شهرداری مسکو خیابان‌های اصلی و نقاط گردشگری مرکز مسکو را با استفاده از 20 میلیون عدد چراغ کم‌مصرف ال‌ای‌دی چراغانی کرده است.

به گزارش ایسنا از نووستی، در مسکو  پایتخت روسیه بیش از ۴هزار شیء نورانی از اِلمان‌های سال نو میلادی در کنار ۱۱۰۰ درخت بلند کاج در میدان‌های اصلی شهر تعبیه شده تا فضای این شهر را برای گردشگران دلپذیرتر کند.

به گفته مقامات شهری مسکو، هزینه برگزاری جشن‌های این شهر به دلیل بهره‌گیری از فن‌آوری‌های جدید تا ۳۰ درصد در مقایسه با سال‌های گذشته کاهش یافته و در حدود ۹۳۰ میلیون روبل برآورد شده است.

بامداد ۲۳ آذر بارش شهابی جوزایی به اوج خود رسید و علاقه‌مندان به آسمان شب را بار دیگر هیجان زده کرد. هر چند شب‌های اوج این بارش شهابی که بهترین بارش شهابی سال به حساب می‌آید به پایان رسیده اما تا ۲۷ آذر هم می‌توانید با تلاش آن را رصد کنید.

به گزارش خبرآنلاین، سلامدرحالي‌كه بارش شهابي بر ساوشي(Perseids) در ‌ماه اوت (مرداد ماه) به‌دليل تابش نور‌ ماه چندان قابل رصد نبود، بارش شهابي جوزايي به‌دليل كم‌نور بودن هلال نازك ماه، بهترين فرصت رصد را فراهم  کرده بود. بارش شهابي جوزايي يكي از پربارش‌ترين و درخشان‌ترين بارش‌هاي شهابي در طول سال است كه كانون بارش آن درصورت فلكي جوزا به‌نظر مي‌رسد زيرا شهاب سنگ‌ها نوراني و روشن هستند و در ساعات اوج اين بارش، تعداد شهاب‌ها به بيش از ۱۰۰ عدد در ساعت مي‌رسد كه از نظر تعداد شهاب بيشترين آمار رصد را خواهد داشت.بهترین مکان هم برای اینکه شانس بیشتری برای تماشای شهاب‌ها داشته باشید فاصله ۲۰ تا ۳۰ درجه‌ای کانون بارش در صورت فلکی جوزا است. برای دیدن بارش شهابی به هیچ وسیله خاصی نیاز ندارید، با چشم‌ غیرمسلح هم می‌توان این بارش را به‌راحتی دید. اگر می‌خواهید كمی بهتر رصد كنید دوربین دوچشمی گزینه‌ خوبی است اما باید از نور شهرها دور شوید. 

در جهت جنوب ایستاده و صورت فلکی دوپیکر را جستجو می‌کنیم. جوزا از شرق به صورت فلکی گاو و از غرب به صورت فلکی خرچنگ منتهی می‌شود. میانگین سرعت حرکت شهاب‌ها در بارش جوزایی را ۳۵ کیلومتر در ساعت تخمین می‌زنند.

بابانوئل‌ بودن فقط به پوشیدن لباس قرمز و ریش بلند و سفید نیست. جالب است بدانید که این موضوع در غرب یک حرفه تخصصی محسوب می‌شود و بابانوئل‌ها باید در یکی از مدرسه‌های آمریکا دروس تخصصی بابانوئلی را بگذرانند!

 به گزارش ایسنا،  چیز زیادی به جشن کریسمس نمانده است. بابانوئل هم یک شخصیت تاریخی است که خیلی زیاد با فرهنگ عامیانه کشورهای غربی و مسیحی آمیخته شده است. بابانوئل معمولا یک پیرمرد چاق با ریش سفید بلند و لباس قرمز است. معمولا او یک کیسه پر از هدیه به همراه دارد که در روز کریسمس یا شب قبل از آن برای بچه‌ها به ارمغان می‌آورد.

مسیحی‌ها بر این باورند که بابانوئل از شومینه وارد خانه می‌شود و بچه‌ها را به دسته‌های خوب و بد تقسیم می‌کند و برای کودکانی که رفتاری شایسته داشته باشند، هدیه می‌آورد. همچنین افسانه‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه این هدایا در «کارگاه اسباب‌بازی سازی‌ بابانوئل» در قطب شمال ساخته می‌شوند.

اما این موضوع اصلا به این معنا نیست که هرکسی دلش خواست می‌تواند لباس بابانوئل بپوشد و در سطح شهر رفت و آمد کند. آنها باید در مدرسه‌ای به نام «سانتاکلاوس» دوره‌های تخصصی ببینند و پس از آن گواهی بابانوئلی دریافت کنند.

این مدرسه، افرادی با میانگین سنی ۶۳ سال را پذیرش می‌کند و به آنها یاد می‌دهد که چگونه با کودکان معاشرت کنند. بابانوئل‌ها باید در مدرسه یاد بگیرند که چگونه در ایام تعطیلات کریسمس سرحال باشند. آنها باید اصول اخلاقی را به خوبی بیاموزند و یاد بگیرند که چطور برای دوربین‌های عکاسی ژست بگیرند.
 

اولویت ثبت نام با کسانی است که سری پر از موی سفید و ریش بلند داشته باشند اما افرادی که این ویژگی را نداشته باشند هم می‌توانند در مدرسه ثبت نام کنند؛ مخصوصا اگر در حوزه روانشناسی کودک تجربه داشته باشند.

رئیس «سانتاکلاوس» در وبسایت این مدرسه خطاب به علاقه‌مندان حرفه بابانوئلی نوشته است: «دانشگاه من به شما می‌آموزد که این ریش، شکم و کت و شلوار قرمز نیست که شما را بابانوئل می‌کند بلکه آنچه از شما یک بابانوئل خوب می‌سازد، آن چیزی است که در قلبتان دارید.»

حالا در آستانه سال ۲۰۱۸ حدود ۳۰۰ بابانوئل از ۱۲ مرکز مختلف در ایالات متحده آمریکا فارغ‌التحصیل شده‌اند تا در تعطیلات کریسمس به هر کجای دنیا که می‌خواهند، سفر کنند و برای بچه‌هایی که انتظارشان را می‌کشند، هدیه ببرند.

بابانوئل‌ها در ایران هم هستند اما معمولا افرادی هستند که خود را با گریم‌ شبیه بابانوئل می‌کنند و بیشتر هم در محله‌های ارمنی‌نشین تردد می‌کنند و با مردم عکس می‌گیرند.

 این در حالی است که زمان زیادی به عید نوروز ما ایرانی‌ها هم باقی نمانده است. عیدی که یکی از نمادهایش «حاجی‌فیروز» است اما مردم کشور ما هیچ‌ علاقه‌ای ندارند با حاجی‌فیروزهای متکدی که صورت خود را با واکس سیاه می‌کنند و شب‌ها در خیابان پی لقمه نانی پرسه می‌زنند، معاشرت کنند.
 

حاجی فیروز یک چهره افسانه‌ای در ادبیات فولکور ایران است که باید در نخستین روزهای هر سال به شهرها بیاید تا آمدن نوروز را به مردم خبر بدهد. او یک مرد لاغراندام و سیاه‌رخ، با کلاه دوکی، گیوه‌های نوک‌تیز و جامه سرخ است که با دایره‌زنگی و تنبک به خیابان‌ها می‌آید و به رقص، شیرین‌کاری و خواندن آواز  می‌پردازد اما مدت‌هاست که در ایران حاجی‌فیروزهای واقعی جای خود را به متکدیانی در پوشش لباس حاجی‌فیروز داده‌اند تا به جای اینکه در سطح شهر  آمدن بهار را نوید دهند، لقمه‌نانی برای خود دست و پا کنند.

عکس احساسی به مناسبت کریسمس,اخبار جالب,خبرهای جالب,خواندنی ها و دیدنی ها این عکس به دلیل زیبایی و حس زیادی که در خود داشت، اشک شوق همه را درآورد.

 به گزارش باشگاه خبرنگاران،  در جهان اتفاقات زیادی می‌افتد که می‌تواند حس زیادی در دل همه ایجاد کند و گاهی اشک مردم را درآورد، چه از روی حس درد و چه از حس همدردی. یک کاربر فضای مجازی به مناسبت کریسمس عکسی را در فضای مجازی به اشتراک گذاشته است که این عکس حس همدردی و اشک شوق را روی گونه‌های همه مردم جهان جاری کرد.

این عکس نشان می‌دهد که یک پسر در حال گفتن آرزوی خود به بابانوئل است و یک سرباز پشت صحنه تزئین شده نشسته است. پسر کوچک از بابانوئل درخواست کرده است پدرش که یک سرباز آمریکایی است، از افغانستان به خانه بازگردد؛ غافل از اینکه پدر او پشت صحنه نشسته است و پس از شنیدن این آرزو، سرباز از پشت می‌آید و اشک شوق از چشمان پدر و پسر جاری می‌شود.

روانشناسان محقق روی مغز انسان بهترین راه یادگیری را برای افراد مختلف معرفی کردند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، فصل امتحانات از راه رسیده است و همه دانش‌آموزان و دانشجویان در حال جمع کردن جزوه‌های مختلف از دوستان خود هستند و برخی هم با دست خط خود و جزوه‌های خود درس‌هایشان را می‌خوانند.

محققان روانشناسی با تحقیق‌ها و مطالعه‌های بسیار روی مغز انسان و نحوه یادگیری بالاخره موفق شدند بهترین راه را برای یادگیری افراد مختلف معرفی کنند. روانشناسان معتقدند افراد می‌توانند با خواندن جزوه‌های افراد متفاوت بیشتر یاد بگیرند چرا که این اندازه و یا رنگ نوشته‌ها نیست که در ذهن می‌مانند، بلکه فونت‌های مختلف بهتر به ذهن می‌نشینند و بهترین راه حل این است که هر فصل از یک درس را از روی جزوه‌های مختلف خواند.

 جنگ انداختن حیوانات باهم این روز‌ها موضوع جنجال برانگیزی است. ورزش‌های خونین، همان طور که از نامشان پیداست، در بسیاری از کشور‌ها غیرقانونی هستند، هرچند در برخی دیگر به صورت قانونی برگزار می‌شوند. در قرون گذشته، آن‌ها کاملا قانونی و یک سرگرمی بودند. حتی انسان‌ها برخی حیوانات را به طور خاص برای این ورزش‌های خونین پرورش می‌دادند. پس از غیرقانونی شدن بسیاری از این ورزش‌های خونین، برخی از این حیوانات منقرض شدند، چون هیچ هدف دیگری نداشتند. برخی از آن‌ها هنوز هم وجود دارند و در ورزش‌های خونین استفاده می‌شوند. در اینجا ده حیوانی که به طور خاص برای ورزش‌های خونین تربیت می‌شوند را مشاهده می‌کنید.

سگ جنگی کوردوبا
 

سگ جنگی کوردوبا یک نژاد منقرض شده سگ است که به طور خاص برای مبارزه سگ‌ها و در کوردوبای آرژانتین پرورش داده می‌شد. تصور می‌شود این سگ دورگه ماستیف‌های جنگی اسپانیایی و بول تریر‌ها باشد. سگ جنگی کوردوبا به خطر چابکی و تهاجمی بودنش در میان مبارزان سگ محبوب بود و به راحتی با سگ‌ها و حتی حیوانات وحشی بزرگتری مثل پوما‌ها می‌جنگید.

سگ جنگی کوردوبا بسیار مهاجم بود. حتی نر‌ها هنگام جفت گیری به ماده‌ها حمله می‌کردند و آن‌ها را می‌کشتند. انسان‌ها هم در امان نبودند، زیرا سگ‌های کوردوبا نسبت به انسان‌ها هم پرخاشگر بودند. از این سگ گاهی برای شکار هم استفاده می‌شد، اما هرگز به صورت گروهی برده نمی‌شدند، چون به جای شکار، مبارزه می‌کردند؛ بنابراین همیشه از یک نر و یک ماده برای شکار استفاده می‌شد. حتی با این وجود هم تضمینی نبود که آن‌ها با هم نجنگند. تولید مثل کم و مرگ و میر زیاد سگ‌های کوردوبا باعث می‌شد جمعیتشان کم بماند و در نهایت وقتی مبارزه سگ‌ها ممنوع شد، آن‌ها هم منقرض شدند.

خروس لاری اصیل
 

خروس لاری قدیمی‌ترین نژادی است که برای مبارزه خروس‌ها استفاده می‌شود. این خروس اولین بار حدود ۲۰۰۰ سال پیش در هند برای جنگ خروس‌ها پرورش داده شد. خروس لاری یک مبارز قوی است. دو هزار سال پرورش، آن‌ها را برای چنین مبارزاتی کاملا مناسب کرده است. برخلاف خروس‌های دیگر، آن‌ها مهمیز فلزی نمی‌پوشند و از مهمیز طبیعی خودشان استفاده می‌کنند. خروس‌های لاری پا، منقار و استخوان‌های قوی و هم چنین گردن‌های ضخیمی دارند. آن‌ها بسیار وحشی هستند و چند روز جنگ می‌کنند. شکست هرگز گزینه آن‌ها نیست. همچنین بسیار سنگین هستند و میانگین وزن آن‌ها بین ۱.۸ تا ۲.۷ کیلوگرم است. خروس لاری‌های جوان هم مانند همتایان بالغ خود جنگجو و پرخاشگر هستند و به طور طبیعی از چند هفتگی مبارزه را یاد می‌گیرند.

لوسیتانو
 

یکی از حقایق کمتر شناخته شده درباره مسابقات گاوبازی این است که در طول مبارزه، یک گاوباز که پیکادور نامیده می‌شد، سوار بر اسب از نیزه خود برای زخمی کردن گردن حیوان و تضعیف او استفاده می‌کرد. گاوهایی که برای مبارزه استفاده می‌شدند تقریبا همیشه در انتها کشته می‌شدند. گاهی اوقات اگر یک گاو بسیار خوب مبارزه می‌کرد زنده می‌ماند، اما به ندرت چنین اتفاقی می‌افتاد.

اسب لوسیتانو یکی از معدود نژادهای اسب است که توسط پیکادور‌ها استفاده می‌شده است. گاهی چشم آن‌ها بسته می‌شد و نمی‌توانستند گاو را ببینند، در حالیکه در مواقع دیگر، چشم آن‌ها باز بود و می‌توانستند به طرز ماهرانه دربرابر شاخ گاو جاخالی دهند تا پیگادور‌ها بتوانند آن‌ها را زخمی کنند. اسب‌های لوسیتانو به خاطر شجاعت، آرامش و سرعت خود محبوب بودند. آن‌ها مثل اسب‌های دیگر فرار نمی‌کردند و حتی به طرف گاو حرکت می‌کردند.

کاگانچو یک اسب لوسیتانوی مشهور است. او در طول ۱۱ سال با بیش از ۱۰۰۰ گاو در بیش از ۳۰۰ مبارزه گاوبازی در اسپانیا، پرتغال، مکزیک و فرانسه جنگید. معمولا اسب‌ها وقتی پیر می‌شوند کشته می‌شوند، اما کاگانچو به زندگی خود ادامه داد. او در سال ۲۰۲ بازنشست شد و در سال ۲۰۱۵ درگذشت.

ماهی بتا

ماهی بتا را ماهی جنگجوی سیامی نیز می‌نامند، زیرا در سیام (تایلند امروزی) پرورش داده می‌شد. حتی نام آن هم از نام قبیله‌ای جنگجو به نام بتا گرفته شده است. بتا‌ها از دهه ۱۸۰۰ از ماهی برای مبارزه استفاده می‌کنند، زمانی که مردم سیام متوجه شدند که این ماهی‌ها اگر در کنار هم قرار داده شوند با هم می‌جنگند. این مبارزات معمولا چند دقیقه طول می‌کشید تا یک طرف مبارزه عقب نشینی کند، اما مردم خیلی زود پرورش آن‌ها را برای مبارزه آغاز کردند.

ابتدا ماهی‌ها تا زمانی مبارزه می‌کردند که یکی برنده شود، برنده معمولا ماهی بزرگتر بود و تا وقتی زخم هایش خوب شوند از مسابقه دور می‌ماند. اما بعد ماهی برنده باید با برندگان دیگر مبارزه می‌کرد. این ماهی که زمانی فقط چند دقیقه مبارزه می‌کرد حالا باید در مبارزاتی شرکت می‌کرد که ساعت‌ها طول می‌کشید. برنده ماهی بود که هنوز می‌خواست به مبارزه ادامه دهد و بازنده ماهی بود که عقب نشینی می‌کرد.

در گذشته، شرط بندی‌های بزرگی روی مبارزات آن‌ها انجام می‌شد که از پول تا خانه یا حتی اعضای خانواده را دربرمی گرفت. حتی برخی مردان سر همسرانشان شرط بندی می‌کردند. این مبارزات آنقدر در سیام محبوب بود که به ماهی ها گواهی داده می‌شد. این ماهی هنوز برای مبارزه پرورش داده می‌شود.

بول و تریر
 

بول و تریر (با بول تریر اشتباه گرفته نشود) یک سگ جنگی بود که از تلفیق بول داگ با یک تریر پرورش داده می‌شد. این سگ، نژاد سابق بول تریرهای امروزی است. وقتی جنگ سگ‌ها با گاو در سال ۱۸۳۵ در انگلستان غیرقانونی شد، مبارزه سگ‌ها به وجود آمد. مبارزان شروع به پرورش سگ‌های چابک و سبکی کردند که بتواند مدت طولانی مبارزه کند، زیرا مبارزه سگ‌ها از مبارزات سگ‌ها با گاو طولانی‌تر بود. هم چنین سگ‌ها باید آنقدر کوچک می‌بودند که اگر پلیس به صحنه مبارزه رسید بتوانند به راحتی پنهان شوند.

به همین دلیل دو رگه بولداگ های قدیمی با تریرهای مختلف به وجود آمد. نتیجه سگی بود که مثل تریر‌ها سریع و هوشیار و مثل بولداگ‌ها قوی و با تحمل بالا نسبت به درد بود. این سگ‌ها مبارزه می‌کردند تا بمیرند. در سال ۱۸۵۰، جیمز هینک، سگ بول و تریر را با سگ‌های دیگر پیوند زد تا بول تریر را ایجاد کند. بول تریر برخلاف اجدادش، سر بلندی داشت و پاهای قوس دار نداشت. قبل از اینکه بول تریر نامیده شود با اسامی دیگری مثل نژاد هینک و وایت کاوالیر نامیده می‌شد.

عنکبوت سامورایی

در ژوئن هر سال، ساکنان شهر کاجیکی در ژاپن جنگ عنکبوت‌ها را برگزار می‌کنند. این مسابقات ۴۰۰ سال است که برگزار می‌شود و در آن دو عنکبوت ماده «Argiope amoena» با هم مبارزه می‌کنند که عنکبوت سامورایی هم نامید می‌شوند. قبل از مسابقه، مبارزان عنکبوت‌ها را می‌گیرند یا می‌خرند و آن‌ها را برای مبارزه آماده می‌کنند.

عنکبوت‌ها مبارزه نمی‌کنند تا بمیرند و همیشه یک داور انسانی وجود دارند که هروقت مبارزه خیلی شدید شد آن‌ها را از هم جدا کند. عنکبوت‌ها می‌تواند مسابقه را به یکی از این سه روش ببرند: رقیب خود را با تارهایشان به دام بیندازند، تار رقیب خود را از بین ببرند یا اول گاز بگیرند.

میورا

گاوهای میورا یکی از سرسخت‌ترین گاوهای مبارز اسپانیایی هستند. آن‌ها در مزرعه‌ای در سویل پرورش داده می‌شوند که در اصل متعلق به دن ادواردو میورا فرناندز بوده است. فرناندز اولین کسی بود که این گاو‌ها را پرورش داد و به همین دلیل نامش را بر این گاو‌ها نهادند. اولین میورا در ۲۰ آوریل ۱۸۴۹ وارد صحنه نبرد شد. گاوهای میورا بزرگ و مهاجم هستند. حتی برخی از آن‌ها نام خودشان را دارند.

کِلسو

خروس‌های کلسو نژادی از خروس‌های جنگی هستند که در اصل توسط والتر کلسو پرورش داده شدند. کلسو این ژن را با خرید خروس‌های برنده بعد از مبارزه و تلفیق آن‌ها با مرغ‌های دیگر به وجود آورد. این زمانی بود که پرورش دهندگان نژاد‌ها را خالص نگه می‌داشتند و معتقد بودند برای جنگ خروس‌ها بهتر است. اما کلسو تا حد ممکن سعی می‌کرد همه خروس هایش را دورگه نگه دارد. هر وقت کلسو یک خروس جدید به دست می‌آورد آن را با خواهر یکی از پرنده‌های برنده اش تلفیق می‌کرد. اگر خروس جدید جنگنده خوبی بود، خواهرانش را نگه می‌داشت و برای پیوند زدن با سایر خروس‌های برنده اش استفاده می‌کرد. امروزه، خروس کلسو زیرشاخه‌های خودش را دارد.

لوتاتور بریندیزینو

لوتاتور بریندیزینو، نژادی از سگ است که به تازگی ایجاد شده است. این سگ در بریندیزی در ایتالیا و از تلفیق سگ پیت بول با کین کورسو و روتوایلر ایجاد شده است. سگ هایی که به عنوان والد استفاده می‌شدند برندگان مسابقات بودند. بااین حال این نژاد هنوز استانداردسازی نشده و پرورش دهندگان مختلف نسخه‌های خودشان را ایجاد می‌کنند. در ایتالیا، این سگ عمدتا توسط مافیای بریندیزی برای جنگ سگ‌ها استفاده می‌شود، اما گاهی از آن‌ها برای نگهبانی هم استفاده می‌شود. این سگ بسیار وحشی و غیرقابل کنترل است. در عین حال که با صاحب خود مهربان است در مقابل انسان‌ها و سگ‌های دیگر بسیار درنده خو می‌شود.

بولداگ انگلیسی قدیمی
 

 بولداگ انگلیسی قدیمی برای مبارزه سگ‌ها با گاو پرورش داده می‌شده است. درواقع به همین دلیل نام بولداگ را بر آن نهادند. در ورزش مبارزه سگ‌ها با گاو، چند بولداگ در مقابل یک گاو افسار بسته ر‌ها می‌شدند. هر سگی که می‌توانست گاو را با پوزه بگیرد و آن را به زمین بزند برنده بود. این ورزش بسیار خونین بود و گاو توسط سگ‌ها کشته یا بسیار زخمی می‌شد. وقتی این مسابقات در سال ۱۸۳۵ در انگلستان ممنوع شد، بولداگ انگلیسی قدیمی هم منقرض شد. اما برخی از آن‌ها به آمریکا فرستاده شدند و برای گرفتن گاوهای وحشی مورد استفاده قرار گرفتند. سگ‌ها گاو را با پوزه می‌گرفتند تا کسی بیاید و طنابی دور گردن گاو ببندد.

 برترین ها

شهرداری مسکو خیابان‌های اصلی و نقاط گردشگری مرکز مسکو را با استفاده از 20 میلیون عدد چراغ کم‌مصرف ال‌ای‌دی چراغانی کرده است.

به گزارش ایسنا از نووستی، در مسکو  پایتخت روسیه بیش از ۴هزار شیء نورانی از اِلمان‌های سال نو میلادی در کنار ۱۱۰۰ درخت بلند کاج در میدان‌های اصلی شهر تعبیه شده تا فضای این شهر را برای گردشگران دلپذیرتر کند.

به گفته مقامات شهری مسکو، هزینه برگزاری جشن‌های این شهر به دلیل بهره‌گیری از فن‌آوری‌های جدید تا ۳۰ درصد در مقایسه با سال‌های گذشته کاهش یافته و در حدود ۹۳۰ میلیون روبل برآورد شده است.

توکلائو کشور کوچکی در جنوب اقیانوس آرام با جمعیتی حدود ۱۵۰۰ نفر به عنوان ناشناخته‌ترین کشور دنیا عنوان می‌شود.

به گزارش مشرق، «توکلائو» به عنوان ناشناخته ترین و دورافتاده ترین کشور دنیا شناخته می‌شود. این کشور تقریباً توسط نیوزیلند اداره می‌شود و ملکه آن ملکه انگلیس است. در سال ۲۰۰۴ همه پرسیای با کمک سازمان ملل متحد برگزار شده بود که هدف از آن پرسش در مورد این موضوع بود که آیا کنترل نیوزلند پایان یابد یا خیر. در این رای‌گیری ۵۸۱ نفر شرکت کردند که به علت به حد نصاب دو سوم نرسیدن آرا باطل گشت. همه پرسی دیگری نیز در سال ۲۰۰۷ برگزار شد که آن هم به استقلال کامل توکلائو منجر نشد.

این کشور پایتخت ندارد، و زبان‌های رسمی آن توکلائویی و انگلیسی است.

این جزیره ایسلندی درست شبیه یک اثر انگشت ساخته شده است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، خیلی از مکان‌های مختلف در جهان وجود دارند که گاهی دیدن آن‌ها از نمایی دیگر برای انسان لذت‌بخش است و زیبایی آن‌ها تا قبل از آن لحظه مشخص نمی‌شود. یکی از این زیبایی‌های مثال زدنی شامل این جزیره می‌شود که درست شبیه یک اثر انگشت است و از نمای بالا این شکل به طور کامل نمایان است.

نگاهی به صحنه فیلمبرداری آخرین فیلم جنگ ستارگان یعنی بزرگترین صحرای نمکی جهان بیندازید.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، سری فیلم‌های جنگ ستارگان خاطره‌های زیادی داشته است و بسیاری از مردم را به خاطر جذابیت و نشان دادن دنیایی به غیر از زمین به سینماها کشانده است. برای ساخت این مجموعه فیلم‌ها هر سال خرج‌های و سفرهای زیادی می‌شود؛ در نتیجه می‌توان گفت کیفیت این مجموعه فیلم‌ها با سایر فیلم‌های جهان فرق اساسی دارد.

یکی از صحنه‌هایی که در همه فیلم‌های جنگ ستارگان بسیار روی آن کار می‌شود، صحنه‌هایی است که جنگ در آن‌ها نمایش داده می‌شوند. کارهایی که برای این جنگ‌ها اتفاق می‌افتد فیلمبرداری از صحنه‌های فیلمبرداری به صورت خالی و بعد افزودن جلوه‌های ویژه رایانه‌ای به آن‌هاست.

سازندگان سری فیلم‌های جنگ ستارگان برای آخرین فیلم این مجموعه یعنی «؟» به سراغ بزرگترین صحرای نمکی روی کره زمین رفته‌اند و صحنه‌های جنگ فیلم خود را در آن فیلمبرداری کرده‌اند، چرا که این صحرای بزرگ به نام «؟» در بولیوی وسعت لازم برای فیلمبرداری را به آن‌ها می‌داد.

 گفتنی است؛ صحنه‌های مهم جنگ در این صحرا درست شده‌اند.