او کیسه‌های پلاستیکی بی‌مصرف را آب می‌کند و با مواد ذوب‌شده آثار هنری خیره‌کننده‌ای را به روی بوم نقاشی می‌آورد. از زمان فارغ‌التحصیلی این هنرمند از مدرسه هنر تا به امروز حدود بیست‌وسه سال می‌گذرد و او همچنان از مواد اولیه خاص خود برای خلق آثار هنری بی‌نظیر استفاده می‌کند. او درباره انگیزه این کارش می‌گوید: از پلاستیک استفاده می‌کنم فقط چون می‌خواهم سبک کارم از بقیه متفاوت، منحصر به خودم و درعین‌حال آن‌قدر خلاقانه باشد و توجه عموم را جلب کند که منبع درامد خوبی داشته باشم. علاوه بر این استفاده از پلاستیک به‌عنوان وسیله نقاشی استعاره‌ای از زندگی امروزی است؛ من آشغال جمع می‌کنم و به‌جای آن زیبایی را خلق می‌کنم. به بیانی من آینه جامعه‌ای هستم که در آن زندگی می‌کنم و می‌خواهم که تأثیر درستی روی آن داشته باشم.
 
او در ادامه درباره منبع الهام خود می‌گوید: از کارگاه هنرمندی سوئیس دیدار کردم. او از پلاستیک به‌عنوان بوم کار خود استفاده می‌کرد. بعدازآن به این فکر افتادم اگر پلاستیک این‌قدر ارزان و در دسترس است که می‌توان از آن به‌جای بوم استفاده کرد پس چرا نتوان از آن رنگ ساخت. در ابتدا که پلاستیک‌ها را جمع‌آوری، ذوب و به کمک اسلحه پینت بال روی صفحه پلاستیکی سیاه‌رنگ نقاشی می‌کردم. به‌تدریج تکنیک‌هایم را تغییر دادم و نهایتاً به این نقطه رسیدم.

آثار بوتِلِزی ساده‌اند و از هیچ الگوی خاصی پیروی نمی‌کنند و درعین‌حال هرکدام حرف خاصی برای گفتن دارند. از صحنه‌های عادی زندگی روزمره گرفته تا تاریخ آفریقا، چهره انسان‌ها و تصاویر انتزاعی، همگی از موضوعات نقاشی‌های او هستند. نکته جالب‌توجه پرتره‌های کودکانی است که با دو رنگ سیاه‌وسفید کشیده شده‌اند و به قول خودش انعکاسی از دوران کودکی سخت خود اوست. 

اخبار گوناگون - باشگاه خبرنگاران