تشرف به دیدار امام معصوم‏«ع‏»چه در حال حیات و چه پس از شهادت و هنگام ‏زیارت قبور ائمه‏«ع‏»آدابى دارد كه آن را از دیدارهاى معمولى جدا مى‏كند.رعایت‏طهارت،ادب،متانت، توجه،حضور قلب از جمله این آداب است. (1 )

زیارت قبر سید الشهدا«ع‏»آداب ویژه‏ترى دارد، از قبیل:نماز خواندن،حاجت‏خواستن،بى آلایش وغمگین و غبار آلود،راه زیارت را پیمودن،پیاده رفتن،غسل زیارت كردن،تكبیر گفتن، وداع كردن. (2) شهید ثانى در كتاب‏«دروس‏»،چهارده آداب براى زیارت مى‏شمارد كه ‏خلاصه آنها چنین است :
اول:غسل،پیش از ورود به حرم،با طهارت بودن و با لباس تمیز و خشوع وارد شدن‏

دوم:بر آستانه حرم ایستادن،دعا خواندن و اذن ورود طلبیدن

‏سوم:كنار ضریح مطهر ایستادن و خود را به قبر نزدیك ساختن

‏چهارم:رو به حرم و پشت به قبله ایستادن در حال زیارت،سپس صورت بر قبر نهادن‏سپس به بالاى سر رفتن

‏پنجم:زیارتهاى وارده را خواندن و سلام گفتن

‏ششم:پس از زیارت،دو ركعت نماز خواندن

‏هفتم:پس از نماز،دعا كردن و اجت‏خواستن

‏هشتم:كنار ضریح مقدارى قرآن خواندن و ثواب آن را هدیه به امام كردن

‏نهم: در همه حال،حضور قلب داشتن و استغفار كردن از گناه

‏دهم:به نگهبانان و خادمان حرم احسان و احترام كردن

‏یازدهم:پس از باز گشت به خانه،دوباره به حرم و زیارت رفتن و در آخرین زیارت،دعاى وداع خواندن‏

دوازدهم:پس از زیارت،بهتر از قبل از زیارت بودن

‏سیزدهم: بعد از تمام شدن زیارت،زود از حرم بیرون آمدن تا شوق،افزون‏تر شود،وهنگام خروج،عقب عقب بیرون آمدن‏

چهاردهم:صدقه دادن به نیازمندان آن شهر و آستانه،بویژه به تنگدستان از دودمان‏رسول خدا احسان كردن. (3) رعایت این آداب،قرب روحى و معنوى مى‏آورد و سازندگى زیارت را افزون‏مى‏سازد و فلسفه تشریع زیارت نیز،همین بهره‏ورى از معنویات مزارات اولیاء خداست. (4)

پی نوشتها:

1- ر.ك:«بحار الانوار»،ج 97،ص 124 .
2- ر.ك:«بحار الانوار»،ج 98،ص 140 به بعد .
3- همان،ج 97،ص 134 .
4- در این زمینه :«زیارت‏»،به قلم مؤلف،نشر سازمان حج و زیارت .