قرار ِ هر شب ِ ما !
قرار ِ هر شب ِ ما !
نیمه های شب که فرارسید و آرامش و سکوت ِ شهر را حس کردی ؛ وقتی که همه به خواب رفتنند ،
برو و وضو بگیر .. پرده ی اتاق را کنار بزن و خیره شو به آسمان ؛ از دلت بگذران از ابتدا تا به حال را !
یک سیر ِ نزولی ، از آسمان به زمین و یا حتّی کمی قبل تر ؛ وقتی که با خ♥دا عهد و پیمان می بستی ؛
وقت ِ در آغوش کشیدن ِ خ♥دا ؛ وقت ِ خداحافظی .. وقتی که سُر خوردی سمت ِ دنیا ..
همه و همه را بگذران از دلت ! ببین الان کُجایی ؟ سراغ ِ { بال هایت } را بگیر / ..
طوری که یک هو دلت پر بکشد سمت ِ آسمان ؛
یک دلتنگی ِ عجیب و حسّ ِ تعلّق به آسمان و سنگینی ِ زمین ! آرام آرام زمزمه کن خ♥دا را ؛
با هر اسمی که دلت زودتر می شکند و آهت بلند می شود و دلت بیشتر هوایش را می کند !
وقتی که خوب دلتنگ ِ خ♥دا شدی و بریدی از دلتنگی های زمینی ، خدا را بیاور پایین و
خودت را ببر در آغوشش و خوب ابراز ِ دلتنگی و " عاشقی " کن ؛ برایش بگو از هر چه که در دلت هست ؛
زمینی و آسمانی و در آخر بگو که ، فقط و فقط خودش را می خواهی ؛
بگو که عاشقی با خودش را با هیچ چیز عوض نمی کنی ! بگو که آخر ِ همه ی اینها ،
رسیدی به اینکه فقط خود ِ خ♥دا لایق ِ تو هست ! بگو که می خواهی جسم و روحت در آسمان باشد و
روی زمین ، فقط مظهر ِ حق باشی و عاشقی با خدا !
تمام ِ این مدّت هم به چشم هایت اجازه ی باریدن بده ، تا خوب خالص و صاف شود !
دو رکعت نماز ِ / شُکر / بخوان و چند آیه / قرآن* / با توجّه به معنی !
اگر بعد از همه ی این ها آرام شدی و چشیدی طعم ِ عاشقی با خ♥دا را و به راستی ،
دلتنگی های زمینی با وجود ِ خدا برایت حقیر شد و آغوش ِ امن ِ خ♥دا را حس کردی ؛
طوری که شدید ترین طوفان ها هم لرزشی به دلت راه ندهد ؛ این حس همیشه ماندگار می شود و هر شب ،
کشیده می شوی سمت ِ آسمان و آغوش ِ خ♥دا و کُلّی آرامش می گیری برای رفتن ِ بین ِ زمینی ها و
هدیه ی عشق ِ الهی به قلب ِ همه ی آدم ها ، بی هیچ توقّع و منّتی !
در عین ِ کنده شدن از زمین و زمینی ها ، وجودت پُر از عشق می شود ، نسبت به آدم ها ؛
عشقی که دیگر وابستگی نمی آورد و غم ِ از دست دادن !
حواست باشد که همه ی این ها ، در پرتو ِ عاشقی ِ « خالصانه » و « بی حد » با خ♥داست !
حال ، می مانی یا می روی ؟
[ سه شنبه 21 خرداد 1392 ] [ 3:35 PM ] [ ıllıllı منو چهــر سلامت ıllıllı ]
[ نظرات 0 ]
