عن ابن مسعود قال: جاء رجل الى فاطمه علیهاالسلام فقال: یا ابنه رسول الله هل ترک رسول الله عندک شیئا تطر فینیه؟ فقالت: یا جاریه هات تلک الحریره فطلبتها فلم تجدها فقالت: و یحک أطلبیها فانها تعدل عندى حسنا و حسینا فطلبتها فاذا هى قد قممتها فى قمامتها فاذا فیها: قال محمد النبى: لیس من المؤمنین من لم یأمن جاره بوائقه و من کان یؤمن بالله و الیوم الاخر فلا یوذى جاره و من کان یومن بالله و الیوم الاخر فلیقل خیرا او یسکت. ان الله یحب الخیر الحلیم المتعفف و یبغض الفاحش الضنین السئال الملحف. ان الحیاء من الایمان و الایمان فى الجنه و ان الفحش من البذاء و البذاء فى النار. [فاطمه الزهرا علیهاالسلام بهجه قلب المصطفى صلى الله علیه و آله، ص 275، به نقل از دلائل الامامه، ص 1.]

ابن مسعود مى گوید: شخصى نزد حضرت فاطمه علیهاالسلام آمد و گفت: اى دختر رسول خدا، آیا چیزى از پیامبر نزد شماست که به من تحفه دهید حضرت فرمود: اى کنیز، آن نگاشته ى بر حریر را بیاور. کنیز به دنبال نگاشته رفت ولى آن را نیافت. حضرت زهرا فرمود: شگفتا از تو پیدایش کن؛ چون آن حریر، ارزشى معادل حسن و حسین براى من دارد. کنیزک گشت و پیدایش کرد. و دید به هنگام روفتن آن را روفته است در حریر چنین نوشته شده بود: پیامبر فرمود: کسى که همسایه اش از شر او در امان نیست از مؤمنین نخواهد بود. و هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد همسایه ى خویش را آزار نمى دهد. و هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد باید که یا سخن خوب بگوید وگرنه ساکت باشد. خداوند انسان خیرمند بردبار عفیف را دوست دارد و بدگوى بخیل بسیار درخواست کننده ى مصرّ را دشمن مى دارد. حیاء از ایمان و ایمان جایش در بهشت است و فحش از زشتگویى است و زشتگویى جایش در آتش است.

منبع:کتاب زخم خورشید: کاوشی در زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها