در اوایل دهه 1950، مرزهای آتلانتا، پرجمعیت ترین شهر در ایالت جورجیا، با سرعتی باورنکردنی به سمت مناطق اطراف در حال رشد بود.

برترین ها، در اوایل دهه 1950، مرزهای آتلانتا، پرجمعیت ترین شهر در ایالت جورجیا، با سرعتی باورنکردنی به سمت مناطق اطراف در حال رشد بود. در یک دوره کوتاه زمانی، با پیوستن به مناطق گسترده شمال غرب، جنوب غرب و جنوب شهر، مساحت آن سه برابر شد. اما همه این مناطق مشتاق نبودند که بخشی از آتلانتا شوند. نگرانی هایی درباره کارآیی دولت های بزرگ وجود داشت. بسیاری از مردم هم درباره جمعیت آفریقایی آمریکایی که در شهر درحال رشد بود و مسافت سیاسی پیموده شده نگران بودند.

در سال های 1960 جنبش حقوق مدنی ایجاد شد و بسیاری از خانواده های سفید آتلانتا خانه های خود را فروختند و به کاب کانتی در شمال غرب شهر نقل مکان کردند. اما وقتی مشخص شد آتلانتا برنامه ریزی کرده که این منطقه را هم به خود ملحق کند، کاب کانتی تصمیم گرفت واکنش نشان دهد. آن ها یک شهر با نام جدید مزارع چاتاهوچی ثبت کردند که در امتداد رودخانه ای با همین نام در مرز بین کاب کانتی با آتلانتا قرار داشت. این شهر 48 کیلومتر طول اما تنها 3 متر عرض داشت و هیچ سکنه و شهرداری نداشت اما این لازم نبود.

وظیفه چاتاهوچی این بود که بین کاب کانتی و آتلانتا بنشیند و مانع گسترش شهر آتلانتا به کاب کانتی شود، زیرا طبق قوانین ایالتی هیچ شهری نمی توانست در یک حرکت الحاقی از شهر دیگری عبور کند. شهردار آتلانتا پیغام را دریافت کرد و تصمیم گرفت بیرون کاب کانتی بماند و در واقع گسترش آتلانتا کلا متوقف شد.چاتاهوچی تا وقتی وضعیت آن لغو شد تا سال 1995 به عنوان یک شهر باقی ماند و  امروزه به شکل یک جامعه کوچک، یک محله در شهر ماریتا وجود دارد.

به منظور برگردان این داستان تاریخی کمتر شناخته شده، اخیرا یک فعال اجتماعی تابلوهای جاده ای درست کرده و مرزهای شهر ساق چاتاهوچی را نشانه گذاری کرده است. در چند ماه گذشته این علائم رانندگان را گیج و جذب کرده است. به لطف تابلوهای آقای Gavalis داستان چاتاهوچی باز هم گفته می شود.