من موقعی که چار سالم بود یه دوست صمیمی داشتم که همسن بودیم، یه روز با سنگ زد سرمو شکوندو
فرار کرد، منم تا چند روز دم در خونشون با یه سنگ واسادم تا بیاد بیرون، نیومد که نیومد، بلاخره یه روز
داداشش که دو سال از ما بزرگتر بود اومد بیرون با شوق و ذوق بهم گفت ：ببین من موهامو کوتاه کردم ،
بعد سرشو اورد پایین ، منم همون موقع با سنگ زدم تو سرش، پسره جوری نعره میکشید که تمام خیابونو
سنگاش با آسفالت رفتن تو حلقش ، بعد مامانش دستشو گرفت اومد در خونمون به مامانم گفت ببین
دخترت چه به روز پسرم اورده …!!پسره دماغش آویزون ، دهنش باز، اشکاش همینطور میریخت پایین،
بزرگ که شدیم پسره هر وقت منو میدید یه لبخند گوشه لبش بود منم که همیشه شرمنده،
پسرا …، حالا به دخترا بگید ضعیفه!!!!