شش ماه قبل از ظهور حضرت 2 حادثه ي مهم رخ مي دهد و در اين شش ماه  مخفيانه كار مي كنند .

 1- نداي آسماني جبريِيل كه مردم را به ظهور حضرت بشارت مي دهد. از هر طرف شنيده مي شود، هر كس با زبان خود مي شنود و همه مصرانه از هم مي پرسند كه مهدي كيست؟ كجاست؟ اما پس از آنكه فهميدند پيشواي مسلمانان بوده و از حجاز ظهور خواهد كرد ترديد و دشمني مي كنند، اين درحد تواتر معنوي است.

2- كودتايي در شام  به رهبري عثمان سفياني كه دست نشانده دشمنان اسلام است كه براي يكپارچه نمودن اطراف فلسطين مي كنند. سفياني سه روز تمام مدينه را در اختيار سپاهيان خود مي گذارد. اين شش ماه مرحله ظهور غيرعلني است و شكل همان غيبت صغري است و تدريجي است كه زمينه شود.

چند علامت ديگر:

1- بحران حكومت حجاز كه با مرگ پادشاهش كشايش در امور رخ مي دهد و كشمكش ها شروع مي شود. با تمام بحران ها و مشكلات ،آن سال ميليونها نفر در حج مي پرسند مهدي كيست؟

2- شيوع ظلم و ستم و تبعيض در جامعه

3- شيوع كشتار و قتل و فوت  انسانها در اثر طاعون

4- قتل نفس زكيه

5- خروج دجال

6- خسوف و كسوف غير طبيعي مثل كسوف در 15 رمضان و خسوف در آخر آن.

 -- ظهور حضرت نهفتي پاك و بدون خونريزي است بدليل حمايت هاي غيبي امام و ترس و وحشتي كه خداوند در دل دشمنان او مي اندازد. از سويي افكار مردم مشتاقانه ظهور وي را لحظه شماري مي كنند و خود حضرت نيز با نقشه دقيق مراكز قدرت و را بدون جنگ ميگيرد.

  -- حضرت در نجف مسجدي بنا مي كند كه هزار در داشته باشد و البته مسجدي كه مسلمانان بخواهند از سراسر جهان گرد آيند و در نماز جمعه شركت كنند ، با امكانات جانبي مثل فرودگاه ، پاركينگ ، ترمينال و... مساحتي بين نجف نياز دارد كه هشتاد كيلومتر است.

  -- فرود آمدن حضرت مسيح محيط را امن و آرام مي كند ليكن پس از تبعيت او از امام زمان عده اي با او مخالفت كنند .

--------------------------------------

عصر ظهور-علي كوراني( ص299)