پسر خالم تازه ازدواج کرده پریشب مارو دعوت کرده برای شام خونشون

سر میز نشسته بودیم «البته بماند که از گشنگی نصف شالم رو خوردم تموم شد»

بله مروارید « زن پسر خالم» غذا رو آورد همه شروع کردن به خوردن وسط غذا

بودم ناگهان احساس کردم یه چیزی که هیچ ربطی به غذا نداره تو دهان بنده می چرخه

با بد بختی از دهنم درش آوردم ، دیدم یه چیز قرمزه پس از برسی فراوان متوجه شدم

ناخون مروارید جونه داد زدم « که ای کاش خفه می شدم» این چیه تو غذای من

مروارید یه نگاه به من کرد یه نگاه انگشت شصتش کرد

منم گفتم الان می گه ببخشید :-[ یک دفعه داد کشید کامی « کامران» ناخونم شکست

کامران اسکول هم بلند شده میگه اشکالی نداره عزیزم دو ماه بعد مثل اولش میشه

بعد برگشته به من می گه تو میمردی قورتش می دادی چند روزه حالم خوب

نیست خواستم برم افق راهم ندادند گفتن : گفتیم افق ندیگه اینقدر!

آخه بدبختی این جاست مامانم هم حرف کامرانو تایید کرد