قرآن .

((آنان جوانانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آوردند و ما بر هدايتشان افزوديم )).
ـ امام على (ع ) : انسان , به زيورى زيباتر از جوانمردى آراسته نشده است .

ـ دور بودن انسان از پستى و فرومايگى , جوانمردى است .

ـ در حـضـور امام صادق (ع ) از جوانمردى سخن به ميان آمد حضرت فرمود : جوانمردى چيست ؟
شـايـد خيال مى كنيد كه جوانمردى به فسق و فجور است , هرگز, جوانمردى به سفره انداختن و بذل و بخشش و خوشرويى و پاكدامنى و عزت نفس و آزار نرساندن است , و آن جوانمردى (كه شما خيال مى كنيد) رذالت و هرزگى است .

ـ امام على (ع ) : جوانمردى (به ) بخشندگى است و نيازردن مردم .

ـ آيين جوانمردى , تحمل لغزشهاى برادران است و رسيدگى به همسايگان

ـ پـيـامـبر خدا(ص ) : پس از من فتنه هايى همچون پاره هاى شب تار امتم را فرا پوشاند, چندان كه آدمـى بـر اثـر آنها شب مؤمن باشد و روز كافر, روز مؤمن باشد و شب كافر مردمانى دين خودرا به اندك متاعى از دنيا مى فروشند.
ـ امام على (ع ) : ادامه يافتن فتنه ها, از بزرگترين رنج و محنتهاست .

ـ بـه جـان خـودم سـوگـنـد كـه در لهيب فتنه مؤمن نابود مى شود و غير مسلمان جان سالم به درمى برد.
ـ هر كس آتش فتنه را برافروزد, خود آتشگيره آن شود.
ـ هرگاه فتنه رو به شما آورد خود را در آن ميفكنيد و از سر راه آن كنار رويد, و وسط راه رابرايش خالى كنيد.
ـ زمامدار ستمكار و بيرحم , بهتر از فتنه (و هرج و مرجى ) است كه دائمى باشد.
ـ در نـامـه خود به حارث همدانى : از پاتوقهاى بازارها بپرهيز كه آن جا جايگاههاى حضورشيطان است و بازارهاى مكاره فتنه ها.
ـ بـه گـاه فـتـنـه هـمچون شتر نر دو ساله باش كه نه پشت و نيرويى دارد كه بر او سوار شوند و نه پستانى كه از آن شير دوشند.
جوانمردى .

ـ پيامبر خدا(ص ) : براى دين انسان همين فتنه بس كه خطايش بسيار باشد و عملش كاستى پذيرد و حقيقتش اندك باشد مردار شب باشد و بيكاره روز, تنبل و بى حوصله و تن پرور باشد

ـ پـيـامـبـر خدا(ص ) : در آخرالزمان فتنه را ناخوش نداشته باشيد, زيرا آن فتنه ها منافقان رانابود مى سازد.
ـ امـام صـادق (ع ) : آرزومـنـد فتنه باشيد, زيرا فتنه موجب نابودى ستمگران و پاك شدن زمين از (لوث وجود) فاسقان است .

ـ پـيـامبر خدا(ص ) : خوشا به حال مخلصان , آنان چراغهاى هدايتند و هر فتنه تارى از آنهابرطرف مى شود.
ـ امـام عـلـى (ع ) : بـدانـيـد كـه هر كس تقواى الهى در پيش گيرد, خداوند براى او راه خروجى ازفتنه ها قرار دهد و نورى در تاريكيها.
ـ اى مردم ! امواج فتنه ها را با كشتيهاى نجات بشكافيد.
ـ پـيـامبر خدا(ص ) : بزودى فتنه هايى پديد خواهد آمد كه بر اثر آنها انسان شب خود را با ايمان به صبح مى رساند و روزش را در حالى به شب مى رساند كه كافر است , مگر كسى كه خداى تعالى او را به دانش زنده كرده باشد.

ـ امـام عـلى (ع ), در خطبه اى كه در نهروان ايراد كرد, فرمود : اى مردم ! پس از حمد و ثناى الهى , اين من بودم كه چشم فتنه را در آوردم و جز من كسى جرات اين كار را نداشت .

مـردى ديـگـر برخاست و عرض كرد : اى امير مؤمنان ! از فتنه ها برايمان بگو حضرت فرمود: همانا فتنه ها هرگاه روى آورند, شبهه انگيزند و چون از ميان بروند, آگاه و هشيار كنند وقتى مى آيند, حـق و بـاطـل را مـشتبه مى سازند و وقتى مى روند, شناخته مى شوند فتنه ها همچون گردبادها حـركـت مى كنند و (در سر راه خود) به شهرى برمى خورند و از شهرى نمى گذرندبدانيد كه , به نظر من , وحشتناكترين فتنه اى كه بر شما مى گذرد, فتنه بنى اميه است .

ـ شيفتگى به دنيا, بزرگترين فتنه است .

ـ امـام صـادق (ع ) : هـيـچ گـرفـتـگى و هيچ گشايشى نيست , مگر اين كه خدا را در آن نواختن وآزمودن است .

ـ هيچ گرفتگى و هيچ گشايشى نيست , مگر اين كه خدا را در آن خواست و حكم و آزمايشى است .

ـ هـيچ گرفتگى يا گشايشى در آنچه خدا بدان امر كرده يا از آن نهى فرموده است صورت نگيرد, مگر اين كه خداى عزوجل را از اين كار آزمايش و حكمى است .

ـ در آنـچه خداوند بدان امر فرموده يا از آن نهى كرده است , براى بنده هيچ گرفتگى وگشايشى صورت ندهد, مگر اين كه خدا را در اين كار آزمايشى است .

علامه مجلسى مى گويد : گرفتگى و گشايش در روزيها به زياد كردن و كم كردن آنهاست ودر نـفوس و جانها به شادى و غم و در بدنها به تندرستى و بيمارى و در اعمال به توفيق و عدم توفيق در انـجام آنها و در خلق و خويها به آراستگى و عدم آراستگى و در دعا به اجابت و عدم اجابت آن و در احكام به اجازه و رخصت دادن در انجام بعضى از آنها و نهى از انجام پاره اى ديگر.

قرآن .

((بدانيد كه داراييها و فرزندانتان (مايه ) آزمايشند و خداست كه نزد او پاداشى بزرگ است )).
((جـز اين نيست كه داراييها و فرزندان شما (وسيله ) آزمايشند و خداست كه نزد او مزد و پاداشى بزرگ است )).
((امـا انـسـان , هـنگامى كه پروردگارش وى را مى آزمايد و عزيزش مى دارد و نعمت فراوان به او مى دهد, مى گويد :پروردگارم مرا گرامى داشته است و اما چون وى را مى آزمايد و روزيش را بر او تنگ مى گرداند مى گويد : پروردگارم مراخوار كرده است )).
ـ امـام عـلـى (ع ) : فتنه ها سه چيز است : زن دوستى كه آن شمشير شيطان است و شرابخوارى كه آن دام شـيـطـان اسـت و عـشـق بـه درم و ديـنار كه آن تير شيطان است كسى كه عشق به زنان داشـته باشد, از زندگيش بهره مند نشود و كسى كه مشروبات را دوست داشته باشد, بهشت بر او حرام گردد و كسى كه عشق به درم و دينار داشته باشد, او بنده دنياست .

ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : هـمـانـا دارايـى انـسـان مـايـه آزمـايش است و زن و فرزند او نيز وسيله امتحان مى باشد.
ـ سه چيز دلربا و فتنه گر است : موى زيبا, رخسار زيبا و صداى خوش .

ـ امـام عـلـى (ع ), در وصـف عـيسى (ع ), مى فرمايد : نه همسرى داشت كه او را به فتنه درافكند, نه فرزندى كه غمگينش سازد و نه مالى كه او را به خود مشغول (و از خدا غافل ) گرداند.
ـ خـداوندا! آبرويم را با توانگرى نگه دار و حيثيتم را با تنگدستى از ميان مبر, تا ازروزى خواهان تو روزى طلبم و از آفريدگان بدكردارت ترحم خواهم و به ستايش از كسى كه به من چيزى مى دهد, گرفتار و مبتلا شوم و به بدگويى از كسى كه به من چيزى ندهد, دچارگردم .

ـ به مردى به نام حرب كه در ركاب آن حضرت پياده مى رفت : برگرد, زيرا پياده آمدن چون تويى در ركاب چون منى , باعث فتنه و غرور والى و مايه خوارى مؤمن است .

ـ همانا شيطان راههاى خود را براى شما آسان و هموار مى گرداند و مى خواهد گره هاى دين شما را يكى يكى بگشايد و به جاى اتحاد, پراكندگى به شما دهد و بر اثر پراكندگى فتنه .

ـ بسا افرادى كه بر اثر ستايش مردم از آنان , به فتنه درافتاده اند.
ـ پـس , خـشم و خشنودى خدا را به مال و فرزند مپنداريد, كه اين ناشى از جهل و نادانى به موارد آزمايش و امتحان در هنگام توانگرى و توانمندى است .

ـ پيامبر خدا(ص ) : براى هر امتى آزمايشى است و وسيله آزمايش امت من , دارايى است .

ـ راستى كه من از فتنه خوشى براى شما بيمناكترم تا فتنه سختى شما به فتنه سختى درافتاديدو صبر كرديد, اما دنيا شيرين و فريباست .

ـ امـام على (ع ) : منفورترين خلق نزد خدا دو كسند: يكى آن كه خداوند او را به خودش واگذاشته اسـت چـنـين كسى از راه راست منحرف مى شود و شيفته گفتار بدعت آميز و دعوت گمراه ساز است و از اين رو, مايه فتنه و گمراهى كسى است كه فريفته او مى شود.

ـ امام على (ع ) : جز اين نيست كه خاستگاه فتنه ها پيروى از هواهاى نفس و احكامى است كه بدعت گـذاشـتـه مـى شوند و با حكم خدا مخالفند و گروهى در اين هوسها و بدعتها از گروهى ديگر پـيـروى مى كنند بدانيد كه اگر حق خالص و ناآميخته بود, اختلاف پيش نمى آمد و اگر خالص و يـكـدست بود,برآدم خردمند پوشيده نمى ماند اما مشتى از آن گرفته مى شود و مشتى از اين و با هـم آمـيـخـتـه مى شوند واينجاست كه شيطان بر دوستان خويش مسلط مى گردد و كسانى كه پـيـشـتـر لـطف حق شامل حالشان گشته است نجات مى يابند من از پيامبر خدا(ص ) شنيدم كه مـى فـرمـايـد چـگـونه ايد شما آن گاه كه فتنه اى فرايتان گيرد كه در آن خردسال بزرگ شود و بزرگسال پير گردد.
ـ روزگارى بر مردم آيد كه در ميان آنان از قرآن جز ظاهرى و از اسلام جز نامى باقى نمانددر آن زمان مسجدها از نظر ساختمان آبادند و از هدايت ويران و تهى ساكنان و آبادكنندگان اين مساجد بـدتـرين افراد روى زمينند از آنان فتنه زايد و گناه در وجود آنان ماوى مى گزيند هركس كه از گـنـاه كـنـاره گيرد او را به سوى آن مى كشانند و هر كس كه از آن واپس ماند, او را به سوى آن مـى رانـنـد خـداى سبحان مى فرمايد : سوگند به ذات خودم كه بر آنان بلايى برانگيزم كه در آن بردبار خردمند, حيران بماند.
ـ هلا! زنهار, زنهار از پيروى سران و بزرگانتان زيرا كه آنان ستونهاى بنياد عصبيتند واستوانه هاى اركان فتنه .