اي كه هستي به فرق عالم تاج عالمي بر عنايتت محتاج

اي كه ناخوانده درس ، سيل علوم گشته از سينه تو استخراج

اي كه شد از تو توبه اش مقبول چونكه آدم شد از بهشت اخراج

اي كه از ماه و زهره و خورشيد پرتو حسن تو بگيرد باج

اي كه دلهاي عاشقان يكسر تير عشق تو را بود آماج

اي كه باشد به تحت فرمانت باد و طوفان و غرش امواج

اي كه چون تو نديده ديده دهر يكه تازي بعرصة معراج

اي كه از يُمن مقدمت گرديد كعبه جاي تمركز حجاج

دارم اميد با شفاعت خويش درد ما را كني ز لطف علاج

وِرد من گشته در همه اوقات

بر محمد و آل او صلوات