این خاطره دوران دبیرستان منه
یه دبیر شیمی داشتیم که از شیمی چیزی حالیش نبود تمام قوانین شیمی رو زیر سوال میبرد ما هم سال سوم از ترس کنکور سال بعد و هم کشوری شدن شیمی کل کلاس میرفتیم کلاس خصوصی پیش یکی از دبیرهای خوب شهرمون
کلاسمون جوری بود که ما 15 دقیقه بعد مدرسه تو یکی از مجتمع آموزشی های شهر با دبیر مربوطه کلاس داشتیم و فاصله اونجا هم 10 دقیقه ای میشد و ما سعی میکردیم از خونه لقمه با خومون ببریم
اون روز منهم از خونه لقمه برده بودم مامان جان فرمودن که داری میری یهدونه آب دوغ بگیری...عاقا ما کلی به مامان خندیدیم که آب دوغ چیه و ...
عاقا داشتیم میرفتیم که من به دوستام گفتم بمونید من یه دونه دوغ بگیرم که یاد حرف مامان افتادم وتو دلم کلی دوباره به مامان خوشگلم خندیدم رفتیم تو مغازه .
من: عاقا یه آب دوغ لطفا
فروشند:؟؟؟؟؟(علامت سوال شده بود قیافش) رفت در یخچال رو باز کرد دوباره بست گفت منظورتون آبمیوه است
من با اعتماد به نفس تمام گفتم نه دوغ
عاقا دوستم که تمام مغازه رو جویده بود از خنده
من هم تا چندماه میمردم هم تو اون مغازه نمیرفتم و داشتم از کنارش رد میشدم میرفتم اونسمت خیابون رد میشدم تا فروشنده منو نبینه