خطبة امام حسن علیه السلام فى علة صلحه لمعاویة

روى انه لما تم الصلح و انبرم الامر التمس معاویة بن الحسن علیه السلام ان یتكلم بمجمع من الناس ، و یعلمهم انه قد بایع معاویة ، و یسلم الامر الیه فاجابه الى ذلك ، فخطب - و قد حشد الناس - خطبة حمد، الله تعالى و صلى على نبیه صلى الله علیه و آله فیها، وهى من كلامه المنقول ، عنه علیه السلام وقال : ایها الناس ! ان اكیس الكیس التقى ، واحمق الحمق الفجور، و انكم لو طلبتم بین جابلق و جابرس رجلا جده ، رسول الله صلى الله علیه و آله ما وجدتموهم غیرى و غیر اخى الحسین ، و قد علمتم ان الله هداكم بجدى محمد، فانقذكم به من الضلالة ، و رفعكم به من الجهالة و اعزكم بعد الذلة ، و كثركم بعد القلة و ان معاویة نازعنى حقا هو لى دونه ، فنظرت لصلاح الامة و قطع الفتنة و قد كنتم بایعتمونى على ان تسالموا من سالمت و تحاربوا من حاربت فراءیت ان اسالم معاویة ، و اضع الحرب بینى و بینه ، و قد بایعته و راءیت ان حقن الدماء، خیر من سفكها، و لم ارد بذلك الا صلاحكم و بقائكم ، و ان ادرى لعله فتنة لكم و متاع الى حین خطبه امام حسن(ع) در علت صلح ایشان با معاویه روایت شده : هنگامى كه صلح انجام پذیرفت ، و كار پایان یافت معاویه از امام خواست كه در میان گروهى از مردم سخن بگوید و ایشان را آگاهى دهد كه با معاویه بیعت نموده و حكومت را به او تفویض كرده است امام پذیرفت و در حالیكه مردم جمع شده بودند خطبه خواند، ابتدا حمد و ثناى الهى گفته و بر پیامبرش درود فرستاد، و این از گفتار ایشان است كه فرمود : اى مردم ! زیركترین زیركى تقوى ، و حماقت ترین بى خردى فجور و گناه است ، و اگر شما بین شرق و غرب جهان بگردید، تا مردى را بیابید، كه جد او پیامبر باشد، جز من و برادرم حسین كسى را نمى یابید، و مى دانید، كه خداوند شما را به جدم ، پیامبر هدایت كرد و شما را از ضلالت و گمراهى نجات داد، و از جهالت نادانى رهائى بخشید، و بعد از ذلت و عزت ، و بعد از كمى افراد بسیارتان گردانید . و معاویه با من در مورد حقى منازعه مى كند كه آن براى من است و براى صلاح امت و قطع فتنه و آشوب آن را رها كردم ، و شما با من بیعت كرده بودید كه با هر كه صلح كنم صلح و با هر كه بجنگم بجنگید، به این عقیده رسیده ام كه با معاویه سازش كنم ، و خط جنگ بین خود و او را پایان دهم ، وبا او بیعت نمودم و دیدم كه جلوگیرى از خونریزى بهتر از ریختن آن است ، و قصدم از این كار صلاح و بقاى شماست و شاید این امر آزمایشى براى ما بوده و تا زمان اندكى آنان را بهره مند سازد .

جمعه 22 آبان 1388  نظرات : 0