وبسایت رسمی برنامه نود - علیرضا منصوریان در نفت می‌ماند؟!... مردی که فشارهای سیاسی، مذاکرات فراتر از دو باشگاه استقلال و نفت و مکاتبه و رایزنی وزارت ورزش و وزارت نفت می‌توانست او را در جایگاه سرمربی استقلال بنشاند،

به گزارش وب سایت نود و به نقل از خبرورزشی، تنها در حالي كه كمتر از ۴۸ ساعت با صدور مجوزش براي جدايي از نفت فاصله داشت، ناگهان تصميم گرفت به جاي قبول سرمربيگري استقلال در نفت بماند. منصوريان كه به استقلال ليست خريد، فهرست مازاد و حتي برنامه آماده‌سازي داده بود، وقتي با سرسختي مديران باشگاه نفت مواجه شد، ابتدا به استقلالي‌ها راهكار نشان داد و از آنها خواست از طريق رايزني ميان دو وزارتخانه (ورزش و نفت) رضايتش را بگيرند اما در ادامه، اتفاقاتي رخ داد كه موضوع پيچيده شد.

گويا مديران باشگاه نفت اعلام كردند اگر وزارت نفت دستور بدهد منصوريان بايد جدا شود، آنها هم استعفاي‌شان را مي‌نويسند و مي‌روند. اينجا بود كه منصوريان تغيير رويه داد و در تماس با طرف مذاكره، از حضور در استقلال عذرخواهي كرد و گفت شايد در نفت ماندني شود. گويا منصوريان احساس كرده اگر از نفت جدا شود، اين باشگاه از هم مي‌پاشد و به همين دليل احتمالاً ماندن در نفت را به حضور در استقلال كه خواسته قلبي‌اش بود، ترجيح مي‌دهد. او كه روز قبل به خبرورزشي گفته بود: «كارم پيچيده شد، سپردم به خدا» ديروز به خبرورزشي گفت: «واقعاً سپرده بودم به خدا، شايد خدا نمي‌خواهد در اين مقطع به استقلال بروم. شايد قسمت نباشد...»

وقتي از او پرسيديم تو كه تا اين حد به استقلال نزديك بودي و حتي شنيده‌ايم مجوز جدايي تو از مقامات بالاتر از باشگاه نفت صادر شده بود، چرا پشيمان شدي؟! جواب داد: «وارد اين ماجراها نشويد، فقط همين قدر بدانيد كه احساس مي‌كنم اگر از نفت جدا شوم، اين تيم از هم مي‌پاشد. آدم نمك‌نشناسي نيستم. اين درست كه من براي نفت زحمت كشيدم اما نفت هم به من امكان رشد داد.

من با اين تيم به مرحله يك‌چهارم آسيا رسيدم و نمي‌توانم نسبت به سرنوشت نفت بي‌تفاوت باشم.» منصوريان ادامه داد: «مي‌دانم هواداران استقلال دوست داشتند سرمربي اين تيم باشم، خواست قلبي خودم هم همين بود اما يك طرف احساس من است و يك طرف آينده نفت و قانون... قانون مي‌گويد بايد با نفت ادامه بدهم و آينده نفت هم در صورت جدايي من به خطر مي‌افتد. مطمئن هستم استقلالي‌ها هم دوست ندارند نفت قرباني استقلال شود.

اينكه بقيه خراب شوند تا ما آباد باشيم در مرام استقلالي‌ها نيست.» منصوريان تأكيد كرد: «همچنان سرمربي نفت هستم و اگر بمانم با اين تيم با قدرت ادامه مي‌دهم اما هواداران استقلال مطمئن باشند يك روز به اين تيم مي‌آيم و دين خودم را به استقلال ادا مي‌كنم. من استقلالي هستم و اين باشگاه را خانه خودم مي‌دانم. اميدوارم هواداران استقلال و آنهايي كه از من حمايت كردند تا به خانه خودم برگردم، شرايط را درك كنند، امروز يا سرمربي نفت مي‌مانم و همچنان مثل يك عضو كوچك از خانواده بزرگ استقلال خواهان سربلندي استقلال هستم و يا طوري به استقلال مي‌آيم كه نفت قرباني نشود.»

حكايت منصوريان و ترديدش
جنگجويي كه نجنگيد اما شكست خورد!
نصرت رحماني كه خدايش بيامرزدش، در يكي از سروده‌هاي جاودانه خود قلم زده بود؛ «ياران/ وقتي صداي حادثه خوابيد/ بر سنگ گور من بنويسيد:/ يك جنگجو كه نجنگيد/ اما... شكست خورد!» جنگجويي كه نجنگيد اما شكست خورد، وصف حال عليرضا منصوريان است... علي‌منصور به جاي آنكه بايستد و بجنگد و سرمربي استقلال شود، ترجيح داد كناري بايستد و ببيند دست سرنوشت او را به استقلال مي‌برد يا در نفت نگه مي‌دارد. منصوريان كه در دوران فوتبال روحيه جنگندگي‌اش زبانزد خاص و عام بود، اين بار نجنگيد.

البته او معذوراتي دارد كه كمتر كسي از آن آگاه است. اين درست كه نشستن روي نيمكت سرمربيگري استقلال خواسته قلبي اوست اما از طرف ديگر نفت را به جمع ۸ تيم برتر آسيا رسانده و دلش نمي‌آيد از اين تيم جدا شود و در عين حال مي‌ترسد در صورتي كه با فشارهاي غيرفوتبالي از نفت به استقلال برود، مديران نفت در اعتراض به اين تصميم كنار بكشند. منصوريان ديروز زدن حرف آخر را به ظهر امروز و صدور بيانيه موكول كرد و فقط گفت: «نفت دست من را براي ماندن يا رفتن باز گذاشت اما من احساس مي‌كنم به اين تيم تعهد دارم. من استقلالي‌ام اما به نفت مديونم.» همين جمله نشان مي‌دهد علي‌منصور هنوز هم براي ماندن يا رفتن ترديد دارد. او مي‌خواهد به جاي جنگيدن، تماشاگر باشد.

خوب شد که نیومد. چون اگه میومد و نتیجه نمیگرفت مربیگریش نابود میشد.