مرتبط با:همت و کار مضاعف در مبارزه با فقر و فساد
|
آنچه در قرآن کريم آمده، دربارة کميت، کيفيت و
فلسفة حجاب است. آيهاي که تصريح کرده باشد بهترين زينت زنان، حجاب آنها
است، يافت نشد. بله در آيه 31 نور آمده است که "...وَ لاَ يُبْدِينَ
زِينَتَهُنَّ إِلآ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ
عَلَيَ جُيُوبِهِنَّ وَ لاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلآ
لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَآغهِنَّ أَوْ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ
أَبْنَآغهِنَّ أَوْ أَبْنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَ َنِهِنَّ
أَوْ بَنِيَّ إِخْوَ َنِهِنَّ أَوْ بَنِيَّ أَخَوَ َتِهِنَّ أَوْ
نِسَآغهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَيْمَـَنُهُنَّ أَوِ التَّـَبِعِينَ
غَيْرِ أُوْلِي الاْ ?ًِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ
الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُواْ عَلَيَ عَوْرَ َتِ النِّسَآءِ وَلاَ
يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن
زِينَتِهِنَّ وَ تُوبُوَّاْ إِلَي اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ
الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون;(نور،31)... و زينت خود را ـ جز
آن مقدار که نمايان است ـ آشکار ننمايند، و (اطراف) روسريهاي خود را بر
سينة خود افکنند (تا گردن و سينه با آن پوشانده شود)، و زينت خود را آشکار
نسازند مگر براي شوهرانشان، يا پدرانشان، يا پدرشوهرانشان، يا
پسرانشان، يا پسران همسرانشان، يا برادرانشان، يا پسران برادرانشان، يا
پسران خواهرانشان، يا زنان هم کيششان، يا بردگانشان ]=کنيزانشان[، يا
افراد سفيه که تمايلي به زن ندارند، يا کودکاني که از امور جنسي مربوط به
زنان آگاه نيستند، و هنگام راه رفتن پاهاي خود را به زمين نزنند تا زينت
پنهانيشان دانسته شود (و صداي خلخال که بر پا دارند به گوش رسد.) و همگي به
سوي خدا باز گرديد اي مؤمنان، تا رستگار شويد!" آن چه ميتوان دربارة حجاب و فلسفة آن بيان کرد اين است که: عفت و پاکدامني، با آفرينش و فطرت زن به هم آميخته است، و در آفرينش او، جايگاه عظيم و بلندي دارد که هم خود زنان خواهان عفت و پاکدامني هستند و هم ديگران زن را با اين ويژگي ميخواهند. اسلام نيز آفرينش زن و صلاح و خير جامعه را در نظر گرفته، و حجاب را لازم شمرده تا عفت بروني زن، با عفت دروني او هماهنگ و بنيان خانواده مستحکم گردد و زن همچون کالاي ناچيزي در معرض همگان قرار نگيرد. قرآن مسأله حجاب را در چند آيه، يادآوري و در بعضي از آنها به حکمت و فلسفة آن هم اشاره کرده است که برخي از آنها عبارتند از: 1. پاکي دلهاي مردان و زنان و آلوده نشدن آنها: در مکتب قرآن، علاوه بر بهداشت جسمي (که در دنيا مطرح است) يک نوع بهداشت روحي و رواني هم وجود دارد که چنانچه مراعات نشود، روح مسموم ميشود، و آثار خطرناکي را در پي دارد که از مسموميت جسمي به مراتب خطرناکتر است. در برخي آيات، به رعايت اين نوع از بهداشت توصيه شده است. قرآن، در آية 53 سوره احزاب در مورد روبرو شدن و صحبت کردن با زنان پيامبر ميفرمايد: "...وَ إِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَـَعًا فَسْ ?‹َلُوهُنَّ مِن وَرَآءِ حِجَابٍ ذَ َلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ...; و هنگاميکه چيزي ]از وسايل زندگي را به عنوان عاريت[ از آنان ]=همسران پيامبر[ ميخواهيد، از پشت پرده بخواهيد. اين کار، براي پاکي دلهاي شما و آنها بهتر است." 2. در امان ماندن از اذيت افراد سبکسر: خداوند در آية 59 سوره احزاب ميفرمايد: "يَـََّأَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لاِ ّ ?َزْوَ َجِکَ وَ بَنَاتِکَ وَ نِسَآءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَـَبِيبِهِنَّ ذَ َلِکَ أَدْنَيََّ أَن يُعْرَفْنَ فَلاَ يُؤْذَيْنَ وَ کَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا; يعني: اي پيامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: روسريهاي بلند خود را بر خويش فرو افکنند ]طوري که زير گلو و سينههايشان پيدا نباشد[ اين کار براي اينکه شناخته شوند و مورد اذيت ]اهل فسق و فجور[ قرار نگيرند، بهتر است، (و اگر تاکنون خطا و کوتاهي از آنها سر زده توبه کنند) خداوند همواره آمرزنده و رحيم است." 3. به طمع نيفتادن افراد سبکسر و بيماردل: در آيه 32 سوره احزاب خطاب به زنان پيامبر ـ که در واقع خطاب به همه زنهاست ـ آمده است: "...به شکل هوسانگيز سخن نگوييد که بيماردلان در شما طمع کنند، و سخن شايسته بگوييد" و در آيه 30 و 31 سوره نور خطاب به پيامبراکرمميفرمايد: "قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَـَرِهِمْ وَ يَحْفَظُواْ فُرُوجَهُمْ ذَ َلِکَ أَزْکَيَ لَهُم...; به مؤمنان بگو چشمهاي خود را ]از نگاه به نامحرمان[ فرو گيرند، عفت خود را حفظ کنند. اين، براي آنان پاکيزهتر است... ." علاوه بر آنچه بيان شد، استواري اجتماع و استحکام پيوند خانوادگي، جلوگيري از چشم چرانيها، حفظ ارزشها، احترامِ زن ـ که هر اندازه متينتر و باوقارتر و عفيفتر حرکت کند و خود را در معرض نمايش مرد نامحرم نگذارد به احترامش افزوده ميشود ـ از ديگر علتها و فلسفههاي حجاب است که از آيات و روايات استفاده ميشود.(جهت آگاهي بيشتر ر.ک: مسأله حجاب، مرتضي مطهري، انتشارات صدرا / فلسفة حجاب، علي محمدي، انتشارات ارم.) نکته پاياني اين که، حجاب زنِ، مربوط به خود زن يا شوهر نيست تا در صورت رضايت آنان مانعي براي بيحجابي نباشد; بلکه حجاب حق الهي است. چون حرمت و حيثيت زن در قرآن به عنوان حق اللّه مطرح است، و خداي سبحان زن را با سرماية عاطفه آفريد که معلم رقّت باشد، و پيام عاطفه بياورد; اگر جامعهاي اين درس رقت و عاطفه را ترک نمود، و به دنبال غريزه و شهوت رفت، به همان فسادي مبتلا ميشود که در غرب ظهور کرده است، که زن به عنوان يک کالاي تبليغاتي يا آلت شهوتراني مردان و يا... مطرح است. © کپی رایت توسط .::عروج::. پايگاه تخصصي حجاب |