زمين كربلا

مرحوم جنّت مكان حاج حسين نورى در دارالسلام خود نقل كرده است كه در كتاب كلمه طيّبه از مرحوم ميرزا سيد على صاحب شرح كبير كه مى فرمايد: من عصرهاى پنجشنبه مواظبت داشتم به زيارت قبرهائى كه در اطراف خيمه گاه است . شبى در عالم رؤ يا ديدم كه رفته ام به زيارت همان قبرها، ناگهان شنيدم هاتفى به زبان فارسى مى گويد: خوشا به حال كسى كه در اين زمين مقدس ( كربلا) مدفون شود، اگر چه با هزاران گناه باشد از هول قيامت سالم مى ماند، و هيهات كه از هول قيامت سلامت باشد، كسى كه در اين زمين دفن نشود. دار السلام كربلا خاكت دهد بوى بهشت كربلا هستى تو چون كوى بهشت كربلا خاكت معطّر از چه شد بين گلها امتيازت از كه شد كربلا گو بوى عطرت از كجاست عنبر و بوى عنبرت از كجاست كربلا بوى خدائى ميدهى كى ز او بوى جدائى ميدهى كربلا جانم فداى بوى تو كى شود رو آورم بر سوى تو كربلا گشتى معلّى بعد از آن برتر از عرش خدائى بعد از آن كربلا من زنده از بوى تواءم كربلا من عاشق روى تواءم كربلا هر كس كه يادت مى كند زائرت حق را زيارت ميكند داستانهايى از زمين كربلا ر - يوسفى

دوشنبه 18 آبان 1388  نظرات : 0