مرتبط با:همت و کار مضاعف در مبارزه با فقر و فساد
معطر بودن زنان |
در اسلام احاديثي آمده که زنان هنگام بيرون از خانه
نبايد خود را معطر کنند و در صورت معطر کردن مورد لعنت فرشتگان قرار
ميگيرند، ولي در کتاب ازدواج در مکتب اهل بيت، ص 102 آمده است: روزي پيامبر
وارداتاق همسرش ام سلمه شد، بوي خوبي استشمام نمود. سؤال کرد. او گفت
حولاء زني که عطر فروش بود به اين جا آمده است. حال سؤال اين است اين زن که
براي شکايت از شوهرش به خانه پيامبر آمده بود از لباس و بدنش بوي عطر
استشمام ميشد و هم تجارت عطر ميکرده است. در اين مورد پاسخ چيست؟ آري روايات متعددي وجود دارد که زنان را منع کرده است که عطر بزنند و در آن حال بيرون از خانه روند و مردان را تحريک نمايند. برخي از فقيهان ميگويند: به طور مطلق نبايد زن خود را معطر کند و به بيرون از خانه رود و نامحرم متوجه بوي خوش او شود. (1) و برخي ميگويند: چنانچه موجب تهييج اجنبي شود، اشکال دارد.(2) فقيهان از قرآن و روايات استفاده ميکنند و فتوا ميدهند، حال اگر روايتي مشاهده شد که برخلاف است، و فقيه طبق آن فتوا صادر نکرده است، از چند علت خارج نيست. يا سند روايت نادرستاست. چنان چه در همين روايتي که در نامه مرقوم داشتهايد، از نظر سند گفتهاند: ناتمام است. (3) يا دلالت روايت روشن نيست، مبهم است و يا روايت و آيات ديگري است که بر خلا آن است و يا... در همين روايت يک مشکل ديگري وجود دارد و آن تناسب نداشتن بين جرم و جزاست که پذيرش اين روايت را با مشکل روبرو ميکند.(4) اما اين روايتي که در نامه بيان داشتهايد: در اين روايت اولا: بيان نشده است که وي خودش را معطر کرد، بلکه وي عطر فروش بود. ممکن ايت پيامبر آن زن عطر فروش را ميشناخت. ثانيا: نداردکه پيامبر در صورتي که او خود را خوش بو کرده بود، بي تفاوت از کنار قضيه گذشت، بلکه شايد قبلا پيامبر او را نهي کرده بود، ولي وي گوش به حرف پيامبر نکرد. نيز اگر اينها را نپذيريم، اين روايت با ديگر روايات متضاد است. پايگاه تخصصي حجاب |