بانویم دعا می کرد:
«اللهم ذلل نفسى ، و الهمنى طاعتك ، و العمل بما یرضیك ، و التجنب لما یسخطك یا ارحم الراحمین»
خداوندا! وجودم را در نظرم خوارگردان- كه از بلند پروازى سر درنیاورم- ، شان خودت را در جانم بزرگ گردان ، راه و رسم طاعت خود را به من بیاموز، توفیقم به عملى ده كه تو را راضى سازد، و از همه آن چه كه موجب سخط توست مرا دور دار ای مهربانترین مهربانان
ای خدای فاطمه!
مرا برای تکبر نفسم ببخشی و فاطمی ام قرار بده
مرا برای کوچک شمردن های تو در جانم ببخش و فاطمی ام قرار بده
مرا برای تمام سهل انگاری ها و عمدها و سهو ها که در آن طاعت تو را به قصد رضایتت نطلبیدم ببخش و فاطمی ام قرار بده
مرا از تمام لحظه هایی که از خشم تو غافل شدم و ... ببخش و فاطمی ام قرار بده
مكتب فاطمه ، ص 188
[ سه شنبه 19 اسفند 1393 ] [ 8:27 AM ] [ زارع-مرادیان ]