جناب ثقه الاسلام کلینى ، در کتاب شریف اصول کافى ،
از امام صادق علیه السلام ، روایت فرموده است که : شخصى همراه حضرت عیسى علیه
السلام بود تا به دریا رسیدند و با حضرت بر روى آب راه مى رفتند و از دریا مى
گذشتند
.
این جانیست که بر آن تصرف مى کند، این همان جان است که مرده را زنده مى
کند و ابراء اکمه و ابرص مى نماید، و جان هاى مرده را زنده مى کند و حیات مى دهد، و
هر کسى که به تعلیم معارف حقه ، نفوس را احیاء مى کند، عیسوى مشرب است
.
آن شخص
دید که بر روى آب مثل زمین هموار عبور مى کنند، در عین عبور به این فکر افتاد که
حضرت چه مى گوید و چه مى کند که بر بوى دریا این گونه راه مى روند، دید حضرت مى
گوید: بسم الله
.
از روى عجب به این گمان افتاد، که اگر خودش از تبعیت کامل
بیرون آید و مستقلا بسم الله بگوید، مانند حضرت مى تواند بر آب بگذرد، از کامل ،
بریدن همان و غرق شدن همان ، استغاثه به حضرت روح الله نمود، آن جناب نجاتش داد
|