وداع امام حسین علیه السلام از مادر
بعد از اینكه امام على علیه السلام فاطمه زهراء علیها السلام را غسل و كفن نمود، فرزندان بزرگوارش را صدا زد و فرمود:
فلموا تزودو امن امكم فهذا الفراق و اللقاء فى الجنه
بیایید از مادرتان توشعه سعادت مهیا كنید؛ این لحظه جدایى و دیدار در بهشت خواهد بود. در اینحال امام حسین علیه السلام و امام حسن علیه السلام با شیون و زارى ، مادر را به آغوش گرفته و اظهار داشتند:
اى مادر! به جدمان ، محمد مصطفى ، سلام ما را برسان و بگو كه ما در دنیا یتیم شدیم .
در اینحال امام على علیه السلام فرمود:
به یقین خداوند متعال را گواه مى گیرم كه زهراء علیها السلام با شوق و نال دستش را دراز كرد و ایشان را به آغوش گرفت و ناگهان هاتفى ندا زد: اى ابا الحسن ! آندو را از آغوش زهراء علیها السلام بردار؛ سوگند به خداوند، ایشان فرشتگان آسمان ها را به گریه آوردند1.
من راى سلطانا جائرا مستحلا لحرام الله ناكثا لعهدالله مخالفا لسنة رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم یعمل فى عبادالله بالاثم و العدوان فلم یعیر علیه بفعل و لا قول كان حقا على الله ان یدخله مدخله2
اى مردم ! رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
كسى كه حكمران و فرمانرواى ستمگرى را كه حرام خدا را حلال شمرد و عهد خدا را بشكند و خلاف سنت رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم رفتار و به گناه و ستم در میان بندگان خدا عمل كند، ببیند و او را با كردار و گفتار خویش سرزنش نكند، بر خداست كه او را به همان جایگاه حاكم ستمگر داخل كند. امام حسین علیه السلام پی نوشت ها:
1-بحار الانوار 43/179. 2-احقاق الحق 11/609 و بحار الانوار 44/382. منبع:كتاب
قصه هاى زندگى امام حسین علیه السلام
|