به کدامین گناه ؟؟؟؟

 

کودک 8ماهه، سند بزرگ جنایت یک غده سرطانی در جهان!

«لیلی انور الغندور» کودک 8 ماهه بر اساس استنشاق گازهای اشک آور
در تظاهرات غزه به شهادت رسید
تعداد شهدای فلسطینی در این تظاهرات به 59نفر رسید





[ چهارشنبه 26 اردیبهشت 1397  ] [ 10:31 PM ] [ زارع-مرادیان ]

روزه، گرسنگی یا بندگی؟

 

 

 

 روزه، گرسنگی یا بندگی؟

شهوات و نفسانیات نیز همین‌ طور است، اگر سی روز کنترل شوند، آهسته‌ آهسته رام می‌شوند و زیر فرمان عقل و شریعت قرار می‌گیرند. حالا اگر در موقع افطار هوس‌ها را دوباره رها کنی، مثل آن اسب چموشی است که آن را در کنترل خود نیاورده‌ای و لذا دوباره سر جای اولش برمی‌گردد. اگر مقاومتی را که در طول 
بعضی‌ها از اول تا آخر ماه ‌رمضان یک روز هم روزه نمی‌ گیرند، چون در جهت اصلاح تدریجی خود نیستند ، سی منزل باید این اسب چموش را ببری تا إن‌ شاءالله در منزل سی‌ اُم رام بشود.
شاید اسب‌ های چموش را دیده باشید که چقدر سخت است اگر بخواهیم آنها را از جایی به جایی دیگر ببریم. اگر یک لحظه از کنترل آن‌ها غفلت کنید از دستتان در رفته است، باید با یک هوشیاری و کنترلِ دائمی مواظب آن‌ها باشید، اگر یک لحظه غفلت کنید می بینید سرِجای اول برگشته‌اند، و باز باید از اول کار را شروع کنید.
تقویت تقوی

شما در روزه به یک صعود روحانی نظر دارید منتها از طریق گرسنگی بدن. ولی گاهی ما به‌ جای این‌که در مغرب افطار کنیم، در مغرب روزه خود را خراب می‌ کنیم. فرق است بین افطار کردنِ روزه و خراب‌ کردن آن. افطار کردن؛ یعنی روزه را شکستن. ولی خراب و باطل‌کردن روزه ، یعنی غذاهایی را که در روز نخورده‌ ای در فرصتی که داری، جبران کنی، و در واقع آن مقاومت و کنترل روحانی را که در طی روز در خودت تقویت کردی از دست بدهی.
فرق است بین افطار کردنِ روزه و خراب‌ کردن آن. افطار کردن؛ یعنی روزه را شکستن. ولی خراب و باطل‌کردن روزه ، یعنی ...مهم این است که ما روزه بگیریم، نه این‌که فقط گرسنگی بکشیم، روزه یک نحوه صعود روحانی برای انسان است از دریچة بندگی خداوند، ولی گرسنگی یک عمل بدنی است مثل ورزش که یک عمل بدنی است.یک روز با روزه‌ داری به‌ دست آوردی در هنگام افطار رها کنی از آن روزه چیزی عایدت نشده است.
پس مواظب باشید مقاومت شخصی‌ تان که عبارت است از «تقوی»، در موقع افطار گسسته نشود، چرا که روزه، تقویت قدرت پرهیزکاری است. به‌همین جهت در آخر آیه 183 سوره بقره که مربوط به روزه است، می‌فرماید: «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» یعنی شاید بتوانید از طریق روزه متّقی شوید و قدرت پرهیزکاری بیابید.
به آیة روزه نظر کنید که می‌فرماید:

«یا اَیُّهَاالَّذینَ امَنُواکُتِبَ عَلَیْکُمُ‌الصِّیامُ کَماکُتِبَ عَلَی‌الَّذینَ مِنْ قَبْلِکـُم، لَعَلَّکُـمْ تَتَّقُونَ»

یعنی: ای مؤمنان! بر شما روزه را واجب کردیم، همان طور که بر امت‌‌های گذشته واجب نمودیم شاید پرهیزکار شوید، و در نتیجه آن روحیة مقاومت در مقابل هوس‌ها در شخصیت شما رشد پیدا کند.


ملاحظه کرده‌اید؛ گاهی اوقات می‌خواهید کارهای خوب و جدّی انجام دهید ولی نمی‌توانید. چرا؟ چون قدرت پرهیزکاری شما ضعیف است، مدتی که روزه گرفتید کاری را که نمی‌‌‌‌‌‌توانستید‌ انجام دهید و هوس‌‌‌هایتان مانع می‌‌‌ شد، حالا همان کار را می‌‌‌توانید انجام دهید. بعضی مواقع دیده‌ اید که دلتان مرده است، اصلا معنویت در جانتان خشک شده است، با روزه که «حیات قلب» است دوباره دل زنده می‌شود. مولوی چه خوب می‌گوید:

چشم بندِ آن جهان،‌حلق ‌و ‌دهان

این ‌دهـان ‌بربند تا بینی‌عیان
تاهوی ‌تازه‌ است،ایمان ‌تازه ‌نیست
این‌ دهان ‌جزقفل‌ آن دروازه نیست

بیخود نیست که در روایات داریم: 
یعنی: تا هوس در صحنه است ایمان تحرک ندارد ولی اگر دهانت را کنترل کردی، دروازة ایمان بر جانت گشوده می‌شود، چرا که اگر دهان کنترل شد، دریچه‌ ها‌ی غیب آهسته‌ آهسته بر جان انسان باز می‌شود. برای کسانی که جایگاه گرسنگی و کنترل دهان را در عمل شناخته‌اند، گرسنگی بسیار خوشمزه است. اگر کسی مزة گرسنگی را چشید از سیری و پرخوری متنفّر می‌شود.
خداوند از شکم سیر بدش می‌آید. ما کسانی را می‌ شناسیم، از روزی که ریاضتشان را شروع کرده اند تا آخر عمر یک روز سیرنبوده‌ اند.

 

منبع : روزه؛ دریچه‌ ای به عالَم معنا - اصغر طاهرزاده





[ چهارشنبه 26 اردیبهشت 1397  ] [ 10:20 PM ] [ زارع-مرادیان ]

زهد امیرالمومنین(علیه السلام)؛ نیاز امروز جامعه ما....

 

زهد برجسته ترین نقطه ای است که در نهج  البلاغه دیده می شود. امیرالمومنین آن روز زهد را به عنوان علاج بیماری اساسی جامعه اسلامی فرمود. امروز هم ما باید همان آیات زهد را بخوانیم. آن روز که امیرالمومنین می فرمود به شیرینی ها و لذت های دنیا جذب نشوید، کسانی بودند که این شیرینی ها و لذت ها، به دستشان نمی رسید، شاید اکثریت مردم این طور بودند، امیرالمومنین به آن کسانی می گفت که فتوحات دنیای اسلام، سال های گسترش امپراطوری و قدرت بین المللی اسلام، آنها را متمکن، ثروتمند و برخودار از امتیازات کرده بود؛ به آن ها هشدار می داد.
 

زهد برجسته ترین نقطه ای است که در نهج  البلاغه دیده می شود.


 امروزه همین موضوع راجع به زهد مصداق دارد. اکثر مردم از ثروت برخوردار نیستند اما ما به کسانی می گوییم که تمکن دارند، کسانی که لذت های دنیا برایشان آغوش بازکرده است. کسانی که می توانند از راه های حرام، خودشان را به زیبایی و شیرینی های زندگی برسانند. البته در درجه بعد هم کسانی هم که از راه حلال می توانند به آن لذت ها دست پیدا کنند. بالاترین و واجب ترین زهدها این است که انسان از حرام پرهیز کند، پارسایی کند، دامن را پاک نگه دارد و زهد بورزد.



 

علاج دل بستن و مجذوب شدن به دنیا این است که انسان تقوا پیشه کند. از خواص [3] امیرالمومنین در خطبه متقین علاج دنیا پرستی را بیان فرموده است؛ «عظم الخالق فی انفسهم فصغر ما دونه فی اعینهم»
[2]کسب و خرج کنند و اگر جمع آوری ثروت از طریق حلال هم باشد، مفتون دنیا و دچار عاقبت های سوء افتنان شوند، به خصوص در حوزه های علمیه و محدوده ای که معلمین و روحانیون و علما و طلاب و فضلا در آن زندگی می کنند.[1] امروز زمانی است که بایستی جامعه را به زهد فرا بخوانیم؛ زیرا به سمت تمول پیش می رود. ثروت در کشور رو به ازدیاد است و جایی است که چنانچه کسانی اهل دنیا باشند، می توانند ثروت را از طرق مختلف به دست آورند و آن را « علی غیر حِله»
امروزه جامعه ما در شرایطی قرار گرفته است که بایستی برایش روایات زهد را خواند. در نهج البلاغه از زهد زیاد گفته شده است، اما نشان دهنده این نیست که زهد عالی ترین تکالیف انسان است؛ خیر. در جاهایی زهد بالاتر است و در جاهای دیگر جهاد و عبادت و تحصیل علم بالاتر است.تقوا یکی همین است که خدا در دل انسان، در جان انسان، آن چنان جایگاهی پیدا می کند که همه چیز در نظر او کوچک می شود. این مقامات دنیوی، این اموال، این زیبایی ها، این جلوه های زندگی مادی، این لذت های گوناگون در نظر انسان حقیر می شود، بلکه یاد الهی در دل انسان عظمت دارد.[4]
 

علاج دل بستن و مجذوب شدن به دنیا این است که انسان تقوا پیشه کند.

امام سجاد(ع) در 
دعای صحیفه سجادیه، هنگام دعا برای سربازان از جمله چیزهایی که روی آن تکیه می کند، این است که خدایا! یاد و محبت و علاقه  به «مال الفتون»[5] یعنی مال فتنه انگیز را از دل آن ها بگیر. مال و پول، خیلی خطرناک و فتنه انگیز است و خیلی ها را می لغزاند.
آدم های درشتی را در تاریخ دیده ایم که وقتی پایشان به اینجا رسید، لغزید. در شرع مقدس، اسم این مراقبت چیست؟ تقوا، اینکه در قرآن از اول تا آخر این همه به تقوا توصیه شده، معنایش همین مراقبت و مواظبت از خود است. نفس انسان، زیاده خواه است.[6]
یکی از اساسی ترین کارها برای اینکه ما جلوی اسراف را بگیریم، این است که مسئولین کشور، خودشان، کسانشان، نزدیکانشان و وابستگانشان، اهل اسراف و اهل اشرافیگری نباشند. چطور می توانیم اگر خودمان اهل اسراف باشیم، به مردم بگوییم اسراف نکنید؟ «ا تامرون االناس با البرّ و تنسون انفسکم»[7]. اولین کار این است که ما مسئولین کشور را از افرادی انتخاب کنیم که مردمی باشند، ساده زیست باشند، درد مردم را بدانند و خودشان از درد مردم احساس درد کنند.[8]
 

منبع: معیشت مومنانه، بیانات مقام معظم رهبری در نشست های مختلف

----------------------------------
پی نوشت ها:
[1]. مَن يَكتَسِبْ مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفْهُ في غَيرِ حَقِّهِ؛ كسى كه مالى را از راه ناروايش به دست آورد، آن را به ناروا خرج كند. غرر الحكم، ح8883 ، وسائل الشیعه، ج5، ص315.
[2]. در آغاز درس خارج از فقه، 14/6/1374.
[3]. ترجمه: خالق و آفريدگار در روح جانشان بزرگ جلوه کرده لذا غير خداوند در نظرشان کوچک است. نهج البلاغه، خطبه 193.
[4]. در خطبه های نماز جمعه تهران 30/6/1387.
[5]. صحیفه سجادیه، دعای27، دعای مرزداران.
[6]. در دیدار نمایندگان هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی27/3/1383.
[7] . سوره بقره، آیه 44.
[8] . در جمع مردم استان کردستان در میدان آزادی سنندج،22/2/1388

 

 





[ چهارشنبه 26 اردیبهشت 1397  ] [ 9:53 PM ] [ زارع-مرادیان ]