بسیاری از پیشرفت‌های تکنولوژیکی و کشف هایی که کرده ایم بر اساس مشاهداتمان از طبیعت بوده اند. اختراعات جدید همیشه چشمگیر هستند، اما واقعا چقدر جدید هستند؟

به گزارش برترین ها،   بسیاری از پیشرفت‌های تکنولوژیکی و کشف هایی که کرده ایم بر اساس مشاهداتمان از طبیعت بوده اند. اختراعات جدید همیشه چشمگیر هستند، اما واقعا چقدر جدید هستند؟ در اینجا با ۱۰ تکنولوژی آشنا می‌شوید که احتمالا فکر می‌کنید اولین بار به ذهن انسان‌ها رسیده است، اما حیوانات قبل از ما آن را داشتند.

ترمز هوایی (ایربریک)
آیا تا به حال هنگام فرود هواپیما از پنجره به بیرون نگاه کرده اید و متوجه ترمزهای هوایی روی بال شده اید؟ این ترمزهای هوایی برا پیشگیری از متوقف شدن هواپیما هنگام کاهش سرعت طراحی شده اند که باعث می‌شود هواپیما یک فرود نرم را تجربه کند. پرندگان هم این تکنولوژی هوشمندانه را در قالب پرهای خاصی دارند. پرهای پرندگان به پرهای اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود برخی برای پرواز و برخی برای نمایش به کار می‌روند. پرهای کاربردی روی قسمت بالایی بال وجود دارد که بالچه نامیده می‌شود و تنظیم و باز کردن آن‌ها توسط پرنده می‌تواند به تثبیت و جلوگیری از کاهش سرعت و فرود ناگهانی کمک کند.
 

سونار
کشتی ها، زیردریایی‌ها و دستگاهی دریایی اغلب مجهز به سونار هستند تا در راهیابی، اجتناب از برخورد با مانع و ردیابی هدف زیر آب به آن‌ها کمک کند. سونار با ساطع کردن صوت با فرکانس مشخص کار می‌کند که امواج صوتی را در محیط اطراف پراکنده می‌کند. امواج صوتی پس از برخورد به اشیا به دستگاهی که آن‌ها را منتشر کرده بود بازمی گردند. دستگاه سونار سپس اطلاعاتی درباره شکل، اندازه و فاصله شیء با استفاده از این امواج جمع آوری می‌کند. این دستگاه به خصوص در موارد نظامی کاربرد دارد، اما نهنگ‌ها و دلفین‌ها اولین بار آن را ابداع کردند.

این حیوانات شگفت انگیز حتی می‌توانند تمایزهای یک شیء بسیار کوچک را از ۱۵ متری با استفاده از مهارت‌های سونار خود تشخیص دهند.

آن‌ها به یک دستگاه الکترونیکی نیاز ندارند تا تا فرکانس هایش را در اقیانوس پراکنده کند. آن‌ها از صدا‌ها و گیرنده‌های بدن خود برای پیدا کردن راهشان زیر دریا استفاده می‌کنند. تصور می‌شود که حیوانات بااستفاده از این بازخوردهای دائمی یک فضای صوتی در ذهنشان ایجاد می‌کنند که به آن‌ها کمک می‌کند نقشه محیطشان را بسازند. آن‌ها هم چنین از سونارشان برای مکان یابی غذا و دوستانشان استفاده می‌کنند. سونار نظامی نیز شبیه به سونار نهنگ است و حتی از همان فرکانس استفاده می‌کند: بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ هرتز. برخی از مردم معتقدند این موضوع می‌تواند دلفین‌ها و نهنگ‌ها را دچار مشکل کند و آن‌ها را در تشخیص سیگنال‌های خود و دستگاه‌های نظامی گیج کند. نیروی دریایی سونار خود را تا ۲۳۵ دسی بل آزمایش کرده است در حالیکه نهنگ‌ها معمولا سیگنال‌های سونار حدود ۱۷۰ دسی بل ساطع می‌کنند. ممکن است که سیگنال‌های بلندتر حس جهت یابی و راهنمای آن‌ها را مختل کند. بااین حال، جالب است که چیزی که توسط نهنگ‌ها استفاده می‌شد آنقدر کاربردی باشد که انسان‌های نمی‌توانند جایگزین بهترین برای آن پیدا کنند.
 

شب تابی
مدت‌ها قبل از اینکه انسان‌ها برچسب‌های شب رنگ و چراغ‌ها را اختراع کنند ماهی‌های زیر اقیانوس قرن‌ها می‌درخشیدند. کرم‌های شب تاب و حتی برخی از قارچ‌ها نیز از خاصیت شب تابی استفاده می‌کنند. هر یک از این موجودات زنده به دلیلی در تاریکی می‌درخشد مثل جذب جفت، جذب طعمه، هشدار به شکارچیان و برقراری ارتباط با گونه‌های دیگر. در دنیای مدرن تحقیقات بسیاری روی خاصیت شب تابی به عنوان بیوتکنولوژی با کاربردهای بالقوه فراوان انجام شده است. ماده شیمیایی اصلی که در این امر دخیل است لوسیفرین می‌باشد که در حالت فعال خود طول عمر کوتاهی دارد. شرکت‌های مختلف روی این مشکل کار می‌کنند. شب تابی توسط یک واکنش شیمیایی ساده ایجاد می‌شود که شامل لوسیفرین، یک آنزیم و چند عامل دیگر که در گیاهان و جانوران مختلف منحصربه فرد است.
 

انرژی خورشیدی
اخیرا گروهی از دانشمندان در حال مطالعه روی نوعی سمندر بوده و متوجه شده اند که جنین این حیوان حاوی جلبک هایی است که قبل از اینکه به دنیا بیاید داخل نوزاد سمندر زندگی می‌کنند. این جلبک با خوردن فضولات جنین سمندر زندگی می‌کند. این سمندر‌ها که دوزیست هستند با فتوسنتز بزرگ می‌شوند یعنی درست مثل گیاهان نور خورشید را به انرژی تبدیل می‌کنند. سلول‌های فتوولتائیک نیز به همین روش انرژی خورشید را به برق تبدیل می‌کنند.
 

تشخیص فرابنفش
انسان‌ها همیشه در معرض پرتوهای فرابنفش قرار دارند، اما به طور طبیعی قادر به دیدن آن نیستند. به همین دلیل است که آفتاب سوختگی پیش می‌آید. این روز‌ها می‌توانید شناساگرهای نور را بخرید که می‌توانند پرتوهای فرابنفش را به شکل قابل مشاهده دربیاورند. به طور طبیعی ما به خاطر پروتئین‌های موجود در چشم هایمان قادر به دیدن نور فرابنفش نیستیم. ساختار چشم یک حیوان تا حدی از پروتئین هایی به نام اپسین تشکیل شده است. برخی حیواناتتن‌ها یک یا دو نوع پسین در چشمشان دارند بنابراین رنگ‌ها و امواج نوری کمتری نسبت به انسان‌ها می‌بینند.
 
در مقابل ما سه نوع اپسین داریم که به ما اجازه می‌دهد طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها را ببینیم. بااین حال، برخی حیوانات مثل آفتاب پرست بیش از سه نوع اپسین در چشمشان دارند؛ بنابراین آفتاب پرست‌ها می‌توانند پرتوهای فرابنفش را علاوه بر رنگ هایی که ما می‌بینیم ببینند. به احتمال زیاد گیاهان، اشیا و دیگر حیوانات جزئیات بیشتری دارند که آفتاب پرست می‌تواند آن‌ها را درک کند، اما ما نمی‌توانیم. آفتاب پرست‌ها همه این‌ها را با چشم غیرمسلح خود می‌بینند و بسیاری از خزندگان، حشرات، پرندگان و ساکنان آب نیز چنین توانایی دارند.
 

دامپروری
ممکن است دامپروری یک پیشرفت تکنولوژیکی به نظر نرسد، اما در مقایسه با تاریخ بشریت چیز جدیدی است. مقایسه تولید انبوه و میزان دام نسبت به ۵۰ سال پیش بسیار متفاوت به نظر می‌رسد. بااین حال، خیلی بیش از ۵۰ سال پیش در زمینه کشاورزی فعالیت می‌کنند. آن‌ها عاشق خوردن ترشحات چرب و شیرینی هستند که شته‌ها بعد از خوردن گیاهان از خود به جای می‌گذارند. در نتیجه مورچه‌ها سعی می‌کنند مانع از دور شدن بیش از حد شته‌ها شوند. مورچه‌ها بال شته‌ها را گاز می‌گیرند و ماده شیمیایی ترشح می‌کنند که رشد بال‌ها را به تعویق می‌اندازد. هم چنین تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که مورچه‌ها با ماده شیمیایی گروه شته‌ها را محاصره می‌کنند. به نظر می‌رسد این ماده شیمیایی شته‌ها را کند می‌کند و بعید است که از نقاط خود حرکت کنند؛ بنابراین مورچه همیشه به منبع غذایی خوشمزه دسترسی دارند. درست مثل مزارع حیواناتی که توسط انسان‌ها نگهداری می‌شود.
 

عایق صدا
اگر تا به حال در یک اتاق عایق صدا بوده باشید می‌دانید که آرامش آن چقدر لذتبخش است. ترکیبی از لایه‌های عایق، مواد جاذب و ... فضایی را ایجاد می‌کنند که صدای بسیار کمی از بیرون ممکن است شنیده شود. جغد‌ها مدت هاست که از این ویژگی استفاده می‌کنند. آن‌ها از این قابلیت برای گرفتن طعمه از همه جا بی خبر خود استفاده می‌کنند، آن‌ها باید کاملا بی صدا عمل کنند، زیرا طعمه آن‌ها گوش بسیار تیزی دارد. برای مثال، پرهای جغد آنقدر نرم و ظریف هستند که هنگام شکار در هوای مرطوب عمل نمی‌کنند، زیرا خیس و سرد می‌شود. همین ویژگی باعث می‌شود بدن بی صدایی داشته باشند. تقسیمات کوچک و تار پرهای آن‌ها که جریان هوا را در بال‌ها جدا می‌کنند. همین موضوع مانع هرگونه صدایی می‌شود که توسط مقاومت هوا ایجاد می‌شود.
 

شبیه سازی
ممکن است فکر کنید که شبیه سازی یک پدیده تازه و جالب است. اما وقتی درباره ستاره دریایی بیشتر بدانید نظرتان عوض می‌شود. قبل از اینکه حتی کلمه شبیه سازی وجود داشته باشد ستاره دریایی بدون هیچ اندام جنسی به آسانی تولیدمثل می‌کرد. علاوه بر این ستاره دریایی هایی که با شبیه سازی تولید می‌شوند طولانی‌تر و سالم‌تر از ستاره دریایی هایی که جنسی تولید می‌شوند عمر می‌کنند. علاوه بر این اگر یکی از اندام‌های ستاره دریایی قطع شود یا بدنش نصف شود به آسانی دوباره احیا می‌شود و در صورت نیاز خود را بازسازی می‌کند. حتی برخی گونه‌ها می‌توانند از اندام قطع شده خود یک بدن جدید تولید کنند.
 

جی پی اس
مهاجرت پرنده‌ها هنوز یک راز جالب توجه برای دانشمندان است. توضیحات ممکن بسیاری درباره این وجود دارد که پرندگان از کجا می‌فهمند کجا بروند، موقعیت خورشید، استفاده از نقشه ستارگان، حس بویایی، تشخیص میدان مغناطیسی زمین یا حتی به یادآوردن نشانه‌های مشهور زمین از سفرهای پیشین خود؟ اما به نظر می‌رسد هیچ یک از این‌ها درمورد چگونگی مسریابی پرندگان در فواصل دوری که هیچ تجربه‌ای درباره آن ندارند توضیح نمی‌دهد. به نظر می‌رسد آن‌ها نوعی تکنولوژی جی پی اس پیشرفته دارند که بسیار پیشرفته‌تر از توانایی‌های انسان است و در مغز این موجودات کوچک قرار دارد. به نظر می‌رسد نظریه میدان مغناطیسی زمین محتمل‌تر باشد. این همان سیستم قطب نما است که انسان‌ها از آن استفاده می‌کنند.
 

تیغه‌های کشویی
پنجه‌های گربه می‌تواند باز یا دوباره غلاف شود تا هم تیز بماند و هم مانع از صدمه رساندن گربه به خودش شود. به نظر می‌رسد این ویژگی گربه‌ها الهام بخش گجت‌های پیچیده و تاشو بسته چاقوی‌های جیبی است.