ذات مقدس منشيء همه موجودات است

و قال اميرالمؤمنين عليه‏السلام: لم يخلق الاشياء من اصول ازليه و لا من اوائل بديه ابديه الخبر. و قال عليه‏السلام: ايضا لم يخلق الاشياء من اصول ازليه و لا من اوائل کانت قبله يديه بل خلق ما خلق الخبر... قال عليه‏السلام: اذا لقامت فيه آيه المصنوع و لتحول دليلا بعد ما کان مدلولا عليه ليس في محال القول حجه و لا في المسئله عنه جواب و لا في معناه له تعظيم و لا في آياته عن الخلق ضيم الابامتناع الازلي، ان يثني و مالا بداء له ان يبدأ لا اله الا الله العلي العظيم کذب لعادلون بالله و ضلو ضلالا بعيدا و خرو خسرانا مبينا و صلي الله علي محمد و آله الطاهرين. ترجمه:  در اين هنگام هر آينه آيه و علامت مصنوع و در او پيدا خواهد شد، و هر آينه مدلول عليه دليل خواهد شد نيست در گفتن محال حجت و در سؤال او جواب و نيست از براي خداوند در اين قول تعظيم و نيست در بينونت خداوند از خلق ظلم مگر باينکه ازلي ممتنع است از اينکه دو تا شود و چيزي که    [ صفحه 461]   ابتداء ندارد براي او ابتداء درست شود. نيست الهي مگر خداوند علي عظيم دروغ گفتند آن کساني که عديل قرار دادند و گمراه شدند گمراهي بسيار دوري و زيان کار شدند زيان کار واضحي و صلوات خداوند بر محمد و آل محمد. شرح: اين جمله اذا لقامت فيه آيه المصنوع، برهان است براي جمله جلوتر که اگر امتناع از حدوث نداشت باشد و خودش حادث باشد و يا محل حوادث واقع شود. و بعبارت اخري: اگر امتناع نداشت از خلق شدن و از انشاء شدن که غير او را انشاء کند و منشأ شود بصيغه مفعول نه به صيغه‏ي فاعل اين علامت مخلوقيت اوست نه خالق بودن و خواهد بود دليل بر صانع ديگري و يا آنکه لازمه‏اش اين است که خالق مخلوق شود و مدلول عليه دليل شود چون همه‏ي موجودات آيات و علامات حق متعالند منتهي در رتبه‏ي اول انبياء و ائمه سلام الله عليهم اجمعين چنانچه در زيارت جامعه است - و ادلاء علي صراطه و در دعاء ماه رجب که توقيع امام زمان عجل الله فرجه الشريف براي ابي‏جعفر محمد بن عثمان بن سعيد رضي الله عنه رسيده است و آن دعاء مفصل است يک جمله‏اش اينست: فجعلتهم معادن لکلماتک و ارکانا لتوحيدک و آياتک و مقاماتک التي لا تعطيل لها في کل مکان يعرفک بها من عرفک الدعاء. و همه‏ي موجودات علامات و نشانه‏هاي حق متعالند و علامات و بالنجم هم يهتدون و اوست مدلول عليه همه‏ي موجودات و ذاتي شيي‏ء   [ صفحه 462]   قابل تغيير و تغير نيست، که خداوند مثل سائر ممکنات شود و اوصاف ممکنات در او جاري شود و باعث احتياج شود اين امري است محال يعني ذات ازلي حادث شود محال است و امر محال دليل ندارد برهان ندارد حجت ندارد. يعني سؤالش جواب ندارد و جوابش اين است که محال است و لا في معناه له تعظيم و نيست در اثبات اين معاني يعني اتصاف حق بصفات مخلوقين تعظيمي براي خداوند. بلکه نقص در ساحت قدس اوست و ليس في ابانته عن الخلق ضيم، و نيست در بينونت حق متعال از مخلوقين و اينکه او متصف بصفات مخلوقين از حدوث و عوارض ديگر ممکنات ضيم. قال في مجمع البحرين (الضيم الظلم) ظلمي بامتناع الازلي ان يثني مگر ممتنع است از اينکه موجود ازلي دوتا بشود و بان مالا بدأ له و باينکه موجودي که ابتداء ندارد ممتنع است که از براي بدء و ابتداء باشد و يا آنکه علت ديگري و مبدأ ديگري او را موجود کرده باشد. يعني: اگر قائل بآنها شديد که ازلي را دو تا دانستيد و ابتداء براي حق قائل شديد و يا علت و مبدأ ديگري که او را موجود کرده باشد اثبات ظلم کرده‏ايد. لا اله الا الله العلي العظيم. نيست خداوندي غير از ذات پاک علي عظيم. کذب العادلون بالله العديل الذي يعادلک في الوزن قال: علي اميرالمؤمنين عليه‏السلام: کذب العادلون بک اذ يشهوک باصنامهم و العديل بمعني العدول عن الحق و ضلو ضلالا بعيدا. گمراه شدند يکنوع گمراه شدني.   [ صفحه 463]   و خسرو خسرانا مبينا. الخسران، النقصان - الخسران المبين النقصان الواضح. و صلي الله علي محمد النبي و آله الطيبين الطاهرين. تمت الرساله الشريفه في شرح الخطبه الرضويه عليه آلاف التحيه و الثناء بيد مؤلفه الفاني العاصي محمدحسين المدعو بالخراساني في اواخر يوم الجمعه و هو اليوم الثاني و العشرين من شهر رجب المرجب في سنه الف و اربعمائه من الهجره النبويه صلي الله عليه و آله و سلم و الحمد لله الذي وفقني لاتمامه و اشکره علي نعمائه. و الحمد لله اولا و آخرا و ظاهرا و باطنا.

دوشنبه 2 آذر 1388  نظرات : 0