او خطرات ناشى از بى صبرى را مى شناسد و بدین نظر سعى دارد در بلایا متحمل باشد و خواستار توان تحمل از خداوند است؟ در دعاى فاطمه علیهاالسلام مى خوانیم: اللّهم اِنِى اَسئلُکَ صَبْراً عَلى بَلِیَّتِکَ... [تحفة الزائر.] از تو اى خداى بزرگ مى خواهم که شکیبائى در بلایایت را بمن عنایت فرمائى. و تلقى او را از صبر و تحمل این است که آن نخستین گام در راه بندگى خداوند است، و مخصوصاً باید با اخلاص همراه باشد و او این درس را از پدر آموخته بود.

سفارش پیامبر صلى اللَّه علیه و آله هم در این زمینه که از پیش در او بسیار مؤثر و کارساز بود. پیامبر خود وضع آینده را براى فاطمه علیهاالسلام و على علیه السلام تشریح کرده بود. و به او سفارش فرمود که بر خدا توکل کن، صبر کن، به همانگونه که پدران تو از پیامبران سلف و مادرانتان و همسران آنها صبر کردند: تَوَکُّلى عَلَى اللَّهِ، وَ اصْبِرِى کِما صَبَرَ آباؤکَ مِنُ الاَنْبِیاءِ وَ اُمهاتِهِمْ وَ اَزْداجِهِم. [ص 179 تفسیر فرات.]

اینکه پیامبر فاطمه علیهاالسلام را این همه مى بوسد و در حضور جمع او را مورد ستایش قرار مى دهد و این همه احادیث و سخن را درباره او مى فرماید از یکسو براى تحکیم موقعیت اوست و از سوى دیگر دادن درس استقامت در مصائب و دشواریها به فاطمه علیهاالسلام و از جهت سوم اتمام حجت به شنوندگان.
منبع:کتاب در مکتب فاطمه سلام الله علیها