محرم، یک تاریخ زنده وحماسه ای بی نظیر

 

محرم، یک تاریخ زنده و ماه حماسه ای بی نظیر است، ماه پیروزی خون بر شمشیر، ماهی که خون بهترین بنده ی خدا بر زمین ریخت و سبب زنده نگه داشتن اسلام ناب محمدی شد.محرم از راه رسید؛ ماهی که در آن حماسه ای بزرگ به وسعت تاریخ ثبت شد. در این ماه غم و اندوهی بی پایان در فراق مظلوم ترین مخلوق پروردگار، عالم را فرا گرفت تا به یاد بشر بیاورد که سده ها پیش انسانی از نسل پاکان در راه رسیدن به سعادت حقیقی به پیکار با دشمنان متعصب شتافت و آموزگار درس ایثار، شجاعت و ازخودگذشتگی در این عالم خاکی شد.

محرم در فرهنگ اسلامی یک تاریخ زنده است، اما نه تاریخ روزمره و عادی زندگی بلکه یک تحول عمیق و انقلاب تاریخ ساز است و سرفصل شروع حماسه های عاشورایی محسوب می شود.امام حسین(ع) به حق، پرچمدار راستین اسلام ناب محمدی است که نشان داد انسان حقیقی هیچ گاه در برابر ظلم و ستم سر خم نخواهد کرد؛ والامقامی از خاندان اهل بیت(ع) که برای پیکار در برابر یزیدیان لحظه ای درنگ نکرد و جهانیان را به حیرت واداشت.محرم ماه حماسه، شجاعت و رشادت و نماد ظلم ستیزی است. ماهی که مهم ترین رخداد جهان اسلام را در دل خویش نهان دارد و اینک با آن که سده ها از حادثه ی عاشورای حسینی می گذرد، هنوز واقعه ی کربلا دل ها را بی تاب می کند و اشک ها را بر چهره ها جاری می سازد.امام حسین(ع) اگرچه با یزید مبارزه کرد، اما مبارزه ی بزرگ ایشان با جهل و گمراهی بود و این گونه است که حماسه ساز کربلا، آموزنده ی راه مبارزه با ستمکاران در تاریخ اسلام شد.
 
محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر است، ماهی که قدرت حق، باطل را به ورطه ی نابودی کشاند. آری این ماه، ماه خونین خدا و شهیدکربلاست. قیام یاران اسلام عظمتی به بلندای تاریخ اسلام دارد که انسان ها را از هر دین و آیینی به حیرت واداشت و سرمشق بسیاری از نبردهای بزرگ بشریت شد.آنچه در محرم به وقوع پیوست، تنها یک واقعه نیست، رخداد عاشورا فرهنگی جاودان و نقشه راه سعادت و جاودانگی است، مسیری که بزرگان دین اسلام برای حفظ عزت و شرف مسلمانان با سربلندی پیموده اند و در برابر ظلم ایستادگی کرده اند.
 
نام محرم همواره با رشادت های انسان هایی بزرگ همراه است، انسان هایی که در آن برهه حساس از وفاداری و جان نثاری دریغ نکردند و با خدا ترسی، هماهنگی و وفاداری، خالق حماسه ای بزرگ شدند. بزرگانی چون حضرت ابوالفضل(ع) که با شجاعت و جانبازی لقب سقای دشت کربلا را از آن خود کرد، او برای آوردن آب برای کودکان رفت اما نتوانست بازگردد و به شهادت رسید.حضرت علی اکبر(ع) جوانی که در صورت و سیرت شبیه ترین مردم به رسول خدا(ص) بود و آن گاه که به میدان رفت امام حسین(ع) گفت:« خدایا شاهد باش که با این قوم، جوانی مبارزه می کند که از جهت سیرت و اخلاق و منطق شبیه ترین مردم به رسول توست...» او هم با دلاوری به دست دشمنان اسلام شهید شد.
 
نهضت کربلا آیینه‌ای است زلال که دست روزگاران هرگز نتوانسته غبار فراموشی و تحریف بر سیمای آن بنشاند و از شهادت سبط رسول اکرم(ص) در دل‌های مؤمنان شعله‌ای فروزان است که هرگز خاموش نخواهد شد. سینه‌های عاشقان این فرهنگ مشعلی است که این آتش را در مسیر خود روشن نگاه داشته و در این راه گوی سبقت را از آفتاب سوزان ربوده‌اند، بانگ عزای حسینی برای همیشه از حنجره‌هایی که با منبع جوشان عاشورا الفتی داشته بیرون تراویده و طنین آن هم‌ اکنون در همه آفاق و انفس پیچیده است. هرگاه که خونی در راه احیای حق بر زمین ریخته می‌شود، شجره طیبه اسلام پربارتر می‌شود.
 
نهضت خونْ رنگ عاشورا، فرهنگ اصیل و میراث گرانبهایی است که همه ارزش‌های مورد نیاز یک جامعه ارزش‌گرا را ‌ذاتی در خود دارد. فرهنگ عاشورا به قدری زلال و شفاف است که حصارهای جغرافیایی را در هم می‌شکند و هر انسان آزاداندیش را مبهوت خود می‌سازد. عاشورا، ضمن اینکه تمدنی شگرف است، سرچشمه پایان ناپذیری است که کشتی شکسته سرگردان بشر را در ‌اعصار به ساحل نجات و فلاح رسانیده است. عاشورا در پس زمان تحقق می یابد  باید این واقعه عظیم را به خوبی بشناسیم به طوری که زمانی که نوبت را خوب درک کنیم می توانیم به سهم این واقعه دست یابیم. در سایه این درک و معرفت می توان وارد عرصه کربلا شد به گونه ای که اگر کسی با این نگاه وارد شود حضرت صدیقه (س) یک شاهکار و یک استثنا به حساب می آید به طوری که تمام هستی را در زمان کمیت و کفیت در یک نیم روز حبس کرده است و تمام موجودیت آفرینش را در یک قلمرو جغرافیا که همان کربلا باشد گنجاندند. کربلا یک حقیقت و پدیده نیست که شما به اعتبار دانش و آگاهی نسبت به سایر حوادث تاریخی به آن برسید. در کربلا در یک طرف فاجعه است و در یک طرف برای بشر در اعلا درجه حماسه وقوع یافته است، حماسه ای که در کیفیت و اثر بخشی آن همتایی وجود ندارد. رمز ماندگاری کربلا در ظلم ستیزی آن است ، ابدیت کربلا مربوط به ما نیست بلکه هر کسی در هر جایی که بخواهد نسیمی از آزادگی بشنود کلید عملیاتی حسین بن علی (ع) است. در کربلا جای اصغر نیست بلکه در کربلا همه اکبر هستند. در کربلا حضور همه جانبه همه را با هم می بینیم به گونه ای که در خمیه گاه حسین ابن علی (ع) هیچ چیزی را کم نمی بینیم یعنی اگر اهل سعادت از اول در این صحنه حضور داشتند با سعادت نیز حرکت کردند.
 
شجاعت و شهامت قاسم بن حسن(ع) نوجوانی 14 ساله که عزم جهاد کرد و به میدان مبارزه رفت، دلیرانه جنگید و به شهادت رسید.علی اصغر طفل 6 ماهه امام حسین(ع) که از شدت تشنگی می گریست و امام او را روی دست گرفت و فرمود: ای لشگر اگر بر من رحم نمی کنید پس بر این طفل رحم کنید که ناگهان حرمله تیری به جانب آن شیرخوار رها کرد.حر بن یزید ریاحی که از سپاه دشمن به اردوگاه امام حسین(ع) رفت، سپر خود را واژگون کرد و گفت: برای عذرخواهی و توبه آمدم و امام نیز به او اذن جهاد داد، وی با دشمنان به مبارزه برخاست و گروهی از سرداران سپاه عمر سعد را به هلاکت رساند و خود پس از آن به شهادت رسید، امام حسین(ع) به بالین حر آمد و فرمود: ای حر تو حر و آزادی هم چنان که مادرت نام تو را حر گذاشت.
 
حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) در روز عاشورا حضور داشتند و پس از این رویداد، راویان حدیث شجاعت و دلاور ی های کربلاییان شدند و با افشاگری علیه یزدییان آنها را رسوا کردند و واقعه عاشورا را با خواندن خطبه هایی، جاودان ساختند.امام خمینی معمار انقلاب ماه محرم را اینگونه توصیف کردند: «محرم ماهی است که عدالت در مقابل ظلم و حق در مقابل باطل قیام کرده و به اثبات رسانده که در طول تاریخ، همیشه حق بر باطل پیروز شده است.محرم ماهی است که به وسیله سید مجاهدان و مظلومان اسلام زنده شد و از توطئه‏ عناصر فاسد و رژیم بنی امیه که اسلام را تا لب پرتگاه برده بودند، رهایی‏بخشید.»
 
آیت الله خامنه ای مقام معظم رهبری درباره ماه محرم فرمودند:«...در مورد مسأله محرم و عاشورا باید بگویم که روح نهضت ما و جهتگیری کلی و پشتوانه پیروزی آن همین توجه به حضرت ابی عبدالله (علیه الصلاة و السلام ) و مسایل مربوط به عاشورا بود شاید برای بعضی ها این مسأله قدری ثقیل به نظر برسد لیکن واقعیت همین است هیچ فکری - حتی در صورتی که ایمان عمیقی هم با آن همراه باشد- نمی توانست توده های عظیم میلیونی مردم را آن چنان حرکت بدهد که در راه انجام آن چه احساس تکلیف می کردند در انواع فداکاری ذره یی تردید نداشته باشند.»
 
ماه محرم همچون عاشورا، رمز زنده نگه داشتن خاطره حماسه های کربلاست. نام محرم با عاشورا، کربلا و امام حسین(ع) پیوندی عمیق دارد. گویی این ماه جز حسین و کربلا هیچ ندارد. اینک ماه محرم، ماه اشک وخون، ماه جانبازی عاشقان راه حق آمد و چشم ها در غم هجران سومین پیشوای عالم گریان است و دل ها غمناک ترین غم عالم را تاب می آورند. شیعیان عزادار هجرت امام مظلوم خویش هستند و در فراقش می گریند.ماه محرم در هرسال، مراسم پیروزی انقلاب کربلا است، یادآوری پیروزی این انقلاب زینت بخش هر سال و ماه به شمار می رود، این حماسه، بیانگر سنت انقلابی اسلام اصیل محسوب می شود و پرچم سرخ انقلاب کربلا تا ابدیت بر فراز بلندای تاریخ بشر همواره برافراشته است.
 
عاشورا در کربلا محبوس و مدفون نشد؛ زیرا دو پیام‌رسان بزرگ، حضرت سجاد(ع) و حضرت زینب(س) داشت. دو بزرگی که از ابتدا، هم ناظر حوادث بودند و هم روح بلندی داشتند که می‌دانستند باید عاشورا را در مسیر اسارت با خود ببرند تا اسیری باقی نماند و در آینده، انسانیت را از اسارت آزاد کند و چنین نیز شد. امامت امام سجاد(ع) و درایت و شجاعت حضرت زینب(س) سبب شد خون بر زمین ریخته امام حسین(ع) در کربلا و در بستر تاریخ فوران کند و شاخص و الهام‌بخش جوامعی باشد که می‌خواهند آزاد زندگی کنند و به رستگاری برسند. اگرچه مصائب سنگین عاشورا و پس از آن روح این دو امام‌زاده شریف و بزرگ را برای تمام عمر آزرده و پژمرده ساخت، اما وظیفه‌شناسی آنها در پیام‌رسانی عاشورا روح‌های مرده بسیاری را زنده کرد و این کار بزرگ هم به سبب محوریت امام حسین(ع) در عاشورا بود که چنین فرزند و خواهری داشت.حسین(ع) رادمرد عاشورا چنان به استقبال مرگ رفت تا در آخرین برگ دفتر عاشورا فصل جدیدی برای شناخت دوباره‌اش باز کند تا همگان بدانند همیشه حسین و عاشورا را از نو باید شناخت.
 
محرم و عاشورا هویت و شناسنامه مظلومیت شیعه است که فداکاری سربازان اسلام و یاران امام و کارگردانی اباعبدالله الحسین(ع) در صحنه کربلا را برای ما یادآوری می‌کند.  با تعمق درآیه  120سوره هودمشخص می‌شود که چرا باید یاد و خاطره کربلا و واقعه عاشورا را زنده نگه داشته و در سوگ این مصیبت عظیم عزاداری کنیم.طبق این آیه چهار دلیل بر زنده نگه داشتن عاشورا وجود دارد عضو محکم شدن دل از تجربه‌گذشتگان، روشن شدن حق از باطل، موعظه بودن و تذکر از دلایل بیان قصص قرآنی است که در بیان واقعه کربلا نیز این دلایل دیده می‌شود. یادآوری واقعه عاشورا بیانگر این پیام بوده که اسلام به سادگی به دست ما نرسیده است و از این رو تحمل دشواری ها در راه دین خدا آسان می شوند، عاشورا و کربلا معیاری برای تشخصی حق از باطل است و به ما درس دین داری می‌دهد و تذکری است که نشان می‌دهد در راه حفظ دین حتی امام حسین(ع) جان خود را فدا می‌کند.
 
 
عاشورا یکی از شعائر الهی است و بر اساس تکلیف دینی، حفظ شعائر الهی از واجبات است و دلیل این موضوع نیز شهادت و جان‌نثاری امام حسین(ع) و یاران باوفای ایشان در کربلا است و مگر می‌شود چنین واقعه بزرگی از شعائر الهی نباشد. امروز زنده نگه داشتن یاد و سیره امامان معصوم(ع) از وظایف مسلمانان است و بر هر مسلمانی واجب است که اوامر اهل بیت(ع) را اطاعت کرده و راه و روش آنها را زنده نگه دارد و زنده نگه داشتن عاشورا نیز در بر همین اساس صورت می‌گیرد.
 
امام حسین (ع) با برافراشتن پرچم “هیهات من الذله” در برابر جباران و متکبران زمان خود ایستادگی کرد و ما امروز با عزاداری محرم وفاداری خود را به آرمان و راه ایشان یعنی ظلم ستیزی که نیاز امروز جوامع است، اعلام می داریم.این حادثه در عرصه های مختلف حیات اسلامی نقش بی بدیلی داشته و دارد بنابراین ما باید همه ساله با برپایی مجالس عزاداری این واقعه را بزرگ بداریم و برای آشنایی با ریشه ها و دلایل قیام ابا عبدالله الحسین (ع) بکوشیم.هر جامعه ای از قهرمانان بزرگ خود تجلیل می کند، امام حسین (ع) نیز قهرمان مکتب تشیع است و ما با یادآوری رشادت های ایشان به عنوان بزرگ پرچمدار عشق و یاران باوفایش در واقع حق شناسی خود را ابراز می داریم.پاسداشت عاشورا، پاسداشت یک مکتب است که شجاعت را در وجود شیعیان تزریق و پویایی این مکتب را حفظ می کند.باید مراقب باشیم که عزاداری امام حسین (ع) دچار آفت نشود چرا که دشمنان تشیع درصددند با به انحراف کشیدن شور عزاداران حسینی، تشیع را از مسیر اصلی خود خارج کنند.هدف از عزاداری برای واقعه عاشورا ایجاد خردورزی، ذلت ناپذیری و حماسه سازی است و باید با هر کاری که با این اهداف سازگاری ندارد، مبارزه کنیم.منطق امام حسین (ع) این بود که اگر قرار است بین من و دین یکی فنا شود بهتر است من بروم تا دین بماند بنابراین حفظ دین برتر از حفظ جان است. این مسئله مهمترین درس عاشورا برای همه ماست.
 
نشر معارف نهضت عاشورا وظیفه همه شیعیان است و امروز ، جهان نیازمند این فرهنگ عظیم الهی است. جهان بشری امروزه دچار حیرت، وادادگی و عقب ماندگی از فرهنگ اصیل انسانی است که تنها چاره این درد جهانی توجه جوامع و ملل به ارزشهای انسانی و الهی است و همه این ارزشها در عاشورا خلاصه شده است . مسیری که امام حسین (ع) برای شکل گیری این نهضت بزرگ الهی انتخاب کرده است بر مدار ایمان ، اخلاص و تسلیم محض در برابر فرمان الهی بود و این باعث شد این قیام شکل جهانی به خود بگیرد و حتی بسیاری از آزادگان غیر مسلمان نیز حرکت های ضد استکباری خود را برگفته از قیام عاشورایی می دانند.
 
 
 
این سرخی غروب که هم رنگ آتش است
 
     طوفان کربلاست که سرها در او گم است    
 
منابع:کتاب حسین(ع) خون خدا


[ سه شنبه 20 آبان 1393  ] [ 1:44 PM ] [ زارع-مرادیان ]