هرگاه بنده ای مرابخواند آن چنان به سخن او گوش می سپارم
که گویی بنده ای جزاوندارم
ولی شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند
که گویی همه خدای اویند جز
من.
هرگاه بنده ای مرابخواند آن چنان به سخن او گوش می سپارم که گویی بنده ای جزاوندارم ولی شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز
من. |