متن سخن :
هَلْ مِنْ ذابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِاللّه ،
هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یَخافُاللّه فینا، هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یَرْجُو اللّهَ فِى اِغاثَتِنا
هَلْ مِنْ مُعِینٍ یَرْجُو ما عِنْدَاللّه فِى اِعانَتِنا 1
رَبِّ اِنْ تكُ حَبَسْتَ عنَّا النَّصرَ مِنَ السَّماء فَاجْعل ذلِكَ لِما هُو خَیرٌ
وانتقمْ لَنا واجْعَل ماحَلَّ بنا فِى العاجل ذخیرة لنا فى الا جل 2 ...
هَونٌ عَلىَّ ما نَزل بِى انَّه بِعَیْنِاللّه

ترجمه و توضیح لغات :
ذَبّ: دفاع كردن . مُغیث : فریادرس . عاجِل : دنیا. آجِلُ: آخرت . هَوْنٌ: سهل و آسان . بِعَیْنِاللّه : كنایه از كمال عنایت و توجه خداوند است .
ترجمه و توضیح :
طبرى از عقبة بن بشیر اسدى نقل مى كند كه روزى به حضور امام پنجم حضرت محمد باقر علیه السلام شرفیاب شدم آن حضرت در ضمن سخن به من فرمود: عقبه ! ما خاندان پیامبر در پیش شما بنى اسد خونى داریم . امام سپس چنین توضیح داد كه : در روز عاشورا یكى از اطفال جدم حسین بن على علیهمالسلام را به دست وى دادند و همین طورى كه طفل در بغل آن حضرت بود یك نفر از افراد قبیله شما (بنى اسد) با تیر گلوى او را درید و حسین علیه السلام با دست خود آن خون را گرفت و به هوا پاشید سپس عرضه داشت :رَبِّ اِنَّكَ اِنْ ... پروردگارا! اگر در دنیا نصر و پیروزى آسمانى را از ما گرفتى در عوض ، بهتر از پیروزى را در آخرت نصیب ما بگردان و انتقام ما را از این مردم خونخوار بگی.
خوارزمى این جریان را مشروح تر و بدون ذكر سند چنین نقل مى كند: پس از كشته شدن یاران حسین بن على علیهما السلام كه بجز زنان و اطفال و بجز امام سجاد كسى در میان خیمه هاى او باقى نماند استغاثه آن حضرت بلند شد: