عاقــــا یـــه دایـــی دارم از اینــــایی کـــه کســــی جــرات نمیکنــــــه بهــــش بگـــــه بـــالـــای چشــــت ابــــرو هســت.
یــه شــب پســر اون یکـــی داییـــم (برادر زادش میشــــه) اشتبــــاهـی بهــش میــس میـــزنه خودشــم متــوجه نمیــشه.
فــرداش از همــــه جـــا بــی خـــبرمیـــره دم مغــــازش بــه داییـــــم میگــــه ســـلام.
اونم نــــه میـــذاره نه برمیــــداره محکـــــم میزنــه تــو گوشـــــش.
شمــــا دیگـــه قیافــه پســر داییمــو تصـــور کــنین.از اون موقـــع هرکــی با دایــــیم کــــار داره بهـــش نامـــه مــیده.