من از عهد آدم، تو را دوست دارم

 
 
من از عهد آدم، تو را دوست دارم
از آغاز عالم، تو را دوست دارم
چه شب‌ها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نم‌نم، تو را دوست دارم
نه خطی، نه خالی! نه خواب و خیالی
من ای حس مبهم تو را دوست دارم
سلامی صمیمی‌تر از غم ندیدم
به اندازه‌ی غم تو را دوست دارم
بیا تا صدا از دل سنگ خیزد

بگوییم با هم: تو را دوست دارم

جهان یک دهان شد هم‌آواز با ما
تو را دوست دارم، تو را دوست دارم

قیصر امین پور

 


ادامه مطلب
[ سه شنبه 20 آبان 1393  ] [ 1:03 PM ] [ زارع-مرادیان ]
[ نظرات(0) ]

فرهنگ عاشورا، آسیب‏ها و تحریف‏ها

1. دگرگونی فضای اجتماعی و تغییر در گفتمان عاشورا

یکی از آسیب‏هایی که به شدت متوجه فرهنگ عاشوراست، آسیبی است که از راه تغییرات زمانه به وجود می‏آید. از آن جا که فرهنگ عاشورا و عزاداری، سنتی اجتماعی در درون جامعه شیعی است، به ناچار ممکن است با تحول زمان، تغییر پذیرد. همین موضوع است که وظیفه اندیشوران و دل بستگان فرهنگ ناب عاشورایی را دو چندان می‏کند ؛ اگر چه بی نهایت کاری سخت و سترگ به شمار می‏آید. اگر نگاهی به ادبیات منثور و منظوم عاشورا در دوره‏های مختلف بیفکنیم، خواهیم دید که تا حدود بسیاری، رابطه‏ای متقابل و متعامل میان رویکردهای عاشورا با وضع اجتماعی ـ سیاسی ویژه هر دوره‏ای وجود دارد. فرضیه این نظریه آن است که دگرگونی شرایط وضعیت و منطق هر زمان، تأثیری عمیق بر نگرش غالبی مردمان آن عصر دارد و این تغییرات در سنت‏هایی اجتماعی به ویژه سنت‏های دینی چون فرهنگ عاشورا و عزاداری نقش به سزایی دارد. بر این اساس گفته می‏شود «دوره‏هایی که جامعه شیعی، جامعه سیاسی و کنش گرا از نظر اجتماعی است، قرائت و ادبیات عاشورا، صبغه‏ای سیاسی و فعال به خود گرفته و وجه مبارزه‏جویانه و حماسی عاشورا، شاخصه فرهنگ مکتوب یا شفاهی، منظوم یا منثور سیاسی می‏گردد و در شرایطی که به هر دلیل و سبب اجتماعی ـ تاریخی، جامعه شیعی غیر سیاسی و «پولیتیزه» می‏شود، وجه فاجعه بار، غم‏انگیز، سوگوارانه و منفعلانه عاشورا بر جسته می‏گردد.»(1) از این دست می‏توان در سده‏های نخست تاریخ شیعه، ادبیات حماسی و انقلابی شاعران حماسه سرای شیعی چون فرزدق، کمیت اسدی، سید حمیری و دعبل خزائی و مقتل‏هایی چون مقتل ابی مخفف و ارشاد را مشاهده کنیم

.متن  کامل با کلیک بر روی عنوان


ادامه مطلب
[ سه شنبه 20 آبان 1393  ] [ 12:59 PM ] [ زارع-مرادیان ]
[ نظرات(0) ]

تحریفات درواقعه تاریخی کربلا از دیدگاه استادمطهری

 
 
 
معنی تحریف‏
 
اما بحث اول درباره معنی تحریف که تحریف یعنی چه؟ تحریف که از ماده «حرف» در زبان عربی است، یعنی متمایل کردن یک چیز از آن مسیر اصلی و وضع اصلی که داشته است یا باید داشته باشد. به عبارت دیگر، تحریف نوعی تغییر و تبدیل است، ولی تحریف مشتمل بر چیزی است که کلمه «تغییر» و «تبدیل» نیست. شما اگر کاری بکنید که یک جمله‏ای، یک نامه‏ای، یک شعری، یک عبارتی آن مقصودی را که باید بفهماند نفهماند، یک مقصود دیگری را بفهماند، اینجا می‏گویند شما این عبارت را تحریف کرده‏اید. مثلًا شما گاهی یک مطلبی را به یک نفر می‏گویید، بعد آن شخص سخن شما را در جای دیگری نقل می‏کند، بعد کسی به شما می‏گوید که فلانی از قول تو چنین چیزی نقل کرد؛ شما می‏بینید آنچه که شما گفته‏اید با آنچه که او نقل کرده خیلی متفاوت است، او در سخنهای شما کم و زیاد کرده است، قسمتی از گفته‏های شما را که مفید مقصود شما بوده حذف کرده است و یک قسمتهایی از خودش بر آنها افزوده است و در نتیجه سخن شما مسخ شده و چیز دیگری از آب درآمده است. آنوقت شما می‏گویید: خیر، من گفته‏ام، اما این آدم حرف مرا تحریف کرده است. مخصوصاً اگر کسی در سندهای رسمی قلم ببرد، دست ببرد، می‏گویند که تحریف کرده است. کلمه «تحریف» بیش از این احتیاج به توضیح ندارد.
 
متن کامل با کلیک بر روی عنوان

ادامه مطلب
[ سه شنبه 20 آبان 1393  ] [ 12:43 PM ] [ زارع-مرادیان ]
[ نظرات(0) ]

چرا سیاه...

 
 
*رنگ سیاه میان تمام ملل در طول تاریخ نشان حزن و اندوه بوده است 
 
رنگ سیاه ذاتاً و طبیعتاً رنگی حزن‌آور و دلگیر و مناسب با عزا و ماتم است و به همین علت عرفاً و عادتاً از آن در نقاط مختلف جهان به نشانه اظهار غم و اندوه در مرگ دوستان و عزیزان استفاده می‌شود و هر چه زمان هم بیشتر می‌گذرد این رسم (یعنی استفاده از رنگ سیاه در مراسم و مواقع عزا) رسمی عمومی‌تر و جهانی‌تر می‌شود.
 
 

ادامه مطلب
[ سه شنبه 20 آبان 1393  ] [ 11:03 AM ] [ زارع-مرادیان ]
[ نظرات(0) ]

پيام هاي عاشورا

از امام حسين (عليه السلام) و اصحاب آن حضرت نقل شده به طور واضح و روشن، اهداف و انگيزه هاي اين نهضت پرشور و روحاني را تبيين مي كند و درس ها و عبرت هايي را كه انسان ها در طول قرون مي توانند از آن بهره ببرند، آشكار مي نمايد و پيام ها و آموزه هاي خود را به همگان نشان مي دهد.

ما در اين مختصر به گوشه اي از درس ها و پشيام هاي عاشورا از زبان كساني كه خود، اين نهضت خونين و حماسي را آفريدند مي پردازيم.

 

الف) پيام هاي اعتقادي

1. توحيد و ايمان به مبدأ و معاد

عقيده به مبدأ و معاد مهم ترين عامل جهاد و فداكاري در راه خداست، چنين اعتقادي در كلمات امام حسين (عليه السلام) و اشعار و رجزهاي او و يارانش نقش محوري دارد. وقتي سپاه حرّ، راه را بر كاروان امام بست، حضرت ضمن خطابه اي كه ايراد كرد، فرمود: «تكيه گاهم خداست و او مرا از شما بي نياز مي كند.» روز عاشورا وقتي بي تابي خواهرش را مي بيند، مي فرمايد: «خواهرم خدا را در نظر داشته باش، بدان كه همه زمينيان مي ميرند، آسمانيان هم نمي مانند، هرچيزي جز وجه خدا كه آفريدگار هستي است از بين رفتني است».

صبح عاشورا نيز وقتي سپاه كوفه با همهمه رو به اردوگاه تاختند با خدا چنين مناجات مي كند: خدايا! در هر گرفتاري و شدت تكيه گاه و اميدم تويي و در هر حادثه اي كه برايم پيش آيد پشتوانه مني.

باور به معاد رشته هاي علقه انسان را از دنيا مي گسلد و به او ياري مي رساند تا بتواند در مسير عمل به تكليف راحت از جان خود بگذرد.


ادامه مطلب
[ یک شنبه 18 آبان 1393  ] [ 12:41 PM ] [ زارع-مرادیان ]
[ نظرات(2) ]