمين مقدس) الفت گيرند (و زمينه ظهور پيامبر فراهم شود)! (1)

الفت آنها در سفرهاى زمستانه و تابستانه (و بخاطر اين الفت به آن بازگردند)! (2)

پس (بشكرانه اين نعمت بزرگ) بايد پروردگار اين خانه را عبادت كنند، (3)

همان كس كه آنها را از گرسنگى نجات داد و از ترس و ناامنى ايمن ساخت. (4)

به نام خداوند بخشنده مهربان

آيا نديدى پروردگارت با فيل سواران ( لشكر ابرهه كه براى نابودى كعبه آمده بودند) چه كرد؟! (1)

آيا نقشه آنها را در ضلالت و تباهى قرار نداد؟! (2)

و بر سر آنها پرندگانى را گروه گروه فرستاد، (3)

كه با سنگهاى كوچكى آنان را هدف قرارمى‏دادند؛ (4)

سرانجام آنها را همچون كاه خورده‏شده (و متلاشى) قرار داد! (5)

به نام خداوند بخشنده مهربان

واى بر هر عيبجوى مسخره‏كننده‏اى! (1)

همان كس كه مال فراوانى جمع‏آورى و شماره كرده (بى‏آنكه مشروع و نامشروع آن را حساب كند)! (2)

او گمان مى‏كند كه اموالش او را جاودانه مى‏سازد! (3)

چنين نيست كه مى‏پندارد؛ بزودى در «حطمه‏» ( آتشى خردكننده) پرتاب مى‏شود! (4)

و تو چه مى‏دانى «حطمه‏» چيست؟! (5)

آتش برافروخته الهى است، (6)

آتشى كه از دلها سرمى‏زند! (7)

اين آتش بر آنها فروبسته شده، (8)

در ستونهاى كشيده و طولانى! (9)