یادش بخیر..
اون موقع ها که فیلم مسافری از هند میذاشت خواهرم هروقت از مدرسه برمیگشت یه شعری درمورده این فیلمه یاد گرفته بود!!
یکیش اینه ک یادمه:
سیتا دامنش برق میزنه
رامین هم چشمک میزنه
سیتا و رامین همدیگرو ندیدن /وقتی دیدن همدیگرو پسندیدن!!
بادا بادامبارک بادا ایشالله مبارک بادا !!!!
خخخخ:)
شعرای دیگه هم از فیلمای دیگه هس اونا هم میگم بعدا:))
ادامه دارد...