موجیم و وصل ما از خود بریدن است

ساحل بهانه ای است ؟ رفتن رسیدن است

تا شعله در سریم ؟ پروانه اخگریم

شمع ایم و اشک ما ، در خون چکیدن است

ما مرغ بی پریم ؟ از فوج دیگریم

پرواز ما ، در خون تپیدن است

پر می کشیم و بال ، بر پرده ی خیال

اعجاز ذوق ما ، در پر کشیدن است

ما هیچ نیستیم جز سایه ای ز خویش

آیین آیینه ؟ خود را ندیدن است

گفتی مرا بخوان ؟ خواندیم و خامشی

پاسخ همین تو را ؟ تنها شنیدن است

بی درد و بی غم است ؟ چیدن رسیده را