به علت ولع غذاخوردن هنگام افطار، اغلب روزه‌داران پس از ماه مبارک رمضان چاق‌تر می‌شوند.
بررسی‌های انجام شده در سال‌های اخیر نشان می‌دهد به علت ولع غذاخوردن هنگام افطار و نیز مصرف مواد قندی غیر‌طبیعی مانند زولبیا و بامیه درماه رمضان، اغلب روزه‌داران پس از ماه رمضان نه فقط از وزن آنها کم نمی‌شود، بلکه چاق‌تر هم می‌شوند. مصرف زولبیا و بامیه به مقدار کم منعی ندارد؛ اما با توجه به این‌که برای تهیه‌ی آنها از شکر و روغن استفاده می‌شود، ارزش غذایی بالایی ندارند. ضمن این‌که اغلب این مواد در شرایط غیربهداشتی تهیه می‌شوند و آلوده‌اند؛ بنابراین خوردن این نوع شیرینی‌ها در ماه رمضان به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.
بهترین ماده‌ی قندی برای مصرف در ماه رمضان خرماست که هیچ عوارضی ندارد و باعث بالا رفتن قند خون نمی‌شود، به علاوه مقدار زیادی از ویتامین‌های بدن را نیز تأمین می‌کند. هنگام افطار با توجه به خالی ماندن معده برای مدت نسبتا طولانی، نباید به صورت ناگهانی به خوردن غداهای سنگین و شام مفصل اقدام کرد، بلکه به‌جای آن بهتر است روزه‌داران با مقداری نان و پنیر و سبزی افطار کنند تا ولع گرسنگی آنها برطرف شود و دو ساعت بعد شام بخورند. البته این توصیه بیشتر برای افراد بالغ است و نوجوانان در سن رشد می‌توانند بلافاصله یک وعده غذایی کامل بخورند.
روزه‌داران پس از افطار مختصر، بهتر است به مقدار فراوان مایعات بویژه آب میوه و چای بخورند و حتی گشودن روزه با یک لیوان آب گرم یا چای توصیه می‌شود. نکته مهمی که معمولاً در ماه رمضان مورد غفلت قرار می‌گیرد خوردن سحری است؛ زیرا بسیاری از روزه‌داران به خصوص جوانان و نوجوانان به علت تنبلی هنگام سحر بیدار نمی‌شوند و فقط یک نوبت در روز یعنی در افطار غذا می‌خورند. چنین رفتاری به شدت خطرناک است و موجب سوءتغذیه و ضعف می‌شود. بنابراین، روزه‌داران حتی در صورت خوردن چند عدد خرما و یک لیوان چای باید سحری بخورند.
مصرف انواع گروه‌های غذایی در هر یک از وعده‌های سحری و افطار لازم است و روزه داران هنگام سحر و افطار باید غذای کامل حاوی پروتئین‌های حیوانی، شیر، میوه و سبزی مصرف کنند. برخی روزه‌داران در طول روز بیشتر احساس تشنگی می‌کنند.
بنابراین باید هنگام افطار و سحری بیشتر مایعات مصرف کنند، عده ای دیگر بیشتر دچار ضعف و گرسنگی می‌شوند و باید گوشت و مواد قندی هنگام افطار و سحری مصرف کنند.
