آخرین مناجات حسین بن على (ع
(
متن سخن
:
اَللّهُمَّ مُتَعالىَ الْمَكانِ عَظِیمَ الْجَبَرُوتِشَدِیدَ الِْمحالِ عَنِّى غَنِىُّ
عَنِ الْخَلائِقِعَرِیضُ الْكِبْرِیاءِ قادِرٌ عَلى ما تَشاءُ
قَرِیبٌ الرَّحْمَةِ صادِقُ الْوَعْدِ سابِغُ النِّعْمَةِ حَسَنُالْبَلاءِ
قَرِیبٌ اِذا دُعیتَ مُحِیطٌ بِماخَلَقْتَ
قابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تابَ اِلَیْكَقادِرٌ على ما اَرَدْتَ
تُدْرِكُ ما طَلَبْتَشَكُورٌ اِذا شُكرْتَ ذَكُورٌ اِذا ذُكِرْتَ
اَدْعُوكَ مُحْتاجاً وَاَرْغَبُ اِلَیْكَ فَقِیراً وَاَفْزعُاِلَیْكَ
خائِفاً وَاَبْكِى مَكْرُوباًوَاَسْتَعِینُ بِكَ ضَعِیفاً
وَاَتَوَكَّلُعَلَیْكَ كافِیاً اَللّهُمَّ احْكُمْ بَیْنَنا وَبَیْنَ قَومنا
فَاِنَّهُمْ غَرُّونا وَخَذَلُونا وَغَدَرُوا بِنا وَقَتَلُونا
وَنَحْنُ عِتْرَةُ نَبِیِّكَ وَوُلْدُ حَبِیبِكَمُحَمَّدٍ صلى اللّه علیه و آله الَّذِى اصْطَفَیْتَهُ
بِالرِّسالَةِ وَاءتْمَنْتَهُ الْوَحْىِ عَلَى
فَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا فَرَجاً وَمَخْرَجاً یا اَرْحَمَالراحِمینَ
.
...
صَبْراً عَلى قَضائِكَ یا رَبِّ لااِلهَ سِواكَ
یا غِیاثَالْمُسْتَغیثین مالِى رَبُّسِواكَ وَلا مَعْبُودٌ غَیْركَ
صَبْراً عَلىحُكْمِكَ یا غِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ
یا دائِماًلا نَفادَ لَهُ یا مُحْیِى الْمَوتى
یا قائِماًعَلى كُلِّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ اُحْكُمْ بَیْنى وَبَیْنَهُمْ
وَاَنْتَ خَیْرُالْحاكِمینَ
ترجمه و توضیح لغات :
مُتَعال : برتر. جَبَرُوت : صیغه مبالغه است : قُدْرَتْ: تسلط. مِحالبه كسر میم: دقت ، تصرف ، عریض : گسترده . كِبْرِیاء: عظمت و بزرگى ، سابِغ
:
وسیع . شَكُور: شكرگزار و یكى از اسماء خداوند است كه پاداش زیاد در مقابل كم مىدهد.ذكور: یادآورنده ، بسیار یاد كننده . بَلاء: آزمایش . رَغِبَ اِلَیْه : تضرع وزارى نمود. فقیر: نیازمند. فَزَعَ اِلَیْهِ: به سوى او پناه برد. كرْب : اندوه
.
غَرُّونا (از غَرَّ): گول زد. غَدْر: خیانت كردن . غِیاث : كمك . اِسْتِغاثَة
:
یارى طلبیدن . نَفاد: تمام شدن
.
ترجمه و توضیح
:
بنابه نقل شیخ الطائفه ، شیخ طوسى در مصباح المتهجد و مرحوم سیدبنطاووس در اقبال ، حسین بن على علیهما السلام در آخرین دقایق زندگیش چشمها رابازكرد و به سوى آسمان متوجه گردید و براى آخرین بار با پروردگار خویش ، پروردگارعالمیان چنین مناجات و راز و نیاز نمود
اى خدایى كه مقامت بس بلند، غضبت شدید،نیرویت بالاتر از هر نیرو، تو كه از مخلوقات خویش مستغنى هستى و در كبریا و عظمتفراگیر، به آنچه بخواهى توانا، رحمتت به بندگانت نزدیك ، وعده ات صادق ، نعمتت شامل، امتحانت زیبا، به بندگانت كه تو را بخوانند نزدیك هستى و بر آنچه آفریده اى احاطهدارى و هركس كه از در توبه درآید پذیرایى ، آنچه را كه اراده كنى توانایى ، آنچه راكه بخواهى درك توانى كرد، كسى را كه شكرگزار تو باشد شكرگزارى ، یاد كننده ات رایادآورى ، من تو را خوانم كه نیازمند تواءم و به سوى تو روى آرم كه درمانده تواءم ،ترسان به پیشگاهت فزع مى كنم ، غمگین دربرابرت مى گریم ، از تو مدد مى طلبم كهناتوانم ، خود را به تو وامى گذارم كه بسنده اى ، خدایا! در میان ما و قوم ما داورىكن كه آنان از راه مكر و حیله وارد شدند و دست از یارى ما برداشتند وما را كهفرزندان پیامبر و حبیب تو محمد صلّى اللّه علیه و آله هستیم به قتل رسانیدند،پیامبرى كه به رسالت خویش انتخاب نموده وامین و حیش قرار داده اى ، اى خدا! اىمهربانترین ! در حوادث ، بر ما گشایش و در پیشامدها، برما خلاصى عنایت كن
.
امام علیه السلام مناجات خویش را با اینجملات به پایان رسانید
:
در مقابلقضا و قدر تو شكیبا هستم اى پروردگارى كه بجز تو خدایى نیست . اى فریادرس دادخواهانكه مرا جز تو پروردگارى و معبودى نیست . برحكم و تقدیر تو صابر و شكیبا هستم . اىفریادرس آنكه فریادرسى ندارد، اى همیشه زنده اى كه پایان ندارد. اى زنده كنندهمردگان . اى خدایى كه هركسى را با اعمالش مى سنجى ، در میان من و این مردم حكم كنكه تو بهترین حكم كنندگانى
وآنگاه كه صورت به خاك مى گذاشت ، گفت بِسْمِاللّه وَبِاللّه وَفِى سَبیلِاللّه وَعَلى مِلَّةِرَسُولِ اللّه