الو ... سلام آقاجون
اگه صدامو می شنوین ، ‌گوشی رو بر ندارین ، چون می دونم لایق شنیدن صدای قشنگ شما نیستم . مثل همیشه كه من حرف می زدم و شما بودی كه صدای منو می شنیدین این بار هم شما بشنو .
آقاجون تا كی انتظار ؟
تا كی این واژه رو برای خودمون با قافیه و ردیف با حرفهای قشنگ با تفسیر و شعر معنی كنیم . پس كی این كلمه هجران و دوری به وصل و رسیدن و ظهور تبدیل می شه .
تا كی ،‌تو این ظلمت و تاریكی دلم ،‌دنبال كلمه ای باشم كه بتونم انتظار و برای خودم معنی كنم . توی این تاریكی ای كه خیلی از واژه ها برام نا مفهومه چه جوری می تونم معنی كنم منتظر بودنو .
ولی آقاجون می دونم و اطمینان دارم كه ظهور تنها آرامش بین تمام واژه هاست پس بیا .
بیا ای سعادت و امید آخر ،‌ای روشنایی تاریكی وجودم ،‌ای آرامش طوفانهای زندگی ام ،‌ای آخرین وعده خدا در زمین بیا .
حلالم كن آقاجون ،‌حلالم كن ... 

توكه جان جهانی وزنده‌ترین، توكه نبض زمانی وروح زمین
قدمی‌زحوالی من بگذر،نفسی به كناردلم بنشین
توولحظه به لحظه جوانه زدن ،من و موی خیال توشانه زدن
من وراه هر آنچه بهانه زدن ،كه بیا كه چنان كه بیا كه چنین
نفسم تو كه باشی زنده شوم ،همه تن تن قلب تپنده شوم
كه پری بزنم كه پرنده شوم، كه پرنده ترین كه پرنده ترین
همه شب من و سایه‌ی دلهره‌ها، شب و شیون و ضجه‌ی زنجره‌ها
تو بیا كه از آن سوی پنجره‌ها، برهانی ام از شب چله‌نشین
توكه عطر بهاری و بوی خدا ،منم عاشق وبیدل و بی‌سر وپا
تو بیا تو بیا تو بیا تو بیا، به سراغ من این من خسته‌ترین
همه شب من و بادگسسته عنان، به سراغ صدای تو دورجهان
بدویم ونیابیم از تو نشان، توكجای زمان؟ توكجای زمین ؟
منم ودوسه شعر بریده‌زبان، دونگاه غریبه‌ی دل‌نگران
چه بگویم از این همه دردنهان ، كه بیا و بخوان كه بیا و ببین


...::محمدحسین صفاریان
 

آقا جون جمعه شد و وقت قراره نمی یای................دل من طاقت دوریت و نداره نمی یای

با خیال تو به سر بردن اگر هست گناه                   با خبر باش که من غرق گناهم همه شب

---------------------------------------------------------

در دور دست تو را منتظرند،

شهزاده ای، آزاده ای در قلعه ی ایوان،

به حیله جادو در بند گرفتار و چشم به راه که : « فریاد رسی می آید »

و به صدای هر پایی، سر از گریبان تنهایی خویش بر می دارد که : « کسی می آید »

و او خریدار توست، نیازمند توست...!
                                   
                                                                                       « دکتر علی شریعتی »

---------------------------------------------------------

جان فدای دوست کردن نزد ما دشوار نیست ****  سوزم از این غم که ما را فرصت دیدار نیست

---------------------------------------------------------