روایت شده كه در بنى اسرائیل عابدى بود. خداوند به داوود (علیه السلام) وحى فرمود: این عابد ریاكار است. وقتى كه مرد حضرت داوود علیه السلام به تشییع جنازه اش نرفت، اما دیگران رفتند و چهل نفر بر او نماز خواندند و گفتند: پروردگارا ما جز نیكى از او سراغ نداریم و تو به او داناترى، پس ‍ بیامرز او را.
اللهم انا لانعلم منه الا خیرا و انت اعلم به منا فاغفر له
چون او را غسل دادند چهل نفر دیگر آمدند و همینطور گفتند: چون از باطنش خبر نداشتند.
به حضرت داوود (علیه السلام) وحى رسید كه چرا تو بر او نماز نگزاردى؟
عرض كرد: پروردگارا براى اینكه خبر دادى كه این عابد ریاكار است. ندا رسید درست است، اما چون جمعى شهادت به خوبیش دادند ما هم امضاء كردیم و او را آمرزیدیم. این هم یكى از فضل هاى پروردگار عالم است كه بدون استحقاق بنده اش را عذاب نمى كند.

داستان های خدا:تألیف میر خلف زاده