به گزارش آنا به نقل از AncientOrigins، هیولای دریاچه لخ‌نس باز هم در صدر اخبار است. در سال 2007، یک مرد اسکاتلندی مدعی شد که ویدئویی از هیولای لخ‌نس گرفته است. حالا این فرد می‌گوید این ویدئوی مربوط به هیولای مشهور نبوده و در واقع یک مارماهی عظیم‌الجثه 3 تا 4/5 متری را نشان می‌دهد. البته این ادعا هم بی‌اساس است چراکه تنها یک نوع مارماهی در دریاچه لخ‌نس وجود دارد که به گفته دانشمندان نهایت رشد این گونه به 1/5 متر می‌رسد. گزارش‌هایی مبنی بر رویت مارماهی‌های 2/1 تا 2/7 متر در دریاچه لخ‌نس شده است اما این ابعاد برخلاف یافته‌های علمی به نظر می‌رسند.

هیولای لخ‌نس که در بین مردم بریتانیا بیشتر با نام نِسی (Nessie) معروف است، موجودی عظیم‌الجثه و ماقبل‌تاریخی است که گفته می‌شود در آب‌های عمیق دریاچه نس واقع در اسکاتلند زندگی می‌کند. علی‌رغم اظهارات شاهدانی مبنی بر دیدن این موجود در آب‌های دریاچه هنوز وجود آن به اثبات نرسیده‌ است.

دریاچه لخ‌نس 32 کیلومتر طول و 230 متر عمق دارد، بنا به گفته افرادی که مدعی رویت هیولای لخ‌نس شده‌اند، این هیولا جای زیادی برای پنهان شدن در این دریاچه بزرگ دارد. این دریاچه در مقایسه با تمام دریاچه‌های انگلستان و ولز حاوی بیشترین آب شیرین است.

اطراف این دریاچه همیشه در هاله‌ای از مه و ابر قرار دارد و برای همین امکان دیدن قسمت‌های زیر آب به جز در قسمت‌هایی که عمق چندانی ندارند، در حالت عادی وجود ندارد. شاید یکی از مهم‌ترین دلایلی که بومی‌ها برای اثبات وجود غول دریاچه ارائه می‌کنند، همین ابری بودن منطقه باشد که باعث به وجود آمدن مکان امنی برای هیولای مشهور شده است.

نمایی از ساحل جنوبی دریاچه لخ‌نس

بنا به گزارش‌ مطبوعات اسکاتلندی، آخرین فیلم گرفته‌شده از نسی به سال 2007 برمی‌گردد که هم‌اکنون در حال رمزگشایی است. روزنامه اسکاتس من در این‌باره می‌نویسد: «شخصی که چند فیلم مشهور از نسی را گرفته، اعتراف کرده است که امکان دارد این هیولا یک مارماهی عظیم‌الجثه باشد. گوردون هولمز مردی است که در سال 2007 از شبح سیاه رنگی که مانند جت در حال حرکت در دریاچه لخ‌نس بود، از زاویه کنار جاده فیلم گرفته است. وی می‌گوید یک متخصص کامپیوتر آمریکایی پس از آنالیز فیلم موفق به حل این معما شده است. هولمز که ساکن شیپلی واقع در یورکشایر غربی است، بر این باور است که این موجودات مارماهی‌هایی به طول 3 تا 4/5 متر هستند. این تکنسین بازنشسته دانشگاه تاکنون شش بار از دریاچه لخ‌نس دیدن کرده است. ویدئوی دو دقیقه‌ای وی شیء سیاه رنگ طویلی را نشان می‌دهد که در حال حرکت درست زیر سطح آب است. این اتفاق سر تیتر اخبار در سراسر جهان شد اما متخصصان به درستی آن شک داشتند».

به نظر می‌رسد این بار هم این خبر صحت نداشته باشد. بزرگ‌ترین مارماهی جهان، مارماهی‌های رنگین هستند که نهایت رشدشان 2 تا 3 متر است. این مارماهی‌ها در آب شیرین زندگی نمی‌کنند بلکه ساکن اقیانوس هستند. گونه‌ای که در دریاچه لخ‌نس زندگی می‌کند، مارماهی اروپایی یا «آنگوئیلا» نام دارد که حداکثر 1/5 متر طول دارد. هر چند به طور معمول بسیار کوتاه‌تر، حدودا نیمی از اندازه گفته شده، هستند.

بیل اپلتون، صاحب یک شرکت نرم‌‌افزاری در ایالات متحده، فیلم هولمز را نوسان‌گیری کرد، کیفیت وضوح آن را افزایش داد و آن را به یک وب‌سایت پدیده‌های غیرطبیعی فرستاد. هولمز می‌گوید ویدئوی جدید اثبات می‌کند که وی یک مارماهی عظیم‌الجثه دیده است.

مطبوعات گفته‌های هولمز را این‌گونه گزارش می‌کنند: «پس از چند بار دیدن ویدئو متقاعد شدیم که این موجود حدودا 3/7 متر طول دارد. مارماهی‌ها جانورانی عجیب و غریب، باستانی و ترسناک هستند. بنابراین این موجود می‌تواند دلیل قانع‌کننده‌ای برای گزارش‌های رویت هیولا لخ‌نس در طول چند قرن اخیر باشد».

بعضی از مردم اعتقاد راسخ دارند که هیولایی در دریاچه لخ‌نس واقع در ارتفاعات اسکاتلند زندگی می‌کند. علاقه و اعتقاد عموم در باب وجود این موجود افسانه‌ای به زمان اولین گزارش رویت آن در سال 1933 برمی‌گردد و در سال 1934 با عکس گرفته شده توسط رابرت کنث ویلسن معروف شد.

تصویر گرفته شده از هیولا لخ‌نس توسط رابرت ویلسن

مدارک دال بر وجود این موجودات بیشتر در حد قصه و داستان است. تردیدهای زیادی درباره واقعی بودن تصویر به ثبت‌ رسیده از این هیولا وجود دارد. ردیابی آوایی در دریاچه نیز نتیجه‌ای نداشت.

شایع‌ترین حدس و گمان میان مردم این است که این هیولای لخ‌نس از نسل پلسیوسور یا «plesiosaurs»، خزنده دریایی دوران مزوزوئیک، است. هرچند جامعه علمی هیولای لخ‌نس را نوعی اسطوره مدرن می‌دانند و گزارش‌های رویت آن را سو تشخیص در اشیای عادی، افکار واهی و حقه‌های آشکار می‌دانند.

اولین مطلبی که از این هیولا در کتب تاریخی نوشته شده است، به قرن هفتم مربوط می‌شود که عنوان شده بود هیولای نسی به یکی از ماهی‌گیران حمله کرده ولی به سرعت ماهیگیر را رها کرده و از آن جا دور شده است.

گفته می‌شود بومی‌ها تصاویری از این غول دریایی را روی تخته سنگ‌های کنار دریاچه حکاکی کرده بودند اما اکنون به دلیل گذر زمان خیلی از آنها از بین رفته‌اند. اگرچه داستان‌های زیاد دیگری هم درباره دیده شدن این هیولا بیان شده است، تعداد آنها تا دهه‌های اول قرن بیستم چندان زیاد نبود. با این حال، بعد از ساخته شدن جاده‌ای ساحلی در حاشیه دریاچه نسی در سال 1933، ناگهان تعداد افرادی که ادعا می‌کردند غول دریاچه را دیده‌اند به سرعت افزایش یافت.

هیولای لخ‌نس، مار دریایی، غول دریایی اثر هوگو هیکنویلدر

اخبار گوناگون - آنا